๏ หนอนเน่า ๏
๑๏ นกอยู่ฟ้านกหากไม่เห็นฟ้า
ปลาอยู่น้ำย่อมปลาเห็นน้ำไม่
ไส้เดือนไม่เห็นดินว่าฉันใด
หนอนย่อมไร้ดวงตารู้อาจมฯ
๒๏ ทำผิดไม่รู้ผิด
เพราะเห็นผิดว่าพึงชม
ถูกต้องและเหมาะสม
จะผิดได้อย่างไรกัน
๓๏ เงินกูสิคือกฎ
กำหนดจริง ทุกสิ่งอัน
ขวาหันหรือซ้ายหัน
ก็สั่งได้ อย่างใจกู
๔๏ ใดหวา...ยุติธรรม
ไยบังอาจมาบาดหู
ใครหวา...ถือตราชู
มาต่อกรกับนายเงิน
๕๏ หนอนเน่าในบ่อเน่า
ก็ยั้วเยี้ยยุบยับเยิน
ต่างตัวก็ต่างเทิน
เทิดอาจมว่าดีจริง
๖๏ มาเถิดผู้ทุกข์ยาก
มาชักโครก โสโครกทิ้ง
ขยะขยากพวกทากปลิง
ล้างให้สิ้นแผ่นดินไทย !
เนาวรัตน์ พงษ์ไพบูลย์
พ. ๑๓/๘/๕๑