ศูนย์ข่าวภูเก็ต - “ดร.ธรณ์” ระบุบันทึกจดหมายเหตุชาติต้องเก็บทุกอย่างทั้งในน้ำ-บนบก เพื่อเป็นข้อมูลในการป้องกันและเอาตัวรอดของมนุษย์ ขณะที่สำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ กำหนดจัดทำหนังสือ 5 บท เน้นขอข้อมูลดิบจากทุกหน่วยงาน
นางโสมสุดา ลียะวนิช ผู้อำนวยการสำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ กล่าวภายหลังการบรรยายพิเศษเรื่อง งานจดหมายเหตุ : ภารกิจสำคัญของกรมศิลปากร ในงานการเสวนา “บันทึกจดหมายเหตุชาติ : เก็บอะไรไม่เก็บอะไร” ซึ่งจัดขึ้นที่โรงแรมเพิร์ล วิลเลจ ภูเก็ต ว่า สำหรับการเสวนาเก็บอะไรไม่เก็บอะไรนั้น เป็นการลงมาบอกพื้นที่ที่เกิดเหตุทั้ง 6 จังหวัดว่า อะไรบ้างที่สำนักหอจดหมายเหตุต้องการที่จะได้จากพื้นที่ โดยเฉพาะเรื่องของข้อมูลดิบที่ทางสำนักหอจดหมายเหตุต้องการมากที่สุด
สำหรับสิ่งที่ทางสำนักหอจดหมายเหตุ จะต้องดำเนินการมี 8 เรื่องด้วยกัน คือ 1.รื่องของการจัดเก็บข้อมูลที่เป็นเอกสารประมวลข่าวเหตุการณ์สำคัญจากหนังสือพิมพ์ หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ซึ่งได้จัดเก็บมาตั้งแต่วันที่ 26 ธ.ค.2547 ที่มีเหตุการณ์เกิดขึ้น และได้ตัดเก็บมาโดยตลอด 2. เอกสารการแถลงข่าวของทางราชการ ซึ่งแถลงผ่านทางรายการวิทยุ โทรทัศน์ ข่าวสารของทางราชการ มูลนิธิ สมาคม หน่วยงานเอกชนต่างๆ
3.เอกสารราชการของกระทรวงกรมต่างๆ เป็นลักษณะของหนังสือโต้ตอบ หนังสือสั่งการ ประกาศ คำสั่ง หนังสือเวียน รวมทั้งรายงานการปฏิบัติงาน 4. เอกสารการประชุมสัมมนาต่างๆ ของหน่วยงานต่างๆ ที่จัดขึ้นไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานราชการ ภาคเอกชน หรือองค์กรต่างๆ 5. เก็บข้อมูลจากหนังสือและวารสารต่างๆ 6.ภาพถ่าย สไลด์ ซีดี วีดิทัศน์ แถบบันทึกเสียง ภาพยนตร์ 7.แผนที่ แผนผังต่างๆ และ 8. บทสัมภาษณ์ผู้ประสบเหตุการณ์และผู้ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
นางโสมสุดา กล่าวต่อไปว่า สำหรับการเสวนาในครั้งนี้คิดว่าจะได้ข้อมูลมากพอสมควร ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สึนามิถล่ม ทั้งที่เป็นข้อมูลเอกสาร และข้อมูลดิบ ซึ่งที่ผ่านมาเราได้รับข้อมูลที่เป็นภาพถ่ายมามากพอสมควรแล้ว นับเป็นหมื่นๆ ภาพ แต่ภาพที่ได้มาไม่สามารถจะบันทึกเป็นเหตุการณ์ได้ เนื่องจากเป็นภาพที่ไม่มีการบรรยาย ทำให้ไม่ทราบรายละเอียดว่าเป็นสถานที่ใด เหตุเกิดขึ้นเมื่อไหร่ อย่างไรก็ตามหลังจากเสวนาในครั้งนี้แล้วคิดว่าจะทำให้สามารถติดตามจัดเก็บข้อมูลได้จากหลายๆ หน่วยงาน คิดว่าถ้าตามเก็บมาได้เพียง 75% ก็ถือว่าคุ้มมาก
