“รถคันนี้สามารถทำให้ผมมีเงินมีทองได้ก็เพราะรถคันนี้ด้วยครับ เพราะว่าตอนนี้มีแต่คนมาซื้อยังไงก็ไม่ขาย! และขอบอกนิดนึงครับที่ผมพูดว่ามีคนมาขอซื้อสูตรผม 7แสนพร้อมรถอันนี้เรื่องจริงพร้อมทำเลที่นั่น แต่ที่ผมไม่ขายผมคิดว่าผมหาได้เยอะกว่านั้น”
อดีตนักมวยและเจ้าของผับชื่อดังในย่านพาต้าปิ่นเกล้า ย้อนหลังกลับไปเมื่อกว่า 30 ปีที่แล้ว เอ่ยชื่อของ “นายฮัน” เจ้าตัวเองกล้าการันตีได้ว่า แทบไม่มีใครที่ไม่รู้จักชื่อนี้ แต่ทว่าเมื่อเหตุการณ์ในชีวิตเปลี่ยน! เกิดความพลิกผันที่ทำให้ธุรกิจคนกลางคืนไปต่อไม่ได้แล้ว ในขณะที่ชีวิตก็ต้องดำเนินต่อไป เฮียฮันหรือ “นายฮัน ดวงดึง”หนุ่มเลือดนักสู้จากภาคเหนือ จ.เชียงราย บอกว่าก็ต้องยอมให้ศรีภรรยาคนเก่ง “เจ๊ภา-ณะภา ดวงดึง” สาวอีสานบ้านอยู่ชุมแพ จ.ขอนแก่น ผู้มีรสมือเป็นเลิศในทางปรุงอาหารจากเดิมซึ่งเคยรั้งตำแหน่ง “กุ๊ก” มือหนึ่งของผับนายฮันมาด้วย รับหน้าที่เป็นเทรนเนอร์ประจำตัวในชีวิตจริงนำพาสามีและครอบครัวให้ข้ามผ่านวิกฤตที่เกิดขึ้นจนไปให้พ้นได้! ด้วยสูตร “ก๋วยเตี๋ยวต้มยำ” หลังจากที่ลองผิดลองถูกมากับการขายอาหารหลาย ๆ อย่างแล้วแต่ว่ายังไม่รุ่งได้สักที ได้โอกาสมาจากเงินทุนก้อนสุดท้าย1 หมื่นบาท! ที่มีผู้ใหญ่ใจดีหยิบยื่นให้มา ค่อย ๆ ฟันฝ่ามาพร้อมกับรถกระบะคันเก่งคู่ใจและการมี “ทำเลทอง” ที่ดีมาก ๆ จนมาถึงวันนี้กว่า27 ปีแล้วสำหรับการสร้างตำนาน “ก๋วยเตี๋ยวต้มยำนายฮัน” ที่มีเอฟซีของร้านขจรขจายไปทั่วหล้าและมีแต่คนที่อยากจะได้ “สูตร” ของนายฮันเพื่อไปค้าขายให้ประสบความสำเร็จด้วย
“จุดเริ่มต้นของผมก็คือตรงหน้ากายภาพบำบัด เชิงสะพานพระปิ่นเกล้า ขายอยู่ตรงนั้นประมาณ 27 ปี .. จริง ๆ ผมก็เปิดร้าน(เป็นแบบเพิงพักชั่วคราว) ก่อนอยู่ประมาณ 4-5 ปีได้ครับ เช่าเขาทำอยู่ก่อนแต่พอดีว่าเจ้าของบ้านเขาเอาคืนตอนนั้นผมก็เริ่มมีทุนมานิดหนึ่งแล้วล่ะ ก็ไปออกรถ “ป้ายแดง” มาคันหนึ่งและก็เอามาลงทุนทำก๋วยเตี๋ยว ซึ่งรถคันนี้สามารถทำให้ผมมีเงินมีทองได้ก็เพราะรถคันนี้ด้วยครับ”คือก่อนจะขายก๋วยเตี๋ยวก็ปรึกษากันกับภรรยาแล้วว่า เราอยากจะขายก๋วยเตี๋ยวเพราะว่าเราเป็นคนชอบกินก๋วยเตี๋ยว วันหยุดนี่ไม่ได้เลยต้องไปตระเวนหาก๋วยเตี๋ยวกินกัน เจ้าไหนที่ว่าอร่อย ๆ ไปกินมาหมดแล้วแทบทั่วกรุงเทพฯ ที่เขามีขายกัน แล้วเอามาปรับปรุงคิดค้นสูตรเพื่อจะมาปรับปรุงร้านเราให้ดีขึ้น “ก๋วยเตี๋ยวต้มยำผมคือจุดเด่นของร้านเนี่ยคือก๋วยเตี๋ยวต้มยำ ที่คนมากินกันก็เพราะหนึ่งวัตถุดิบเรามันสด ใหม่ พริก ถั่ว คั่วเองหมด สองปริมาณเราให้ปริมาณคือให้สมราคา ไม่มีคำว่าไม่อิ่ม”
พัฒนาสูตรก๋วยเตี๋ยวเอง จัดเต็มตามสไตล์กุ๊กมือหนัก!
