“นิด กรรมาชน” 1 ในสมาชิกวงเพื่อชีวิตกรรมาชน ให้สัมภาษณ์กับสภาท่าพระอาทิตย์ (27 ก.ย.48) เผย “ตี้ กรรมาชน” หรือ “กิติพงษ์ บุญประสิทธิ์” เจ้าของตำนานคนดนตรีเพื่อชีวิตเดือนตุลา กำลังอยู่ในอาการโคม่าจากเส้นเลือดในสมองแตก คาดแพทย์ยื้อชีวิตได้อีก 2-3 วันรอลูกกลับมาจากอเมริกา ชี้สมองตายไม่รู้สึกตัวหากอาจรอดได้ต้องอาศัยพลังใจจากทุกคน ขอให้ช่วยกันแผ่เมตตาหวังเกิดปาฎิหาริย์ต่อชีวิต
คลิกที่ไอคอน Multimedia ด้านบนเพื่อฟังเสียงการสัมภาษณ์
รายการสภาท่าพระอาทิตย์ ประจำวันที่ 27 กันยายน 2548 ดำเนินรายการโดยสำราญ รอดเพชร คำนูณ สิทธิสมาน และบัณฑิต ปิ่นมงคลกุล
สำราญ – กลับมาช่วงที่ 2 สภาท่าพระอาทิตย์วันที่ 27 กันยายน 2548
คำนูณ – มีข่าวคราวของคนในวงดนตรีเพื่อชีวิตนะครับ คงจะจำกันได้วง “กรรมาชน” หัวเรี่ยวหัวรองนี่ก็คุณจิ้น กรรมาชน คุณตี้ กรรมาชน และก็คุณนิด กรรมาชนนะครับ ผมก็เพิ่งบทราบข่าวเมื่อวานนี้ ว่าคุณตี้ กรรมาชน หรือว่าคุณกิติพงษ์ บุญประสิทธิ์นั้นก็ป่วยหนัก อยู่ที่ห้องไอซียูโรงพยาบาลศิริราช อยู่ที่ชั้น 2 ก็หนักค่อนข้างมาก คือเส้นโลหิตในสมองแตกนะครับ
ปานเทพ – ก็ไม่รู้ตัวแล้ว
คำนูณ – ก็คนที่เติบโตมา นี่ก็ใกล้จะเดือนตุลาแล้ว
สำราญ – ต้องเรียนท่านผู้ชมว่า คนรุ่น 14 ตุลา 2516 นี่ ในยุคโน้นวงเพี่อชีวิตดังๆมีอยู่ 2 วง คือคาราวานนั้นเจ้าตำรับ และที่คู่กันมาก็คือกรรมาชน
คำนูณ – ก็เป็นวงของนักศึกษา ม.มหิดล คนเล่นส่วนใหญ่ก็เป็นนักศึกษาแพทย์ ส่วนคุณนิดก็มาจากวงคุรุชนเดิม ต่อมาก็มาใช้ชีวิตเป็นภรรยาของคุณตี้ กรรมาชนนะครับ ก็ทำโรงเรียนอยู่ที่จังหวัดอยุธยา เราไปสนทนากับคุณนิด กรรมาชนนะครับ สวัสดีครับ คุณนิดครับ
ปานเทพ – สวัสดีครับ
สำราญ – สวัสดีครับ
นิด – สวัสดีค่ะ
คำนูณ – ไม่ทราบอาการของคุณตี้เป็นยังไงบ้างครับ
นิด – ก็ค่อนข้างขั้นโคม่าค่ะ ตอนนี้คุณหมอก็สรุปว่า คือสมองส่วนที่สั่งการทุกอย่างมันเสียหมดแล้ว เนื่องจากว่าเลือดออกทางสมองมากนะคะ คือเป็นลักษณะเส้นเลือดโป่งพองแล้วมันแตกฉับพลันน่ะค่ะ ขณะที่เขาเล่นดนตรีอยู่ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์นะคะ แล้วเขาก็บอกว่าปวดหัวก็ลงมานอน
คำนูณ – เมื่อวันไหนครับ
นิด – เมื่อวันที่ 24 ค่ะ วันมหิดล แต่ไม่ใช่เล่นงานวันมหิดลค่ะ เล่นงานของเพื่อนจังหวัดน่าน เขาพูดคุยกันเรื่องการจะไปทำอนุสรณ์สถานที่จังหวัดน่านน่ะค่ะ