สำหรับหนังสือนั้นจะทำ 5 บทใหญ่ด้วยกัน คือ เหตุการณ์มหันตภัยจากคลื่นสึนามิ การให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัย รายงานความเสียหายที่เกิดจากมหันตภัยคลื่นสึนามิ การฟื้นฟูทางเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม และเอกสารด้านการป้องกันภัยพิบัติ
ด้าน รศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นักวิชาการด้านทรัพยากรทางทะเล กล่าวบรรยายเรื่อง “สึนามิสู่งานจดหมายเหตุ” ว่า เหตุการณ์สึนามิถล่มจะต้องมีการบันทึกทุกอย่าง สำหรับในส่วนของตนนั้นจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องของทะเล เรื่องของปะการัง และเรื่องของเกาะแก่งต่างๆ ที่ได้รับผลกระทบจากสึนามิ สำหรับเรื่องของปะการังนั้นได้รับความเสียหายจากเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิถล่มพอสมควร แต่เรื่องของปะการังสามารถที่จะฟื้นตัวได้แม้ว่าจะต้องใช้ระยะเวลานานก็ตาม
นอกจากนั้น สิ่งที่จะต้องบันทึกอีกอย่าง คือ เรื่องของการเดินทางของคลื่น การขึ้นลงของคลื่น เส้นทางที่จะหนีภัย พื้นที่เกิดเหตุ ระยะทางของคลื่นที่ซัดเข้าฝั่ง และอื่นๆ รวมทั้งภาพถ่ายทางอากาศของการเกิดเหตุการณ์ที่ก่อนและหลัง เพื่อให้คนรุ่นหลังได้สืบค้น และคนที่ได้อ่านจดหมายเหตุเกี่ยวกับสึนามิก็จะสามารถเอาตัวรอดได้ หากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สีนามิถล่มอีกรอบ
นางโสมสุดา ลียะวนิช ผู้อำนวยการสำนักหอจดหมายเหตุแห่งชาติ กล่าวภายหลังการบรรยายพิเศษเรื่อง งานจดหมายเหตุ : ภารกิจสำคัญของกรมศิลปากร ในงานการเสวนา “บันทึกจดหมายเหตุชาติ : เก็บอะไรไม่เก็บอะไร” ซึ่งจัดขึ้นที่โรงแรมเพิร์ล วิลเลจ ภูเก็ต ว่า สำหรับการเสวนาเก็บอะไรไม่เก็บอะไรนั้น เป็นการลงมาบอกพื้นที่ที่เกิดเหตุทั้ง 6 จังหวัดว่า อะไรบ้างที่สำนักหอจดหมายเหตุต้องการที่จะได้จากพื้นที่ โดยเฉพาะเรื่องของข้อมูลดิบที่ทางสำนักหอจดหมายเหตุต้องการมากที่สุด
สำหรับสิ่งที่ทางสำนักหอจดหมายเหตุ จะต้องดำเนินการมี 8 เรื่องด้วยกัน คือ 1.รื่องของการจัดเก็บข้อมูลที่เป็นเอกสารประมวลข่าวเหตุการณ์สำคัญจากหนังสือพิมพ์ หนังสือพิมพ์ท้องถิ่น ซึ่งได้จัดเก็บมาตั้งแต่วันที่ 26 ธ.ค.2547 ที่มีเหตุการณ์เกิดขึ้น และได้ตัดเก็บมาโดยตลอด 2. เอกสารการแถลงข่าวของทางราชการ ซึ่งแถลงผ่านทางรายการวิทยุ โทรทัศน์ ข่าวสารของทางราชการ มูลนิธิ สมาคม หน่วยงานเอกชนต่างๆ
