รายการ "ฅนในข่าว" ซึ่งออกอากาศ ทางช่อง 11 news1 ตั้งแต่เวลา 21.05-22.00 น. ประจำวันพฤหัสบดีที่ 16 กันยายน 2547 ได้สนทนาในหัวข้อ "แม่ล่ามโซ่ลูกติดเกมคอมพ์" โดยมี "จินดารัตน์ เจริญชัยชนะ" ดำเนินรายการ และแขกรับเชิญ ประกอบด้วย คุณมนตรีสินทวิชัย เลขาธิการมูลนิธิคุ้มครองเด็ก นอกจากนี้ยังผู้ให้สัมภาษณ์สดทางโทรศัพท์ ดร.วุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ ที่ปรึกษา รมว.เทคโนโลยีสารสนเทศและการสื่อสาร , ปาริฉัตร ชูผล, แม่ "น้องจูเนียร์" ด.ช.ณันทพงศ์ ชูผล "น้องจูเนียร์", วนิดา ปรียาวงศ์แม่ "น้องกอล์ฟ" ลูกชายหายตัวไปจากการติดเกมคอมพิวเตอร์
พิธีกร- สวัสดีค่ะ คุณผู้ชมคะขอต้อนรับคุณผู้ชมเข้าสู่รายการฅนในข่าว ตอนนี้คนในสังคมกำลังตั้งคำถามโดยเฉพาะคนที่เป็นแม่และคนที่เป็นลูกรวมไปถึงคนอื่นๆ ที่ไม่มีลูกหรือว่ากำลังดูว่าเกิดอะไรขึ้นเด็กๆ ถึงขั้นลงโทษแบบนี้กันเชียวหรือกับแค่ติดเกมส์จริงๆ แล้วถ้าคนเป็นพ่อเป็นแม่ของเด็กอายุอยู่ประมาณ 9 - 15 ขวบ ที่ติดเกมส์เนี่ยนะคะมันเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสเป็นเรื่องที่หนักอกหนักใจกันเหลือเกินนี่
คือวิธีการแก้ปัญหาอย่างนึงของแม่คนนึงของคุณแม่ปาริฉัตร ชูผล และน้องณันทพงศ์ ชูผล "น้องจูเนียร์" ตอนนี้ก็เลยมีคนตั้งคำถามว่าแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้จะโทษใครดี เราควรจะร่วมมือแก้ไขกันอย่างไรกับปัญหาที่เกิดขึ้นนี่อาจจะมองว่าเป็นปัญหาเล็กๆ ของหนึ่งครอบครัว
แต่จริงๆ แล้วปัญหานี้กำลังลุกลามใหญ่โตไปถึงอีกหลายๆ ครอบครัวที่กำลังประสบปัญหาลูกๆ ไม่ยอมไปโรงเรียนกลับบ้านดึกดื่นขโมยสตางค์คุณพ่อคุณแม่ไปเล่นเกมส์ วันนี้ค่ะรายการของเราจะคุยกับหลายท่านด้วยกันนะคะ รวมทั้งคุณแม่ปาริฉัตรและน้องจูเนียร์ด้วยและอีกท่านนึงก็คือ ท่านส.ว.นะคะวุฒิสมาชิก คุณมนตรี สินทวิชัย หรือ ครูยุ่นนะคะ เราจะคุยกันว่าหนทางในการแก้ปัญหาควรจะทำอย่างไร พ.ร.บ.คุ้มครองเด็กนั้นมีผลบังคับใช้กันอย่างไรและพ่อแม่ผู้ปกครองควรจะดูแลบุตรหลานของท่านอย่างไรด้วย
และที่สำคัญที่สุดเรายังมีอีก 1 กรณีปัญหาลูกหายจากบ้านไปเกือบปีแล้วค่ะยังหาตัวไม่พบ เพราะว่าติดเกมส์นั่นเอง โจทย์แรกก่อนนะคะเราจะไปคุยกันกับทางด้านกระทรวงเทคโนโลยีสานสนเทศและการสื่อสารหรือไอซีที เราจะคุยเรื่องนี้กับดร.วุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีทีค่ะ สวัสดีค่ะท่านดร.วุฒิพงศ์คะ
ดร.วุฒิพงศ์-สวัสดีครับ
พิธีกร- อาจารย์ขาเรียนถามตรงๆ ก่อนว่าตกลงว่าการดูแลของกระทรวงไอซีทีนั้นดูแลร้านเกมส์พวกนี้ยังไง
ดร.วุฒิพงศ์- คือขนาดนี้นะครับร้านเกมส์พวกนี้เกิดขึ้นอย่างมากมายอาจจะเป็นเพราะว่าเรื่องของเทคโนโลยีซึ่งถูกลงและก็อินเตอร์เน็ตที่มีความเร็วสูงขึ้น คือจริงๆ แล้วอินเตอร์เน็ตมีประโยชน์เยอะแยะเลย แต่ว่าก็มีประชาชนอยู่กลุ่มนึงก็เอาเกมส์มาขายเอาเกมส์มาเล่นกันและเกมส์ดังกล่าวก็เป็นเกมส์ที่เล่นแล้วติดเด็กบางคนเล่นแล้วไม่กลับบ้านเลยก็มี
พิธีกร- แต่ว่าเวลากำหนดเปิดปิดของร้านอินเตอร์เน็ตตอนนี้ตกลงว่าอยู่ตอนกี่โมงคะ
ดร.วุฒิพงศ์- ขณะนี้เรากำลังจะเจรจากับทางกระทรวงมหาดไทยให้ดำเนินการในประกาศกระทรวงมหาดไทยจะมีกฎกระทรวงอยู่ให้เริ่มตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึงประมาณเที่ยงคืนนะครับ ถ้าเป็นเด็กเยาวชนที่ต่ำกว่า 18 นั้นจะให้ฉายตั้งแต่ 14 - 22 นาฬิกากำลังจะขอปรับระเบียบแก้ไขให้จำเพาะเจาะจงลงไปครับ
พิธีกร- ในกรณีที่ให้เปิดถึง 4 ทุ่มเนี่ยนะคะ แล้วในภาคปฏิบัติใครจะเข้าไปดูแลใครจะเข้าไปตรวจตราตำรวจหรือว่าทางกระทรวงหรือว่ายังไงคะ
ดร.วุฒิพงศ์- ถ้าประกาศเป็นกฎหมายนะครับเราจะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งในพื้นที่เค้าจะมีอยู่แล้วครับ คือถ้าเป็นกฎหมายเค้าก็ต้องดูแลให้เป็นไปตามนั้นครับ
พิธีกร- ค่ะ แล้วที่ผ่านมาได้รับความร่วมมือมั้ยคะ
ดร.วุฒิพงศ์- บางท้องที่ก็ดีนะบางท้องที่เค้าก็ดูแลดีเข้มงวดเค้าก็ให้เปิดปิดตามเวลา แต่ตอนนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าท้องที่ไหนบ้าง พอปัญหาเริ่มซาๆ ลงไปก็จะมีคนที่ดื้อนะครับ คือตอนนี้กฎหมายยังไม่ออกมาชัดเจนว่ากี่ทุ่มแน่ก็จะมีคนมักจะบอกว่ากฎหมายไม่ได้บอกไว้ก็จะเป็นอย่างนี้เสมอๆ การแก้ปัญหาที่ยั่งยืนคงไม่ใช่ว่าออกกติกาห้ามนะ แต่ต้องสร้างจริยธรรมคุณธรรมให้กับผู้ประกอบการเหล่านี้ด้วย เพราะบางทีเด็กบางคนเวลาเรียนหนังสือแท้ๆ ยังออกมาเล่นเกมส์ก็ไม่ได้ห้ามไม่ได้ปรามกัน เพราะว่าอยากจะได้เงินได้ทองจากเด็ก
พิธีกร- แล้วจะมีมาตราการลงโทษยังไงคะสำหรับร้านอินเตอร์เน็ตที่ไม่ได้ปฏิบัติตามกฎ