คำนูณ – เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์ กทม.นี่เอง
นิด – ค่ะ ไปเล่นบรรเลงอยู่ซัก 2 เพลง ก็บอกว่ามีความรู้สึกปวดหัวขึ้นมา ปวดมากเลย แล้วก็ดูแลกันเหมือนคนเป็นลม ก็ลงไปนอน นอนซักพักเขาก็อาเจียน
คำนูณ – เคยมีอาการมาก่อนไหมครับ
นิด – ไม่มีค่ะ เขาบอกว่ามันเป็นโรคเฉพาะบางคนที่จะเกิดขึ้นได้ ภาษาทางแพทย์พี่ก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกอะไรนะคะ
คำนูณ – ไม่ได้เครียด ไม่ได้อะไรเลย
นิด – ไม่ได้คิด ไม่ได้อะไร แต่ว่ามันก็อาจจะเกี่ยวข้องกับคือ 1. ใช้สมองมาก ทำงานหนัก ไม่ได้พักผ่อนอะไรอย่างนี้ค่ะ มันก็มีส่วนได้ เพราะว่าเขาก็มีโรคความดันสูง แต่ก็ไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ใช่ตัวที่จะทำให้แตกได้ง่าย มันขึ้นอยู่กับภาวะของคนด้วย ทีนี้ระยะหลังพี่ตี้นี่ก็เป็นคนที่แบบไม่ค่อยอยู่นิ่งค่ะ แกก็จะทำแต่งเพลง และก็พอดีมีเด็กมาเรียนอยู่ที่โรงเรียน นักเรียนโครงการเรียนรู้ พวกเด็กชาวเขา แกก็จะมุ่งมั่นในการที่จะสอน
คำนูณ – โรงเรียนของครอบครัวคุณนิดแต่ดั้งเดิม ที่อยุธยา
นิด – ค่ะ ที่อยุธยา ก็คือสอนหนังสือให้กับเด็กๆชาวเขา 40-50 คน เช้ามาแกก็สอนดนตรี เย็นมาเลิกจากคลินิก 2 ทุ่มแกก็มาสอนให้ มันก็อาจจะไม่ได้พักผ่อน
คำนูณ – คุณตี้ก็เปิดคลินิกด้วยใช่ไหมครับ เปิดร้าน
นิด – ค่ะ เปิดคลินิกด้วย
คำนูณ – คุณตี้รักษานี่ชำนาญทางแขนงไหนครับ
นิด – พี่ตี้เขาเป็นเภสัชกรค่ะ แต่ว่าเนื่องจากว่ารวมกับเพื่อนกลุ่มแพทย์ด้วยกัน แล้วก็เปิดเป็นคลินิกที่มีเภสัชกร คือเพื่อนกันน่ะค่ะ แล้วก็เปิดคลินิก
คำนูณ – ตอนนี้เพื่อนฝูงทราบกันหมดแล้วนะครับ
นิด – ทราบหมดแล้ว ก็ระดมกันมาช่วย ก็ทุกวิถีทาง คุณหมอมิ้ง และก็ท่านรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุขท่านก็สั่งการลงมา ให้ช่วยดูแลให้เป็นพิเศษ แต่ว่าท่าน นพ.สงวน ท่านก็ลงมาดูแล เพียงแต่ว่ามันก็สุดวิสัย เนื่องจากว่าตอนที่เราพามาโรงพยาบาลนี่ ระยะช่วงเวลากว่าจะวินิจฉัยได้ว่ามันคืออะไรนี่ มันก็ใช้เวลานานพอสมควร เนื่องจากว่ามันเป็นวันหยุดด้วยตรงนี้ ซึ่งคุณหมอเหวงท่านก็บอกว่า ถ้าอยู่ในระยะ 3-4 ชั่วโมงแรกมันก็ยังพอจะดูแลกันได้ แต่ว่าพอมาที่โรงพยาบาลคนไข้เยอะมากค่ะ และก็แพทย์ก็ไม่ค่อยมี อันนี้ก็เป็นเรื่องปกตินะคะ ขั้นตอนตรงนี้ของระบบราชการ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