ด้านเจ๊ภาก็บอกด้วย ก๋วยเตี๋ยวต้มยำนายฮันของเรามันจะเน้นทำเอง พวกวัตถุดิบพริก ถั่ว กระเทียมเจียว หมูสดทุกอย่างจะเน้นทำเอง พริกคั่วเอง ถั่วคั่วเอง กระเทียมเจียวทำเอง คิดค้นสูตรขึ้นมาด้วยตัวเอง“เป็นคนชอบทำกับข้าว ทุกอย่างก็ค่ะเป็นคนชอบทำกับข้าว เป็นกุ๊กสมัยทำผับก็เป็นกุ๊กที่ร้าน แล้วก็จะชอบทานอาหารรสจัดทำอะไรก็จะแซ่บไว้ก่อน เผ็ด เปรี้ยว เค็ม หวาน ทุกอย่างต้องจัดเต็ม! คือต้องแซ่บ”อย่างน้ำซุปก๋วยเตี๋ยวเราก็ใส่ใจ ของทุกอย่างต้องใหม่ กระดูกหมูอะไรในน้ำซุปคือต้องปรุงใหม่ พริก ถั่ว ที่อื่นก็อาจจะซื้อแต่เราทำเอง เราคั่วเองมันจะเหนื่อยหน่อยไม่เป็นไร ขอให้มันใหม่ สด ถั่วทำเองกระเทียมเจียวทำเองมันก็จะอร่อย ทุกอย่างคือถ้าทำใหม่ ๆ มันก็จะอร่อย น้ำซุปปรุงใหม่วันต่อวัน(ไม่มีคำว่าหัวเชื้อ) อย่างสูตรก๋วยเตี๋ยวต้มยำของที่นี่เราก็ไม่เหมือนใคร
“ของเราจะใช้น้ำส้มนะคะ แต่ว่าเป็นน้ำส้มแบบที่ว่ายี่ห้อดี ๆ ค่ะมันจะไม่เหมือนของเขา เพียงแต่ว่าเราเนี่ยมาดัดแปลง ดัดแปลงคือว่าพริก ถั่ว กระเทียมเจียวอะไรเนี่ยของพวกนี้ถ้าเราทำใหม่มันก็จะช่วย ถ้าส่วนผสมของทุกอย่างมันลงตัว มันก็จะออกมารสชาติพอดีเป๊ะ อย่างถ้าเป็นมะนาวบางทีมะนาวน้อยมันก็จะเปรี้ยวน้อย มะนาวเยอะมันก็จะเปรี้ยวเยอะ แต่อันนี้มันจะคุมรสชาติได้เป๊ะตลอด ค่ะมีส่วน ๆ” ของเราจะมี “หมูสับ”(หมูก้อน) ด้วยซึ่งมันจะไม่เหมือนที่อื่น ของเราจะเป็นหมูสับน้ำซุป(ก้อน ๆ) ซึ่งจะมีส่วนหมูสับผสมมันนิดหน่อย มีเครื่องเทศอยู่ในนั้นและก็หมักผสมกัน มันก็จะออกมารสชาติที่แบบกลมกล่อม มีเสิร์ฟทั้งแบบเป็นหมูสับน้ำใสและก็หมูสับต้มยำที่ปรุงรสแซ่บ ๆ ให้พร้อมเลย“ก็คิดว่าเอ๊ะทำไมเขาชอบทานหมูสับกันจังน๊า เราอยากทำที่มันแบบแตกต่างคนอื่นก็มีแบบแผ่น ๆ เหยาะ ๆ แหยะ ๆ แบบนิด ๆ หน่อย ๆ เราอยากทำเป็นแบบก้อน ๆ เพื่อเป็นภาพจำ ลูกค้าจะได้จดจำอย่างเงี้ยค่ะ ก็อยากทำให้มันต่างจากร้านอื่นก็เลยมาปั้นเป็นก้อน ๆ ดีกว่าเว้ย เผื่อ หลังจากนั้นมารู้สึกว่าลูกค้าเขาชอบตอบรับดี ก็เลยว่าสงสัยเรามาถูกทางแล้ว”นอกจากนั้นที่ร้านก็จะมี ก๋วยเตี๋ยวน้ำตก ก๋วยเตี๋ยวเย็นตาโฟ ก๋วยเตี๋ยวน้ำใส ต้มเลือดหมู“น้ำตกเราก็จะปรุงแซ่บมาเลยค่ะ ซึ่งที่อื่นอาจจะไม่ปรุงแซ่บแบบเรา เราจะใส่เครื่องปรุงครบมาเลย เย็นตาโฟก็จะมีให้เลือกเป็นทางเลือก แล้วก็มีซอสอร่อยค่ะ เผ็ด เปรี้ยว เค็ม หวาน อยู่ในตัวตรงนั้น”โดยที่ร้านแต่ละวันก็จะมีหม้อน้ำซุปก๋วยเตี๋ยวที่ปรุงมา 1 หม้อใหญ่ แล้วก็จะมีน้ำซอส(น้ำตก, เย็นตาโฟ) ที่แยกมาอีกต่างหาก คือใน 1 หม้อน้ำซุปสามารถที่จะทำแยกกันเป็น น้ำตก ต้มยำ ก็ได้ทำได้ในหม้อเดียวกัน ซึ่งแตกต่างจากที่อื่น คือในหม้อเดียวกันคุณสามารถแยกเป็นต้มยำ แยกเป็นน้ำตก แยกเป็นเย็นตาโฟ ใครชอบทานก๋วยเตี๋ยวแบบไหนร้านนายฮันสามารถจัดให้ได้หมดเลย
มีโปรโมชั่น “แจก&แถม” ด้วย! อีกทีเด็ดที่มัดใจลูกค้าอยู่หมัด
“ผมโชคดีผมไปได้ โปรโมชั่นที่ร้านที่ผับนั่นแหละคือประสบการณ์ผมตรง ๆ แหละ คือเอามาขาย 3 ชามแถมชาม,5 แถม1, 3 แถม 1 อย่างเด็กเล็กครึ่งราคา ประมาณนี้ครับ เด็กนักเรียนลดให้เขาไปอีก 10 บาท”ผมกล้าพูดได้ว่าผมเป็นเจ้าแรก ๆ ที่เอารถมาทำแบบนี้ ตอนนั้นไม่มีใครทำ แล้วก็ร้านผมเป็นร้านเล็ก ๆ เมื่อก่อนนี้นะ แต่ก็ยังมีคนมาอุดหนุนเหนียวแน่นอยู่ตอนนั้น เด็ก ๆ นักเรียนวัดดุสิตฯ เป็นกระบอกเสียงให้ร้านได้เป็นอย่างดีเลย กล้าพูดได้เลย“คือผมจะคำนึงถึงเด็ก ๆ พวกนี้ตลอด เพราะว่าผมมีลูกสามคน อันไหนลดได้ ลด อันไหนเลี้ยงได้ เลี้ยง ผมจะเป็นคนนิสัยแบบนี้ครับ”
เริ่มต้นแรก ๆ เลยราคา 20 บาท ชามละ 20 บาท อย่างเด็กนักเรียนก็ 15 ตอนนั้นนะครับ 15 หรือ 10 บาทถ้าจำไม่ผิดนะครับ ก็ขึ้นมาเป็น 30, 35,40, 45 จนมาหยุดอยู่ที่ 50 บาทตอนนี้
อุปสรรคของการขายอาหารริมทาง การลงทุนและกำไรที่ต้องได้!
