“คนประเทศนี้ม่าง...ทนชิบ” คำสนทนาปนเสียงหัวเราะ ของ “ตู่-ปลอด-แจ้ด”

แม้ภาพลักษณ์ ภายนอก บุคคลทั้งสามจะต่างคนต่างทำงาน กระนั้น ในความเป็นจริงพวกเขาล้วน “เข้าขา” กันเป็นอย่างยิ่ง นั่นเพราะมี “นาย” คนเดียวกัน ฉะนั้น จึงอย่าแปลกใจไปเลย หากทั้งสามจะล้อมวงสนทนากันค่อนข้างถี่ ท่ามกลางระเบ็งหัวเราะชนิดน้ำตาเล็ด

ตู่ : “ไอ้แจ้ด โห! มรึงเนี่ยม่างสุดยอด แบบนี้ไม่ได้มีวันนี้เพราะพี่ให้ ต้องเป็นพรุ่งนี้ด้วย”
แจ้ด : “เดี๋ยวพี่รอดูวันที่ผมขึ้นเป็น ผบ.ตร. นะ ผมจะไม่ให้นายติดยศอย่างเดียว จะก้มกราบตีนท่านเลย”
ปลอด : “ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติคนใหม่ ก้มกราบแทบเท้านักโทษชายหนีคุก แล้วไง ฮะ แล้วไง ฮ่า ฮ่า ฮ่า ซ่งติงนี่ พวกมรึงจะทำอะไรกู”

ตู่ : “อ๋อ มึงจะต่อต้านคัดค้านพวกกู กากว่ะ เดินกันให้ตีนขาด เขื่อนแม่วงก์ก็ต้องสร้าง รึไม่จริง ปลอด”
ปลอด : “อย่าว่าแต่ชาวบ้านสนับสนุนพวกเราเลย พี่ดูสื่อหลักๆ สิ พวกเราทั้งนั้น”

ตู่ : “พวกเราทั้งน้าน เอ็งเห็นข่าวผัดกะเพราะมั้ย ถ้าเป็นประเทศอื่นสื่อเอาผู้บัญชาการทหารบกตายไปแล้ว ผบ.ทบ. เห้อะไร ภาคใต้ยิงกันปึงปัง ระเบิดโครมๆ ดันมาอาละวาดเรื่องผัดกะเพรา อ้ะ! ทำไม ฮึ? ทำไม มีอะไรป่าว เมื่อวานมีคนจะเอาดอกไม้มาเป็นกำลังใจให้กูด้วย ไอ้ห่า แม่งบ้าป่าว วะเนี่ย”

แจ้ด : “ไม่บ้า ถ้าพวกเราไปจับพี่ประชาสิ อันนั้นบ้าแน่”
ปลอด : “ประชาช่อง 3”
แจ้ด : “ใช่ นี่แหละเมืองไทยล่ะ ศาลตัดสิน อ้าว! มรึงก็ตัดสินไปสิ แล้วไง ถ้าเป็นประเทศอื่นตำรวจ หรือหน่วยงานที่เกี่ยวข้องต้องไปตามจับ ถูกไหม ชาวบ้านก็ไม่เห็นว่าไง ศาลตัดสินก็ตัดสินไป กูจะดูสรยุทธ์ กูเป็นแฟนคลับครอบครัวข่าว 3”
ตู่ : “ธาริตก็ไม่ว่าง ต้องไปจับสินค้าละเมิดลิขสิทธิ์ 555”
ปลอด : “อย่าว่างั้นงี้ พี่ดูนายกฯ สิ แม่ง (ตบเข่า) ฮ่าฮ่าฮ่า พวกมันยังรักกันหัวปักหัวปำ”
แจ้ด : “อย่าไปล้อทั่น แค่ไอ้เต้นเป็นรัฐมนตรีก็ฮาแล้ว”
ตู่ : “เออเนาะ คนประเทศนี้ม่างทนชิงเป๋ง ทั้งพวกต้นน้ำ กลางน้ำ ปลายน้ำ ยอมให้บูรณาการหมด 555”