ศาลปกครองกลาง มีคำสั่งไม่รับฟ้อง ปม แกนนำเสื้อแดงพร้อม ปชช.ร้องชวดเงินเยียวยาโควิด 5 พันบาท เหตุฟ้องเร็วไป ยังไม่ผ่านขั้นตอนทบทวนสิทธิ์
วันนี้ (24 เม.ย.) ศาลปกครองกลางมีคำสั่งไม่รับคำฟ้อง กรณี นายอนุรักษ์ เจนตวนิชย์ หรือ “ฟอร์ดเส้นทางสีแดง” นักเคลื่อนไหวทางสังคม น.ส.อริสา เล้าสกุล อาชีพ รับจ้างถ่ายแบบ เสื้อผ้าและขายสินค้าออนไลน์ นางอภิญญาภัทร ทองสาร อาชีพรับจ้างเย็บเสื้อผ้า น.ส.วราภรณ์ ยืนยงแสน อาชีพขายอุปกรณ์ไฟฟ้ารถยนต์ตามตลาดนัด ซึ่งอ้างว่าเป็นผู้ได้รับผลกระทบจากสถานการณ์การแพร่ระบาดของเชื้อไวรัสโคโรนา และได้ลงทะเบียนของรับเงินช่วยเหลือผ่านเว็บไซต์ www.เราไม่ทิ้งกัน แต่ได้รับแจ้งผลทาง sms ว่าไม่มีสิทธิได้รับเงินช่วยเหลือเยียวยาฯ ยื่นฟ้องขอให้ศาลมีคำสั่งให้รัฐบาลจ่ายเงินเยียวยาดังกล่าวให้ประชาชนทุกคนไว้พิจารณา
เนื่องจากศาลฯเห็นว่า กระทรวงการคลัง ผู้ถูกฟ้องคดีได้กำหนดขั้นตอนและวิธีการสำหรับการแก้ไขความเดือดร้อน หรือเสียหายให้แก่ผู้ที่ไม่ได้รับเงินตามมาตรการเยียวยา 5,000 บาท (3 เดือน) ไว้ ซึ่งหลังจากที่มีการเปิดให้มีการลงทะเบียน เพื่อขอรับเงินเยียวยา มีการตรวจสอบสิทธิ์ และเมื่อมีการแจ้งผลการพิจารณา การให้เงินช่วยเหลือเยียวยาทางข้อความ SMS ปรากฏว่า มีการโต้แย้งจากประชาชนผู้ไม่ได้รับเงินช่วยเหลือเยียวยา กระทรวงการคลังจึงได้พิจารณาเรื่องดังกล่าว และประชาสัมพันธ์ผลการพิจารณาให้ประชาชนทราบตามข่าวกระทรวงการคลังฉบับที่ 39/2563 ลงวันที่ 14 เม.ย. 63 ว่า กระทรวงการคลังได้กำหนดหลักเกณฑ์ให้ผู้ที่ไม่รับเงินเยียวยา ได้มีโอกาสขอให้ทบทวนสิทธิ์ในวันที่ 20 ม.ย. 63 ผ่านช่องทางออนไลน์เท่านั้น ที่เว็บไซต์ www.เราไม่ทิ้งกัน โดยการทบทวนสิทธิ์ในระยะแรกจะเปิดกว้างสำหรับประชาชนที่ไม่ผ่านเกณฑ์และไม่เห็นด้วยกับผลตรวจสอบ และคัดกรองก่อน ในระยะต่อไปจะขยายไปยังกลุ่มผู้ที่ได้กดยกเลิกการลงทะเบียนโดยความเข้าใจผิดด้วย กลไกการทบทวนสิทธิ์จะดำเนินการอย่างรวดเร็วโดยการลงพื้นที่จริง เพื่อยืนยันตัวตนและความเดือดร้อนของผู้ลงทะเบียนจึงเป็นกรณีที่กระทรวงการคลังได้กำหนดขั้นตอนวิธีการสำหรับการแก้ไขความเดือดร้อนเสียหายให้แก่ผู้ที่ไม่ได้รับเงินตามมาตรการเยียวยาไว้ ผู้ฟ้องคดีจึงต้องดำเนินการขอทบทวนสิทธิตามขั้นตอนและวิธีการที่กระทรวงการคลังกำหนดเสียก่อน ไม่สามารถมาใช้สิทธิ์ยื่นฟ้องคดีต่อศาลได้ทันทีการที่มายื่นฟ้องต่อศาลในวันที่ 16 เม.ย. จึงเป็นกรณีที่ผู้ฟ้องคดียังไม่ได้ดำเนินการตามมาตรา 42 วรรคสอง แห่งพระราชบัญญัติจัดตั้งศาลปกครองและวิธีพิจารณาคดีปกครอง พ.ศ. 2542 ศาลจึงไม่อาจรับคำฟ้องนี้ไว้พิจารณาพิพากษาได้