เฮียฮันบอกด้วยว่า จริง ๆ แล้วการขายของสมัยก่อนตนยอมรับว่าได้ทำให้เจ้าหน้าที่หลาย ๆ ฝ่ายต่างมีความหนักใจกันหลายคนทั้งเทศกิจ ตำรวจ ทั้งจราจรทั้งบุคลากรของศูนย์กายภาพฯ “ผมขอโทษด้วยครับ” ที่ผ่าน ๆ มาที่ตนเองไปทำมาหากินตรงนั้น เพราะว่าตนก็ไม่รู้หรอกตอนไปตั้งร้านแรก ๆ ศูนย์กายภาพก็ยังไม่มีเลย แถวนั้นมันยังไม่เจริญพูดง่าย ๆ คือยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันอยู่ก่อนหน้าที่ตนเองจะมาจับจองทำเลตรงนี้ มันยังมีสภาพเป็นตึกร้างอยู่เลยที่ตนไปค้าขายตรงนั้น“ต้องขอโทษทุกฝ่ายด้วยว่า ผมพูดอยู่เสมอว่าถ้าผมพร้อมแล้วเนี่ยผมจะยอมย้ายเข้าตึก ครับ อุปสรรคตรงนั้นมันเยอะครับมันเป็นภูมิต้านทานของเราด้วยแหละ อุปสรรคคือหนึ่งเนี่ยฝนตกก็เดือดร้อนแดดออกก็เดือดร้อน แต่ผมโชคดีลูกค้าผมเนี่ยน่ารักมากถึงขั้นเอาไปกินรถใครรถมันเลย มันทำให้รถติดยาวเลยนะพี่ คือ ๆ ลูกค้าผมเนี่ยส่วนใหญ่จะขับรถมาเอง บางคนไปนั่งกินป้ายรถเมล์ บางคนไปนั่งกินในตู้โทรศัพท์ บางคนไปนั่งกินบนรถ ซึ่งฝนตกแดดออกก็มีผลกระทบกับผมน้อย หรือว่าช่วงที่มีโควิดฯ โควิดนี่กินบนรถใครรถมันเหมือนกันครับ ผม ๆ จะได้ลูกค้าประมาณนี้ครับ”
ผมลงทุนวันละประมาณ 2 หมื่น ค่าหมู ค่าของแห้ง ค่าอะไรต่าง ๆ ประมาณวันละ 2 หมื่น ต้นทุนค่อนข้างจะสูงอยู่ เพราะฉะนั้นจะต้องขายให้เลย 2 หมื่นขึ้นไปจึงจะเป็นส่วนของเราที่ได้ต่อวัน“การขายก๋วยเตี๋ยวเนี่ยมันต้องใช้เวลานิดหนึ่ง คุณไม่ใช่ว่าจะขายคุณจะเอากำไรเลย คือกว่าผมจะมีวันนี้ได้ผมใช้เวลา 20 กว่าปีพี่คิดดูสิ ไอ้ร้านมาใหม่ ๆ เนี่ยคุณตั้งเป้าว่าเดือนนี้จะเอาเท่านี้ พรุ่งนี้จะเอาเท่านี้ ไม่ว่าขายอะไรก็แล้วแต่มันเป็นไปไม่ได้พี่ ถ้าเรามีฐานลูกค้าแน่นแล้วอย่างของผมน่ะผมกล้าพูดได้เลย เดือนหนึ่งก็หลายหลักอยู่ เพราะผมมีฐานลูกค้าผมแล้ว ผมเปิดกี่โมงถึงกี่โมงเราสามารถคำนวณได้เลยว่า วันหนึ่งต้องทั้งลูกน้องเท่านี้ ๆ เราสามารถคำนวณได้ อ่าคนที่เปิดใหม่อย่าเพิ่งไปหวังเยอะขนาดนั้น