ศาล รธน.มีมติ ม.22(1) พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรมบางส่วนขัด รธน. จึงมีปัญหาเกี่ยวกับความชอบด้วย รธน.
วันนี้ (5 มิ.ย.) ศาลรัฐธรรมนูญได้มีการพิจารณาคำร้องที่ผู้ตรวจการแผ่นดิน ขอให้ศาลรัฐธรรมนูญพิจารณาวินิจฉัยตามรัฐธรรมนูญ มาตรา 231(1) ว่า พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม 2543 มาตรา 22(1) ที่บัญญัติว่า “การบรรจุ และแต่งตั้งให้ดำรงตำแหน่งเลขาธิการสำนักงานศาลยุติธรรม ให้ประธานศาลฎีกาเสนอชื่อต่อคณะกรรมการตุลาการ ศาลยุติธรรมเพื่อให้ความเห็นชอบ และเมื่อได้รับความเห็นชอบจากคณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรมแล้ว ให้ประธานศาลฎีกาเป็นผู้มีอำนาจสั่งบรรจุและดำเนินการเพื่อทรงพระกรุณาโปรดเกล้าฯ แต่งตั้งต่อไป ทั้งนี้ ให้คณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรมมีอำนาจดำเนินการทางวินัยแก่ผู้นั้นได้เช่นเดียวกับข้าราชการตุลาการ ตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการ ...” มีปัญหาเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ มาตรา 26 มาตรา 27 มาตรา 193 และมาตรา 196 หรือไม่ โดยมีมติเสียงข้างมาก 8 ต่อ 1 (นายอุดม สิทธิวิรัชธรรม) วินิจฉัยว่า พ.ร.บ.ระเบียบบริหารราชการศาลยุติธรรม 2543 มาตรา 22(1) เฉพาะส่วนที่บัญญัติให้คณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรมมีอำนาจดำเนินการทางวินัยแก่ผู้นั้นได้เช่นเดียวกับข้าราชการ ตุลาการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการ ขัดหรือแย้งต่อรัฐธรรมนูญ จึงมีปัญหาเกี่ยวกับความชอบ ด้วยรัฐธรรมนูญ มาตรา 26 มาตรา 27 วรรคหนึ่งและวรรคสาม และมาตรา 193 และมีมติเสียงข้างมาก 7 ต่อ 2 (นายอุดม สิทธิวิรัชธรรม, นายนภดล เทพพิทักษ์) วินิจฉัยว่า เฉพาะส่วนที่บัญญัติให้คณะกรรมการตุลาการศาลยุติธรรมมีอำนาจดำเนินการทางวินัยแก่ผู้นั้นได้เช่นเดียวกับข้าราชการตุลาการตามกฎหมายว่าด้วยระเบียบข้าราชการฝ่ายตุลาการ ขัดหรือแย้ง ต่อรัฐธรรมนูญ จึงมีปัญหาเกี่ยวกับความชอบด้วยรัฐธรรมนูญ มาตรา 196
