คุยกับ “ธนากร พุฒิธนะสุนทร” คนทำหนังสั้นกู้วิกฤตเด็กติดเกม

“ธนากร พุฒิธนะสุนทร” หรือ โบ้ อายุ 25 ปี คือผู้เขียนบทและผู้กำกับหนังสั้นเรื่อง “ลูกผู้ชายออนไลน์...หัวใจขาสั้น” ซึ่งเป็นหนังสั้นที่ทางสถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ กำลังแจกจ่ายให้กับพ่อแม่ผู้ปกครองฟรีเพื่อเป็นคู่มือสำหรับดูแลและป้องกันไม่ให้เกิดปัญหาเด็กติดเกมที่กำลังทวีความรุนแรงมากขึ้นเป็นลำดับ

และสิ่งที่หลายคนอยากรู้ก็คือ ธนากรเป็นใคร และทำไมถึงทำหนังสั้นเพื่อสะท้อนภาพปัญหาของเด็กติดเกมขึ้น

ธนากรเล่าว่า หนังสั้นความยาว 30 นาทีเรื่องนี้ได้ถ่ายทอดประสบการณ์จริงของตัวเองที่ติดเกมมาก่อนเพื่อเป็นอุทธาหรณ์สอนใจของน้องๆ และแนะแนวทางให้เด็กนำพลังความมุ่งมั่น ไปเป็นแรงผลักดันให้ประสบความสำเร็จในชีวิตจริง มากกว่ามุ่งมั่นในการเล่นเกม โดยพยายามสื่อ ให้น้องๆ เด็กๆ เห็นว่า การเล่นเกม เป็นเซียนเกม มีข้อดีอย่างไร ซึ่งในข้อดีที่ยกมานั้นมีข้อเสียแฝงอยู่ด้วย

ทั้งนี้ เรื่องราวนำเสนอผ่านชีวิตของต้นและเป็ด นักเรียนชั้นม.6 ที่กำลังจะสอบเข้ามหาวิทยาลัย ที่คนหนึ่งคิดได้และสอบติดมหาวิทยา ขณะที่อีกคนต้องพลาดหวังเพราะความมุ่งมั่นเอาชนะอยากเป็นเซียนเกม

“การเล่นเกมอาจจะสนุก แต่การเล่นเกมอย่างหมกมุ่นนั้น แม้จะไม่ได้เล่นเกมอยู่แต่ก็จะมีภาพเกมอยู่ในหัว คิดถึงภาพเกมนั้นอยู่ตลอดเวลาทำให้ไม่มีสมาธิในเรื่องที่ทำอยู่ในขณะนั้น ซึ่งหนังสั้นเรื่องนี้เป็นการกระตุ้นความคิดน้องๆ ที่อยู่ม.ต้น-ม.ปลาย ว่าความมุ่งมั่นในเกมจะได้ประโยชน์อะไร และหากใช้ความมุ่งมั่นทางอื่นๆ เช่น การเรียน กีฬา จะได้ประโยชน์มากกว่าหรือไม่ ที่สำคัญคือการสอนอย่างเดียวเด็กจะไม่สนใจไม่ทำตามและยิ่งห้ามยิ่งไม่ได้ผลแน่ๆ ดังนั้น แทนที่จะห้ามเราสื่อให้เขาเห็นว่า หากจะเล่นเกมจะต้องรู้จักแบ่งเวลาให้เป็นด้วย”

ธนากร สรุปไว้ว่า ในหนังสั้นได้สะท้อนให้เห็นว่า ที่สุดแล้วชีวิตของเซียนเกมอาจไม่ต่างจากหนังสั้นเรื่องนี้คือ มีฉากหนึ่งที่เฮียตือแม้จะเรียนจบโตเป็นผู้ใหญ่แล้วแต่ยังแบมือขอเงินแม่ ไม่ประสบความสำเร็จในชีวิต ซึ่งคงไม่มีใครอยากเป็นเหมือนตัวละครเรื่องนี้ เหมือนกันที่เป็ดเองก็คิดได้และหันกลับมาตั้งใจจะเรียนหนังสือ

ในชีวิตจริงธนากรก็ติดเกมงอมแงมมาก่อน เขาเปิดใจเล่าให้ฟังว่า หลังจากที่เรียนจบด้านภาพยนตร์มา และยังหางานทำไม่ได้ เลยเล่นเกมเพราะมีเวลาว่างมาก แต่ยิ่งเล่นก็ยิ่งเพลินและใช้เวลาเล่นมากขึ้นเรื่อยๆ จนติดนั่งเล่นทั้งวันไม่ขยับไปไหน เป็นอย่างนี้ตลอด มาเริ่มรู้สึกตัวก็ตอนที่พ่อแม่ และญาติๆ เตือนเพราะเห็นเล่นเกมมาก งานก็ไม่หา พอพูดกันมากเข้าทำให้เรารู้สึกไม่ดี จึงคิดได้ว่า คงเล่นเกมต่อไปไม่ได้แล้ว

“ตอนช่วงที่พยายามจะเลิกเล่นเกมก็หางานประกวดหนังสั้น จนส่งประกวดหนังสั้นหัวข้อเด็กเก่งดีและมีความสุข ของสถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ ซึ่งพอนพ.บัณฑิต ศรไพศาล ผู้อำนวยสถาบันฯ เห็นผลงานแล้วชอบใจ จึงให้โอกาสในการทำหนังสั้นซึ่งโจทย์ที่ได้รับคือการแก้ปัญหาเด็กติดเกม”

ธนากรบอกว่า ตอนนี้ก็ยังเล่นเกมอยู่บ้าง แต่เล่นน้อยลง เพราะไม่ค่อยมีเวลาเนื่องจากต้องทำงานทุ่มเทกับงาน ซึ่งงานที่ทำก็สนุกสุดๆ สนุกกว่าเล่นเกมหลายเท่า อย่างไรก็ตาม ความเห็นส่วนตัวยังมองว่า การเล่นเกมไม่ผิดอะไร เพราะการเล่นเกมมีทั้งประโยชน์และโทษ หากรู้จักควบคุมตัวเอง แบ่งเวลาให้ถูกต้องเหมาะสม ไม่เล่นจนเกินพอดี ซึ่งจะทำให้สูญเสียความสัมพันธ์กับคนรอบข้าง เสียสายตา หรือปวดคอปวดหลังไม่เป็นผลดีต่อสุขภาพ

สำหรับหนังสั้นเรื่องดังกล่าว มีทั้งหมด 13,000 ชุด โดยแจกจ่ายให้พ่อแม่ผู้ปกครองที่สนใจฟรี ในต่างจังหวัดสามารถขอรับได้ที่ สำนักงานสาธารณสุขจังหวัดและโรงพยาบาลจิตเวชทุกแห่ง ในกรุงเทพฯ รับได้ที่ สถาบันสุขภาพจิตเด็กและวัยรุ่นราชนครินทร์ ถ.พระราม 6 เขตพญาไท โทรศัพท์ 0-2354-8305 หรือดาวน์โหลดได้ที่ www.icamtalk.com