@ กระสามานย์ @
@ ไม่ใช่เรื่องความสำคัญของบุคคล
ที่ยังก้าวไม่พ้น คนนั้นนั่น
จะสำคัญไม่สำคัญอันใดนั้น
มันก็ไม่สำคัญกันอีกแล้ว
เพราะมีเรื่องที่มันสำคัญกว่า
เป็นปัญหาที่ต้องแก้อย่างแน่แน่ว
เหมือนเรื่อง"กบเลือกนาย "ซึ่งไม่แคล้ว
นกกระสาตาแป๋วจับกบกิน
นกกระสาขายาวก้าวข้ามโลก
ชูชะโงกคอไปได้ทุกถื่น
เสียงอ๊บอ๊บระงมร้องก้องแผ่นดิน
กระสายินกระหยิ่มยิ้มกระหยับเยื้อง
อำนาจทุนสามานย์มันมอมเมา
ให้เราเขลาคนโกงคนโข่งเขื่อง
เขมือบแดนแผ่นดินกินใจเมือง
สังเวยเครื่องบรรณากระสานาย
ไม่เว้นแม้ ..อ๊บอ๊บ...กบตัวนั้น
ที่ปากกล้าขาสั่นรำส่ำระสาย
คิดอยู่สูง แท้อยู่ระหว่างกลางเขาควาย
ที่สุดท้ายก็ถูกนกโฉบฉกกิน !
โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
