เสียงโฆษกพากย์จากหลังโรง“ณ วินาทีนี้เป็นต้นไป แม่จ๋า ยายจ๋า ออกแล้วจ้า ขอเสียงปรบมือต้อนรับหัวหน้าทีมงาน พระเอกลิเกผู้น่ารัก ท้ากกกก สินนนนน เสียงทุย ตะแลงแตรงแตรง ต้ะแล่งแต๊งแต่งงงง”
ทักษิณ : “กราบสวัสดีทุกท่าน แม่จ๋า ยายจ๋า วันนี้ทักษิณมาพร้อมกับใส่เสื้อสีแดงแปร๊ด เหตุผลที่ใส่ก็เพราะว่าข้อที่หนึ่ง เป็นเทรนด์ของแฟชั่น (เอามือป้องปาก)...กรูใส่เพราะจงใจจะกวนโอ๊ยมรึง มีรัยป่ะ 555)”
“ข้อสอง เพราะเป็นวันอาทิตย์ ซึ่งสัญลักษณ์คือสีแดง (ป้องปากพูด)...เป็นสัญลักษณ์ของระบอบแม้วตะหาก คิกคิกคิก”
“สำหรับข้อที่สาม เพราะที่บ้านมีเสื้อผ้าสีแดงหลายตัวก็หยิบมาใส่พอดี (มือป้องปากพูด)....ใครที่รักผม สนับสนุนผมและวงศ์ตระกูล ไปหาเสื้อแดงมาใส่ ดูทีหรือว่าทหารจะกล้าทำอะไรพวกเรามั้ย ใส่แล้วออกจากบ้านเลยพี่น้องงง”
ข้อสุดท้าย ข้อสี่ เป็นพวกที่คิดเหมือนผม คือ เป็นคนเสื้อแดง เป็นคนอยากเห็นความเป็นธรรมและประชาธิปไตยกลับสู่ประเทศ (ป้องปากแล้วพูด) ออกจากบ้าน ไปที่ศาล เผามันเลยพี่น้อง (ต่อสายโทรศัพท์)...อะโหล...อะโหล โอบามาเหรอ นี่ผมทักษิณนะ ดูเพือกมันสิ โคตรเผด็จการ อ้างแต่ ม. 44 ยูทนได้ไง ฝากไปถามทางยูเอ็นด้วย จะจัดการยังไงก็ให้ไวๆ หน่อยดี๊ ไอ้ห่ะ เงื้อง่าอยู่ได้ กรูจะทนไม่ไหวแล้ว แง้ อยากกลับบ้าน”
“ความจริงแล้วใครอยากชนะใจคนเสื้อแดงไม่ยากเลย (ป้องปากพูด)...ให้เศษเงินเล็กๆ น้อยๆ รึไม่ก็แกล้งดรามา ท่องคำว่าประชาธิปไตยให้เยอะๆ ไม่ต้องใช้ปืน (เอามือป้องปาก...ระเบิดเขวี้ยงใส่แม่งเลย นับสิกี่ศพ ทั้งพันธมิตรฯ กปปส.) ไม่ต้องใช้กฎหมายเลย ใช้หัวใจที่เป็นธรรมอย่างมีเมตตาธรรมเท่านั้น ก็ชนะใจคนเสื้อแดงแล้ว ประหยัดงบประมาณ และเวลามาก (ป้องปากพูด ทำหน้าล้อเลียน) ร่อแร่...ร่อแร่ แน่จริงมาจับสิวะ ร่อแร่ ร่อแร่ (หันหลังถลกกางเกงตัวนอก เห็นแต่กางเกงในสีแดงแปร๊ด) จับจิ๊ มาจีบจิ๊”
