ผ่าประเด็นร้อน
ไม่ว่าใครก็ย่อมมองออกอยู่แล้วว่า การเสนอเรื่องที่เกี่ยวข้องกับคนเสื้อแดง ไม่ว่าจะเป็นระดับไหน “หัวโจก” หรือปลายแถว หรือแม้กระทั่งเรื่องที่เกี่ยวกับ “เจ้าของ” นั่นคือ ทักษิณ ชินวัตร เกือบทุกกรณีถือว่าเป็น “ของร้อน” ไม่ต่างจาก “สายล่อฟ้า” ล้วนดึงดูดความสนใจทั้งสิ้น
ยกตัวอย่างการใช้ตำแหน่งหน้าที่ส่อไปในทางช่วยเหลืออำนวยความสะดวกในเรื่องส่วนตัวให้กับ “เจ้านาย” คือ ทักษิณ ชินวัตร เกี่ยวกับการยื่นขอวีซ่าเข้าประเทศญี่ปุ่นเป็นกรณีพิเศษ หรือความเคลื่อนไหวเกี่ยวกับการคืนพาสปอร์ตสีแดง รวมไปถึงความพยายามในการแก้ไขรัฐธรรมนูญ ซึ่งบรรจุเป็นหนึ่งในนโยบายเร่งด่วนของรัฐบาลกันเลยทีเดียว ซึ่งก็แน่นอนอยู่แล้วว่า นี่คือเป้าหมายหลักที่ต้องการช่วยเหลือให้ ทักษิณ ชินวัตร พ้นผิดในทุกกรณี
เมื่อวกกลับมาที่ความพยายามในการช่วยเหลือเยียวยากับครอบครัวคนเสื้อแดงที่เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บจากเหตุการณ์จลาจล ซึ่งยังไม่แน่ชัดว่าจะครอบคลุมไปทั้งกรณีเหตุการณ์เมื่อวันที่ 13 เมษายน 2552 และเหตุการณ์วันที่ 19 พฤษภาคม 2553 รวมทั้งเหตุการณ์เมื่อวันที่ 10 เมษายน 2553 ด้วยหรือไม่ หรือว่าทุกเหตุการณ์ชุมนุมและมีผู้เสียชีวิต ได้รับบาดเจ็บ
อย่างไรก็ดี เมื่อมีการจุดประเด็นจาก จตุพร พรหมพันธุ์ แกนนำคนเสื้อแดงที่เวลานี้ได้ดิบได้ดีเป็น ส.ส.เข้าไปนั่งในสภาเรียบร้อยแล้ว เสนอขึ้นมาว่าจะเสนอให้มีการเยียวยา ให้กับครอบครัวคนเสื้อแดงที่เสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บ โดยคนที่เสียชีวิตจะได้รับรายละ 10 ล้านบาท ส่วนที่ได้รับบาดเจ็บก็ลดหลั่นกันลงไป ซึ่งอาจหมายรวมถึงฝ่ายเจ้าหน้าที่ด้วยก็ได้ พร้อมกับอ้างว่าได้หารือเบื้องต้นกับนายกรัฐมนตรี ยิ่งลักษณ์ ชินวัตร ไปเรียบร้อยแล้ว ซึ่งไม่ได้มีท่าทีขัดข้องแต่อย่างใด
ขณะเดียวกัน เมื่อพิจารณาเฉพาะเรื่องดังกล่าว นอกเหนือจาก จตุพร พรหมพันธุ์ เป็นคนเปิดประเด็นแล้ว ก็ยังมี ธิดา ถาวรเศรษฐ์ รักษาการประธานคนเสื้อแดงที่ออกมาพูดด้วย พร้อมกับแถมในเรื่องการประกันตัวคนเสื้อแดงที่ติดคุกอยู่ทั่วประเทศ โดยกดดันให้ ส.ส.พรรคเพื่อไทยใช้ตำแหน่งประกันตัวออกมา อ้างว่าคนพวกนี้ได้ดิบได้ดีเข้าสภามาเป็น ส.ส.ได้เป็นรัฐมนตรี ขณะที่คนเสื้อแดงต้องติดคุก ถือว่าไม่เป็นธรรม
นอกจากนี้ ปรากฏการณ์ที่คาดว่าจะสร้างความกระอักกระอ่วนให้แก่ ส.ส.พรรคเพื่อไทยในพื้นที่ที่มีคนเสื้อแดงถูกคุมขังก็คือกรณีที่ ขวัญชัย ไพรพนา แกนนำคนเสื้อแดง ที่เวลานี้กลายเป็น ส.ส.อุดรธานี ได้นำ ส.ส.ในพื้นที่อีก 8 คน ใช้ตำแหน่ง ส.ส.ยื่นขอประกันตัวคนเสื้อแดงที่ถูกจำคุกที่นั่น ซึ่ง ธิดา ถาวรเศรษฐ์ ได้เรียกร้องให้ใช้แบบอย่างที่อุดรฯ เป็นต้นแบบ
อย่างไรก็ดี หากพิจารณาอย่างครบถ้วนก็ต้องบอกว่า กรณีที่เกิดขึ้นทั้งวันนี้และวันหน้า กำลังส่อให้เห็นถึงความเคลื่อนไหวหลายอย่างตามมา ทั้งในแง่ของตัวบุคคล และเป้าหมาย เพราะต้องไม่ลืมว่าภายในกลุ่มคนเสื้อแดงที่เข้ามารวมกันนั้นต่างมีที่มาแยกย่อยแตกต่างกันไป