คำนูณ – ส่งที่ศิริราชครั้งแรกเลยใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ ศิริราชครั้งแรก จนกระทั่งเขาก็บอกว่าค่อนข้างไวแล้วล่ะ ที่ได้เข้าไอซียูระดับนี้นะคะ ทีนี้พอหลังจากนั้นตอนกลางคืนประมาณตี 3 เขาก็เจาะที่หัวนะคะ เพื่อให้เลือดที่มันคลั่งออก ปรากฏว่าตอนเช้าเขาก็พาไปฉีดสี ปรากฏว่าเส้นที่มันแตกนี่มันหยุดแตกแล้ว ทุกคนก็โล่งใจ เพราะตรงนี้ปกติมันตื้นมาก เข้าไปคีบมันก็หาย แต่ปรากฏว่าเลือดที่มันออกมานี่ มันไปอยู่ที่บริเวณสมองส่วนที่มันเป็นการสั่งการทั้งหมด เนื้อสมองมันเสีย มันเป็นระบบอัตโนมัติของสมองน่ะค่ะ พอเสียปุ๊บทุกอย่างมันก็ยุติหมด ตอนนี้ก็อยู่ด้วยเครื่องช่วยหายใจ และก็อยู่ด้วยเอายาช่วยไว้ ซึ่งเราก็ขอร้องหมอว่าให้อยู่จนกว่าลูกพี่จะกลับมาจากอเมริกาคนนึง เพื่อว่ามาดูคุณพ่อเขาอะไรอย่างนี้ ก็เป็นความหวังครั้งสุดท้าย
คำนูณ – ซึ่งกำลังเดินทางมาใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ กำลังเดินทางมา แต่ว่าคนโตมาถึงแล้ว เหลือคนเล็กยังเดินทางมาไม่ถึง เพราะต้องไปเคลียร์ที่มหาลัยก่อน
คำนูณ – มีบุตรกี่คนครับ 2 คน
นิด – ค่ะ 2 คน
คำนูณ – เห็นว่าเพิ่งบวชไปคนนึงใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ เพิ่งบวช คนที่บวชนั่นแหละค่ะกำลังจะเดินทางมา ทีนี้ว่าในระหว่างที่มันหมดทางรักษานี่ คุณหมอเขาก็สรุป นพ.จรัญ ซึ่งเป็นแพทย์ใหญ่ของโรงพยาบาลศิริราช ท่านรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุข ท่านก็ฝากฝังไว้ ท่านก็มาสรุปให้ฟังเมื่อเช้าว่า จะพยายามยืดเวลาให้อยู่ได้ซัก 2-3 วัน เพื่อรอลูกอะไรอย่างนี้นะคะ
คำนูณ – ก็คือตอนนี้หยุดการรักษาแล้ว เพียงแต่ว่ารอลูกกลับมาจากอเมริกา
นิด – ค่ะ พยุงด้วยอุปกรณ์อย่างอื่นแทน คือเขาไม่รู้สึกตัวแล้ว ทีนี้มันก็มีอีกอันนึงก็คือเราก็ใช้แพทย์ทางเลือก ก็มีหมอพวกเราที่เป็นแพทย์จีน แผนฝังเข็มอะไรอย่างนี้ ก็มาระดมช่วยกันสุดชีวิต คือทุกคนก็มีน้ำใจ พรรคพวกเพื่อนฝูงก็มาร่วม
คำนูณ – คุณนิดยังกำลังใจดี