ดร.วุฒิพงศ์- ก็ตอนนี้เรามีมาตราการก็คือจะมีร้านที่เรียกว่า GOODNET เกิดขึ้นนะครับ ซึ่งGOODNET กระทรวงไอซีทีจะเป็นผู้สนับสนุนหาซอร์ฟแวร์ในราคาที่ถูกให้ส่งเสริมและก็มีตั๋วให้เค้านะว่านี่คือร้านที่ดีไม่มีเกมส์ทารุนโหดร้ายและเปิดปิดตามเวลาที่เราได้เสนอไว้ร้านเหล่านี้ก็จะเป็นร้านที่จะเกิดขึ้นใหม่มีรูปลักษณ์ใหม่เพื่อความปลอดภัยของเด็กและเยาวชน
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ขา สวัสดีค่ะ
ดร.วุฒิพงศ์- สวัสดีครับ
พิธีกร- ค่ะ นั่นคือ ดร.วุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีทีนะคะ ซึ่งตอนนี้จริงๆ แล้วตัวบทกฎหมายบังคับกันอย่างจริงจังก็ยังไม่เป็นรูปธรรมออกมา เดี๋ยวเราจะพักกันก่อนช่วงหน้ากลับมาดูเหตุผลของแต่ละฝ่าย สักครู่เดียวค่ะ
พิธีกร- กลับมาคุยกันต่อนะคะ ตอนนี้คุณปาริฉัตรอยู่ในสายกับเรานะคะ คุณปาริฉัตรคะ สวัสดีค่ะ
คุณปาริฉัตร- สวัสดีค่ะ
พิธีกร- คุณปาริฉัตรคะต้องถามเหตุผลจริงๆ ว่าทำไมถึงต้องลงโทษลูกรุนแรงขนาดนั้น
คุณปาริฉัตร- ค่ะ ที่ภาพออกไปตามสื่อที่เสนอไปเนี่ย ดิฉันเห็นก็รุนแรงค่ะในสายตาของดิฉันเองนะคะ เพราะว่าสื่อเนี่ยเสนอข้อเท็จจริงบิดเบือนจากความจริง ซึ่งเหตุผลที่ทำกับลูกเนี่ยเนื่องจากว่าลูกติดเกมส์คอมพิวเตอร์หลังจากที่เลิกจากโรงเรียนนะคะมีหนังสือพิมพ์บางฉบับเนี่ยบอกว่าลูกหนีโรงเรียนไปเล่นเกมส์ตรงนั้นขอแก้ข่าวนะคะว่าลูกดิฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น
พิธีกร- คือตอนเย็นน้องจูเนียร์กลับบ้านมาเนี่ยเจอคุณปู่คุณย่า
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ
พิธีกร- แล้วเจอคุณแม่ปาริฉัตรด้วยรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- เย็นวันนั้นยังไม่ได้เจอค่ะ
พิธีกร- คือทุกวันจะเป็นแบบนี้พอกลับมาเนี่ยจะขอเงินคุณปู่คุณย่าไปเล่นเกมส์
คุณปาริฉัตร- คือถ้าเกิดว่าดิฉันอยู่เนี่ยเค้าก็จะขอดิฉันเองค่ะ
พิธีกร- แล้วทราบใช่มั้ยคะว่าลูกไปเล่นเกมส์
คุณปาริฉัตร- เพิ่งมาทราบได้ 4 ครั้งนี่เองค่ะ
พิธีกร- พฤติกรรมเค้าเป็นมานานรึยังคะ
คุณปาริฉัตร- 6 ปีแล้วค่ะ
พิธีกร- ตอนนี้เค้าอายุ 11 เค้าเป็นมาตั้งแต่ 5 ขวบเหรอคะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ
พิธีกร- แล้วในเบื้องต้นเนี่ยคุณแม่ทำยังไงแก้ปัญหายังไงคะ
คุณปาริฉัตร- ก็บอกเค้าว่าลูกมันไม่ดีนะ แล้วบางทีถ้าเค้ามาขอตังค์บางทีก็ไม่ให้แล้วก็คิดว่าเออมันไม่ไหวแล้วนะมันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นก็เลยย้ายจากคอนโดมาอยู่บ้านหลังเล็กหลังที่เกิดเหตุเนี่ยค่ะได้ 3 เดือน พอมาพักหลังๆ เนี่ยเด็กมีการหยิบฉวยเงินของเราที่เป็นผู้ปกครองเนี่ยเอาวางไว้ตรงไหนก็จะหยิบไปหมดเลยและก็จะมีการโกหกแล้วก็ได้มาจับเข่าคุยกันระหว่างพ่อแม่ลูก 3 คนว่าคือแม่ให้อภัยหนูได้หนูทำอย่างนี้อย่าให้มีครั้งต่อไปได้มั้ยคือขอร้องเค้าๆ ก็รับปากว่าไม่มีอีกแล้วครั้งต่อไป ถ้ามีเนี่ยเรามาคาดโทษกันนะ คือคุณแม่เนี่ยจะจับหนูล่ามไว้หน้าบ้านเลยประจานให้เพื่อนรู้ว่าหนูเนี่ยรักเกมส์มากกว่าการเรียน
พิธีกร- ก็เคยคุยกันแล้วว่าถ้าไม่เลิกเนี่ยแม่จะทำแบบนี้
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ เพราะตามปกติเนี่ยเราก็จะทำโทษลูกตามปกติตีบ้างอะไรบ้าง แล้วครั้งนี้เนี่ยมันเป็นครั้งที่ 4 ที่เราได้ตกลงกันไว้ว่าถ้าทำอีกเนี่ยถ้าแม่เจอเนี่ยแม่จัดการนะขั้นเด็ดขาดก็เลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา
พิธีกร- คุณปาริฉัตรคะตามข่าวบอกว่าคุณปาริฉัตรเนี่ยล่ามลูกเอาไว้ทั้งคืนเลยคือให้ตากฝนข้าวก็ไม่ได้กินจริงรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- ค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเท็จทั้งหมดเลยค่ะ ดิฉันไม่ได้ล่ามไว้ทั้งคืน คืนวันนั้นเนี่ยวันเกิดเหตุเนี่ยดิฉันไปตามเค้าที่ร้านฝนก็ตกปรากฎว่าไปเจอที่ร้านเกมส์ก็เลยฝาดไปด้วยไม้ ดิฉันก็ไล่ตีเค้าๆ ก็วิ่งหนี พอมาถึงบ้านก็ลากเค้ามาหน้าบ้านบอกเค้าว่าเนี่ยคุณแม่เคยลั่นวาจาว่าจะจัดการกับลูกแบบนี้นะ ดิฉันก็ขับรถออกไปค่ะไปซื้อโซ่ที่โลตัส แต่ปรากฎว่าโซ่ที่ดิฉันไปซื้อมาเนี่ยมันไม่สามารถเข้ากับลูกกุญแจได้ก็เลยไม่มีการทารุนกรรมใดๆ ทั้งสิ้นคุณย่าก็เอาเข้าไปนอนในบ้านเช้ามาดิฉันจะออกไปทำงานก็เห็นเค้านอนอยู่บนโซฟาก็เลยบอกว่ามานี่มาทำโทษ
วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียน แล้วก็ไปหาสายสะพายกระเป๋าที่หาได้แถวๆ นั้นค่ะมาผูกข้อเท้าไว้ แล้วก็เอากุญแจคล้องไว้ แต่ว่าในระหว่างที่ดิฉันไม่อยู่เนี่ยจูเนียร์เค้าก็ถอดได้ เพราะว่ามันมีสายเลื่อน แต่ดิฉันขู่ไว้ไงคะว่าถ้าแก้นะแม่กลับมาเจอหนักกว่านี้
