คอลัมน์แล้วยังงัย โดย คุณจิ๋ม

วันชี้ชะตา

แล้วในที่สุดสิ่งที่เรียกว่า “วันชี้ชะตา” ก็มาถึง
นอกจาก “คนไทย” ตกอยู่ในห้วงแห่งความระทึกในหัวใจแล้ว “ประเทศไทย” ก็จมอยู่ในอาการเดียวกันด้วย
ประมาณว่าถ้าร้องคำว่า “เสียวว้อย เสียวว้อย” ได้คงครวญออกมาแล้ว
แม้ “หลักฐาน” ค่อนข้างชัดเจนแจ่มแจ้ง แต่บรรดาควาย เอ้ย! คนเสื้อแดง ยังเชื่อสุดจิตสุดใจว่า “เจ๊ปู” บริสุทธิ์ขนาดดมดูก็พิสูจน์ได้ว่าหล่อนโปร่งใสในคดีรับจำนำข้าว
เอาเป็นว่าจะผิดหรือถูก ถึงเวลา “หวยออก” แน่
แต่...พอหวยออก เท่าที่อีคุณจิ๋มประเมิน ไม่มีเพียงลำพัง “เจ๊ปู” เท่านั้นที่จะ “ถูกหวย” งานนี้มีคนพ่วงเอวคุณเธอหนึ่งคน
เขาคือ “ลุงตู่” ของหลานๆ นักข่าว
ห้ามกะพริบตาเด็ดขาด งานนี้มีคน “รอด” พะหน่อเดียวเท่านั้น
ยกเว้นเป็นงานระดับเหนือเมฆที่เตี๊ยมกันมา จบด้วย “วิน-วิน” ทั้งคู่
โปรดแหกตาดูด้วยความระทวย (ฮา)

เชียงใหม่อิชิตัน

รวยเละแล้วเลยปลีกเวลาหาโอกาสตอบแทนสังคมกลับคืนบ้าง
แล้วอย่าง “เสี่ยตัน” แค่คำว่า “จิตสาธารณะ” คงไม่เหมาะสม ดังนั้น จึงบรรจงใส่คำว่า “ตัวพ่อ” ก่อนหน้า “จิตสาธารณะ” ไว้ด้วย
เป็น “ตัวพ่อจิตสาธารณะ”
ช่วงแค่ไม่กี่สัปดาห์ “เสี่ยตัน” สร้างชื่อให้ “เจียงใหม่” กลายเป็นพาดหัวตัวไม้ในสื่อทุกแขนง
สำแดงความเป็นนักการตลาดให้สังคมตะลึง
คิดได้ไง!
อืมม์...ถ้าวันหนึ่งเกิด “เสี่ยตัน” ต้องการห้อยท้ายชื่อจังหวัดเป็น “เชียงใหม่อิชิตัน” จะเป็นไรมั้ย
เด็กปากไม่สิ้นกลิ่นน้ำนมฝากถาม อิอิอิ