นิด – ค่ะ กำลังใจดีได้จากเพื่อนๆค่ะ และก็ท่าน ดร.พระอาจารย์ซึ่งท่านเคยรักษาลูกของเอกอัครราชทูตที่ต่างประเทศ ซึ่งเป็นอาการทางสมอง ท่านก็บอกว่าสมองเป็น หมอวินิจฉัยหมดแล้ว ไม่ฟื้นแล้วอะไรอย่างนี้ ท่านบอกให้มีความเชื่อ ท่านก็มาใช้พลังจิตรักษาให้นะคะ แล้วก็ให้ใครก็ได้ช่วยกันสวดแผ่เมตตา สวดบทแผ่เมตตาเจ้ากรรมนายเวรให้กับคุณกิติพงษ์อย่างนี้นะคะ ท่านก็บอกให้ทำ ใครทำได้ก็ทำ แล้วก็ให้ส่งพลังใจมาให้คุณกิติพงษ์ ท่านบอกให้มีความเชื่อ ท่านก็ให้ความหวังไว้ตรงนั้น อันนี้พวกเราก็ทำ ทำทุกวิถีทางแหละค่ะ
คำนูณ – คุณตี้ก็เจ้ามหิดลเมื่อปี 2516 ก่อนหน้านั้นก็จบสวนกุหลาบรุ่น 87
นิด – ค่ะ รุ่นเดียวกับคุณหมอมิ้ง รุ่นเดียวกับคุณจาตุรนต์
คำนูณ – รุ่นเดียวกับผมด้วย
นิด – ค่ะ ก็มันเป็นอะไรที่มันเกิดขึ้นกะทันหัน โดยที่ปกติเขาก็เป็นคนแข็งแรง ไม่ได้เจ็บป่วยอะไร แต่ว่าเพียงแต่ว่าทำงานมากไปหน่อย บางทีลุกขึ้นมาแต่งเพลงกลางดึกอะไรอย่างนี้ค่ะ หรือบางทีคิดอะไรได้ก็ลุกขึ้นมาทำ นี่ก็เป็นอารมณ์ลักษณะของศิลปินทั่วๆไป
คำนูณ – ก็เพื่อนฝูงก็ไปดูใจกันได้
สำราญ – ช่วงหลังนี่คุณตี้ได้แต่งเพลงอะไรบ้างครับ
นิด – ช่วงหลังนี่ก็จะเป็นเพลงให้เด็กๆเสียส่วนใหญ่ค่ะ เด็กๆนักเรียนชาวเขาที่อยู่กับเราน่ะค่ะ
คำนูณ – เดี๋ยวเราจะเปิดเพลงคุณตี้เพลงนึง ชื่อเพลง “สดุดีวีรชน” เพลงนี้แต่งเมื่อไหร่ครับ
นิด – ค่ะ แล้วก็มีเพลงพลังใจที่ทุกคนจะรู้จักนะคะ อยู่ใน CD ชุด 2
คำนูณ – เพลงสดุดีวีรชนนี่แต่งเมื่อไหร่ครับ
นิด – สดุดีวีรชนแต่งเมื่อ 25 ปี 6 ตุลาหรือยังไงนี่แหละค่ะ
คำนูณ – ครับ ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
นิด – ขอบคุณค่ะ แล้วก็อยากให้เพื่อนๆหรือแฟนเพลงพี่ตี้ ช่วยส่งกำลังใจมา และก็สวดมนต์แผ่เมตตามาให้กับพี่ตี้ สร้างพลังให้กับพี่ตี้ เราก็เป็นความหวังครั้งสุดท้ายน่ะค่ะ
คำนูณ – ครับ ถ้าจะไปนี่อยู่ตรงไหนครับ
นิด – ที่ตึกไอซียู ตึกอุบัติเหตุชั้น 2 ค่ะ เขาให้เยี่ยมตอน 11.00-12.00 น.นะคะ และก็ 17.00-18.00 น. ที่ศิริราชค่ะ
คำนูณ – ครับ ขอบคุณมากครับ คุณนิดค่ะ
นิด – ค่ะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ
เพลง สดุดีวีรชน
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
ใจอาจหาญชาญชัย มิยอมก้มให้อำนาจอธรรม
เส้นทางขวางด้วยขวากหนาม ร้อยภัยคุกคามเจ้ายังมุ่งไป
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
