สถาบันสิรินธรฯ ใช้ "ดนรีบำบัด" ร่วมฟื้นฟูสมรรถภาพ ควบคู่กิจกรรมบำบัดและกายภาพ ดูแลทั้งกลุ่มเด็กที่มีปัญหาพฤติกรรม ออทิสติก ดาวน์ซินโดรม พัฒนาการล่าช้า ส่วนผู้ใหญ่และสูงอายุ เน้นซึมเศร้า ก้าวร้าว วิตกกะงวล ผรับสภาพจิตใจก่นฟื้นฟู ชี้เป็นการดูแลด้านจิตใจ อารมณ์ และสังคมผู้ป่วย
เมื่อวันที่ 3 ก.ค. นพ.ไพโรจน์ สุรัตนวนิช รองอธิบดีกรมการแพทย์ กล่าวว่า สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพทางการแพทย์แห่งชาติ ได้พัฒนารูปแบบการฟื้นฟูสมรรถภาพโดยการผสมผสานระหว่างกิจกรรมบำบัดและกายภาพบำบัด ร่วมกับการใช้ศาสตร์ด้านดนตรีบำบัด ซึ่งอาศัยองค์ประกอบต่างๆ ตามหลักการของดนตรีบำบัดที่เป็นสากล ผ่านกิจกรรมทางดนตรีต่างๆ เช่น การร้อง การฟัง การเล่นเครื่องดนตรี และการเคลื่อนไหวร่างกายประกอบจังหวะ โดยมุ่งเน้นผลทางด้านการฟื้นฟูสมรรถภาพ เช่น ร่างกาย จิตใจ อารมณ์ การเข้าสังคม การสื่อสาร การเรียนรู้ การรับรู้ เป็นการต่อยอดการฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านร่างกายที่มีอยู่เดิม โดยใช้หลักการ การดูแลผู้ป่วยด้วยหัวใจความเป็นมนุษย์ พยายามเข้าใจมิติความเป็นคนของคนไข้ ที่มีทั้งร่างกาย จิตใจ และสังคมหรือความสัมพันธ์กับผู้อื่น
"ดนตรีบำบัด ยังเป็นบริการทางการแพทย์ที่ต้นทุนต่ำ มีความปลอดภัย สามารถประยุกต์ใช้กับทรัพยากรทางการแพทย์ที่มีอยู่เดิมได้ จึงควรได้รับการสนับสนุน และเผยแพร่องค์ความรู้ไปใช้ในผู้ป่วยกลุ่มอื่นๆ และสถานบริการทางการแพทย์ในระดับต่างๆให้มากขึ้น เพื่อลดช่องว่างความเหลื่อมล้ำในการเข้าถึงบริการทางการแพทย์ของประชาชน" นพ.ไพโรจน์กล่าว
พญ.ภัทรา อังสุวรรณ ผอ.สถาบันสิรินธรเพื่อการฟื้นฟูฯ กล่าวว่า หน่วยงานดนตรีบำบัด ให้บริการทั้งในกลุ่มเด็ก ผู้ใหญ่ และผู้สูงอายุ โดยในกลุ่มเด็กจะเน้นผู้รับบริการที่มีปัญหาพฤติกรรม อารมณ์ สังคม สมาธิ หรือมีปัญหาด้านความร่วมมือในการฝึกเป็นหลัก เช่น ออทิสติก ดาวน์ซินโดรม พัฒนาการล่าช้า ส่วนในกลุ่มผู้ใหญ่และผู้สูงอายุ เน้นผู้ที่มีภาวะซึมเศร้า ก้าวร้าว วิตกกังวล มีความผิดปกติทางด้านอารมณ์และสังคม หรือเตรียมความพร้อม ปรับสภาพจิตใจและอารมณ์ก่อนการฟื้นฟูสมรรถภาพ
พญ.ภัทรากล่าวว่า งานดนตรีบำบัด มีเครือข่ายความร่วมมือทางวิชาการด้านดนตรีบำบัดกับหน่วยงานที่เกี่ยวข้องทั้งในประเทศและต่างประเทศ นอกจากนี้ ยังเปิดให้บุคลากรทางการแพทย์ นิสิต/นักศึกษา และหน่วยงานที่สนใจ สามารถเข้าศึกษาดูงานและฝึกปฏิบัติงานด้านดนตรีบำบัดเพื่อการฟื้นฟูสมรรถภาพทางด้านการแพทย์ได้ เพื่อเผยแพร่องค์ความรู้ในด้านดังกล่าวไปสู่สถานบริการทางสุขภาพในระดับต่างๆ เพื่อให้ประชาชนทุกคนได้รับบริการสุขภาพทุกระดับที่มีคุณภาพมาตรฐานอย่างทั่วถึง และเท่าเทียม
