“ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร นี้ศักดิ์สิทธิ์
เนรมิตให้เห็น เป็นภาพหลอน
จนหลงมนต์เจ้าป่า มายากร
ให้เห็นเป็นขั้นตอน ตุตะไป
เห็นเก้งกวางย่างย้ายถวายเนื้อ
แล้วเห็นเสือดำโทน กระโจนใส่
เห็นไก่ฟ้า วลาหค ตื่นตกใจ
กระทั่งไก่จิกเสือ จนเสือตาย
ไก่ก็ตาย เพราะไก่ตกใจด้วย
ต่างมอดม้วยด้วยกรรมตามทันหมาย
เจ้าป่าให้ยืมปืน ไว้ป้องกาย
ข้ากำลังจะถวายเจ้าป่าคืน
ป่าทุ่งใหญ่นเรศวร นี้ศักดิ์สิทธิ์
สะกดจิตสะกดใจ ให้เป็นอื่น
ล้วนภาพหลอนเหลวไหลไม่ยั่งยืน
เสียงปึงปัง ข้าก็ตื่นขึ้นลืมตา...
....ธรรมดาว่าแร้ง นั้นบินสูง
จะบินเดี่ยว บินฝูง ก็สูงสง่า
แต่พอครั้นแร้งหิว ...ก็ลิ่วมา
ลงกินหมาเน่าเหม็น เป็นกิจประจำ”