ใจเจ้านั้นโบยบิน สู้เพื่อแผ่นดินถิ่นเจ้าเกิดกาย
หยัดยืนฝืนอันตราย ชีพเจ้ามลายฝากไว้ความดี
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
แผ่นดินถิ่นฝังเรือนกาย ที่มอดมลายเป็นเถ้าธุลี
ฟ้าจะต้องเปลี่ยนสี ร่วมสดุดีวีรชน
***********************************************************
คลิกที่ไอคอน Multimedia ด้านบนเพื่อฟังเสียงการสัมภาษณ์
รายการสภาท่าพระอาทิตย์ ประจำวันที่ 27 กันยายน 2548 ดำเนินรายการโดยสำราญ รอดเพชร คำนูณ สิทธิสมาน และบัณฑิต ปิ่นมงคลกุล
สำราญ – กลับมาช่วงที่ 2 สภาท่าพระอาทิตย์วันที่ 27 กันยายน 2548
คำนูณ – มีข่าวคราวของคนในวงดนตรีเพื่อชีวิตนะครับ คงจะจำกันได้วง “กรรมาชน” หัวเรี่ยวหัวรองนี่ก็คุณจิ้น กรรมาชน คุณตี้ กรรมาชน และก็คุณนิด กรรมาชนนะครับ ผมก็เพิ่งบทราบข่าวเมื่อวานนี้ ว่าคุณตี้ กรรมาชน หรือว่าคุณกิติพงษ์ บุญประสิทธิ์นั้นก็ป่วยหนัก อยู่ที่ห้องไอซียูโรงพยาบาลศิริราช อยู่ที่ชั้น 2 ก็หนักค่อนข้างมาก คือเส้นโลหิตในสมองแตกนะครับ
ปานเทพ – ก็ไม่รู้ตัวแล้ว
คำนูณ – ก็คนที่เติบโตมา นี่ก็ใกล้จะเดือนตุลาแล้ว
สำราญ – ต้องเรียนท่านผู้ชมว่า คนรุ่น 14 ตุลา 2516 นี่ ในยุคโน้นวงเพี่อชีวิตดังๆมีอยู่ 2 วง คือคาราวานนั้นเจ้าตำรับ และที่คู่กันมาก็คือกรรมาชน
คำนูณ – ก็เป็นวงของนักศึกษา ม.มหิดล คนเล่นส่วนใหญ่ก็เป็นนักศึกษาแพทย์ ส่วนคุณนิดก็มาจากวงคุรุชนเดิม ต่อมาก็มาใช้ชีวิตเป็นภรรยาของคุณตี้ กรรมาชนนะครับ ก็ทำโรงเรียนอยู่ที่จังหวัดอยุธยา เราไปสนทนากับคุณนิด กรรมาชนนะครับ สวัสดีครับ คุณนิดครับ
ปานเทพ – สวัสดีครับ
สำราญ – สวัสดีครับ
นิด – สวัสดีค่ะ
คำนูณ – ไม่ทราบอาการของคุณตี้เป็นยังไงบ้างครับ
นิด – ก็ค่อนข้างขั้นโคม่าค่ะ ตอนนี้คุณหมอก็สรุปว่า คือสมองส่วนที่สั่งการทุกอย่างมันเสียหมดแล้ว เนื่องจากว่าเลือดออกทางสมองมากนะคะ คือเป็นลักษณะเส้นเลือดโป่งพองแล้วมันแตกฉับพลันน่ะค่ะ ขณะที่เขาเล่นดนตรีอยู่ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์นะคะ แล้วเขาก็บอกว่าปวดหัวก็ลงมานอน
คำนูณ – เมื่อวันไหนครับ
นิด – เมื่อวันที่ 24 ค่ะ วันมหิดล แต่ไม่ใช่เล่นงานวันมหิดลค่ะ เล่นงานของเพื่อนจังหวัดน่าน เขาพูดคุยกันเรื่องการจะไปทำอนุสรณ์สถานที่จังหวัดน่านน่ะค่ะ
