เมืองไทย 360 องศา
แม้จะบอกว่ายังไม่ใช่ช่วงโค้งสุดท้ายสำหรับรัฐบาลคณะรักษาความสงบแห่งชาติ (คสช.) ที่นำโดย พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา แต่หากพิจารณาจากระยะเวลาตามโรดแมปบังคับกันเอาไว้ก็ต้องถือว่าใกล้กระชั้นเข้ามาทุกทีแล้ว ขณะเดียวกัน เมื่อพิจารณาจากบรรยากาศในช่วงเวลาที่เหลือมองจากความเป็นจริงก็ต้องบอกว่า “น่าหนักใจ” ไม่น้อย เพราะมีหลายเรื่องเริ่มประจานแบบฉาวโฉ่ให้เห็นออกมาเรื่อยๆ
ประกอบกับระยะเวลากว่า 3 ปี ของรัฐบาลชุดนี้ส่วนใหญ่เป็นผลงานที่ชาวบ้านส่วนใหญ่จับต้องไม่ได้ เริ่มมีการกล่าวหามากขึ้นว่ามักจะ “เอื้อกับทุนใหญ่” เท่านั้น ความสุขไม่เคยลงไปถึงระดับชาวบ้านรากหญ้า อาจจะเป็นเพราะจังหวะไม่ดีที่ที่ผ่านมาราคาสินค้าเกษตรตัวหลักอย่าง ข้าว ยางพารา และปาล์มน้ำมันราคาไม่ดี ซึ่งหากสินค้าพวกนี้ตกต่ำมันก็ย่อมส่งผลกระทบต่อชาวบ้านเพราะพวกเขาเป็นเกษตรกรรายได้หลักมาจากเรื่องแบบนี้ อีกทั้งเมื่อรายได้น้อยมันก็ส่งผลกระทบไปถึงอัตราการขยายตัวทางเศรษฐกิจไปด้วย
ดังนั้น เมื่อพิจารณาด้วยผลงานรวมๆจึงทำให้ผลงานที่ออกมายังไม่น่าประทับใจ ที่ผ่านมาอยู่ได้ด้วยพลังศรัทธาของชาวบ้านที่ตั้งความหวังเรื่องการปฏิรูป การแก้ปัญหาบ้านเมืองที่คาราคาซัง ที่สำคัญต้องไม่มีเรื่องทุจริต แต่เมื่อเวลาผ่านไป 1 ปีแรก 2 ปีแรกข้ออ้างต่างๆ ยังพอฟังขึ้น แต่เมื่อเข้าสู่ปีที่สี่หลายเรื่องสำคัญยังขับเคลื่อนไม่ถึงไหน ข้ออ้างของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ที่ยังย้ำว่ายังติดขัดเรื่องโน้นเรื่องนี้แบบเดิม ชาวบ้านก็เริ่มชักไม่รื่นหู ประกอบกับในช่วงหลังบรรดาเพื่อพ้องน้องพี่ ต่างก็ “ขยันทำแต้มลบ” แบบรายวัน มันก็เริ่มทำให้ “ลุงตู่” เข้าสู่ภาวะขาลงแบบที่ไม่ควรเป็น ซึ่งก็สะท้อนออกมาผ่านทางผลสำรวจหรือโพลต่างๆ ที่ตรงกัน แม้ดูเหมือนว่าจะไม่ค่อยถูกอกถูกใจเท่าไหร่ เช่นเริ่มมีการเถียงว่า “ไปถามใคร” ผลถึงได้ออกมาแบบนี้ ซึ่งนั่นเท่ากับว่าอยู่ในอารมณ์หงุดหงิดที่ถูกวิจารณ์หนักข้อขึ้นเรื่อยๆ
ด้วยภาวะ “ขาลง” ดังกล่าวหรือเปล่ามันถึงต้องดิ้นรน “กระชากเรตติ้ง” ให้กลับคืนมาอีกครั้ง อย่างน้อยก็หวังชะลอไม่ให้ลงเร็วจนเกินไป เพราะหากเป็นแบบนั้นมันอาจควบคุมไม่อยู่