พิธีกร- แต่คุณปาริฉัตรคะภาพข่าวที่ออกมามันเป็นโซ่ค่ะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ นั่นล่ะค่ะดิฉันถึงอยากจะออกรายการว่าโซ่เนี่ยมันมาจากไหนทั้งๆ ที่โซ่เนี่ยมันอยู่ในบ้าน
พิธีกร- แล้วในภาพที่ออกมามันมีแม่กุญแจคล้องเอาไว้ด้วยมั้ยคะ
คุณปาริฉัตร- มีแม่กุญแจคล้องไว้ในสายสีดำ
พิธีกร- ตกลงว่าคุณปาริฉัตรถามคนในบ้านมั้ยคะว่าเป็นฝีมือใครๆ ทำอย่างนี้
คุณปาริฉัตร- อ๋อ ลูกชายบอกว่าตำรวจเป็นคนเอามาทำ
พิธีกร- และเพื่อนบ้านเป็นคนไปแจ้งใช่มั้ยคะ
คุณปาริฉัตร- ไม่ทราบว่าใครเป็นคนแจ้ง เพราะดิฉันไปทำงานตามปกตินะคะ
พิธีกร- กลับมาตกใจมั้ยคะที่เห็นภาพแบบนี้
คุณปาริฉัตร- มีตำรวจท่านนึงโทรเข้าไปที่มือถือค่ะก็ตกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราไม่คิดว่าเราทำเพื่อที่จะสั่งสอนลูกเราเนี่ยมันจะเป็นไปได้ขนาดนี้เป็นถึงระดับประเทศชาติ แล้วชีวิตของดิฉันเนี่ยย่อยยับทั้งหมดเลยจากที่สื่อๆ เค้าสื่อออกไปแล้วสังคมก็ประนามดิฉันว่าเป็นแม่ที่เหมือนไม่มีชีวิตจิตใจทารุนกรรมลูกทั้งๆ ที่ต้องการที่จะดึงลูกออกมาตรงจุดนั้น เนื่องจากว่ามองเห็นว่าภายในร้านเกมส์เนี่ยมันมีหลายๆ อย่างที่อาจจะทำให้ลูกเราเสียคนไปได้
พิธีกร- คุณปาริฉัตรที่ต้องทำแบบนี้เป็นเพราะว่าลองมาทุกวิธีแล้วรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ นี่คือวิธีสุดท้าย
พิธีกร- 6 ปีที่ผ่านมา
คุณปาริฉัตร- ไม่เคยทำอย่างนี้กับเค้าค่ะ
พิธีกร- เอาล่ะค่ะมาคุยกับน้องจูเนียร์บ้างนะคะ น้องจูเนียร์พี่ถามนิดนึงว่าตอนก่อนที่คุณแม่จะออกจากบ้านไปเนี่ยใช้สายสะพายกระเป๋าเนี่ยไปล่ามขาน้องเอาไว้จริงรึเปล่าคะ
น้องจูเนียร์- จริงครับ
พิธีกร- แล้วทำไมมันกลายเป็นโซ่ได้ล่ะครับ
น้องจูเนียร์- ไม่รู้ครับ
พิธีกร- อ้าวแล้วน้องจะไปกินข้าวไปทำอะไรแกะสายอันนั้นออกด้วยตัวเองรึเปล่า
น้องจูเนียร์- แกะเองครับ
พิธีกร- แล้วโซ่เส้นนั้นมันมาจากไหนล่ะครับ
น้องจูเนียร์- ตำรวจเค้าเอาโซ่มา
พิธีกร- เค้าเอามาจากไหนรู้มั้ยครับ
น้องจูเนียร์- ในบ้านครับ
พิธีกร- เค้ามาเปลี่ยนตอนเค้ามาถึงแล้วเหรอคะ
น้องจูเนียร์- ครับ
พิธีกร- แล้วคุณแม่บอกว่าติดเกมส์มาตั้ง 6 ปีแล้ววันไหนไม่เล่นนี่มันรู้สึกยังไงล่ะลูก
น้องจูเนียร์- รู้สึกเหงาๆ ครับ
พิธีกร- ตอนนี้เป็นข่าวแบบนี้แล้วถามความรู้สึกหนูหน่อยหนูรู้สึกยังไงครับ
น้องจูเนียร์- ก็เสียใจครับ
พิธีกร- แล้วจะกลับไปเล่นเกมส์อีกมั้ย
น้องจูเนียร์- ไม่แล้วครับ
พิธีกร- คิดว่าคุณแม่ใจร้ายกับเรามากเกินไปมั้ย
น้องจูเนียร์- ไม่ใช่ครับ
พิธีกร- ขอบคุณนะครับ เอาล่ะค่ะคุณปาริฉัตรคะวันนี้เป็นข้อเท็จจริงที่ออกจากปากคุณปาริฉัตรเองนะคะสังคมรับฟังอยู่คงจะตัดสินใจอยู่ว่าเรื่องจริงเกิดขึ้นอย่างไรกันบ้าง ค่ะคุณปาริฉัตร ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยนะคะ สวัสดีค่ะ
คุณปาริฉัตร- สวัสดีค่ะ
พิธีกร- ครูยุ่นคะกรณีที่เกิดแบบนี้ถ้าในสายตาครูยุ่นเองเนี่ยการทำแบบนี้มันแรงเกินไปมั้ยคะสำหรับเด็ก
คุณมนตรี- ถ้าถามว่าแรงมั้ย ถ้าเป็นโซ่ก็คือโซ่มันไม่เหมาะกับเด็ก เพียงแต่ว่าเมื่อกี๊คุณแม่ก็บอกไม่ใช่โซ่น้องเค้าก็บอกว่าไม่ใช่โซ่ ผมว่าประเด็นนี้ก็ต้องมีการสืบข้อเท็จจริงนะครับว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร เพราะว่าคุณแม่กับลูกเค้าก็พูดว่ามันไม่ใช่ แต่ว่าที่ผมอยากจะบอกก็คือเหตุจริงๆ มันมาจากร้านเกมส์ แล้วก็มันไม่ได้มีปัญหาเฉพาะน้องคนนี้มันมีปัญหากับเด็กทั้งประเทศครูบาอาจารย์ทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัดก็ปวดหัวอยู่ว่าไม่รู้จะทำอย่างไร
ผมอยู่กับเด็กผมก็มีปัญหาแบบนี้เด็กหลายคนก็ติดเกมส์มันก็ต้อใช้วิธีการเยอะแยะไปหมดที่จะดึงสมาธิจากเกมส์มาไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเล่นกีฬา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการให้เรียนศิลปะใดๆ แต่ว่ามันก็ไม่ง่ายในภาวะแบบนี้ เพราะว่าในกลุ่มของเค้าก็เล่นเพื่อนของเค้าก็เล่นก็เอามาคุยกันเด็กก็กลัวว่าจะไม่ทันเพื่อนอะไรต่างๆ ทีนี้กฎหมายที่จะเข้าไปควบคุมร้านเกมส์ตอนนี้มันไม่มี
พิธีกร- ไม่มีอะไรชัดเจนเลยนะคะ
คุณมนตรี- ไม่มีครับ ไม่มีก็เป็นร้านค้าอันหนึ่งเท่านั้นเองและเราจะไปหวังพึ่งว่าเจ้าของร้านต้องมีทัศนะที่ดีต่อเด็กนะมันคงหวังยากแล้วนะครับถึงตรงนี้เนี่ยก็ต้องทบทวนแล้วครับว่าจะทำยังไง
พิธีกร- ถ้าทางตำรวจตั้งข้อหาตามพ.ร.บ.คุ้มครองเด็กมาตรา 26 (1) ถือเป็นการกระทำทารุนกรรมต่อร่างกายและจิตใจเด็ก