คำนูณ – เมื่อวันเสาร์ที่ผ่านมา ที่โรงแรมรัตนโกสินทร์ กทม.นี่เอง
นิด – ค่ะ ไปเล่นบรรเลงอยู่ซัก 2 เพลง ก็บอกว่ามีความรู้สึกปวดหัวขึ้นมา ปวดมากเลย แล้วก็ดูแลกันเหมือนคนเป็นลม ก็ลงไปนอน นอนซักพักเขาก็อาเจียน
คำนูณ – เคยมีอาการมาก่อนไหมครับ
นิด – ไม่มีค่ะ เขาบอกว่ามันเป็นโรคเฉพาะบางคนที่จะเกิดขึ้นได้ ภาษาทางแพทย์พี่ก็ไม่รู้ว่าเขาเรียกอะไรนะคะ
คำนูณ – ไม่ได้เครียด ไม่ได้อะไรเลย
นิด – ไม่ได้คิด ไม่ได้อะไร แต่ว่ามันก็อาจจะเกี่ยวข้องกับคือ 1. ใช้สมองมาก ทำงานหนัก ไม่ได้พักผ่อนอะไรอย่างนี้ค่ะ มันก็มีส่วนได้ เพราะว่าเขาก็มีโรคความดันสูง แต่ก็ไม่สูงมาก แต่ก็ไม่ใช่ตัวที่จะทำให้แตกได้ง่าย มันขึ้นอยู่กับภาวะของคนด้วย ทีนี้ระยะหลังพี่ตี้นี่ก็เป็นคนที่แบบไม่ค่อยอยู่นิ่งค่ะ แกก็จะทำแต่งเพลง และก็พอดีมีเด็กมาเรียนอยู่ที่โรงเรียน นักเรียนโครงการเรียนรู้ พวกเด็กชาวเขา แกก็จะมุ่งมั่นในการที่จะสอน
คำนูณ – โรงเรียนของครอบครัวคุณนิดแต่ดั้งเดิม ที่อยุธยา
นิด – ค่ะ ที่อยุธยา ก็คือสอนหนังสือให้กับเด็กๆชาวเขา 40-50 คน เช้ามาแกก็สอนดนตรี เย็นมาเลิกจากคลินิก 2 ทุ่มแกก็มาสอนให้ มันก็อาจจะไม่ได้พักผ่อน
คำนูณ – คุณตี้ก็เปิดคลินิกด้วยใช่ไหมครับ เปิดร้าน
นิด – ค่ะ เปิดคลินิกด้วย
คำนูณ – คุณตี้รักษานี่ชำนาญทางแขนงไหนครับ
นิด – พี่ตี้เขาเป็นเภสัชกรค่ะ แต่ว่าเนื่องจากว่ารวมกับเพื่อนกลุ่มแพทย์ด้วยกัน แล้วก็เปิดเป็นคลินิกที่มีเภสัชกร คือเพื่อนกันน่ะค่ะ แล้วก็เปิดคลินิก
คำนูณ – ตอนนี้เพื่อนฝูงทราบกันหมดแล้วนะครับ
นิด – ทราบหมดแล้ว ก็ระดมกันมาช่วย ก็ทุกวิถีทาง คุณหมอมิ้ง และก็ท่านรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุขท่านก็สั่งการลงมา ให้ช่วยดูแลให้เป็นพิเศษ แต่ว่าท่าน นพ.สงวน ท่านก็ลงมาดูแล เพียงแต่ว่ามันก็สุดวิสัย เนื่องจากว่าตอนที่เราพามาโรงพยาบาลนี่ ระยะช่วงเวลากว่าจะวินิจฉัยได้ว่ามันคืออะไรนี่ มันก็ใช้เวลานานพอสมควร เนื่องจากว่ามันเป็นวันหยุดด้วยตรงนี้ ซึ่งคุณหมอเหวงท่านก็บอกว่า ถ้าอยู่ในระยะ 3-4 ชั่วโมงแรกมันก็ยังพอจะดูแลกันได้ แต่ว่าพอมาที่โรงพยาบาลคนไข้เยอะมากค่ะ และก็แพทย์ก็ไม่ค่อยมี อันนี้ก็เป็นเรื่องปกตินะคะ ขั้นตอนตรงนี้ของระบบราชการ เราก็ไม่ได้ว่าอะไร
