คอลัมน์ : ยวนบ้านคนดัง
ควันหลงจากการที่ พล.ต.อ.คำรณวิทย์ เซ็นคำสั่งแต่งตั้ง “น้องดวง” หรือ ดวง อยู่บางบอน ไปช่วยราชการในตำแหน่งนายเวร ผบก.น. 9 โดยมีผลตั้งแต่วันที่ 27 ธ.ค. 2555 ที่ผ่านมานั้น ทำให้กระทาชายนายบักแหลมอดรนทนไม่ไหว อาสา “ผู้จัดกวนแก๊ง” ไปเสนอหน้าเชลียร์ให้ชุ่มลิ้นถึงถิ่นบางบอนด้วยความร้อนรน
“เป็นใหญ่เป็นโตในหน้าที่การงานขึ้นทุกวันเพราะผลงานดีและฝีมือเป็นเลิศจริงๆ นะครับน้องดวง” บักแหลมน้ำเสียงและท่าทีนอบน้อม
“ไม่ใช่หรอกครับ ที่ผมมีและเป็นอย่างทุกวันนี้ได้เพราะพ่อให้ทั้งนั้น แล้วอีกอย่างพี่ไม่ได้เป็นพี่ผม ต่อไปนี้ห้ามเรียกว่าน้องดวงเด็ดขาด ไม่งั้น”
“อ้ะ!!! จ้ะ จ้ะจ้า คุ...คุ...คุน ดะ...ดะ...ดวง ดวง....” บักแหลมเสียวหัวกบาลวูบ กล่าวเปลี่ยนเรื่องทันควัน “วางอนาคตไว้อย่างไรบ้างครับท่าน”
“ก็มองไปที่ตำแหน่งผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาตินั่นแหละ เราเป็นคนหนุ่ม แถมไฟแรง มีคุณพ่อเป็นไอดอล จึงอยากทำงานเพื่อรับใช้บ้านเมือง ที่สำคัญคือดูแลรับผิดชอบเรื่องความผาสุกให้เกิดแก่พี่น้องประชาชน”
“เอางั้นเลยเรอะทั่น” บักแหลมเอามือกุมอก
“ประเทศชาติเราทุกวันนี้เหมือนบ้านไม่มีรั้ว กฎหมายกลายเป็นกฎหมู่ ใครมีเงิน มีอำนาจ หรือเป็นลูกหลานของคนใหญ่คนโต ทำเอี้ยอะไรก็หลุดหมด ยิงตำรวจตายแม่งยังไม่ถูกจับเลย เรื่องส้นตีนพรรค์นี้ผมมีโอกาสเป็น ผบ.ตร.เมื่อไรจะปราบให้เรียบ”
“เป็นแนวความคิดที่เจ๋งอ่ะ” บักแหลมดีดนิ้ว
“แค่นี้ยังไม่หนำใจผมหรอก เพราะอีกปัญหาหนึ่งที่ผมจะกำราบให้ได้ คือไอ้พวกนักการเมืองทั้งหลาย ประเภทเมาไวน์แอ๋ กร่างไปทั้งสภาฯ ทำเนียบฯ ผมจะหาวิธีออกกฎหมายใหม่ไว้ใช้จัดการกับพวกทรงเกือกเหล่านี้ คอยดูสิ แต่เรื่องเป็นผบ.ตร.ต้องขอให้พ่อช่วยสานต่อให้ผมด้วย ความเหมาะสมผมมีอยู่แล้ว ขาดแต่แรงสนับสนุนเท่านั้นครับ” นายเวร ผบก.น. 9 ยักไหล่ตบท้าย
