“รศ.ดร.ศิพิมพ์” ชี้ชัด ‘ทรัมป์’ สร้างสันติภาพลวงตา อัด พยายามเดินสายสร้างภาพหวังรางวัลโนเบล ทั้งที่ไม่เคยเกิดความสงบจริง
รศ.ดร.ศิพิมพ์ ศรบัลลังก์ อาจารย์ประจำภาควิชารัฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยศรีนครินทรวิโรฒ(มศว) กล่าวถึงความเคลื่อนไหวของประธานาธิบดีทรัมป์ ของสหรัฐอเมริกา หลังพยายามวางบทบาทตัวเองเป็นผู้สร้างสันติภาพไปทั่วโลก ว่า ภาพพิธีลงนามสันติภาพระหว่าง คองโก กับ รวันดา เป็นสันติภาพที่อายุสั้นกว่าเฟซบุ๊กสตอรี่ด้วยซ้ำ ซึ่งการลงนามเพิ่งถูกเผยแพร่ไปทั่วโลกในวันก่อนหน้านี้ โดยทรัมป์ยืนกลางเวทีเหมือนกำลังปิดดีล อสังหาริมทรัพย์ครั้งยิ่งใหญ่ แต่ภายในไม่ถึง 24 ชั่วโมง ขณะที่กลุ่มกบฏ M23 ประกาศชัดว่า “ไม่ได้ร่วมข้อตกลง” ก่อนเปิดฉากโจมตีเมืองตามแนวชายแดน บ้านเรือนถูกเผา เด็กเสียชีวิตท่ามกลางความวุ่นวายที่ไม่เคยจากไป เสียงปืนกลับมาอย่างไม่เกรงใจสื่อใด ๆเพราะ สงครามไม่ได้รอให้พิธีกรอ่านสคริปต์จบ คนยิงก็ไม่ได้เข้าร่วมโต๊ะลงนาม ที่สำคัญ คนที่อยู่ในภาพไม่ได้อยู่ในพื้นที่สู้รบ ทำให้สันติภาพที่เพิ่งประกาศอย่างสวยงามบางยิ่งกว่ากระดาษที่ใช้พิมพ์คำประกาศเสียอีก
ขณะที่ เวเนซุเอลา เมื่อสันติภาพถูกใช้แทนสคริปต์หาเสียง ทรัมป์ เคยวาดภาพตัวเองเป็น “ผู้แก้ปัญหาเวเนซุเอลา” ด้วยน้ำเสียงแข็งกร้าว ใส่นิโกลัส มาดูโร และสนับสนุนฮวน ไกวโด แบบเปิดหน้า แต่กลยุทธ์ความหวังสั้น ๆ นี้ไม่เคยแก้โครงสร้างรัฐล้มเหลว และเศรษฐกิจพังทลายได้จริง “สันติภาพ” ถูกลดทอนเป็นเพียง ไวท์เฮาส์ทอล์คโชว์ ประชาชนในคาราคัสยังอดอยาก ความขัดแย้งยังอยู่ครบ และการเปลี่ยนผ่านอำนาจก็ไม่เคยเกิด สุดท้ายสิ่งที่จบลงไม่ใช่สงคราม แต่เป็นความเชื่อในคำสัญญาของทรัมป์เอง
นอกจากนี้ ตะวันออกกลาง: ดีลกระดาษทองและสันติภาพที่ไม่แตะราก ของปัญหา Abraham Accords ถูกขายว่าเป็น “ดีลสันติภาพครั้งประวัติศาสตร์” แต่ผู้เชี่ยวชาญหลายคนชี้ชัดว่า มันคือการ จัดวางพันธมิตรเชิงยุทธศาสตร์ มากกว่าแผนสันติภาพที่แก้ต้นตอปัญหาภูมิรัฐศาสตร์ อิสราเอล–ปาเลสไตน์ยังคงร้าวลึก ฉนวนกาซายังถูกปิดล้อม ความรุนแรงยังวนซ้ำเหมือนเดิม สันติภาพที่ไม่แตะผู้มีส่วนได้ส่วนเสียตัวจริง ก็ไม่ต่างอะไรกับการปูพรมทับหลุมลึก แล้วถ่ายรูปโชว์ความเรียบร้อยชั่วคราว
รศ.ดร.ศิพิมพ์ ยังกล่าวถึง กรณีเกาหลีเหนือ ว่า จาก “love letters” สู่ความจริงที่เย็นยะเยือกกว่าเดิม ทรัมป์ชอบเล่าเรื่องจดหมายรักที่ได้รับจากคิมจองอึน แต่ในภาคปฏิบัติ โครงการนิวเคลียร์ของเกาหลีเหนือยังคงเดินหน้าต่อเนื่องอย่างมั่นคง เต็มไปด้วยการทดสอบขีปนาวุธที่ถี่กว่าเดิม นี่ไม่ใช่สันติภาพ แต่เป็นความเงียบที่หลอกตัวเองได้เพียงชั่วคราว ปฏิมากรรมสันติภาพที่เขียนโดย “คนเซ็นไม่ได้เขียน คนยิงไม่ได้ทำ” โศกนาฏกรรมทางการเมืองเริ่มต้นขึ้นเมื่อสันติภาพกลายเป็น ภาพลวงตาเชิงสัญลักษณ์ มากกว่า กระบวนการแก้ไขปัญหา พิธีลงนามสวยงาม โต๊ะไม้ขัดมันวาว ปากกาหมึกทอง ธงชาติเรียงรายอย่างสง่างาม แต่ในสนามจริง ผู้คนยังวิ่งหนีเสียงระเบิด ในหมู่บ้านจริง เด็กยังร้องไห้หาคนในครอบครัว ในโลกจริง สันติภาพไม่เคยเกิดขึ้นแม้แต่หนึ่งนาที “เพราะคนที่เซ็น ไม่ได้เป็นคนที่ต้องชดใช้ และคนที่ยิง ไม่เคยมานั่งอยู่ในเฟรมรูป”
ทั้งนี้ โลกที่ภาพถ่ายและลายเซ็นหนึ่งบรรทัด ดูทรงพลังยิ่งกว่าแผนสันติภาพทั้งเล่ม ไม่มีใครเติมเชื้อไฟให้มายาของภาพเหล่านี้ได้มากเท่า “โดนัลด์ ทรัมป์” ผู้มักยืนกลางฉากหลังธงชาติ พร้อมรอยยิ้มแบบดีลเมกเกอร์ร้อยล้าน และการประกาศตัวเป็น “ผู้สร้างสันติภาพ” ที่คู่ควรแก่รางวัลโนเบลสันติภาพ แต่เมื่อกล้องดับ แฟลชหาย ผู้คนที่ไม่ได้อยู่ในภาพกลับต้องฟังเสียงปืนมากกว่าเสียงปรบมือจากห้องแถลงข่าว
“นี่คือเช็คลิสต์ปฏิมากรรมสันติภาพที่ล้มเหลว,เวอร์ชันทรัมป์ Trump’s Proposal for Nobel Peace Prize ชายผู้ชอบเซ็นมากกว่าทำ การประกาศสันติภาพแค่หนึ่งวัน กับ สงครามที่ไม่เคยหายไป สุดท้ายแล้วทรัมป์จะได้รางวัลโนเบลสันติภาพอย่างที่เขาฝันหรือไม่? หรือรางวัลอาจจะมีให้คนที่สร้างสันติภาพจริง ไม่ใช่คนที่สร้างเพียงภาพของสันติภาพ”รศ.ดร.ศิพิมพ์ ระบุ