คำนูณ – ส่งที่ศิริราชครั้งแรกเลยใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ ศิริราชครั้งแรก จนกระทั่งเขาก็บอกว่าค่อนข้างไวแล้วล่ะ ที่ได้เข้าไอซียูระดับนี้นะคะ ทีนี้พอหลังจากนั้นตอนกลางคืนประมาณตี 3 เขาก็เจาะที่หัวนะคะ เพื่อให้เลือดที่มันคลั่งออก ปรากฏว่าตอนเช้าเขาก็พาไปฉีดสี ปรากฏว่าเส้นที่มันแตกนี่มันหยุดแตกแล้ว ทุกคนก็โล่งใจ เพราะตรงนี้ปกติมันตื้นมาก เข้าไปคีบมันก็หาย แต่ปรากฏว่าเลือดที่มันออกมานี่ มันไปอยู่ที่บริเวณสมองส่วนที่มันเป็นการสั่งการทั้งหมด เนื้อสมองมันเสีย มันเป็นระบบอัตโนมัติของสมองน่ะค่ะ พอเสียปุ๊บทุกอย่างมันก็ยุติหมด ตอนนี้ก็อยู่ด้วยเครื่องช่วยหายใจ และก็อยู่ด้วยเอายาช่วยไว้ ซึ่งเราก็ขอร้องหมอว่าให้อยู่จนกว่าลูกพี่จะกลับมาจากอเมริกาคนนึง เพื่อว่ามาดูคุณพ่อเขาอะไรอย่างนี้ ก็เป็นความหวังครั้งสุดท้าย
คำนูณ – ซึ่งกำลังเดินทางมาใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ กำลังเดินทางมา แต่ว่าคนโตมาถึงแล้ว เหลือคนเล็กยังเดินทางมาไม่ถึง เพราะต้องไปเคลียร์ที่มหาลัยก่อน
คำนูณ – มีบุตรกี่คนครับ 2 คน
นิด – ค่ะ 2 คน
คำนูณ – เห็นว่าเพิ่งบวชไปคนนึงใช่ไหมครับ
นิด – ค่ะ เพิ่งบวช คนที่บวชนั่นแหละค่ะกำลังจะเดินทางมา ทีนี้ว่าในระหว่างที่มันหมดทางรักษานี่ คุณหมอเขาก็สรุป นพ.จรัญ ซึ่งเป็นแพทย์ใหญ่ของโรงพยาบาลศิริราช ท่านรัฐมนตรีกระทรวงสาธารณสุข ท่านก็ฝากฝังไว้ ท่านก็มาสรุปให้ฟังเมื่อเช้าว่า จะพยายามยืดเวลาให้อยู่ได้ซัก 2-3 วัน เพื่อรอลูกอะไรอย่างนี้นะคะ
คำนูณ – ก็คือตอนนี้หยุดการรักษาแล้ว เพียงแต่ว่ารอลูกกลับมาจากอเมริกา
นิด – ค่ะ พยุงด้วยอุปกรณ์อย่างอื่นแทน คือเขาไม่รู้สึกตัวแล้ว ทีนี้มันก็มีอีกอันนึงก็คือเราก็ใช้แพทย์ทางเลือก ก็มีหมอพวกเราที่เป็นแพทย์จีน แผนฝังเข็มอะไรอย่างนี้ ก็มาระดมช่วยกันสุดชีวิต คือทุกคนก็มีน้ำใจ พรรคพวกเพื่อนฝูงก็มาร่วม
คำนูณ – คุณนิดยังกำลังใจดี
นิด – ค่ะ กำลังใจดีได้จากเพื่อนๆค่ะ และก็ท่าน ดร.พระอาจารย์ซึ่งท่านเคยรักษาลูกของเอกอัครราชทูตที่ต่างประเทศ ซึ่งเป็นอาการทางสมอง ท่านก็บอกว่าสมองเป็น หมอวินิจฉัยหมดแล้ว ไม่ฟื้นแล้วอะไรอย่างนี้ ท่านบอกให้มีความเชื่อ ท่านก็มาใช้พลังจิตรักษาให้นะคะ แล้วก็ให้ใครก็ได้ช่วยกันสวดแผ่เมตตา สวดบทแผ่เมตตาเจ้ากรรมนายเวรให้กับคุณกิติพงษ์อย่างนี้นะคะ ท่านก็บอกให้ทำ ใครทำได้ก็ทำ แล้วก็ให้ส่งพลังใจมาให้คุณกิติพงษ์ ท่านบอกให้มีความเชื่อ ท่านก็ให้ความหวังไว้ตรงนั้น อันนี้พวกเราก็ทำ ทำทุกวิถีทางแหละค่ะ