คุณต้องมีชื่อก่อนเงินมันจะมาเอง” ยังจำที่ภรรยาเคยพูดได้เลยว่า ถ้าเรามีชื่อแล้ว เงินมันตามมาจริง ๆ นี่ต้องยอมรับในจุดนี้ก่อนว่า ถ้าเรามีชื่อเนี่ยมีแต่คนเข้ามาหา หนึ่งขายสูตร สองลูกค้าหลั่งไหลเข้ามาไม่หยุด มันเป็นอย่างนั้นจริง ๆ แต่ถ้าเราไม่สร้าง “แบรนด์” ของเรา ของเราคนยังไม่เคยกินแล้วคุณไปหวังเท่านั้นเท่านี้ มันเป็นไปไม่ได้พ่อค้าใหม่ ๆ นี่มือใหม่หัดขับผมพูดนะครับ แล้วก็ไม่ใช่ว่าคุณตกงานมาคุณจะขายก๋วยเตี๋ยวอะไรมาคุณก็ขาย วันนี้คุณทำรสชาติแบบนี้พรุ่งนี้คุณทำรสชาติแบบนี้ อันนั้นคือมันไม่ใช่สูตรแล้ว คือตามใจฉัน อ้าววันนี้อร่อยวันพรุ่งนี้ทำไมไม่อร่อย มันก็จะเป็นอย่างนี้แม่ค้าที่ใหม่ ๆ เขาเจอปัญหาแบบนี้ ผลสุดท้ายก็อยู่ไม่ได้“มันเป็นอย่างนี้ครับ ลูกค้ามากินกับเราครั้งแรก ถ้าเดินมาอีกครั้งสองครั้งสามครั้งถือว่าผ่านครับพี่ ผมไม่จำเป็นต้องเอา 100 คนถูกใจผม 100 คน 100 คนถูกใจผม 80 คนผมก็ยิ้มแล้ว พี่นึกออกไหม มันเป็นไปไม่ได้คน100 คนจะถูกใจเราหมด มันมีหลากหลาย”
เปิด “สูตร” ให้คนที่สนใจจริง ๆ ส่วนราคาถูกแพงดูที่ต้นทุนเป็นหลัก
มีคนโทรมาถามผมว่าขอเคลมทั้งหมดเลย จะเอารถคันนี้ด้วย จะซื้อสูตรไปหมดซื้อชื่อนายฮันไป ผมยังไม่ยอมเขา เพราะว่าบางทีลูกค้าอาจจะเข้าใจผิด ผมไปตั้งแต่แสนแรกแล้ว ไปตั้งแต่ 2 แสนแรกแล้ว จริง ๆ มันเป็นอย่างงี้จริง ๆ ครับลูกค้า“คือที่ผมไม่ขายเนี่ย กล้าพูดได้ตอนนี้เลยว่า เราขาย 7-8 แสนเนี่ยเราหา ปีเดียวก็คงจะได้อยู่นะผมว่านะ คิดว่านะ เพราะว่าทำเลตรงนั้นเป็นทำเลทอง บางคนไม่เข้าใจหรอกว่าทำเลทองหมายความว่าอะไร ถ้าคนไม่ได้ทำการค้าจะไม่รู้”สังเกตดูผมกล้าพูดได้เลยว่าใครตกงานก็มาขายก๋วยเตี๋ยว ใครตกงานก็มาขายของกิน แต่ผลสุดท้ายไปไม่รอดสักราย เพราะว่าหนึ่งคุณไม่มีสูตร สองทำเลคุณไม่ดี สามคุณไม่ได้รักที่จะขาย พี่เข้าใจมั้ยคนขายก๋วยเตี๋ยวนี่ต้องมีใจรัก คุณต้องกินด้วย อย่างผมขายก๋วยเตี๋ยวเนี่ยไม่ต้องห่วงผม ว่าคุณฮันใส่อันนั้นเยอะผมกินทุกวัน ผมเทสต์วันละสองรอบ คนอื่นเขากลัว คุณฮันใส่ผงชูรสเยอะมั้ยใส่อะไรเยอะมั้ย