คุณมนตรี- มันชัดเจนอยู่แล้ว จริงๆ นะครับพ่อแม่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนเนี่ยมีวิธีการเลี้ยงดูเด็กเหมือนกัน เพราะว่าข่าวสารข้อมูลการให้ความรู้ในเรื่องการเลี้ยงดูเด็กเนี่ยมันก็อยู่ในวงแคบนะครับ
พิธีกร- เป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่จะต้องเรียนรู้พ.ร.บ.คุ้มครองเด็กฉบับนี้ว่าฉันทำอะไรกับลูกของฉันได้บ้าง
คุณมนตรี- คือมันบอกว่าไม่รู้กฎหมายไม่ได้
พิธีกร- แล้วอย่างกรณีของคุณปาริฉัตรเนี่ยยังไงดีคะควรจะลงโทษหรือว่ายังไง
คุณมนตรี- ผมว่าน่าจะเอากรณีนี้เป็นกรณีศึกษาถึงมหันตภัยของร้านเกมส์อันที่1 อันที่ 2 เนี่ยก็ไปดูข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นมันเป็นจริงตามนั้นมั้ย สิ่งที่คุณปาริฉัตรพูดกับเด็กพูดเนี่ยมันเกิดอะไรขึ้นในระหว่างโซ่กับไม่โซ่
พิธีกร- ความต่างกันระหว่างเป็นโซ่กับสายกระเป๋าหนัง
คุณมนตรี- ความรู้สึกต่างกันในมาตราการทำความผิดหรือถูกตั้งข้อหามันอาจจะไม่ต่าง แต่ความรู้สึกของคนที่มีต่อเค้ามันต่าง
พิธีกร- คือครูกำลังจะบอกว่าจริงๆ แล้วเราควรไปดูที่เจตนาดูที่ความรู้สึก
คุณมนตรี- คือผมกำลังเรียนว่ากฎหมายเนี่ยมันใช้ทั้งประเทศ มันไม่ได้ใช้เฉพาะในกรุงเทพฯ ผมอยากจะเรียนว่าที่ผ่านๆ มาเนี่ยความรู้ในการที่จะดูแลเด็กตามวัยต่างๆ เนี่ยเราไม่ให้การศึกษากับประชาชนในวงกว้างมาโดยตลอด วิธีการในการลงโทษอะไรต่างๆ กับสิ่งแวดล้อมแบบนี้มันทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองบางคนก็จนปัญญาในการที่จะดูแลพฤติกรรม
พิธีกร- ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
คุณมนตรี- มันอยู่ที่ว่าเค้าเนี่ยไปอยู่ในชุมชนไหนสิ่งแวดล้อมไหน เพราะเราไม่ได้เคยสร้างสิ่งแวดล้อมให้เหมาะกับเด็ก แต่เราพยายามจะทำให้เด็กเนี่ยปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมตอนนี้กฎหมายใดๆ เนี่ยมันก็เข้าไปจัดการยากตรงนี้ แต่ตรงนี้ผมอยากจะเสนอว่าเล่นมาตราการด้านภาษีกับร้านเกมส์แบบนี้เสียภาษีเยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้เท่าที่อำนาจทางกฎหมายกระทรวงการคลังจะทำได้
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ นี่คือ 1 วิธีที่ครูยุ่นเสนอ เดี๋ยวดิฉันขะขออนุญาติตรงนี้พักกันก่อนช่วงหน้ากลับมามาฟังความคิดเห็นของครูยุ่นกันต่อและที่สำคัญที่สุดคือมีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้นอีกหลายครอบครัวที่สังคมไทยไม่เคยได้รับรู้ พักกันสักครู่เดี๋ยวกลับมาฟังกันค่ะ
พิธีกร- กลับมาคุยกันต่อนะคะตอนนี้กับคุณแม่ของน้องกอล์ฟที่น้องกอล์ฟนั้นหายออกจากบ้านไปหลายเดือนแล้วค่ะ ตอนนี้ข่าวคราวเป็นอย่างไรกันบ้างนะคะ คุณวนิดาคะ สวัสดีค่ะ
คุณวนิดา- ค่ะ สวัสดีค่ะ
พิธีกร- คุณวนิดาคะน้องกอล์ฟนี่หายไปจากบ้านกี่เดือนแล้วคะ
คุณวนิดา- 9 เดือนค่ะ หายไปตั้งแต่วันที่ 27 ธันวา 46
พิธีกร- คุณแม่เชื่อว่าเหตุผลก็คือเรื่องของการติดเกมส์เนี่ยเหรอคะ
คุณวนิดา- ใช่ค่ะ ใหม่ๆ เค้าติดเกมส์มากเลย
พิธีกร- ติดมากี่ปีแล้วคะ
คุณวนิดา- ก็ประมาณได้ปีกว่าแล้วค่ะ
พิธีกร- พฤติกรรมหลังๆ นี่เป็นยังไงบ้างคะ
คุณวนิดา- ก็จะเป็นเด็กที่ต่อต้านหน่อยนึงเวลาพ่อแม่สอนอะไรไม่อค่อยอยากจะฟังและก็บางครั้งเนี่ยจะโกหก
พิธีกร- แล้วไปเรียนปกติเหรอคะ
คุณวนิดา- ก็ทุกทีก็ไปเรียนปกติ
พิธีกร- เค้าทีท่าทียังไงคะเวลาเราห้ามหรือว่าเราลงโทษ
คุณวนิดา- บางทีเราห้ามเนี่ยบอกว่าถ้าเกิดว่าจะเล่นขอให้บอกอย่าหนีไปมันไม่ดีจะต้องให้แม่
ไปตามทำไม
พิธีกร- คุณวนิดาเคยคิดมั้ยคะว่าอาการติดเกมส์ของลูกเนี่ยจะทำให้ลูกหนีออกจากบ้านไป แบบนี้
คุณวนิดา- เป็นไปได้นะคะ เพราะเด็กมันจะก้าวร้าวแล้วมันต่อต้านได้คือถ้าเกิดเค้าขอเงินพ่อแม่ไม่ได้เค้าไปหาเองได้ในลักษณะแบบนี้
พิธีกร- ลูกหายไป 9 เดือนไม่เคยติดต่อกลับมาเลย
คุณวนิดา- ค่ะเค้าไม่เคยติดต่อมาเลยค่ะ
พิธีกร- เคยลงโทษลูกแรงๆ มั้ยคะ
คุณวนิดา- เคยตีเค้า เพราะเค้าโกหกหลายครั้งแล้ว
พิธีกร- คุณวนิดาได้แจ้งไปที่ศูนย์ข้อมูลคนหายบ้างมั้ยคะ
คุณวนิดา- แจ้งไปค่ะ ช่วงใหม่ๆ เนี่ยออกรายการทีมีทุกสถานีเลย
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ คุณวนิดาทางรายการเองก็ขอเป็นกำลังใจเอาใจช่วยนะคะว่าให้ติดตามลูกกลับมาได้เร็วๆ นะคะ ขอบพระคุณคุณวนิดานะคะ สวัสดีค่ะ
คุณวนิดา- ค่ะ ขอบคุณค่ะ
พิธีกร- ครูยุ่นคะกรณีแบบนี้ถ้าจะรอพึ่งรัฐไปจัดการกับร้านเกมส์เนี่ยคงจะรออีกนานลูกเค้าคงจะเสียคนไปแล้ว
คุณมนตรี- คือยังไงก็ต้องรอครับ
พิธีกร- แต่ว่าพ่อแม่เองเนี่ยควรจะทำอะไรเบื้องต้นไปก่อน
