ค่ำคืนของวันที่ 6 มีนาคมที่ผ่านมา ณ อิมแพค อารีนา เมืองทองธานี มีคนไทย และชาวต่างชาติจำนวนหลายพันคนชุมนุมกันอยู่ที่นั่น โดย 1 ในจำนวนแฟนคลับของซานตานาในราตรีนั้น ปรากฏร่างของกระทาชายนายบักแหลม แห่งผู้จัดกวนแก๊งแฝงเงาอยู่ด้วย
หลังคอนเสิร์ต “สิงห์ พรีเซนตส์ ซานตานา เดอะ เซนเทียน ทัวร์” จบลง กระทาชายนายบักแหลมถลันตัวพรวดเข้าไปด้านหลังเวทีเพื่อพูดคุยกับคาร์ลอส ซานตานา ในเวลาชั่วกะพริบตาเดียว
“เป็นไงบ้างครับคุณคาร์ลอส มาทัวร์คอนเสิร์ตเมืองไทยรอบที่ 3 แล้ว” บักแหลมโยกหัวขณะชวนราชาละตินร็อกสนทนา
“โอ้....อืมม์ ก็ดีนะ ผมรู้สึกตัวเองแก่ลงไปเยอะเมื่อได้เจอแล้วก็ได้แจมกับเด็กๆ นักดนตรีไทย” คาร์ลอสลูบหนวดตัวเองไปมา
“บ้า เด็กเดิกที่ไหน พวกนั้นเค้าขั้นเทพเพื่อชีวิตเมืองไทยเชียวนะ” บักแหลมทำตาโต
“ทั้ง 3 คนเขากำลังซ้อมวงจะเข้าแข่งขันอะคาเดมี รึม่ายก้อ เอ่...เอฟ 16 อยู่ใช่ไหม” คาร์ลอสเหมือนยังไม่เข้าใจในสิ่งที่บักแหลมโพล่งเมื่อครู่
“ถามจริง คุณคงไม่ได้ทำการบ้านมาก่อนละสิ คนที่คุณให้เค้าแจมเสียงร้องในตอนหนึ่ง เค้าคือ แอ๊ด คาราบาว เชียวนา” บักแหลมยืดอก
“อ๋อ คนที่ร้องว่า...มันเป็นงึกๆ งักๆ มันเป็นจึ๊กๆ จั๊กๆ มันเป็นอึ้กๆ อั้กๆ อะไรประมาณนี้ใช่ไหม” คาร์ลอสอมยิ้ม
“จั้งซี้มันต้องถอน จั่งสิมานต้องงงงถอนนนน ชะว้าย!” บักแหลมยกมืออุดปากตัวเอง ก่อนจะเปลี่ยนเรื่องคุย “คุณอยากจะฝากอะไรไปถึงเขาบ้างมั๊ย”
“อยากฝากบอกคนที่เป็นนักร้อง และหัวหน้าวงกะละเบา(สำเนียงคาร์ลอส) ผมอยากให้เขามีความมั่นใจในตัวเองหน่อย ไม่ใช่ขึ้นมาเจอกับผมบนเวทีแล้วยิ้มแห้งๆ ทำเอ๋อๆ ปั้นจิ้มปั้นเจ๋อแบบนั้นไม่ได้ อีกคนก็หนวดงาม มั่วได้ไม่เลว รวมทั้งคุณแว่นตาดำด้วย ถ้าไม่ใช้มาดแอ็กอาร์ตช่วยละก้อเละ เอ๊ะ! ผมพูดตรงเกินไปรึป่าว” คาร์ลอสทำท่าตกใจ ก่อนทิ้งท้ายด้วยภาษาไทยชัดถ้อย
“ผมไม่รู้จะร้องอะไรแล้ว....ขาย B 12 ดีกว่า รวยเป็นล้าน”