คือจริง ๆ แล้วมันก็ตามสูตรของเขานั่นแหละ “ผมเป็นคนกินก๋วยเตี๋ยว ลูกผม เมียผม กินก๋วยเตี๋ยวทุกคน คือจะบอกลูกค้าผมว่าไง ผมเทสต์ทุกวันพี่รอบเช้านี่ไปรอบนึงแล้ว คือรอบบ่ายอีกรอบหนึ่ง คือที่ผมทำอย่างนี้เพราะว่าผมจะดูด้วยว่า ลูกน้องผม ภรรยาผมทำ มันเป๊ะอยู่หรือเปล่า”
เมื่อสัก 4-5 เดือนที่แล้ว พอดีทางเขตฯ เขาแจ้งผมมาว่าคุณฮันย้ายได้แล้ว เพราะว่าคุณฮันก็ขายมานานแล้วและได้ข่าวว่าคุณฮันซื้อตึกไว้หลายที่ด้วยเขาก็มีข้อมูลพอสมควรนะครับ “คือต้องพูดจากใจนะ ถ้าผมมีที่ไปผมคงย้ายตั้งนานแล้วพี่ คือผมมีตึกอยู่ที่บางพลัดหลังหนึ่งแต่เส้นบางพลัด เส้นจรัญฯ มันไม่สามารถจอดรถได้เลย คือผมเป็นพ่อค้าครับพี่ผมก็ต้องมองดูแล้วว่าทำเล ที่ตั้ง ที่จอดรถ อย่างผมมาร้านใหม่ของผมเนี่ยสามารถจอดรถที่ต้นตำรับไทย ได้ประมาณ 200 คัน แล้วก็ถ้าตรงไหนว่างหน้าร้านสามารถเสียบได้หมด ประมาณนี้ครับพี่ครับ”
เจ้าของร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำนายฮัน ยังบอกด้วย ผมตั้งใจไว้ว่าจะทำ “แฟรนไชส์” มีลูกค้าสมัครมาเป็น 100 คนเหมือนกันตอนนี้ บางคนอยากมาทำมาก ๆ ตอนนี้ผมคือด้วยพละกำลังและก็ผมยังไม่พร้อม ไม่พร้อมที่จะทำในจุดนั้นเพราะว่ามันต้องมีหลากหลายมาก ต้องให้ภรรยาไปศึกษาก่อน“ตอนนี้ผมขายสูตรของผมไป เยอะเหมือนกันมันค่อนข้างจะเยอะพี่ขายสูตร ผมขายไปคนละ 5 หมื่นครับเดี๋ยววันอาทิตย์นี้มาจากเชียงใหม่คน เชียงรายคนหนึ่ง คือ ๆ มาแทบทุกเดือน เดือนละประมาณ 2-3 คน ผมขายสูตรอย่างเดียวแต่ “แบรนด์” ผมยังไม่ปล่อย ผมยังไม่ให้ใช้ชื่อนายฮันนะครับพี่ ผมสอนสูตรให้ไปประกอบอาชีพได้ คือ 5 หมื่นเนี่ยคือมาเรียนแล้วสามารถไปเปิดร้านตัวเองได้เลย ใครมีเงินเริ่มต้นคือมันจะต้องมีเงินทุนด้วยนะครับ คุณต้องมีความพร้อมในด้านนี้แล้วด้วย บางคนผม ๆ ขอโทษด้วยนะครับบางคนที่ผมปล่อยสูตรให้ไม่ได้เนี่ย ไม่ใช่ว่าคุณจะมาเรียนกับผมเนี่ยคุณยังไม่มีตังค์เป็นทุนก้อนแรกเลย แล้วคุณจะไปเอาอะไรมาเป็นสายป่านสายอะไร