“บิ๊กป้อม” เซ็นระเบียบกลาโหม สั่งจ่ายค่าป่วยการ ค่ารถ-ที่พัก “ภารกิจค้ามนุษย์” ให้ศาลทหาร ตั้งงบจ่ายค่าป่วยการ ให้ผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญ รายคนไม่น้อยกว่าครั้งละ 600 บาท แต่ไม่เกินครั้งละ 2 พันบาท กรณีมีรายงานเสนอต่อศาลทหาร จ่ายไม่น้อยกว่าคดีละ 1 พันบาท แต่ไม่เกินคดีละ 1 หมื่นบาท ส่วน “บุคลภายนอก” จ่ายรายคนไม่น้อยกว่าครั้งละ 3 ร้อยบาท แต่ไม่เกินครั้งละ 500 บาท หากทำรายงานเสนอศาลทหาร ให้สั่งจ่ายไม่น้อยกว่าคดีละ 1 พันบาท แต่ไม่เกินคดีละ 5 พันบาท
วันนี้ (28 มี.ค.) มีรายงานว่า ราชกิจจานุเบกษาเผยแพร่ระเบียบกระทรวงกลาโหม ว่าด้วยการจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นแก่บุคคลในคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. 2560 โดยที่เป็นการสมควรกำหนดให้มีระเบียบกระทรวงกลาโหมว่าด้วยการจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นแก่บุคคลในคดีค้ามนุษย์ อาศัยอำนาจตามความในมาตรา 4 (3) แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. 2559 กระทรวงกลาโหมโดยความเห็นชอบของกระทรวงการคลังจึงวางระเบียบไว้ ดังต่อไปนี้
“ข้อ ๑ ระเบียบนี้เรียกว่า “ระเบียบกระทรวงกลาโหมว่าด้วยการจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นแก่บุคคลในคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๖๐”
ข้อ ๒ ระเบียบนี้ให้ใช้บังคับตั้งแต่วันถัดจากวันประกาศในราชกิจจานุเบกษาเป็นต้นไป
ข้อ ๓ เมื่อบุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ ยื่นคำขอรับเงินค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่น ให้ศาลทหารสั่งจ่ายตามความจำเป็นและเหมาะสมภายใต้หลักเกณฑ์และอัตราการจ่ายตามระเบียบนี้ โดยมีคำสั่งไว้ในคำขอรับเงินนั้น คำขอรับเงินตามวรรคหนึ่ง ให้ใช้คำขอรับเงินค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่น ตามแบบที่สำนักตุลาการทหารกำหนด
ข้อ ๔ ให้ศาลทหารสั่งจ่ายค่าป่วยการแก่บุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติ วิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ ดังต่อไปนี้
๔.๑ กรณีผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญ ให้สั่งจ่าย
๔.๑.๑ ในกรณีที่มาให้ความเห็น ให้สั่งจ่ายเป็นรายคนไม่น้อยกว่าครั้งละหกร้อยบาท แต่ไม่เกินครั้งละสองพันบาท ๔.๑.๒ ในกรณีที่ทำรายงานความเห็นเป็นหนังสือเสนอต่อศาลทหาร ให้สั่งจ่ายไม่น้อยกว่าคดีละหนึ่งพันบาท แต่ไม่เกินคดีละหนึ่งหมื่นบาท
๔.๒ บุคคลนอกจากข้อ ๔.๑ ให้สั่งจ่าย
๔.๒.๑ ในกรณีที่มาเบิกความหรือมาให้ถ้อยคำต่อศาลทหาร ให้สั่งจ่าย เป็นรายคนไม่น้อยกว่าครั้งละสามร้อยบาท แต่ไม่เกินครั้งละห้าร้อยบาท
๔.๒.๒ ในกรณีที่ทำรายงานความเห็นเป็นหนังสือเสนอศาลทหาร ให้สั่งจ่าย ไม่น้อยกว่าคดีละหนึ่งพันบาท แต่ไม่เกินคดีละห้าพันบาท การสั่งจ่ายค่าป่วยการตามข้อ ๔.๑ และข้อ ๔.๒ ให้คำนึงถึงสภาพแห่งคดี ความยากง่ายและ ระยะเวลาของงานที่ต้องปฏิบัติ และรายได้หรือฐานะของบุคคลประกอบด้วย
