หลังกระแสน้ำลายเลียแกมเชลียร์จากหลายฝ่ายทั้ง โพล สื่อ การ์ตูนนิสต์ นักวิชาการ ระดมลิ้นเคลือบน้ำลายระบายป้ายเลียนายกฯสาวตลอด จนเคลือบเหนอะเป็นคาราเมลกลับบ้านทุกวัน สร้างความอ่อนเพลียแก่นายกฯถึงขนาดกลับบ้านหัวถึงหมอนปุ๊บ หลับเป็นตายปั๊บ สร้างความหงุดหงิดทะลึกจุดหึงแก่สามีสุดที่รัก อนุสรณ์ อมรฉัตร ที่เจ้าตัวต้องมาคอยล้างอัดฉีด นายกฯจากคราบน้ำลายของเหล่าสมาคมเลียข้างต้น จนเจ้าตัวอดรนทนไม่ไหว ประกาศลั่นว่า เมียข้า ใครอย่าเลีย ใครเลียเมียกูอีก ตาย !
หลังเก็บตัวเงียบมานานตามสไตล์ผู้ชายหลังบ้านนายกฯ ล่าสุดคุณอนุสรณ์ อมรฉัตร สุดทนพฤติกรรมสังคมรอบข้างคุณปู ที่ต่างพากันใช้ลิ้นชโลมเชลแล็กปนน้ำลายระดมโลมเลียและบดขยี้ผิวขาวนวลลออของ นายกฯยิ่งลักษณ์ เมียสุดที่รัก จนเหนียวเหนอะเป็นคาราเมล สร้างความอ่อนเพลียให้แก่ทั้งผู้ถูกเลีย และผัวผู้ถูกเลีย ที่ต้องคอยล้างเนื้อล้างตัวเอาคราบเหนอะหนะหยะแหยงออกจากเมียตน เพราะนายกฯก็ถูกเลียเสียจนเพลียกลับถึงบ้านแทบไม่มีเวลาคุยกับผู้ผัว หรือแม้แต่ลูกสุดที่รักอย่างน้องไปป์ เอนหลังหาเตียงหัวสัมผัสหมอนปั๊บ ก็ถึงหลับด้วยความระทวยไม่ห่วงสวยห่วงงามกันตามปกติอีกต่อไป
“โอ๊ย! ไม่ไหวแล้วป๋าบัญ ผมทนเงียบมานาแล้ว แต่ยิ่งทนไอ้พวกที่คอยเลียเมียผมกลับยิ่งฮึกเหิม ไม่เกรงใจผมบ้าง ระดมเลียเมียผมหนักเอาๆ พวกมันคิดว่าเมียผมเป็นไอติมแท่งหรือไง ถึงได้เลียหนักเลียหนากันขนาดนั้น อะพิโธ่ จะไม่ให้หึงให้หวงได้ไงเมียทั้งสาวทั้งสวยขนาดนั้น ผมจะเก็บไว้เลียของผมเอง เอ้ย ขอโทษ เก็บไว้บูชาของผมเอง แหมเจอ วูแมน ทัช ของเมียผมเข้าไปเนี่ยเป็นใครก็ต้องอ่อนระทวย ครึ ครึ” คุณอนุสรณ์ เปิดประเด็นกับ ป๋าบัญ บก.คาวบอยเฒ่า ผู้ที่ทั้งเท่ทั้งเก่งประมาณ ด็อก ฮอลลิเดย์ มือปืนทันตแพทย์ชื่อดังแห่งโอลด์เวสต์
“ที่เห็นๆเลยนะ ผมกาหัวไว้ทุกวันก็ไอ้แก๊งสื่อแถวประชาเนี่ย เลียได้ทุกวี่วัน กรอบเช้ากรอบบ่ายเลียซะจนน้ำในคลองแถวนั้นเน่าจนพวกเค้าต้องมาลอกคูคลองโชว์ในสื่อตัวเองทุกวันอย่างที่เห็น อีกตัวก็การ์ตูนนิสต์ที่ชื่อเชลียร์ ผมก็ไม่รู้ว่าตาคนนี้เพี้ยนหรือโง่ เรื่องอื่นเกิดขึ้นในประเทศนี้มากมายทุกเช้า แต่มันไม่เขียนสักแอะ วันๆตั้งหน้าตั้งตาเลียอย่างเดียวจน ใช้ลิ้นแทนพู่กันได้แล้วมั้ง” คุณอนุสรณ์บ่นต่อ
“นี่ยังไม่รวมโพลกับนักวิชาการบางรายอีกนะ ผมอยากบอกว่าเก็บน้ำลายเอาไว้สอนหนังสือเด็กยังมีประโยชน์ซะกว่า เลียอะไรกันนักหนาเนี่ยไม่รู้หรือไงว่ามันเป็นการสร้างภาระให้คนอื่น”
แกกระฟัดกระเฟียดต่อ ป๋าบัญจึงถามจี้ต่อว่า “ภาระที่ว่านี้คืออะไรหรือครับ?” คุณผัวนายกฯเอามือขยี้หัวด้วยความหงุดหงิด
“ก็ผมต้องคอยเอาน้ำท่ามาเช็ดล้างทำความสะอาดเนื้อตัวเมียผมน่ะสิ วันๆกลับมาเนื้อตัวเหนอะหนะยังกะโดนน้ำเชื่อมราดตัวมา แถมหล่อนก็เพลียซะจนหัวถึงหมอนหลับทันที ขืนผมทำเป็นงอนไม่ดูไม่แล เกลื้อน กลาก หิด คงพากันลามเลียไปทั่วทุกรูขุมขนแน่ จนผมไม่ได้หลับไม่ได้นอนมาหลายคืนแล้ว” พูดเสร็จเจ้าตัวก็ตะโกนลั่นอีกครั้งว่า “ต่อแต่นี้ไป ใครเลียเมียกู มันผู้นั้นต้องตาย”
ป๋าบัญได้สอบถามเพื่อนบ้านซอยโยธินพัฒนา ย่านลาดพร้าว ล้วนบอกเป็นเสียงเดียวกันว่า “แปลกใจสุดๆไปเลย เพราะปกติคุณอนุสรณ์จะเป็นคนเงียบๆติ๋มๆ ไม่ค่อยแสดงอารมณ์และใจเย็น กลับระเบิดความไม่พอใจได้ถึงขนาดนี้ นี่แสดงว่าไอ้พวกลูกอีช่างเลียนี่มันเลียกันเกินไปจริงๆจนแกทนไม่ไหวแหละ” แจ๋วขาวอวบรายนึงกระซิบปิดท้ายและแลกเบอร์มือถือกับป๋าบัญอย่างถึงพริกถึงขิง ก้าบ ก้าบ ปู๊น ปู๊น