คำนูณ – คุณตี้ก็เจ้ามหิดลเมื่อปี 2516 ก่อนหน้านั้นก็จบสวนกุหลาบรุ่น 87
นิด – ค่ะ รุ่นเดียวกับคุณหมอมิ้ง รุ่นเดียวกับคุณจาตุรนต์
คำนูณ – รุ่นเดียวกับผมด้วย
นิด – ค่ะ ก็มันเป็นอะไรที่มันเกิดขึ้นกะทันหัน โดยที่ปกติเขาก็เป็นคนแข็งแรง ไม่ได้เจ็บป่วยอะไร แต่ว่าเพียงแต่ว่าทำงานมากไปหน่อย บางทีลุกขึ้นมาแต่งเพลงกลางดึกอะไรอย่างนี้ค่ะ หรือบางทีคิดอะไรได้ก็ลุกขึ้นมาทำ นี่ก็เป็นอารมณ์ลักษณะของศิลปินทั่วๆไป
คำนูณ – ก็เพื่อนฝูงก็ไปดูใจกันได้
สำราญ – ช่วงหลังนี่คุณตี้ได้แต่งเพลงอะไรบ้างครับ
นิด – ช่วงหลังนี่ก็จะเป็นเพลงให้เด็กๆเสียส่วนใหญ่ค่ะ เด็กๆนักเรียนชาวเขาที่อยู่กับเราน่ะค่ะ
คำนูณ – เดี๋ยวเราจะเปิดเพลงคุณตี้เพลงนึง ชื่อเพลง “สดุดีวีรชน” เพลงนี้แต่งเมื่อไหร่ครับ
นิด – ค่ะ แล้วก็มีเพลงพลังใจที่ทุกคนจะรู้จักนะคะ อยู่ใน CD ชุด 2
คำนูณ – เพลงสดุดีวีรชนนี่แต่งเมื่อไหร่ครับ
นิด – สดุดีวีรชนแต่งเมื่อ 25 ปี 6 ตุลาหรือยังไงนี่แหละค่ะ
คำนูณ – ครับ ก็ขอเป็นกำลังใจให้นะครับ
นิด – ขอบคุณค่ะ แล้วก็อยากให้เพื่อนๆหรือแฟนเพลงพี่ตี้ ช่วยส่งกำลังใจมา และก็สวดมนต์แผ่เมตตามาให้กับพี่ตี้ สร้างพลังให้กับพี่ตี้ เราก็เป็นความหวังครั้งสุดท้ายน่ะค่ะ
คำนูณ – ครับ ถ้าจะไปนี่อยู่ตรงไหนครับ
นิด – ที่ตึกไอซียู ตึกอุบัติเหตุชั้น 2 ค่ะ เขาให้เยี่ยมตอน 11.00-12.00 น.นะคะ และก็ 17.00-18.00 น. ที่ศิริราชค่ะ
คำนูณ – ครับ ขอบคุณมากครับ คุณนิดค่ะ
นิด – ค่ะ ขอบคุณค่ะ สวัสดีค่ะ
เพลง สดุดีวีรชน
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
ใจอาจหาญชาญชัย มิยอมก้มให้อำนาจอธรรม
เส้นทางขวางด้วยขวากหนาม ร้อยภัยคุกคามเจ้ายังมุ่งไป
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
ใจเจ้านั้นโบยบิน สู้เพื่อแผ่นดินถิ่นเจ้าเกิดกาย
หยัดยืนฝืนอันตราย ชีพเจ้ามลายฝากไว้ความดี
โอ้วีรชนแห่งเดือนตุลา ร้อยมวลบุปผาร่วมสดุดี
เทิดวีรกรรมสู้เพื่อศักดิ์ศรี สิทธิเสรีประชาธิปไตย
แผ่นดินถิ่นฝังเรือนกาย ที่มอดมลายเป็นเถ้าธุลี
ฟ้าจะต้องเปลี่ยนสี ร่วมสดุดีวีรชน
***********************************************************