กรุงเทพฯ - ผ่าง ผ่าง ผ่าง มีข่าวมาบอกเจ้าข้าเอ้ย...ผ่างผ่างผ่าง มีข่าวล่ามาบอก รู้แว้ววววว ฮะรู้ร้าวววววว เหตุไฉนไยเล่า “ปานศิริ” ชวดนั่งเก้าอี้ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติ จุ๊...จุ๊...จุ๊ อย่าเอ็ดไปเชียว เรื่องของเรื่องก็คือตะแกไม่มีเงินซื้อตั๋วเครื่องบินไปพบนายใหญ่ถึงดูไบเหมือนแคนดิเดตนั่นเองแหละตัว วู้ฮู่ฮู้
พรายกระซิบจากบ้านจันทร์ส่องหล้าเหาะร่างอย่างนวยนาดเข้ามากระซาบแถวบริเวณติ่งหูของยอด ยาหยี บรรณาธิการผู้จัดกวนสุดเสน่ห์ ว่าถ้ารู้เรื่องราวเหล่านี้ซึ่งตนกำลังจะบอกเล่าต้องสาบานและสัญญาว่าจะนำความจริงทั้งหมดทั้งสิ้นที่เพิ่งได้ยินแหม็บๆ ไปโพนทะนาในผู้จัดกวนชนิดหมดเปลือก หากผิดคำสัญญาและสาบานขอแช่งให้ชาติหน้าเกิดเป็นเบิร์ด-ธงไชย (ว้าย!!!)
พลันพอยอดผงกหัวหงึกๆ โสตประสาทของเขาก็ได้ยินอีกฝ่ายเล่าเป็นต่อยหอย(มีเสียงคู่แฝดปทุมโพล่งขัดจังหวะขึ้นว่า “ต่อยทำไมหอย ต่อยวรเจตน์ดีกว่า อ้าว!) สาเหตุที่ พล.ต.อ.ปานศิริ ผู้มีอาวุโสเป็นอันดับหนึ่งต้องพลาดท่าปราชัยอย่างเป็นเอกฉันท์ให้กับบิ๊กอู๋ หรือ พล.ต.อ.อดุลย์ ที่มีอาวุโสเป็นลำดับ 3 ในบรรดาแคนดิเดตคั่วเก้าอี้บิ๊กสีกากีแห่งชาติแทน พล.ต.อ.เพรียวพันธ์ ซึ่งเกษียณราชการนั้น เรื่องของเรื่องที่แท้สืบเนื่องมาจาก พล.ต.อ.ปานศิริ หรือบิ๊กปานของน้องๆ มีเงินแต่ไม่เพียงพอกับการซื้อตั๋วเครื่องบินบึ่งไปดูไบ ประเด็นนี้ถึงกับส่งผลให้พลาดเก้าอี้ผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติแบบเจ้าตัวไม่ทันคาดคิดมาก่อน กว่าจะรู้ว่าการจะได้ดำรงตำแหน่งหัวขบวนของตำรวจทั่วทั้งประเทศ เหตุหนึ่งซึ่งสำคัญโคตระมั่กๆ ในยุคนี้สมัยนี้ คือ ต้องไปดูไบ ไม่งั้นแห้ว ก๊าก” พรายกระซิบทำเสียงกระซิก
ฝ่ายยอดหลังได้ฟังคำเอ่ยอ้างจบลงแล้วจำเป็นต้องรีบขวนขวายหาข้อมูลล่าสุดมาอัปเดตหัวสมองของตัวเองเป็นการด่วน อีกไม่กี่นาทีต่อมาจึงกระจ่างแดงแจ๋แก่ดวงหฤทัยโดยเฉียบพลัน นั่นคือมีกระแสเสียงเล่าลือกันให้แซดถึงกรณีที่มี พล.ต.อ.นายหนึ่งบึ่งไปหานายใหญ่พี่ชายนายเล็ก ฝาละมีนายของนายใหญ่ (แต่เป็นพ่อที่ลูกชายไม่อยากให้กลับบ้าน แง้!) ถึงกลางกรุงดูไบก่อนจะมีการตัดสินใจว่าจะให้ใครขึ้นเป็น ผบ.ตร. ในขณะที่ฝ่าย พล.ต.อ.ปานศิริ กว่าจะรู้อะไรเป็นอะไร กัปตันของสายการบินสหรัฐเอมิเรสต์ก็พาเครื่องทะยานหัวเลยสนามบินสุวรรณภูมิไปแวบๆ แล้ว เล่นเอาบิ๊กปานต้องชะเง้อมองดูเรือบินด้วยแววตาละห้อย แล้วพอคล้อยหลังจากวันนั้นไม่นานรายชื่อของผู้บัญชาการตำรวจแห่งชาติคนใหม่ก็ได้รับการเปิดโผออกมา ตุแงว ตุแงว ตุแงว
ประเทศไทยจงเจริญ...
