สปส.แก้กฎกระทรวงคุ้มครองผู้ประกันตนให้ได้รับประโยชน์ทางการรักษาพยาบาลมากขึ้น ครอบคลุม 6 โรคเรื้อรัง ให้ได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ ร้อยละ 50 ได้เกิน 180 วัน
นายไพโรจน์ สุขสัมฤทธิ์ เลขาธิการสำนักงานประกันสังคม (สปส.) กระทรวงแรงงาน เปิดเผยว่า สปส.ได้ยกเลิกกฎกระทรวงฉบับที่ 5 (พ.ศ.2534) กำหนดโรคเรื้อรังตามมาตรา 64 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ.2533 และออกกฎกระทรวงฉบับใหม่มาใช้แทน โดยมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 21 มิถุนายน 2549 เป็นต้นไป กฎกระทรวงฉบับใหม่นี้คุ้มครองผู้ประกันตนให้ได้รับประโยชน์ทางการรักษาพยาบาลมากขึ้น โดยครอบคลุมถึง 6 โรคเรื้อรัง กล่าวคือ 1.โรคมะเร็ง 2.โรคไตวายเรื้อรัง 3.โรคเอดส์ 4.โรคหรือการบาดเจ็บของสมอง เส้นเลือดสมอง หรือกระดูกสันหลัง เป็นเหตุให้อัมพาต 5.ความผิดปกติของกระดูกหักที่มีภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ กระดูกหักที่มีการติดเชื้อ กระดูกติดช้า กระดูกไม่ติด กระดูกผิดปกติ หรือเหล็กดามกระดูกหัก และ 6.โรคหรือการเจ็บป่วยอื่นๆ ที่ต้องรักษาตัวอย่างต่อเนื่อง โดยไม่สามารถทำงานติดต่อกันได้เกินกว่า 180 วัน โดยการวินิจฉัยของคณะกรรมการการแพทย์
ทั้งนี้ ในกรณีที่ผู้ประกันตนเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังดังกล่าว มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละ 50 ของค่าจ้าง สำหรับกรณีที่ผู้ประกันตนต้องหยุดงานเพื่อการรักษาพยาบาลตามคำสั่งของแพทย์มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้เกิน 180 วัน แต่ไม่เกิน 365 วัน
นายไพโรจน์ สุขสัมฤทธิ์ เลขาธิการสำนักงานประกันสังคม (สปส.) กระทรวงแรงงาน เปิดเผยว่า สปส.ได้ยกเลิกกฎกระทรวงฉบับที่ 5 (พ.ศ.2534) กำหนดโรคเรื้อรังตามมาตรา 64 วรรคหนึ่ง แห่งพระราชบัญญัติประกันสังคม พ.ศ.2533 และออกกฎกระทรวงฉบับใหม่มาใช้แทน โดยมีผลบังคับใช้ตั้งแต่วันที่ 21 มิถุนายน 2549 เป็นต้นไป กฎกระทรวงฉบับใหม่นี้คุ้มครองผู้ประกันตนให้ได้รับประโยชน์ทางการรักษาพยาบาลมากขึ้น โดยครอบคลุมถึง 6 โรคเรื้อรัง กล่าวคือ 1.โรคมะเร็ง 2.โรคไตวายเรื้อรัง 3.โรคเอดส์ 4.โรคหรือการบาดเจ็บของสมอง เส้นเลือดสมอง หรือกระดูกสันหลัง เป็นเหตุให้อัมพาต 5.ความผิดปกติของกระดูกหักที่มีภาวะแทรกซ้อน ได้แก่ กระดูกหักที่มีการติดเชื้อ กระดูกติดช้า กระดูกไม่ติด กระดูกผิดปกติ หรือเหล็กดามกระดูกหัก และ 6.โรคหรือการเจ็บป่วยอื่นๆ ที่ต้องรักษาตัวอย่างต่อเนื่อง โดยไม่สามารถทำงานติดต่อกันได้เกินกว่า 180 วัน โดยการวินิจฉัยของคณะกรรมการการแพทย์
ทั้งนี้ ในกรณีที่ผู้ประกันตนเจ็บป่วยด้วยโรคเรื้อรังดังกล่าว มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้ในอัตราร้อยละ 50 ของค่าจ้าง สำหรับกรณีที่ผู้ประกันตนต้องหยุดงานเพื่อการรักษาพยาบาลตามคำสั่งของแพทย์มีสิทธิได้รับเงินทดแทนการขาดรายได้เกิน 180 วัน แต่ไม่เกิน 365 วัน