กระตุ้นเด็กไทยกล้าใช้ภาษาอังกฤษ

Do you speak English? เด็กไทยหลายคนได้ยินประโยคนี้ก็เงียบกันเป็นแถวๆ หรือไม่ก็วิ่งหนีตั้งแต่เห็นชาวต่างชาติกำลังจะตรงเข้ามาถาม ทำไมเด็กไทยยังกลัวที่จะพูดภาษาอังกฤษทั้งที่เรียนกันมาตั้งแต่อนุบาล จนจบ ม.6

และไม่อาจปฏิเสธได้ว่าเมื่อเปิดเขตการค้าเสรีประชาคมเศรษฐกิจอาเซียน (AEC) ชาวต่างชาติหลั่งไหลเข้ามาทำงานในบ้านเรา ภาษาอังกฤษจึงมีความจำเป็นในชีวิตประจำวันมากยิ่งขึ้น

เมื่อเร็วๆ นี้ ที่โรงแรมแอมบาสซาเดอร์ กรุงเทพฯ จากงานประชุมวิชาการระดับนานาชาติ ครั้งที่ 37 เรื่อง “ELT pathways to professional excellence” โดยสมาคมครูผู้สอนภาษาอังกฤษแห่งประเทศไทย ในพระอุปถัมภ์ของสมเด็จพระเจ้าพี่นางเธอเจ้าฟ้ากัลยาณิวัฒนา กรมหลวงนราธิวาสราชนครินทร์ ร่วมกับสมาคมครูผู้สอนภาษาอังกฤษนานาชาติ (TESOL International) จัดขึ้นเพื่อเป็นเวทีให้ครูผู้สอนภาษาอังกฤษจากประเทศไทยและประเทศต่างๆ ได้ร่วมแลกเปลี่ยนประสบการณ์ความรู้ ความสามารถกับผู้ที่อยู่ในแวดวงเดียวกันและเป็นการพัฒนาวิชาชีพการเรียนการสอนภาษาอังกฤษ เพื่อเสนอแนวทางการเรียนการสอน และการวิจัยภาษาอังกฤษในชั้นเรียนที่จะตอบรับการใช้ภาษาอังกฤษในประชาคมอาเซียนและเพื่อการปรับการเรียนการสอนภาษาอังกฤษให้มีประสิทธิภาพยิ่งขึ้น

รศ.ชารอน ฮาร์วีย์ รองคณบดีฝ่ายวิจัย คณะสังคมศาสตร์และวัฒนธรรม จาก Auckland University of Technology วิทยากรรับเชิญพิเศษจากหน่วยงานการศึกษานิวซีแลนด์ (ENZ) ให้ความเห็นว่า ปัจจัยที่ทำให้เด็กไทยไม่เก่งภาษาอังกฤษเท่าที่ควร อาจจะมาจากปัญหาด้านการขาดแรงจูงใจ และการกระตุ้นให้เกิดการอยากเรียนรู้และฝึกฝนภาษาอังกฤษ รวมทั้งเด็กไทยรู้สึกว่าภาษาอังกฤษไม่สำคัญและไม่ได้ใช้ในชีวิตประจำวัน อีกส่วนหนึ่งอาจมาจากนโยบายการเรียนการสอนภาษาอังกฤษของหน่วยงานภาครัฐ ดังนั้น จึงควรสอดแทรกภาษาอังกฤษเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งในชีวิตประจำวันของนักเรียนทุกคน ผ่านสื่อการเรียนการสอนและสิ่งต่างๆ รอบตัว เพื่อกระตุ้นให้เกิดการเรียนรู้ภาษาอังกฤษ

“หากเทียบพื้นฐานความรู้ และความเข้าใจด้านภาษาอังกฤษของเด็กไทยกับเด็กในภูมิภาคอาเซียน เช่น เวียดนาม อินโดนีเซีย ไม่ต่างกันเท่าไหร่ ซึ่งเป็นเรื่องปกติที่เด็กแต่ละประเทศจะมีสำเนียงการพูดที่แตกต่างกันออกไป และเด็กที่มีโอกาสในการเรียนรู้ภาษาอังกฤษมากกว่า ก็อาจจะมีทักษะการพูดและการสื่อสารภาษาอังกฤษที่ดีกว่า แต่จุดนี้ไม่ได้เป็นประเด็นที่มีความสำคัญอะไร เพราะทุกคนไม่มีใครที่จะพูดภาษาอังกฤษได้สมบูรณ์แบบ” รศ.ชารอน ฮาร์วีย์ กล่าว

รศ.ชารอน ฮาร์วีย์ เสนอกระตุ้นเด็กไทยสนใจภาษา ควรเริ่มจากทำให้เด็กๆ และนักเรียนสนใจและเห็นความสำคัญในภาษาอังกฤษ คือ การทำให้ภาษาอังกฤษเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตให้มากเท่าที่จะทำได้ เช่น การฝึกฝนทักษะการพูด การสื่อสาร และแลกเปลี่ยนความคิดเห็นต่างๆ กับนักท่องเที่ยวต่างชาติ หรือให้มีการฝึกพูดกับคนในครอบครัวในชีวิตประจำวัน รวมถึงพูดกับเพื่อนๆและครูในห้องเรียนเป็นประจำ ไม่ใช่เฉพาะชั่วโมงภาษาอังกฤษ ขณะเดียวกัน ครูสอนภาษาอังกฤษควรเชื่อมั่นในตัวเอง เปิดกว้างในการเรียนรู้และพัฒนาตัวเอง รวมทั้งสอนภาษาอังกฤษบนพื้นฐานความเข้าใจในสิ่งรอบข้างของตัวเอง และของเด็กนักเรียนควบคู่ไปด้วยกัน และภาครัฐควรมีการตระหนักถึงความสำคัญและมีมาตรการส่งเสริมการเรียนรู้ภาษาอังกฤษอย่างจริงจังและเป็นรูปธรรม