อย่างไรก็ดี บังเอิญว่าในช่วงหลังหากสังเกตให้ดีจะเห็นความเคลื่อนไหวบางอย่างที่ชวนติดตาม ที่เห็นได้ชัด ก็คือ “โปรแกรม” การเดินสายประชุมคณะรัฐมนตรีสัญจรที่มีรายงานว่าออกมาแบบ “ถี่ยิบ” ทุกภาค อย่างน้อยนับจากเดือนกันยายนเป็นต้นไปจะมีขึ้นตามต่างจังหวัดเดือนละครั้ง ครั้งล่าสุดวันที่ 18-19 กันยายน นัดประชุมกันที่จังหวัดพระนครศรีอยุธยา หลังจากก่อนหน้านั้นเมื่อวันที่ 21-22 สิงหาคมที่ผ่านมา ก็มีการประชุมที่จังหวัดนครราชสีมามาแล้ว
แน่นอนว่า หากพิจารณาจากเรื่องการติดตามนโยบายและติดตามงานราชการที่ได้สั่งการไปแล้วก่อนหน้ารวมไปถึงการได้พบปะถามไถ่ทุกข์สุขของชาวบ้านมันเป็นเรื่องที่ต้องทำ แต่ขณะเดียวกัน มันก็อดไม่ได้ที่จะต้องพิจารณาในเชิงการเมืองที่ผสมปนเปเข้ามา ซึ่งมันก็ชัดเจนอยู่แล้ว ระดับคนที่เป็นคอการเมืองย่อมมองออก
อย่างไรก็ดี สิ่งที่เป็นน่าสังเกตตามมาอีกก็คือการลงพื้นที่แบบเน้นๆ ที่ภาคอีสานและภาคกลาง มีการโปรยยาหอมปูพรมลงทุนสารพัดโครงการรวมแล้วทั้งสองภาคดังกล่าวอนุมัติงบประมาณเหยียบสองแสนล้านบาท ที่สำคัญการลงพื้นที่มีการเรียกประชุมระดับผู้ว่าหัวหน้าส่วนราชการในพื้นที่ทั้งภาค รวมไปถึงการพบปะมวลชนกันโดยตรงซึ่งแบบนี้แหละน่าคิด
ขณะเดียวกัน ในทางการเมืองรับรู้กันอยู่แล้วว่าทั้งภาคอีสานและภาคกลางที่ว่านั้นเป็นฐานเสียงหลักของ ทักษิณ ชินวัตรและครอบครัว ผ่านทางพรรคเพื่อไทยรวมไปถึงพรรคในชื่ออะไรก็ได้ขอให้รู้ว่าครอบครัวของเขาเป็นเจ้าของ แต่ในเมื่อบรรยากาศและสถานการณ์เริ่มเปลี่ยนไปทั้งในเรื่องที่ทักษิณ และยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ต้องหนีเอาตัวรอด และ “ท่อน้ำเลี้ยง” ที่ส่งมาถึงบรรดาแกนนำเสื้อแดงที่ผ่านมาไม่ไหลลื่นหรือหยุดชะงักไปนาน ประกอบกับ “เรตติ้ง” ของผู้นำ คสช.อย่าง พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในช่วงขาลงมันก็ต้องเปลี่ยนเกมกันใหม่
บรรยากาศการเดินสายของ พล.อ.ประยุทธ์ จันทร์โอชา ในเวลานี้ไม่ต่างจากนักการเมือง ที่เดินสายโอบกอดกับชาวบ้านเหมือนกับการหาเสียงไม่มีผิด ทั้งที่เขายืนยันว่าไม่ใช่นักการเมืองและที่ผ่านมาก็มักดิสเครดิตกล่าวร้ายในทางลบให้เห็นเสมอ แต่คราวนี้มันชัดเจน อีกทั้งลักษณะการเคลื่อนไหวก็มองได้ทันทีนี่เป็นการ"ขอเสียงสนับสนุนล่วงหน้า “ลากยาว” ไม่ใช่เฉพาะหน้าแบบรอส่งมอบอำนาจหรือรอลงจากหลังเสือเท่านั้น
เพราะอาการแบบนี้มันเหมือนกับการขอเสียงสนุนให้ได้ไปต่อ พิจารณาแต่ละโครงการล้วนอลังการ ขายฝันกันไปถึงอนาคตข้างหน้า ลักษณะไม่ต่างจากการ “ขอโอกาสเพื่อสานงานต่อ” ตามแบบที่นักการเมืองชอบนำมาใช้เพื่ออยู่ในอำนาจต่อเนื่อง ซึ่ง “บิ๊กตู่” ก็มีความเคลื่อนไหวไม่ได้แตกต่างกัน!