เป็นเวลา 1 สัปดาห์พอดีที่ “จอมถีบสายฟ้าฟาด” เก่ง ดอนเมือง” ถูก “พี่หาน” หิ้วปีกแบบนิ่มๆ ไปกักบริเวณไว้ในค่ายแห่งหนึ่ง ซึ่งนี่ไม่ใช่เป็นเพียงหนแรกของอดีตแกนนำคนเสื้อแดงรายนี้ เขาเคยโดนเชิญตัวเป็นๆ ให้ไปปรับทัศนคติมาแล้ว ล่าสุด เมื่อโผล่หัวไปถึงรั้วบ้าน ผู้เป็นแม่ถามไถ่ด้วยความเป็นห่วง
แม่ : “เป็นไงลูกเก่ง คราวนี้คงเลิกได้ซะทีนะ”
เก่ง : “แน่นอนครับแม่ ผมสาบาน ถ้าทัศนคติผมยังเหมือนเดิม ขอให้ฟ้าผ่าแม่ตาย”
แม่ : “เอ้า! (เอามือทาบอก) ไหงยังคิดแบบเดิมอีกละเนี่ย โห ลูกแม่ เลิกคิดให้ร้ายแม่ซะทีเถอะ”
เก่ง : “แม่ (ส่ายตาหาอะไรบางอย่าง) เมียผมไปไหน”
แม่ : “โธ่ลูก ใช้จักรยานแทนดีกว่า ได้ออกกำลังกายด้วย แม่ขอร้องล่ะนะลูก ถีบจักรยานแทน ได้ออกกำลังด้วย โอ...ไปปรับเปลี่ยนความรู้สึกนึกคิดมาตั้ง 7 วัน อย่ากลับเป็นแบบเดิมเลย”
เก่ง : “อย่าห่วงเลยแม่ ถึงยังไงผมก็ต้องเลิก คะ...คะ...(ปากเริ่มเบี้ยว) คะ...คิดถึงทะ...ทะ...ท่าน...ทะ...ทัก...”
แม่ : “ว้าย ตายแล้วลูกชั้น ถึงกับลงแดงเชียวเหรอเนี่ย”
เก่ง : “ปะ…ปะ…ประ…ชะ…ชะ…ชา ธิป...ปะ...ปะ...ไตย มะ...แม่...แม่...คับ ผะ...ผะ”
แม่ : “ใครก็ได้ ช่วยหนูเก่งของแม่ที”
เก่ง : “ถะ..ถะ..ทะ…หาน มะ...มะ...มัน...ผะ...ผะ ดะ...ดะ...เด็ด....”
แม่ : “เก่งลูก โธ่...ถ้าเลิกไม่ได้ก็ไม่เป็นไรนะลูก อย่าให้ถึงกับออกอาการขั้นนี้เลย โฮ! หางแดงงอกแล้ว ว้าย กรี๊ดดดดด”
