คอลัมน์ : ผู้จัดกวนยวนบ้านคนดัง
ถึงวันพฤหัสบดีทีไร "บิ๊กโช" หรือ "โชกุน" ยิ่งแสดงความรื่นเริงบันเทิงใจออกมาให้เห็น อาจเป็นเพราะรู้ว่าช่วงเวลาที่ตัวเองจะ "รับจ็อบ" ให้กับผู้จัดกวนทีม เพื่อแลกกับ "น้ำแข็ง" อันเป็นของเล่นสุดโปรด จำนวน 1 เหยือกใหญ่ กำลังคืบใกล้เข้ามาเต็มแก่แล้ว
ล่าสุด โชกุนเดินเตาะๆ แตะๆ ล้มแผละ ลุกพรึ่บ ไปสะกิดเอวบักแหลม บรรณาธิการบริหารผู้จัดกวน ก่อนจะตั้งคำถามด้วยความอยากรู้อยากเห็นว่า "อาแหลมฮะ สัปดาห์นี้เรามีโปรแกรมไปยวนบ้านใครหรือฮะ"
"อาก็ยังไม่รู้เหมือนกันโชกุน ต้องรอ 2 บิ๊กบอส บัญชา-คามิน สั่งการลงมาก่อน อาเอ็งก็ทำหัวล้านรออยู่เนี่ย ไม่เห็นเรอะ" บักแหลมมองลอดแว่นสายตามาหาโชกุน
"ไม่ต้องรอก็ได้ฮะ โชกุนว่าเราไปเยี่ยมคุณเคทองกันดีกว่า ได้ยินว่าเป็นผู้ใหญ่กำลังฮอต"
"อ้าว! เห็นพูดข่มขู่อัดวิดีโอคลิปอยู่หยกๆ โถ โดนโรคร้ายรุมเร้า หรือว่าโดนลูกปืนทะลุหัวกันเล่าเคทอง โห ไม่น่าเชื่อเลย เจ็บไข้ได้ป่วยถึงกับต้องห้ามเข้าโรงพยาบาลจนโชกุนต้องมาชวนอาไปเยี่ยม"
"มุกควายเหมือนตอนวาดการ์ตูนเล้ยอาแหลมเรา จะบ้ารึ เคทองเข้าโรงพยาบาลซะที่ไหน ที่บอกว่าไปเยี่ยมนั่นนะ ไปเยี่ยมที่ลาดยาวต่างหาก คุกฮะอา ไม่ใช่โรงหมอ ธ่อ..."
"ไปเยี่ยมคนติดคุกติดตะรางเราต้องหาของฝากติดไม้ติดมือไปมั่ง ที่ขาดไม่ได้คือข้าวผัดกับโอเลี้ยง ไม่เชื่อไปถามชูวิทย์ดูได้"
บักแหลมตั้งท่าจะเบิกงบ
"ไม่มีปัญหาฮะอาแหลม เดี๋ยวโชกุนไปขอให้ชวดทุมผัดข้าวให้" โชกุนเสนอของฟรีที่อยู่ติดกับบ้านพระอาทิตย์
"แล้วโอเลี้ยงล่ะ" บักแหลมทำเสียงขึ้นจมูก
"เดี๋ยวกาแฟโบราณตุ๊กตุ๊กจัดให้ฮะอา" โชกุนไม่จนแต้ม
อีก 1 ชั่วโมงต่อมา บักแหลมกับโชกุน ก็มาทำหน้าชะแล่มแช่มช้อยอยู่ที่ห้องเยี่ยมนักโทษชายเคทอง
"ฮือฮือ หื้อ....แง้ เคทองไม่ยอม ฮือ เคทองไม่ยอม"
"โอ๋...ใจเย็นฮะลุง มีอะไรค่อยพูดค่อยจา เอาแต่ร้องไห้ตีอกชกตัวอย่างเดียวเดี๋ยวชาวบ้านมาช่วยกันใช้ไม้หน้าสามตีหัวกบาลจะอดข้าวอดน้ำที่หนูอุตส่าห์ถือมาเยี่ยม" โชกุนปลอบ
"โห ดูสิ เด็กน้อยแท้ๆ ยังเห็นใจเค ที่ไอ้ลูกพี่เสธ.ของเรา ดูดู่ มันหลอกให้เรามามอบตัวกับตำรวจ บอกว่าต้องได้ประกันตัวแน่นอน ใช่ ได้ประกันออกไปแล้ว ก็ตัวมันนั่นไง ปล่อยให้เราอยู่ในคุกคนเดียว ฮือ...ฮือ ติดคุกนะไม่เท่าไหร่ แต่โดนไอ้พวกผู้ชายหื่นหามมันข่มขืนกระทำชำเราจนตูดบานนี่สิ เคทองยอมไม่ได้ เคทองอยากตาย โอย หมดสิ้นแล้วความเป็นชาย โดนผู้ชายด้วยกันสอยซะชุดใหญ่ จึ๊กอ้าส์...จึ๊กอ้าสสสส์ อูยยยยย"
"ถุยส์ อันธพาลโดยสอยดาก เอาน่า ถือว่าให้เพื่อนแดก" บักแหลมพยายามปลอบ
"มันแดกซะที่ไหน ดันอย่างเดียวเลยแหลมเอ๊ย แต่ละคนล่ำบึ้กทั้งนั้น ชะ...อูยยยยย ซี้ดดด์"
"ลงทุนซะขนาดนี้ ลูกพี่ใหญ่หน้าเหลี่ยมช่วยอะไรบ้างล่ะ" บักแหลมขยายประเด็น
"ช่วยก็ดีสิ นอกจากไม่ช่วยแล้ว ยังฝากพี่แดงมาบอกว่าเล็งที่ทางไว้ให้บ้าง"
"ในคุกนี่เหรอ" บักแหลมตาค้าง
"ใช่ นายใหญ่เค้ารู้ว่ายังไงไม่รอดแน่ เว้นแต่จะช้าจะเร็ว ภาษาอันธพาลเขาพูดกันว่า ค่อยๆ นวด แล้วจึงเน้น จากนั้นจึงเล่นให้น่วม ตอนนี้นายใหญ่เริ่มอ่วมอรทัยเรื่อยๆ แล้ว" เคทองพูดไปทาวาสลีนไป
"นายใหญ่ของคุณแน่ใจขนาดนั้นเชียว" บักแหลมซักต่อ
"ก็ดูๆ ไว้ ทั้งในนี้ กับอีกที่หนึ่งให้พี่แดงจองไว้ให้" เคทองเว้นจังหวะและว่า "ตอนนี้พี่แดงไปจองวัดไว้แล้ว แต่ทุกวัดพอรู้ว่าใครสั่งให้จอง ปฏิเสธหมด เหลือแค่วัดเดียว"
"วัดอะไรฮะ" โชกุนเอียงหน้าถาม
"วัดของพระ-ไม่-ยอม" เคทองเฉลย