3.เอกสารราชการของกระทรวงกรมต่างๆ เป็นลักษณะของหนังสือโต้ตอบ หนังสือสั่งการ ประกาศ คำสั่ง หนังสือเวียน รวมทั้งรายงานการปฏิบัติงาน 4. เอกสารการประชุมสัมมนาต่างๆ ของหน่วยงานต่างๆ ที่จัดขึ้นไม่ว่าจะเป็นหน่วยงานราชการ ภาคเอกชน หรือองค์กรต่างๆ 5. เก็บข้อมูลจากหนังสือและวารสารต่างๆ 6.ภาพถ่าย สไลด์ ซีดี วีดิทัศน์ แถบบันทึกเสียง ภาพยนตร์ 7.แผนที่ แผนผังต่างๆ และ 8. บทสัมภาษณ์ผู้ประสบเหตุการณ์และผู้ที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น
นางโสมสุดา กล่าวต่อไปว่า สำหรับการเสวนาในครั้งนี้คิดว่าจะได้ข้อมูลมากพอสมควร ซึ่งส่วนใหญ่จะเป็นข้อมูลที่เกี่ยวข้องกับเหตุการณ์สึนามิถล่ม ทั้งที่เป็นข้อมูลเอกสาร และข้อมูลดิบ ซึ่งที่ผ่านมาเราได้รับข้อมูลที่เป็นภาพถ่ายมามากพอสมควรแล้ว นับเป็นหมื่นๆ ภาพ แต่ภาพที่ได้มาไม่สามารถจะบันทึกเป็นเหตุการณ์ได้ เนื่องจากเป็นภาพที่ไม่มีการบรรยาย ทำให้ไม่ทราบรายละเอียดว่าเป็นสถานที่ใด เหตุเกิดขึ้นเมื่อไหร่ อย่างไรก็ตามหลังจากเสวนาในครั้งนี้แล้วคิดว่าจะทำให้สามารถติดตามจัดเก็บข้อมูลได้จากหลายๆ หน่วยงาน คิดว่าถ้าตามเก็บมาได้เพียง 75% ก็ถือว่าคุ้มมาก
สำหรับหนังสือนั้นจะทำ 5 บทใหญ่ด้วยกัน คือ เหตุการณ์มหันตภัยจากคลื่นสึนามิ การให้ความช่วยเหลือผู้ประสบภัย รายงานความเสียหายที่เกิดจากมหันตภัยคลื่นสึนามิ การฟื้นฟูทางเศรษฐกิจ สังคมและสิ่งแวดล้อม และเอกสารด้านการป้องกันภัยพิบัติ
ด้าน รศ.ดร.ธรณ์ ธำรงนาวาสวัสดิ์ นักวิชาการด้านทรัพยากรทางทะเล กล่าวบรรยายเรื่อง “สึนามิสู่งานจดหมายเหตุ” ว่า เหตุการณ์สึนามิถล่มจะต้องมีการบันทึกทุกอย่าง สำหรับในส่วนของตนนั้นจะให้ข้อมูลเกี่ยวกับเรื่องของทะเล เรื่องของปะการัง และเรื่องของเกาะแก่งต่างๆ ที่ได้รับผลกระทบจากสึนามิ สำหรับเรื่องของปะการังนั้นได้รับความเสียหายจากเหตุการณ์คลื่นยักษ์สึนามิถล่มพอสมควร แต่เรื่องของปะการังสามารถที่จะฟื้นตัวได้แม้ว่าจะต้องใช้ระยะเวลานานก็ตาม
นอกจากนั้น สิ่งที่จะต้องบันทึกอีกอย่าง คือ เรื่องของการเดินทางของคลื่น การขึ้นลงของคลื่น เส้นทางที่จะหนีภัย พื้นที่เกิดเหตุ ระยะทางของคลื่นที่ซัดเข้าฝั่ง และอื่นๆ รวมทั้งภาพถ่ายทางอากาศของการเกิดเหตุการณ์ที่ก่อนและหลัง เพื่อให้คนรุ่นหลังได้สืบค้น และคนที่ได้อ่านจดหมายเหตุเกี่ยวกับสึนามิก็จะสามารถเอาตัวรอดได้ หากเกิดเหตุการณ์คลื่นยักษ์สีนามิถล่มอีกรอบ