มท.1 ลั่น “บุญจง” มีจรรยาบรรณทางการเมืองเต็มเปี่ยม แต่ กม.ไม่ได้ระบุต้องให้ตกเก้าอี้ รมต.หลังถูก กกต.วินิจฉัยให้พ้นสมาชิกสภาพความเป็น ส.ส. ให้คำมั่นเสถียรภาพยังเหนียวแน่น ชี้ที่ดินอัลไพน์เป็นเรื่องเก่า เชื่อทุกปัญหามีทางออก
วันนี้ (10 ก.ย.) ที่หอประชุมกิตติเสนา วิทยาลัยการทัพบก นายชวรัตน์ ชาญวีรกูล รรัฐมนตรีว่าการกระทรวงมหาดไทย และหัวหน้าพรรคภูมิใจไทย กล่าวถึงกรณีเรื่องที่ดินอัลไพน์ว่า ยังไม่ได้คุยในรายละเอียดกับนายถาวร เสนเนียม รัฐมนตรีช่วยว่าการกระทรวงมหาดไทย (มท.3) แต่เห็นท่านคุยกับนายวิชัย ศรีขวัญ ปลัดกระทรวงมหาดไทย นายวิชัยคงจะทำรายงานมาให้ตน เชื่อว่าคงไม่น่ามีปัญหาอะไร เพราะเป็นเรื่องที่เกิดขึ้นตั้งแต่ปี 2545 มีกฎหมายควบคุมอยู่แล้ว อะไรผิดอะไรถูก ก็ว่ากันไป
เมื่อถามว่า คิดว่าเรื่องต่างๆ จะจบลงด้วยดีหรือไม่ หลังจากร่วมรับประทานอาหารค่ำเมื่อวานนี้ (9 ก.ย.) นายชวรัตน์กล่าวว่า เชื่อว่าทุกอย่างมีทางออก ไม่น่ามีอะไร ซึ่งเมื่อคืนก็คุยกันเรื่องสับเพเหระเช่น เรื่องที่เกี่ยวข้องกับที่นายถาวรดูแล เช่นเรื่อง 3 จังหวัดภาคใต้ เรื่องโทรทัศน์วงจรปิด แต่ไม่ได้คุยเรื่องที่ดินอัลไพน์อย่างเดียว เมื่อถามว่ามีกระแสข่าวออกมามาก และจะมีผลต่อการทำงานของรัฐบาลหรือเสถียรภาพของรัฐบาลหรือไม่ นายชวรัตน์กล่าวว่า ตอนนี้ยังไม่มีอะไร เป็นเรื่องของการบริหารงาน การทำงานมันต่างกรรมต่างวาระกัน ไม่เหมือนกัน ส่วนที่มีการเล่นสงครามสื่อกันนั้น นายชวรัตน์กล่าวว่า การเป็นห่วง เป็นส่วนหนึ่งของผู้บริหาร ผู้บริหารที่ดีจะต้องมีความเป็นห่วงตลอดเวลาว่าหากเกิดเรื่องอย่างนี้ขึ้นจะแก้ไขอย่างไร ต้องมีความห่วงอยู่ในสมอง ถ้าไม่ห่วงเลยเราก็จะไม่ได้เตรียมงาน เป็นคุณสมบัติของนักบริหารอยู่แล้ว
เมื่อถามว่า มองว่าการตัดสินใจของนายกรัฐมนตรีเกี่ยวกับกรณีของผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติเป็นอย่างไร นายชวรัตน์กล่าวว่า เรื่องนี้ต้องถามนายกรัฐมนตรี ตอบแทนท่านไม่ได้ ถามต่อว่าจะเป็นการหักกันเองระหว่าง 2 ขั้วรัฐบาลหรือไม่ และคิดว่ารัฐบาลจะอยู่ถึงวันที่ 19 กันยายน อย่างที่กลุ่มเสื้อแดงประเมินหรือไม่ นายชวรัตน์กล่าวว่า ก็ไม่เห็นมีอะไร ที่กระทรวงมหาดไทยก็ไม่มีอะไร สงบสุขดี
เมื่อถามว่านายบุญจง วงศ์ไตรรัตน์ รมช.มหาดไทย (มท.2) ถูกคณะกรรมการการเลือกตั้ง (กกต.) วินิจฉัยเรื่องถือหุ้นว่ามีความผิด แต่ไม่ลาออก จะแสดงให้เห็นบรรทัดฐานทางการเมืองที่ต่ำกว่าพรรคประชาธิปัตย์หรือไม่ นายชวรัตน์กล่าวว่า ถ้ากฎหมายกำหนดว่าให้ออก ก็คงต้องออก ไม่ออกก็คงไม่ได้ และก็ไม่มีใคร หรือฝ่ายใดมากดดันให้ลาซึ่งเป็นเอกสิทธิ์ของแต่ละคน ถ้าอยู่ในกรอบของกฎหมาย
