มีคนจำนวนไม่น้อยที่จากบ้านเกิดเมืองนอนแต่ดั้งเดิมของตัวเองเข้ามาพึ่งใบบุญของแผ่นดินไทย
หลายคนรักเมืองไทยเสมอเป็นมาตุภูมิเกิด พยายามทำทุกอย่างตลอดชีวิตเพื่อตอบแทนสยามประเทศ กระนั้นกลับมีบางคนที่ยังคงรัก เทิดทูน และเป็นผู้ที่ “เลิฟบ้านเกิดฟีเวอร์” อย่างไม่แปรเปลี่ยน แม้เขาเหล่านั้นจะจากบ้านเกิดและบรรพบุรุษมานานแสนนาน แต่ช่วงเวลาใดที่เปิดให้เขามีช่องทางแสดงออกบอกให้รู้ เขาจะไม่ลังเลเลรีรอต่อการ “สุดโต่ง”
เฉกเช่นเดียวกับนักวิชาการเชื้อชาติไทย สัญชาติแขมร์นามว่า “ชาญเวย กัมกระเจีย” นายนี้
“ผมไม่แน่ใจว่าจริงๆ คุณเป็นคนไทยหรือคนเขมรกันแน่” บักแหลมเริ่มงาน
“นั่นน่ะสิ บางทีผมเองก็สับสน” ชาญเวยตอบนัยน์ตาลอย
“สับสนทางเพศ...” บักแหลมเสริม
“จะบ้าเหรอตัวเอง! ชะอุ้ย ผมหมายถึงความรู้สึกสับสนว่าตกลงผมเป็นคนเขมรหรือคนไทยกันแน่ เรื่องของเรื่องก็คือ แม้ผมจะอยู่ในเมืองไทยมานานแสนนาน แต่ผมกลับรักเขมรเหมือนบ้านเกิด ประเด็นนี้บรรพบุรุษของผมเล่าใฟ้ฟังสมัยยังเด็กว่า ผมเกิดในเมืองไทย เพียงแต่ปู่ย่าตาทวดเป็นชาวเขมร ดังนั้นในใจลึกๆ ผมจึงผูกพันกับแผ่นดินแขมร์มากกว่าเมืองไทย” ชาญเวยทวนอดีต
“เอาละ...ในเมื่อคุณเกิดเมืองไทย ทำไมคุณไม่รักประเทศไทยและคนไทยบ้าง”
“ความจริงผมก็รักนะ แต่รักเขมรมากกว่า ผมค้นคว้ามาตั้งแต่ไหนแต่ไร ขอยืนยันว่าประเทศไทยเป็นของเขมรมาก่อน เขาพระวิหารนั่นไม่ต้องเอ่ยถึง เป็นสมบัติของเขมรแน่นอน ฮุนเซนเป็นคนเก่งมาก แถมยังกล้าหาญที่ขุดเรื่องพื้นที่ทับซ้อนเอามาเล่นบนเกมเวทีโลกอีก ตอนนี้ผมกับสมัครพรรคพวกที่เป็นนักวิชาการจำนวนหนึ่งซึ่งเห็นพ้องต้องกันว่าถึงเวลาต้องคืนเขาพระวิหารให้เขมรกำลังช่วยลุ้นช่วยผลักดันอย่างสุดความสามารถ”
“แต่นักวิชาการไทยบางส่วน และคนไทยส่วนใหญ่ยืนยันว่าพื้นที่บางส่วนของเขาพระวิหารเป็นของไทย”
“ไม่จริง คุณเอาอะไรมาพูด ผมขอเถียงคอเป็นเอ็น มันเป็นของเขมรชัดๆ ฝรั่งเศสก็ยืนยัน ว่าที่จริงผู้ใหญ่ในรัฐบาลนี้ก็รู้อยู่เต็มอก ไม่เชื่อฟังหางเสียงของคุณอภิสิทธิ์ คุณกษิตดูได้”
“เมื่อไรคุณจะกลับไปใช้ชีวิตอยู่เขมร” บักแหลมมีน้ำเสียงจริงจัง”
“ผมจะกลับไปให้โง่ทำไม อยู่เมืองไทย เป็นนักวิชาการไทยอิสระกว่าเยอะ สุขสบายกว่า หาเงินสนับสนุนง่ายๆ แถมได้นักวิชาการไทยบางส่วนเป็นพวก บอกได้เลยว่าตัวผมขออยู่ไทย แต่ใจไปอยู่เขมรตั้งกะปีมะโว้แล้ว”
“ถามเรื่องอื่นบางดีกว่า ปกติคุณชอบร้องเพลงอะไร”
“ผมร้องเพลงเขมรไทรโยคในทุกครั้งที่จับไมค์ เพลงไทยผมไม่ร้องเลย ไม่นิยมชมชอบ ยกเว้นอาหารไทย ภาษาไทย และเงินไทย สิ่งเหล่านี้ผมยังต้องพึ่งพาอาศัยเพื่อทำให้เขมรของผมเอาชนะไทยให้ได้ในทุกเรื่อง ชั่วชีวิตนี้ของผม นี่เป็นความหวังและความปรารถนาของผม เขมรจงยิ่งใหญ่ ไชโย” ชาญเวยบอกย้ำ