คุณมนตรี- ถ้าเรารู้ว่าเด็กเริ่มจะติดเนี่ยก็ให้เวลากับเค้าหรือให้เค้าอยู่ใกล้ๆ ในช่วงเวลาที่เค้าติด เราอาจจะต้องกลับบ้านเร็วหน่อย คือจริงๆ ผมก็เคยประสบปัญหานี้
พิธีกร- เด็กในมูลนิธิเหรอคะ
คุณมนตรี- ครับ กว่าจะแก้ได้แต่ละคนนี่มันไม่ง่ายนะครับ ต้องช่วยกันแล้วครับในภาวะสิ่งแวดล้อมแบบนี้นะมันจะไปรอว่าเมื่อไหร่เจ้าของร้านเนี่ยจะมีทัศนะที่ดีต่อเด็กนะมันไม่ง่ายนะ ตอนนี้ก็อยู่ที่เราคุณพ่อคุณแม่คุยกันบ่อยๆ ครับและก็ช่วยกันคิดจะหามาตราการยังไงดีกับร้านเกมส์ใกล้ๆ และถ้าในชุมชนช่วยกันจริงๆ นะไม่มีใครเข้าเดี๋ยวเด็กก็ไม่เข้า
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ ต้องขอขอบพระคุณครูยุ่นเป็นอย่างสูงเลยค่ะ วันนี้เวลาหมดแล้ว ลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
พิธีกร- สวัสดีค่ะ คุณผู้ชมคะขอต้อนรับคุณผู้ชมเข้าสู่รายการฅนในข่าว ตอนนี้คนในสังคมกำลังตั้งคำถามโดยเฉพาะคนที่เป็นแม่และคนที่เป็นลูกรวมไปถึงคนอื่นๆ ที่ไม่มีลูกหรือว่ากำลังดูว่าเกิดอะไรขึ้นเด็กๆ ถึงขั้นลงโทษแบบนี้กันเชียวหรือกับแค่ติดเกมส์จริงๆ แล้วถ้าคนเป็นพ่อเป็นแม่ของเด็กอายุอยู่ประมาณ 9 - 15 ขวบ ที่ติดเกมส์เนี่ยนะคะมันเป็นเรื่องหนักหนาสาหัสเป็นเรื่องที่หนักอกหนักใจกันเหลือเกินนี่
คือวิธีการแก้ปัญหาอย่างนึงของแม่คนนึงของคุณแม่ปาริฉัตร ชูผล และน้องณันทพงศ์ ชูผล "น้องจูเนียร์" ตอนนี้ก็เลยมีคนตั้งคำถามว่าแล้วเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นนี้จะโทษใครดี เราควรจะร่วมมือแก้ไขกันอย่างไรกับปัญหาที่เกิดขึ้นนี่อาจจะมองว่าเป็นปัญหาเล็กๆ ของหนึ่งครอบครัว
แต่จริงๆ แล้วปัญหานี้กำลังลุกลามใหญ่โตไปถึงอีกหลายๆ ครอบครัวที่กำลังประสบปัญหาลูกๆ ไม่ยอมไปโรงเรียนกลับบ้านดึกดื่นขโมยสตางค์คุณพ่อคุณแม่ไปเล่นเกมส์ วันนี้ค่ะรายการของเราจะคุยกับหลายท่านด้วยกันนะคะ รวมทั้งคุณแม่ปาริฉัตรและน้องจูเนียร์ด้วยและอีกท่านนึงก็คือ ท่านส.ว.นะคะวุฒิสมาชิก คุณมนตรี สินทวิชัย หรือ ครูยุ่นนะคะ เราจะคุยกันว่าหนทางในการแก้ปัญหาควรจะทำอย่างไร พ.ร.บ.คุ้มครองเด็กนั้นมีผลบังคับใช้กันอย่างไรและพ่อแม่ผู้ปกครองควรจะดูแลบุตรหลานของท่านอย่างไรด้วย
และที่สำคัญที่สุดเรายังมีอีก 1 กรณีปัญหาลูกหายจากบ้านไปเกือบปีแล้วค่ะยังหาตัวไม่พบ เพราะว่าติดเกมส์นั่นเอง โจทย์แรกก่อนนะคะเราจะไปคุยกันกับทางด้านกระทรวงเทคโนโลยีสานสนเทศและการสื่อสารหรือไอซีที เราจะคุยเรื่องนี้กับดร.วุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีทีค่ะ สวัสดีค่ะท่านดร.วุฒิพงศ์คะ
ดร.วุฒิพงศ์-สวัสดีครับ
พิธีกร- อาจารย์ขาเรียนถามตรงๆ ก่อนว่าตกลงว่าการดูแลของกระทรวงไอซีทีนั้นดูแลร้านเกมส์พวกนี้ยังไง
ดร.วุฒิพงศ์- คือขนาดนี้นะครับร้านเกมส์พวกนี้เกิดขึ้นอย่างมากมายอาจจะเป็นเพราะว่าเรื่องของเทคโนโลยีซึ่งถูกลงและก็อินเตอร์เน็ตที่มีความเร็วสูงขึ้น คือจริงๆ แล้วอินเตอร์เน็ตมีประโยชน์เยอะแยะเลย แต่ว่าก็มีประชาชนอยู่กลุ่มนึงก็เอาเกมส์มาขายเอาเกมส์มาเล่นกันและเกมส์ดังกล่าวก็เป็นเกมส์ที่เล่นแล้วติดเด็กบางคนเล่นแล้วไม่กลับบ้านเลยก็มี
พิธีกร- แต่ว่าเวลากำหนดเปิดปิดของร้านอินเตอร์เน็ตตอนนี้ตกลงว่าอยู่ตอนกี่โมงคะ
ดร.วุฒิพงศ์- ขณะนี้เรากำลังจะเจรจากับทางกระทรวงมหาดไทยให้ดำเนินการในประกาศกระทรวงมหาดไทยจะมีกฎกระทรวงอยู่ให้เริ่มตั้งแต่ 9 โมงเช้าจนถึงประมาณเที่ยงคืนนะครับ ถ้าเป็นเด็กเยาวชนที่ต่ำกว่า 18 นั้นจะให้ฉายตั้งแต่ 14 - 22 นาฬิกากำลังจะขอปรับระเบียบแก้ไขให้จำเพาะเจาะจงลงไปครับ
พิธีกร- ในกรณีที่ให้เปิดถึง 4 ทุ่มเนี่ยนะคะ แล้วในภาคปฏิบัติใครจะเข้าไปดูแลใครจะเข้าไปตรวจตราตำรวจหรือว่าทางกระทรวงหรือว่ายังไงคะ
ดร.วุฒิพงศ์- ถ้าประกาศเป็นกฎหมายนะครับเราจะมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ ซึ่งในพื้นที่เค้าจะมีอยู่แล้วครับ คือถ้าเป็นกฎหมายเค้าก็ต้องดูแลให้เป็นไปตามนั้นครับ
พิธีกร- ค่ะ แล้วที่ผ่านมาได้รับความร่วมมือมั้ยคะ
ดร.วุฒิพงศ์- บางท้องที่ก็ดีนะบางท้องที่เค้าก็ดูแลดีเข้มงวดเค้าก็ให้เปิดปิดตามเวลา แต่ตอนนี้ผมก็ไม่แน่ใจว่าท้องที่ไหนบ้าง พอปัญหาเริ่มซาๆ ลงไปก็จะมีคนที่ดื้อนะครับ คือตอนนี้กฎหมายยังไม่ออกมาชัดเจนว่ากี่ทุ่มแน่ก็จะมีคนมักจะบอกว่ากฎหมายไม่ได้บอกไว้ก็จะเป็นอย่างนี้เสมอๆ การแก้ปัญหาที่ยั่งยืนคงไม่ใช่ว่าออกกติกาห้ามนะ แต่ต้องสร้างจริยธรรมคุณธรรมให้กับผู้ประกอบการเหล่านี้ด้วย เพราะบางทีเด็กบางคนเวลาเรียนหนังสือแท้ๆ ยังออกมาเล่นเกมส์ก็ไม่ได้ห้ามไม่ได้ปรามกัน เพราะว่าอยากจะได้เงินได้ทองจากเด็ก
พิธีกร- แล้วจะมีมาตราการลงโทษยังไงคะสำหรับร้านอินเตอร์เน็ตที่ไม่ได้ปฏิบัติตามกฎ