ไม่เว้นแม้กระทั่งแกนนำที่กำลังเคลื่อนไหวในเรื่องดังกล่าว ก็มีที่มาแตกต่างกัน โดยเฉพาะหากพิจารณาเฉพาะ ธิดา ถาวรเศรษฐ์ กับกลุ่ม จตุพร พรหมพันธุ์ และ ณัฐวุฒิ ใสเกื้อ ก็มีปูมหลังต่างกัน และยังมีความขัดแย้งลึกๆ กันอยู่ด้วย รวมไปถึงกลุ่ม จตุพร-ณัฐวุฒิ ก็ยังไม่กินเส้นลึกๆ กับขวัญชัย เพราะเคยมีเรื่องระหองระแหง ในลักษณะแย่งชิงการนำ แย่งบทบาทกันมาตลอด ซึ่งในความหมายก็คือภายในกลุ่มก๊วนเหล่านี้ไม่ได้มีเอกภาพนั่นแหละ แต่ที่ยังรวมกลุ่มกันอยู่เป็นอยู่ยังต้องอยู่ใต้ร่มเงาของ ทักษิณ ชินวัตร ในฐานะ “นายใหญ่”
ขณะเดียวกัน ในความเป็นจริงแล้ว บรรดาแกนนำเหล่านี้มีลักษณะเป็นเพียง “ดาวเคราะห์ดวงน้อย” หรือเป็นพวก “สะเก็ดดาว” ที่ไม่มีพลังเป็นของตัวเอง เพราะในความเป็นจริงแล้ว หากเป็นการชุมนุมส่วนตัว ไม่มีประเด็นเรื่องของ ทักษิณ เข้ามาเกี่ยวข้องแล้วก็คงไม่อาจดึงดูดคนเข้ามาร่วมเป็นจำนวนมากได้
บางเข้ามาโหนกระแสทักษิณเพื่อหวังผลประโยชน์ในทางการเมือง ซึ่งหลายคนก็ได้ดิบได้ดีพลิกผันตัวเองในชั่วข้ามคืน ได้เป็น ส.ส.ผู้ทรงเกียรติ ขณะที่บางคนที่ยังไม่ได้เป็น ส.ส.ก็รอลุ้นตำแหน่งทางการเมืองในโอกาสต่อไป เพื่อเป็นบำเหน็จรางวัล ถ้ายังทำตัวอยู่ในโอวาท และยังพร้อมเคลื่อนไหวรับใช้ ทักษิณ ต่อไป
หากกล่าวเฉพาะกรณีการเรียกร้องขอเงินชดเชยจำนวนคนละ 10 ล้านบาทให้กับคนเสื้อแดงที่เสียชีวิต ส่วนคนที่ได้รับบาดเจ็บก็ได้รับลดหลั่นกันไปนั้น ถ้ามองกันในประเด็นหวือหวา ก็ต้องถือว่า “คนที่ได้” ก็คือ จตุพร กับ ธิดา ที่ออกมาโรงผลักดันเรื่องนี้ก่อนใคร เพราะรู้กันอยู่แล้วกว่าจะสำเร็จก็ต้องใช้เวลา ต้องผ่านขั้นตอนการตรวจสอบ ต้องตั้งคณะกรรมการขึ้นมาพิจารณา ที่สำคัญต้องมีเสียงคัดค้านดังขรมแน่ เพราะเหตุการณ์จลาจลในครั้งนั้นเกิดการเผาบ้านเผาเมือง สร้างความเสียหายเหลือคณานับ ซึ่งถ้าว่ากันตามเหตุผลแล้วฝ่ายที่ต้องได้รับการเยียวยาน่าจะเป็นชาวบ้านและผู้ประกอบธุรกิจในบริเวณแยกราชประสงค์ในที่เกิดเหตุมากกว่า
ที่สำคัญยังมีข้อถกเถียงกันอยู่ว่า คนเสื้อแดงที่ออกมาชุมนุมประท้วงกันนั้น ออกมาเพื่อเรียกร้องประชาธิปไตย หรือเรียกร้องผลประโยชน์ให้ ทักษิณ กันแน่?
หากพิจารณาในความเป็นจริง ถือว่าการเยียวยาคนเสื้อแดงที่เสียชีวิตในเหตุการณ์จลาจลก่อการร้ายเมื่อวันที่ 19 พฤษภาคมปี 2553 ยังเป็นเรื่องอีกยาวไกล และละเอียดอ่อน เหมือนกับของร้อนทำให้เกิดแรงกระเพื่อมได้ง่าย แต่อย่างน้อยในแง่มุมทางการเมืองถือว่าคนที่ “ได้ไปแล้วเต็มๆ” ก็คือ จตุพร หรืออาจจะพ่วงธิดาไปอีกคนก็ได้ สร้างความรู้สึกดีทำให้เกิดอารมณ์ร่วมในลักษณะเป็นห่วงเป็นใยคนเสื้อแดง เหมือนกับที่ ขวัญชัย ไพรพนา กำลังได้รับหลังจากนำ ส.ส.พรรคเพื่อไทยอุดรฯ ไปประกันตัวคนเสื้อแดงที่ถูกคุมขังเป็นผลสำเร็จมาแล้ว
ดังนั้น ในทางการเมืองมันก็ย่อมมองออกว่า นี่คือรายการ “แย่งชิงการนำ” กันเองในหมู่พวกหัวโจก เพราะรู้กันอยู่แล้วว่าการเสนอใช้เงินเยียวยาแบบนี้มันต้องมีปัญหา มีโอกาสสำเร็จน้อยมาก มิหนำซ้ำยังมีโอกาสก่อให้เกิดความขัดแย้งรอบใหม่ปะทุขึ้นมาอีก แต่นาทีนี้คนที่ได้ไปก่อน รับไปเต็มๆ ก็คือ จตุพร-ธิดา-ขวัญชัย นั่นแหละ!!