คือการขายก๋วยเตี๋ยวนะพี่มันต้องใช้เวลานิดหนึ่ง” แล้วยิ่งคุณไม่ได้ชื่อของแบรนด์ผมไปด้วย คือคุณก็ต้องมีทำเลเป็นที่ตั้ง สองคุณต้องมีใจรักจริง ๆ เพราะว่าขายก๋วยเตี๋ยวมันพลิกแพลงได้ตลอด อย่างสมมุติว่า คิดง่าย ๆ อย่างสมมุติว่าผมไม่ใช่ว่าเขานะอย่างคนใช้แรงงานเยอะ เราก็ให้เส้นเขาเยอะหน่อย คนทำงานออฟฟิศเราก็ให้เส้นเขาน้อยก็เพิ่มเครื่องเข้าไป อย่างนี้มันเป็นเทคนิคเล็ก ๆ น้อย ๆ ผมจะสอนให้ไปทุกคน ต้องดูกลุ่มลูกค้าของเราก่อนครับ ความชอบในการทานของเขามากน้อยแตกต่างกันเป็นอย่างไร ลูกค้าเดินมาแต่ละคนผมรู้เลยว่าคนไหนทานเยอะทานน้อย ถึงขั้นนี้วิเคราะห์ขนาดนี้เลยนะครับ การที่จะขายก๋วยเตี๋ยวถ้าว่ายากก็ไม่ยาก ง่ายก็ไม่ง่าย มันอยู่แบบเราต้องปรับให้ลูกค้า ต้องรู้ใจลูกค้าด้วย
เฮียฮันยังได้พูดถึงประเด็นของ “ราคา” อาหารที่ขายกันในยุคนี้ที่มีทั้ง ถูก-แพงแตกต่างกันออกไป จนทำให้บางครั้งผู้บริโภคเองก็มีความกังวลใจในการจับจ่ายการใช้ชีวิตประจำวันที่เศรษฐกิจปากท้องเองยังคงไม่ได้ดีนักในสภาวการณ์ปัจจุบัน “ตอนนี้ราคาก๋วยเตี๋ยว ราคาข้าว ไม่ต่างกันแล้วแต่ แต่ละร้านที่จะกำหนดออกมา ผมก็ไม่ได้ว่าร้านนั้นขาย 100 ร้านนั้นขาย 150 ขาย 200 ผมไม่รู้นะครับ ผมว่ามันอยู่ที่ต้นทุนเขาเสียมากกว่าต้นทุนที่แตกต่างกัน อย่าง ๆ ผมเนี่ยถ้าผมไปอยู่แถวสุขุมวิทผมไปเช่าเดือนละแสน ผมขาย 50 ได้ยังไงคุณพี่ คือเอาต้นทุนตรงนั้นเป็นหลักอยู่แล้ว บางคนเนี่ยอาจจะขายต้นทุนอาจจะขาย 40 ก็ได้ เพราะเป็นบ้านของเขาเองไม่มีค่าใช้จ่าย ทำในครอบครัวเขาอย่างเงี้ย อย่างงี้ก็มีแต่ปริมาณเท่ากัน ลูกค้าส่วนใหญ่เขาจะไม่มองว่าต้นทุนของแต่ละคนไม่เท่ากัน ลูกค้ามากินเอาอร่อย เอาเยอะเอาอร่อย แต่ไม่รู้ว่าต้นทุนคนที่เขามาขายตรงนั้นน่ะ ผมบอกเลยว่าต้นทุนเขาเท่าไหร่คุณไม่รู้ไงอย่างผมมาอยู่เนี่ย ถ้าผมเช่าเขาก็เดือนละ 4 หมื่น ถ้าผมเช่านะ ผมจะไปขายชาม 50 /40 มันเป็นไปไม่ได้ครับพี่ ฉะนั้นที่ผมขาย 50 ได้เพราะว่ามันเป็นบ้านผมเอง” อย่างเมื่อก่อนผมขายอยู่แถวโน้น (ตรงทางโค้งกลับรถใต้สะพานพระปิ่นเกล้า) ผมไม่มีค่าเช่าผมก็แจกได้ลดได้ผมอยากทำอะไรผมได้หมด มันเป็นอย่างนี้ครับ ผมสามารถพูดได้แทนพ่อค้าแม่ค้าทุกคนเลย ไม่มีร้านไหนอยากขายแพง เขากลัวลูกค้าจะหนี แต่ถ้าเขาไม่ขายแบบนั้นนะครับผมขอโทษนะครับ ค่าใช้จ่ายเขามันสูงเขาก็ไปไม่รอดเหมือนกัน “เขาทำนะพี่คนเต็มร้านเลยพี่ ไม่มีกำไร! กำไรก็อยู่ค่าเช่า ค่าน้ำค่าไฟ ค่าลูกน้องหมดเลย ผลสุดท้ายคนทำไม่ได้อะไรเลย ถอดใจ! ไปอีกคือมันหลากหลายมาก”การทำก๋วยเตี๋ยวนะครับ เราเป็นผู้บริโภคผมเข้าใจนะ เขาก็อยากได้ของดีราคาถูก ตอนนี้เศรษฐกิจมันไม่ดีใช่มั้ยครับของถูกแต่ว่าอร่อย อะไรแบบนี้เขาก็พอยืดหยุ่นได้ แต่ว่าบางร้านที่ผมบอกไปเมื่อกี้กล้าพูดได้เลยว่า อย่าไปโทษของพ่อค้าเขาเลยเพราะว่า ต้นทุนแต่ละคนไม่เหมือนกัน ครับ!
“คุณต้องมีชื่อก่อนเงินจะตามมาเอง” เคล็ดลับในการสร้าง “แบรนด์” ตามแบบฉบับของร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำนายฮัน กว่า 27ปีแล้วที่ยืนหยัดมาจากร้านรถกระบะริมทางหรือ “ฟู้ดทรัคพันธุ์ไทย” เจ้าแรก ๆ แต่ทว่าสามารถมีกลยุทธ์การตลาดที่มัดใจลูกค้าได้อย่างเหนียวแน่น สร้างความภักดี(Brand Royalty) ในรูปแบบของ FC ร้านหรือการเป็นลูกค้าเก่า ลูกค้าประจำ ได้อย่างไม่มีการเปลี่ยนใจเลย และเป็นผลจากการที่มี “ใจรัก” ในอาชีพขายก๋วยเตี๋ยวที่นายฮันทำอยู่ด้วย ทุกอย่างจึงออกมาได้อย่างสร้างความประทับใจต่อกันทั้งลูกค้าที่มีต่อร้าน ขอบคุณเรื่องราวแห่งแรงบันดาลใจในการทำกินดี ๆ จากเฮียฮันและเจ๊ภา “ร้านก๋วยเตี๋ยวต้มยำนายฮัน” ที่มาร่วมแชร์ประสบการณ์แห่งความสำเร็จในครั้งนี้
สามารถแวะไปอุดหนุนเพื่อทานก๋วยเตี๋ยวอร่อย ๆ ได้ที่ร้านเปิดทุกวัน(ปิดเฉพาะวันจันทร์) ตั้งแต่เวลา 08.00-20.00น. ร้านใหม่ตั้งอยู่ที่อาคารปิ่นเกล้าหรรษาช่วงก่อนจะขึ้นสะพานพระปิ่นเกล้า หรือโทร.สอบถามเพิ่มเติม 081-701-2223, 061-625-4232
* * * คลิก Like เพื่อมาเป็นแฟนเพจของหน้า "SMEsผู้จัดการ" รับข่าวสารในแวดวงธุรกิจเอสเอ็มอีที่สมบูรณ์แบบที่สุด* * *