ดร.วุฒิพงศ์- ก็ตอนนี้เรามีมาตราการก็คือจะมีร้านที่เรียกว่า GOODNET เกิดขึ้นนะครับ ซึ่งGOODNET กระทรวงไอซีทีจะเป็นผู้สนับสนุนหาซอร์ฟแวร์ในราคาที่ถูกให้ส่งเสริมและก็มีตั๋วให้เค้านะว่านี่คือร้านที่ดีไม่มีเกมส์ทารุนโหดร้ายและเปิดปิดตามเวลาที่เราได้เสนอไว้ร้านเหล่านี้ก็จะเป็นร้านที่จะเกิดขึ้นใหม่มีรูปลักษณ์ใหม่เพื่อความปลอดภัยของเด็กและเยาวชน
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ ขอบพระคุณค่ะอาจารย์ขา สวัสดีค่ะ
ดร.วุฒิพงศ์- สวัสดีครับ
พิธีกร- ค่ะ นั่นคือ ดร.วุฒิพงศ์ พงศ์สุวรรณ ที่ปรึกษารัฐมนตรีว่าการกระทรวงไอซีทีนะคะ ซึ่งตอนนี้จริงๆ แล้วตัวบทกฎหมายบังคับกันอย่างจริงจังก็ยังไม่เป็นรูปธรรมออกมา เดี๋ยวเราจะพักกันก่อนช่วงหน้ากลับมาดูเหตุผลของแต่ละฝ่าย สักครู่เดียวค่ะ
พิธีกร- กลับมาคุยกันต่อนะคะ ตอนนี้คุณปาริฉัตรอยู่ในสายกับเรานะคะ คุณปาริฉัตรคะ สวัสดีค่ะ
คุณปาริฉัตร- สวัสดีค่ะ
พิธีกร- คุณปาริฉัตรคะต้องถามเหตุผลจริงๆ ว่าทำไมถึงต้องลงโทษลูกรุนแรงขนาดนั้น
คุณปาริฉัตร- ค่ะ ที่ภาพออกไปตามสื่อที่เสนอไปเนี่ย ดิฉันเห็นก็รุนแรงค่ะในสายตาของดิฉันเองนะคะ เพราะว่าสื่อเนี่ยเสนอข้อเท็จจริงบิดเบือนจากความจริง ซึ่งเหตุผลที่ทำกับลูกเนี่ยเนื่องจากว่าลูกติดเกมส์คอมพิวเตอร์หลังจากที่เลิกจากโรงเรียนนะคะมีหนังสือพิมพ์บางฉบับเนี่ยบอกว่าลูกหนีโรงเรียนไปเล่นเกมส์ตรงนั้นขอแก้ข่าวนะคะว่าลูกดิฉันไม่ได้เป็นอย่างนั้น
พิธีกร- คือตอนเย็นน้องจูเนียร์กลับบ้านมาเนี่ยเจอคุณปู่คุณย่า
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ
พิธีกร- แล้วเจอคุณแม่ปาริฉัตรด้วยรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- เย็นวันนั้นยังไม่ได้เจอค่ะ
พิธีกร- คือทุกวันจะเป็นแบบนี้พอกลับมาเนี่ยจะขอเงินคุณปู่คุณย่าไปเล่นเกมส์
คุณปาริฉัตร- คือถ้าเกิดว่าดิฉันอยู่เนี่ยเค้าก็จะขอดิฉันเองค่ะ
พิธีกร- แล้วทราบใช่มั้ยคะว่าลูกไปเล่นเกมส์
คุณปาริฉัตร- เพิ่งมาทราบได้ 4 ครั้งนี่เองค่ะ
พิธีกร- พฤติกรรมเค้าเป็นมานานรึยังคะ
คุณปาริฉัตร- 6 ปีแล้วค่ะ
พิธีกร- ตอนนี้เค้าอายุ 11 เค้าเป็นมาตั้งแต่ 5 ขวบเหรอคะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ
พิธีกร- แล้วในเบื้องต้นเนี่ยคุณแม่ทำยังไงแก้ปัญหายังไงคะ
คุณปาริฉัตร- ก็บอกเค้าว่าลูกมันไม่ดีนะ แล้วบางทีถ้าเค้ามาขอตังค์บางทีก็ไม่ให้แล้วก็คิดว่าเออมันไม่ไหวแล้วนะมันยิ่งทวีความรุนแรงขึ้นก็เลยย้ายจากคอนโดมาอยู่บ้านหลังเล็กหลังที่เกิดเหตุเนี่ยค่ะได้ 3 เดือน พอมาพักหลังๆ เนี่ยเด็กมีการหยิบฉวยเงินของเราที่เป็นผู้ปกครองเนี่ยเอาวางไว้ตรงไหนก็จะหยิบไปหมดเลยและก็จะมีการโกหกแล้วก็ได้มาจับเข่าคุยกันระหว่างพ่อแม่ลูก 3 คนว่าคือแม่ให้อภัยหนูได้หนูทำอย่างนี้อย่าให้มีครั้งต่อไปได้มั้ยคือขอร้องเค้าๆ ก็รับปากว่าไม่มีอีกแล้วครั้งต่อไป ถ้ามีเนี่ยเรามาคาดโทษกันนะ คือคุณแม่เนี่ยจะจับหนูล่ามไว้หน้าบ้านเลยประจานให้เพื่อนรู้ว่าหนูเนี่ยรักเกมส์มากกว่าการเรียน
พิธีกร- ก็เคยคุยกันแล้วว่าถ้าไม่เลิกเนี่ยแม่จะทำแบบนี้
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ เพราะตามปกติเนี่ยเราก็จะทำโทษลูกตามปกติตีบ้างอะไรบ้าง แล้วครั้งนี้เนี่ยมันเป็นครั้งที่ 4 ที่เราได้ตกลงกันไว้ว่าถ้าทำอีกเนี่ยถ้าแม่เจอเนี่ยแม่จัดการนะขั้นเด็ดขาดก็เลยเกิดเหตุการณ์แบบนี้ขึ้นมา
พิธีกร- คุณปาริฉัตรคะตามข่าวบอกว่าคุณปาริฉัตรเนี่ยล่ามลูกเอาไว้ทั้งคืนเลยคือให้ตากฝนข้าวก็ไม่ได้กินจริงรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- ค่ะ เรื่องนี้เป็นเรื่องเท็จทั้งหมดเลยค่ะ ดิฉันไม่ได้ล่ามไว้ทั้งคืน คืนวันนั้นเนี่ยวันเกิดเหตุเนี่ยดิฉันไปตามเค้าที่ร้านฝนก็ตกปรากฎว่าไปเจอที่ร้านเกมส์ก็เลยฝาดไปด้วยไม้ ดิฉันก็ไล่ตีเค้าๆ ก็วิ่งหนี พอมาถึงบ้านก็ลากเค้ามาหน้าบ้านบอกเค้าว่าเนี่ยคุณแม่เคยลั่นวาจาว่าจะจัดการกับลูกแบบนี้นะ ดิฉันก็ขับรถออกไปค่ะไปซื้อโซ่ที่โลตัส แต่ปรากฎว่าโซ่ที่ดิฉันไปซื้อมาเนี่ยมันไม่สามารถเข้ากับลูกกุญแจได้ก็เลยไม่มีการทารุนกรรมใดๆ ทั้งสิ้นคุณย่าก็เอาเข้าไปนอนในบ้านเช้ามาดิฉันจะออกไปทำงานก็เห็นเค้านอนอยู่บนโซฟาก็เลยบอกว่ามานี่มาทำโทษ
วันนี้ไม่ต้องไปโรงเรียน แล้วก็ไปหาสายสะพายกระเป๋าที่หาได้แถวๆ นั้นค่ะมาผูกข้อเท้าไว้ แล้วก็เอากุญแจคล้องไว้ แต่ว่าในระหว่างที่ดิฉันไม่อยู่เนี่ยจูเนียร์เค้าก็ถอดได้ เพราะว่ามันมีสายเลื่อน แต่ดิฉันขู่ไว้ไงคะว่าถ้าแก้นะแม่กลับมาเจอหนักกว่านี้