ข้อ ๕ เมื่อบุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ มาเบิกความหรือมาให้ถ้อยคำต่อศาลทหาร ให้ศาลทหารสั่งจ่ายค่าพาหนะเดินทางและค่าเช่าที่พัก ดังต่อไปนี้
๕.๑ ผู้ที่เป็นข้าราชการ เจ้าหน้าที่ของรัฐ พนักงานหรือลูกจ้างของราชการ ให้สั่งจ่ายตามหลักเกณฑ์และอัตราค่าใช้จ่ายในการเดินทางไปราชการตามกฎหมายหรือระเบียบว่าด้วยการนั้น
๕.๒ บุคคลนอกจากข้อ ๕.๑ ให้สั่งจ่ายเช่นเดียวกับบุคคลตามข้อ ๕.๑ โดยเทียบเท่ากับข้าราชการทหาร ซึ่งมียศพันเอก นาวาเอก นาวาอากาศเอก เว้นแต่ผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญเทียบเท่ากับข้าราชการทหารซึ่งมียศพันเอก นาวาเอก นาวาอากาศเอก อัตราเงินเดือน พันเอกพิเศษ นาวาเอกพิเศษ นาวาอากาศเอกพิเศษ
ข้อ ๖ ในกรณีที่มีเหตุผลและมีความจำเป็น ศาลทหารอาจสั่งจ่ายค่าใช้จ่ายอื่นแก่บุคคล ตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ นอกเหนือจากค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง และค่าเช่าที่พัก ได้ตามที่เห็นสมควร
ข้อ ๗ การขอความเห็นผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญ ให้ศาลทหารพิจารณาแจ้งเรื่อง ที่ประสงค์จะขอให้มาให้ความเห็นไปยังบุคคลผู้ซึ่งปฏิบัติหน้าที่ในส่วนราชการหรือหน่วยงานอื่นของรัฐก่อน และหากจำเป็นต้องมีการตรวจพิสูจน์บุคคล เอกสาร วัตถุ สถานที่ การตรวจวินิจฉัยทางการแพทย์ หรือการตรวจพิสูจน์โดยวิธีการทางวิทยาศาสตร์ ให้ระบุรายละเอียดของงานที่ต้องทำให้ชัดเจน และสั่งให้แจ้งค่าใช้จ่ายในการตรวจพิสูจน์ให้ศาลทหารทราบก่อนด้วย โดยค่าใช้จ่ายในการตรวจพิสูจน์ดังกล่าว ให้ศาลทหารสั่งจ่าย ดังต่อไปนี้
๗.๑ ในกรณีที่ส่งให้ผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญซึ่งปฏิบัติหน้าที่ในส่วนราชการ หรือหน่วยงานอื่นของรัฐตรวจ สั่งจ่ายได้เท่าที่จ่ายจริง
๗.๒ ในกรณีที่ส่งให้ผู้ทรงคุณวุฒิหรือผู้เชี่ยวชาญซึ่งไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่ในส่วนราชการ หรือหน่วยงานอื่นของรัฐตรวจ สั่งจ่ายได้เท่าที่จ่ายจริง แต่ไม่เกินค่าใช้จ่ายตามข้อ ๗.๑ ที่ตรวจพิสูจน์ ประเภทเดียวกัน ในกรณีจำเป็นที่จะต้องจ่ายเกินกว่านั้นหรือไม่มีอัตรานั้นเทียบเคียง ให้อยู่ในดุลพินิจของศาลทหาร
ข้อ ๘ การสั่งจ่ายค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่น ให้ศาลทหาร สั่งจ่ายเมื่อบุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ ได้ปฏิบัติหน้าที่เสร็จสิ้น หรือเมื่อได้มาตามนัดของศาลทหารในแต่ละครั้ง แล้วแต่กรณี ในกรณีที่บุคคลตามมาตรา ๓๒ แห่งพระราชบัญญัติวิธีพิจารณาคดีค้ามนุษย์ พ.ศ. ๒๕๕๙ มาตามนัดของศาลทหารแต่ไม่ได้ปฏิบัติหน้าที่โดยไม่ได้เป็นความผิดของผู้นั้น ให้ศาลทหารใช้ดุลพินิจสั่งจ่าย ค่าป่วยการ ค่าพาหนะเดินทาง ค่าเช่าที่พัก และค่าใช้จ่ายอื่นตามที่เห็นสมควรแก่ผู้นั้นด้วย
ข้อ ๙ ให้ปลัดกระทรวงกลาโหมรักษาการตามระเบียบนี้
ประกาศ ณ วันที่ ๒๘ มีนาคม พ.ศ. ๒๕๖๐
พลเอก ประวิตร วงษ์สุวรรณ
รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหม”