ตายไปแล้วกว่า 300 ศพ ทั้งๆ ที่เทศกาลมหาสงกรานต์ยังไม่จบเสียด้วยซ้ำ
แม้จะมีการรณรงค์กันอย่างเข้มข้นจาก ทุกภาคส่วน แต่สถิติของจำนวนคนที่บาดเจ็บ-ล้มตาย จาก “ปีใหม่ไทย” ยังค่อนข้างอยู่ในระนาบเดิม
แถมบางปีมีการทุบสถิติอีกต่างหาก
นอกจากตำรวจ เจ้าหน้าที่ส่วนราชการ แพทย์ พยาบาล องค์การบริหารส่วนท้องถิ่น อาสามูลนิธิจะทำงานกันอย่างหามรุ่งหามค่ำแล้ว ยังมีอีกผู้หนึ่งซึ่งทำงานหนักไม่แพ้มนุษย์หน้าไหน
ไม่เชื่อไปถามท่านดู
บักแหลม: “กราบสวัสดีครับท่าน งานช่วงนี้หนักไหมครับ”
ยมบาล: “หนักหนาสาหัสเอาเรื่องเชียวแหละ มนุษย์นี่ก็แปลก ไม่เคยเอาอดีตมาเป็นบทเรียนลงว่าเป็นเทศกาลเมื่อไหร่ ตายกันเป็นเบือเมื่อนั้น ยิ่งสงกรานต์ล่ะก้อไม่ต้องพูดถึง งานหนักจัดเต็มจริงๆ”
บักแหลม: “สาเหตุหลักก็บาดเจ็บหรือเสียชีวิตจากอุบัติเหตุ”
ยมบาล: “ก็เมาแล้วขับ คนเยอะ รถเยอะ สื่อทุกสื่อช่วยประโคมข่าว แต่แทบไม่เป็นผลเลย ไอ้คนที่เมาแล้วขับรถ ซิ่งรถจนตัวเองตาย ก็นับว่าใช้ไม่ได้แล้ว ยิ่งเป็นพวกที่เมาแล้วยังไปทำให้คนอื่นที่ไม่รู้อิโหน่อิเหน่ต้องสูญเสีย เลือดเนื้อ รึขั้นต้องจบชีวิต พวกนี้ยิ่งแย่เข้าไปใหญ่ บาปหนักถึงตกนรกหมกไหม้”
บักแหลม: “มีความรู้สึกอย่างไรบ้างครับ”
ยมบาล: “ข้าอยู่กับความตายมาตลอด แต่ก็อดสลดใจไม่ได้ สงครามยังไม่มีคนตายเท่านี้ ลองคิดดูดีๆ สิ ไม่กี่วันเท่านั้น คนตายมากมายหลายร้อยศพ ยังไม่นับพวกทุพพลภาพ มีทั้งหญิง ชาย ผู้ใหญ่ วัยรุ่น แม้กระทั่งเด็ก ฝากไปบอกพวกคนไทยด้วยนะว่า ข้างานหนักพอแล้ว เห็นใจกันมั่ง”
บักแหลม: “ครับท่าน ผมขออนุญาตกราบลา”
ยมบาล: “อนุญาต”