พิธีกร- แต่คุณปาริฉัตรคะภาพข่าวที่ออกมามันเป็นโซ่ค่ะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ นั่นล่ะค่ะดิฉันถึงอยากจะออกรายการว่าโซ่เนี่ยมันมาจากไหนทั้งๆ ที่โซ่เนี่ยมันอยู่ในบ้าน
พิธีกร- แล้วในภาพที่ออกมามันมีแม่กุญแจคล้องเอาไว้ด้วยมั้ยคะ
คุณปาริฉัตร- มีแม่กุญแจคล้องไว้ในสายสีดำ
พิธีกร- ตกลงว่าคุณปาริฉัตรถามคนในบ้านมั้ยคะว่าเป็นฝีมือใครๆ ทำอย่างนี้
คุณปาริฉัตร- อ๋อ ลูกชายบอกว่าตำรวจเป็นคนเอามาทำ
พิธีกร- และเพื่อนบ้านเป็นคนไปแจ้งใช่มั้ยคะ
คุณปาริฉัตร- ไม่ทราบว่าใครเป็นคนแจ้ง เพราะดิฉันไปทำงานตามปกตินะคะ
พิธีกร- กลับมาตกใจมั้ยคะที่เห็นภาพแบบนี้
คุณปาริฉัตร- มีตำรวจท่านนึงโทรเข้าไปที่มือถือค่ะก็ตกใจว่ามันเกิดอะไรขึ้น เราไม่คิดว่าเราทำเพื่อที่จะสั่งสอนลูกเราเนี่ยมันจะเป็นไปได้ขนาดนี้เป็นถึงระดับประเทศชาติ แล้วชีวิตของดิฉันเนี่ยย่อยยับทั้งหมดเลยจากที่สื่อๆ เค้าสื่อออกไปแล้วสังคมก็ประนามดิฉันว่าเป็นแม่ที่เหมือนไม่มีชีวิตจิตใจทารุนกรรมลูกทั้งๆ ที่ต้องการที่จะดึงลูกออกมาตรงจุดนั้น เนื่องจากว่ามองเห็นว่าภายในร้านเกมส์เนี่ยมันมีหลายๆ อย่างที่อาจจะทำให้ลูกเราเสียคนไปได้
พิธีกร- คุณปาริฉัตรที่ต้องทำแบบนี้เป็นเพราะว่าลองมาทุกวิธีแล้วรึเปล่าคะ
คุณปาริฉัตร- ใช่ค่ะ นี่คือวิธีสุดท้าย
พิธีกร- 6 ปีที่ผ่านมา
คุณปาริฉัตร- ไม่เคยทำอย่างนี้กับเค้าค่ะ
พิธีกร- เอาล่ะค่ะมาคุยกับน้องจูเนียร์บ้างนะคะ น้องจูเนียร์พี่ถามนิดนึงว่าตอนก่อนที่คุณแม่จะออกจากบ้านไปเนี่ยใช้สายสะพายกระเป๋าเนี่ยไปล่ามขาน้องเอาไว้จริงรึเปล่าคะ
น้องจูเนียร์- จริงครับ
พิธีกร- แล้วทำไมมันกลายเป็นโซ่ได้ล่ะครับ
น้องจูเนียร์- ไม่รู้ครับ
พิธีกร- อ้าวแล้วน้องจะไปกินข้าวไปทำอะไรแกะสายอันนั้นออกด้วยตัวเองรึเปล่า
น้องจูเนียร์- แกะเองครับ
พิธีกร- แล้วโซ่เส้นนั้นมันมาจากไหนล่ะครับ
น้องจูเนียร์- ตำรวจเค้าเอาโซ่มา
พิธีกร- เค้าเอามาจากไหนรู้มั้ยครับ
น้องจูเนียร์- ในบ้านครับ
พิธีกร- เค้ามาเปลี่ยนตอนเค้ามาถึงแล้วเหรอคะ
น้องจูเนียร์- ครับ
พิธีกร- แล้วคุณแม่บอกว่าติดเกมส์มาตั้ง 6 ปีแล้ววันไหนไม่เล่นนี่มันรู้สึกยังไงล่ะลูก
น้องจูเนียร์- รู้สึกเหงาๆ ครับ
พิธีกร- ตอนนี้เป็นข่าวแบบนี้แล้วถามความรู้สึกหนูหน่อยหนูรู้สึกยังไงครับ
น้องจูเนียร์- ก็เสียใจครับ
พิธีกร- แล้วจะกลับไปเล่นเกมส์อีกมั้ย
น้องจูเนียร์- ไม่แล้วครับ
พิธีกร- คิดว่าคุณแม่ใจร้ายกับเรามากเกินไปมั้ย
น้องจูเนียร์- ไม่ใช่ครับ
พิธีกร- ขอบคุณนะครับ เอาล่ะค่ะคุณปาริฉัตรคะวันนี้เป็นข้อเท็จจริงที่ออกจากปากคุณปาริฉัตรเองนะคะสังคมรับฟังอยู่คงจะตัดสินใจอยู่ว่าเรื่องจริงเกิดขึ้นอย่างไรกันบ้าง ค่ะคุณปาริฉัตร ขอบพระคุณเป็นอย่างสูงเลยนะคะ สวัสดีค่ะ
คุณปาริฉัตร- สวัสดีค่ะ
พิธีกร- ครูยุ่นคะกรณีที่เกิดแบบนี้ถ้าในสายตาครูยุ่นเองเนี่ยการทำแบบนี้มันแรงเกินไปมั้ยคะสำหรับเด็ก
คุณมนตรี- ถ้าถามว่าแรงมั้ย ถ้าเป็นโซ่ก็คือโซ่มันไม่เหมาะกับเด็ก เพียงแต่ว่าเมื่อกี๊คุณแม่ก็บอกไม่ใช่โซ่น้องเค้าก็บอกว่าไม่ใช่โซ่ ผมว่าประเด็นนี้ก็ต้องมีการสืบข้อเท็จจริงนะครับว่าข้อเท็จจริงเป็นอย่างไร เพราะว่าคุณแม่กับลูกเค้าก็พูดว่ามันไม่ใช่ แต่ว่าที่ผมอยากจะบอกก็คือเหตุจริงๆ มันมาจากร้านเกมส์ แล้วก็มันไม่ได้มีปัญหาเฉพาะน้องคนนี้มันมีปัญหากับเด็กทั้งประเทศครูบาอาจารย์ทั้งในกรุงเทพฯและต่างจังหวัดก็ปวดหัวอยู่ว่าไม่รู้จะทำอย่างไร
ผมอยู่กับเด็กผมก็มีปัญหาแบบนี้เด็กหลายคนก็ติดเกมส์มันก็ต้อใช้วิธีการเยอะแยะไปหมดที่จะดึงสมาธิจากเกมส์มาไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการเล่นกีฬา ไม่ว่าจะเป็นเรื่องของการให้เรียนศิลปะใดๆ แต่ว่ามันก็ไม่ง่ายในภาวะแบบนี้ เพราะว่าในกลุ่มของเค้าก็เล่นเพื่อนของเค้าก็เล่นก็เอามาคุยกันเด็กก็กลัวว่าจะไม่ทันเพื่อนอะไรต่างๆ ทีนี้กฎหมายที่จะเข้าไปควบคุมร้านเกมส์ตอนนี้มันไม่มี
พิธีกร- ไม่มีอะไรชัดเจนเลยนะคะ
คุณมนตรี- ไม่มีครับ ไม่มีก็เป็นร้านค้าอันหนึ่งเท่านั้นเองและเราจะไปหวังพึ่งว่าเจ้าของร้านต้องมีทัศนะที่ดีต่อเด็กนะมันคงหวังยากแล้วนะครับถึงตรงนี้เนี่ยก็ต้องทบทวนแล้วครับว่าจะทำยังไง
พิธีกร- ถ้าทางตำรวจตั้งข้อหาตามพ.ร.บ.คุ้มครองเด็กมาตรา 26 (1) ถือเป็นการกระทำทารุนกรรมต่อร่างกายและจิตใจเด็ก
คุณมนตรี- มันชัดเจนอยู่แล้ว จริงๆ นะครับพ่อแม่ไม่ได้หมายความว่าทุกคนเนี่ยมีวิธีการเลี้ยงดูเด็กเหมือนกัน เพราะว่าข่าวสารข้อมูลการให้ความรู้ในเรื่องการเลี้ยงดูเด็กเนี่ยมันก็อยู่ในวงแคบนะครับ
พิธีกร- เป็นสิ่งที่คุณพ่อคุณแม่จะต้องเรียนรู้พ.ร.บ.คุ้มครองเด็กฉบับนี้ว่าฉันทำอะไรกับลูกของฉันได้บ้าง
คุณมนตรี- คือมันบอกว่าไม่รู้กฎหมายไม่ได้
พิธีกร- แล้วอย่างกรณีของคุณปาริฉัตรเนี่ยยังไงดีคะควรจะลงโทษหรือว่ายังไง
คุณมนตรี- ผมว่าน่าจะเอากรณีนี้เป็นกรณีศึกษาถึงมหันตภัยของร้านเกมส์อันที่1 อันที่ 2 เนี่ยก็ไปดูข้อเท็จจริงที่เกิดขึ้นมันเป็นจริงตามนั้นมั้ย สิ่งที่คุณปาริฉัตรพูดกับเด็กพูดเนี่ยมันเกิดอะไรขึ้นในระหว่างโซ่กับไม่โซ่
พิธีกร- ความต่างกันระหว่างเป็นโซ่กับสายกระเป๋าหนัง
คุณมนตรี- ความรู้สึกต่างกันในมาตราการทำความผิดหรือถูกตั้งข้อหามันอาจจะไม่ต่าง แต่ความรู้สึกของคนที่มีต่อเค้ามันต่าง
พิธีกร- คือครูกำลังจะบอกว่าจริงๆ แล้วเราควรไปดูที่เจตนาดูที่ความรู้สึก
คุณมนตรี- คือผมกำลังเรียนว่ากฎหมายเนี่ยมันใช้ทั้งประเทศ มันไม่ได้ใช้เฉพาะในกรุงเทพฯ ผมอยากจะเรียนว่าที่ผ่านๆ มาเนี่ยความรู้ในการที่จะดูแลเด็กตามวัยต่างๆ เนี่ยเราไม่ให้การศึกษากับประชาชนในวงกว้างมาโดยตลอด วิธีการในการลงโทษอะไรต่างๆ กับสิ่งแวดล้อมแบบนี้มันทำให้พ่อแม่ผู้ปกครองบางคนก็จนปัญญาในการที่จะดูแลพฤติกรรม
พิธีกร- ไม่รู้จะทำยังไงแล้ว
คุณมนตรี- มันอยู่ที่ว่าเค้าเนี่ยไปอยู่ในชุมชนไหนสิ่งแวดล้อมไหน เพราะเราไม่ได้เคยสร้างสิ่งแวดล้อมให้เหมาะกับเด็ก แต่เราพยายามจะทำให้เด็กเนี่ยปรับตัวเข้ากับสิ่งแวดล้อมตอนนี้กฎหมายใดๆ เนี่ยมันก็เข้าไปจัดการยากตรงนี้ แต่ตรงนี้ผมอยากจะเสนอว่าเล่นมาตราการด้านภาษีกับร้านเกมส์แบบนี้เสียภาษีเยอะที่สุดเท่าที่จะทำได้เท่าที่อำนาจทางกฎหมายกระทรวงการคลังจะทำได้
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ นี่คือ 1 วิธีที่ครูยุ่นเสนอ เดี๋ยวดิฉันขะขออนุญาติตรงนี้พักกันก่อนช่วงหน้ากลับมามาฟังความคิดเห็นของครูยุ่นกันต่อและที่สำคัญที่สุดคือมีปัญหาแบบนี้เกิดขึ้นอีกหลายครอบครัวที่สังคมไทยไม่เคยได้รับรู้ พักกันสักครู่เดี๋ยวกลับมาฟังกันค่ะ
พิธีกร- กลับมาคุยกันต่อนะคะตอนนี้กับคุณแม่ของน้องกอล์ฟที่น้องกอล์ฟนั้นหายออกจากบ้านไปหลายเดือนแล้วค่ะ ตอนนี้ข่าวคราวเป็นอย่างไรกันบ้างนะคะ คุณวนิดาคะ สวัสดีค่ะ
คุณวนิดา- ค่ะ สวัสดีค่ะ
พิธีกร- คุณวนิดาคะน้องกอล์ฟนี่หายไปจากบ้านกี่เดือนแล้วคะ
คุณวนิดา- 9 เดือนค่ะ หายไปตั้งแต่วันที่ 27 ธันวา 46
พิธีกร- คุณแม่เชื่อว่าเหตุผลก็คือเรื่องของการติดเกมส์เนี่ยเหรอคะ
คุณวนิดา- ใช่ค่ะ ใหม่ๆ เค้าติดเกมส์มากเลย
พิธีกร- ติดมากี่ปีแล้วคะ
คุณวนิดา- ก็ประมาณได้ปีกว่าแล้วค่ะ
พิธีกร- พฤติกรรมหลังๆ นี่เป็นยังไงบ้างคะ
คุณวนิดา- ก็จะเป็นเด็กที่ต่อต้านหน่อยนึงเวลาพ่อแม่สอนอะไรไม่อค่อยอยากจะฟังและก็บางครั้งเนี่ยจะโกหก
พิธีกร- แล้วไปเรียนปกติเหรอคะ
คุณวนิดา- ก็ทุกทีก็ไปเรียนปกติ
พิธีกร- เค้าทีท่าทียังไงคะเวลาเราห้ามหรือว่าเราลงโทษ
คุณวนิดา- บางทีเราห้ามเนี่ยบอกว่าถ้าเกิดว่าจะเล่นขอให้บอกอย่าหนีไปมันไม่ดีจะต้องให้แม่
ไปตามทำไม
พิธีกร- คุณวนิดาเคยคิดมั้ยคะว่าอาการติดเกมส์ของลูกเนี่ยจะทำให้ลูกหนีออกจากบ้านไป แบบนี้
คุณวนิดา- เป็นไปได้นะคะ เพราะเด็กมันจะก้าวร้าวแล้วมันต่อต้านได้คือถ้าเกิดเค้าขอเงินพ่อแม่ไม่ได้เค้าไปหาเองได้ในลักษณะแบบนี้
พิธีกร- ลูกหายไป 9 เดือนไม่เคยติดต่อกลับมาเลย
คุณวนิดา- ค่ะเค้าไม่เคยติดต่อมาเลยค่ะ
พิธีกร- เคยลงโทษลูกแรงๆ มั้ยคะ
คุณวนิดา- เคยตีเค้า เพราะเค้าโกหกหลายครั้งแล้ว
พิธีกร- คุณวนิดาได้แจ้งไปที่ศูนย์ข้อมูลคนหายบ้างมั้ยคะ
คุณวนิดา- แจ้งไปค่ะ ช่วงใหม่ๆ เนี่ยออกรายการทีมีทุกสถานีเลย
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ คุณวนิดาทางรายการเองก็ขอเป็นกำลังใจเอาใจช่วยนะคะว่าให้ติดตามลูกกลับมาได้เร็วๆ นะคะ ขอบพระคุณคุณวนิดานะคะ สวัสดีค่ะ
คุณวนิดา- ค่ะ ขอบคุณค่ะ
พิธีกร- ครูยุ่นคะกรณีแบบนี้ถ้าจะรอพึ่งรัฐไปจัดการกับร้านเกมส์เนี่ยคงจะรออีกนานลูกเค้าคงจะเสียคนไปแล้ว
คุณมนตรี- คือยังไงก็ต้องรอครับ
พิธีกร- แต่ว่าพ่อแม่เองเนี่ยควรจะทำอะไรเบื้องต้นไปก่อน
คุณมนตรี- ถ้าเรารู้ว่าเด็กเริ่มจะติดเนี่ยก็ให้เวลากับเค้าหรือให้เค้าอยู่ใกล้ๆ ในช่วงเวลาที่เค้าติด เราอาจจะต้องกลับบ้านเร็วหน่อย คือจริงๆ ผมก็เคยประสบปัญหานี้
พิธีกร- เด็กในมูลนิธิเหรอคะ
คุณมนตรี- ครับ กว่าจะแก้ได้แต่ละคนนี่มันไม่ง่ายนะครับ ต้องช่วยกันแล้วครับในภาวะสิ่งแวดล้อมแบบนี้นะมันจะไปรอว่าเมื่อไหร่เจ้าของร้านเนี่ยจะมีทัศนะที่ดีต่อเด็กนะมันไม่ง่ายนะ ตอนนี้ก็อยู่ที่เราคุณพ่อคุณแม่คุยกันบ่อยๆ ครับและก็ช่วยกันคิดจะหามาตราการยังไงดีกับร้านเกมส์ใกล้ๆ และถ้าในชุมชนช่วยกันจริงๆ นะไม่มีใครเข้าเดี๋ยวเด็กก็ไม่เข้า
พิธีกร- เอาล่ะค่ะ ต้องขอขอบพระคุณครูยุ่นเป็นอย่างสูงเลยค่ะ วันนี้เวลาหมดแล้ว ลาไปก่อนนะคะ สวัสดีค่ะ
