“หลวงปู่” สนทนาธรรม “หลวงพี่”

หลังมื้อเพลที่เพิ่งฉันเป็ดปักกิ่งถวายตรงทางเครื่องบินจากโรงแรมโฟร์ซีซั่น กรุงลอนดอน ประเภทอังกฤษ โดยมีปูนึ่งไวน์เพิ่งสั่งมาถึงใหม่ๆ จากอะแลสกา แนมข้าง “หลวงพี่” หันไปขลุกอยู่กับการนั่งไขว่ห้าง ละเลียดสายตาพินิจพิจารณาจากัวร์เพ็นเทอร์ โบราณ ปี 1970 ได้ไม่นาน พลันเสียงโทรศัพท์จากไอโฟนในถุงย่ามก็ดังขึ้น

หลวงพี่ : เจริญเพลหลวงปู่ ฟาดอะไรไปบ้างละวันนี้

หลวงปู่ : แหม เจริญเพล เข้าใจเล่นมุกนะ ถึงว่าลูกศิษย์ลูกหาขึ้นตรึม ช่วงนี้ไม่ออกไปโปรดสัตว์ที่ไหนเรอะ

หลวงพี่ : เพิ่งกลับจากเม’กา เที่ยวนี้สบายหน่อย นั่งเฟิร์สคลาส ชิล ชิล

หลวงปู่ : เอ้า! ยังนั่งเฟิร์สคลาสอีกเหรอ ผมใช้เครื่องเจ็ตส่วนตัวมานานแล้วนะ ขับเองด้วยยย (ลากเสียง) ไปกลับอุบลฯ - แพ.....รีส คิกคิกคิก ได้หลุยส์มา.....ตรึม

หลวงพี่ : (เสียงชักหงุดหงิด) มีแค่เบนซ์ทำเป็นเก๊กท่าถ่ายรูปโชว์

หลวงปู่ : (เสียงเย้ยหยัน) โอ๊ะโอ! ไม่รู้อะไรซะแระ เพิ่งจอง Lamborghini Gallardo LP560-4 ไว้

หลวงพี่ : ยังไงก็มาถึงช้ากว่าเจ้า CAYMAN Grey ของผมอย่างน้อยเป็นเดือน


หลวงปู่ : จดประกอบหรือว่า....

หลวงพี่ : NO เลี่ยงภาษีทั้งคัน 555

หลวงปู่ : แต่รู้ใช่มั้ยว่าผมมีเจ้าโรลส์รอยซ์แบบเดียวกับเหลิม เพียงแต่ของผมสีดำ ตอนนี้อยู่ที่โรม ขี้เกียจนำเข้า ข่าวชักไม่ดี

หลวงพี่ : เมื่อกี้เหลิมเพิ่งวางหู โทร.มาหาบอกอยากได้เรือยอชต์ของผม ติดอยู่ตรงหัวเรือมีรูปหน้าผมแปะอยู่ แกะออกค่อนข้างยาก ต่อรองราคากันไม่ได้ บอกเดี๋ยวอาจโทร.มาใหม่

หลวงปู่ : พูดถึงนักการเมือง เสียดายแทนเจ๊ดอเนอะ อุตส่าห์เอาใจลูกเขย

หลวงพี่ : เอาใจอาไร้ เอารถไปแลกบ่อน้ำมันกับสัมปทานคลื่นมือถือตะหาก เขี้ยวลากดินจะตาย ขนาดท้องใกล้แตก ข้าวซักคำอียังไม่ยอมคายออกมาเลย เฮอะๆ