@ชอกช้ำ@โดย เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
@ เด็ดดอกกุหลาบมาหนึ่งดอก
กุหลาบบอกความหมายอันใดหรือ
เจ้าจึงมีความงามจนร่ำลือ
งามที่ชื่อกลิ่นสีอยู่ที่ใด
@ แหวกดูกลีบกุหลาบ ซ้อนซับซ้อน
ไหนเจ้าซ่อนเสน่ห์ทรงไว้ตรงไหน
ค่อยปลิดกลีบทีละกลีบละกลีบไป
ไม่เห็นมีอะไรที่ไหนงาม
@ ค่อยประดิษฐ์ติดกลีบกุหลาบใหม่
ทีละกลีบละกลีบไปไม่ไขว่ข้าม
ที่ซับซ้อนก็ซ้อนซับลำดับตาม
จนคงความเป็นดอกกุหลาบเดิม
@ จึงได้เห็นความงามตามที่เห็น
ไม่ได้เป็นสิ่งแปลกปลอมแต่แรกเริ่ม
ยังพริ้งพร้อมหอมละมุนอยู่จุนเดิม
ยังหยาดเยิ้มเยี่ยงนั้นอันแน่แท้
@ แต่มิใช่กุหลาบเดิมเมื่อเริ่มดอก
ก่อนจะปลิดกลีบออกดอกนั้นแน่
ถึงจะเหมือนเดิมได้ไม่ผันแปร
ทว่าแต่...กลีบก็ชอก...ดอกก็ช้ำ !
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
ศ.๒๗/๑/๕๕
