สุดสมเพช : โป้ง 8 นิ้ว กับแหลม ข้าวหลาม ร่วมชมกิจวัตรประจำวันของนายสมชาย ด้วยสีหน้าสมเพชเวทนา แต่เจ้าตัวยิ้มได้ดีทุกวันนี้เพราะทำอย่างเนี้ย
ป๋าบัญพาก๊วน ยวยบ้านคนดัง
หลังจากทำหน้าเจื่อนๆ ภายใต้หัวใจโหดหินทมิฬชาติต่อเหตุการณ์ 7 ตุลาคม 2551 ดูเหมือนว่า "สม ชายกระโปรก" ชะอุ้ย! "สม ชายกระโปรง" จะห่างหายไปจากสังคมการเมืองไทย แล้วเข้าไปซุกอยู่ในหว่างขาหนีบหมูน่อยของภรรมาร ชะเอ้ย! ภรรเมียนามว่า เจ๊แดง ซาลาเปาไส้สุกร ชนิดจะไม่ยอมโงหัวออกมาจากไหปลาแดกซะแร้วววว
ตราบจนกระทั่งพี่เขยเย้ยอเวจีที่มีนามกรตามบัญชีหนังหมา ว่า "เหลี่ยม นรกแตก" ดอดไปอุ้มขะเจี๊ยว "สมเด็จแดง" ถึงแดนขะแมร์ ชาวไทยจึงเห็นสม ชายกระโปรง แถแถดๆ พร้อมด้วยเจ๊แดง ซาลาเปาไส้สุกร ไปทำหน้าออดอ้อนวอนซ่งตีงร่วมก๊วนด้วย
เพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลา นับจากนาทีนี้เป็นต้นไป ผู้จัดกวนทีมขันอาสาพาผู้อ่านไปยวนบ้านสม ชายกระโปรง กับเจ๊แดง ซาลาเปาไส้สุกร ซึ่งว่ากันว่าแม้จะเป็นเรือนรักของเศรษฐีเงินถัง แต่รสนิยมของสามีภรรยาคู่นี้กลับแตกต่างจากไฮโซทั่วๆ ไป อย่างน่าต๊ก...กา...ใจ เป็นที่ซู้ดดดด
สมมติว่าตอนนี้คุณมายืนอยู่ที่ถนนแจ้งวัฒนะ ห่างจากแยกหลักสี่พอสมควร ขอให้ลองมองหาหมู่บ้านหรูเลิศประเสริฐไฮฯ ถ้าสายตาคุณไปเห็นบ้านหลังหนึ่งแขวนไว้ด้วยกางเกงในตัวใหญ่ ไม่ต่างอะไรกับชุดชั้นในของพังแป้น นั่นแหละใช่เลย บ้านของเจ๊แดงและสม ชายกระโปรง เค้าละ
ทางเข้าบ้าน : ทางเข้าบ้านวงศ์สวัสดิ์ ประดับตู้ไฟ รูปทรงคุ้นๆ นายสมชายบอกไม่มีป้ายแบบนี้กลับบ้านไม่ถูก
ที่เห็นแขวนเป็นตับราวกับมหกรรมกางเกงในช้างน้อยนั้น อันที่จริงมันหาใช่เป็นของพังแป้น หรือพังพวยอย่างที่ชาวบ้านละแวกนั้นแอบนินทาว่าร้าย หากแต่เป็นกุงเกงในของเจ๊แดง เจ้าของบ้านตัวจริง-ก้นจริงต่างหาก
ความจริงไม่บอกก็น่าจะเดาออก เพราะสีก็บอกทนโท่อยู่ชัดๆ ว่า มันเป็นสมบัติขนาดอภิมหามหึมาของศรีภรรยาสม ชายกระโปรง
หน้าบ้านหลังนี้มีป้ายไฟประดับไว้เพื่อบ่งบอกให้รู้ว่าสม ชายกระโปรง มีรสนิยมม่านรูดอย่างไร ส่วนข้างในบ้านจะตกแต่งแบบไหนต้องแง้มปากประตูเข้าไปส่อง
"เจ้าของโมเต็ลอยู่ไหมครับ เอาเด็กมาส่ง" บักแหลมแกล้งยั่วน้ำเป้วให้สม ชายกระโปรง ค่อยๆ เยิ้มใน สักครู่ได้ยินเสียงเหมือนคนซักผ้า ค่อยๆ เพลามือลง
"จาไปไหน" มีเสียงตวาดคล้ายพังแป้นถูกกระตุกหาง
"จะไปหยิบน้ำยาปรับผ้านุ่มคร้าบ" แน่นอนว่าเป็นเสียงของสม ชายกระโปรง
"บ้าป่าว...แทนที่จะเปิดห้องรับแขก กดปุ่มเก้าอี้นายพราน ชะอุ้ย! แทนที่จะเปิดบ้านรับแขก ดันเสือกจะเอาใจกรูด้วยการไปหยิบน้ำยาปรับผ้านุ่ม งั้นมานี่ก่อน" พังแป้น เอ้ย! เจ๊แดง เอื้อมมือไปคว้าคอสม ชายกระโปรง มาโน้มหัว ตี...ตี...ตี อู้ฮุย อู้ฮุย ซะ 3 ดอกซ้อนๆ ด้วยเข่าล้วนไม่มีถีบปน
ห้องนอนผม : ห้องนอนส่วนตัวของนายสมชายเต็มไปด้วยตู้เย็นหลากหลายขนาดและยี่ห้อ
จนกระทั่งเห็นบักแหลม กับโป้ง 8 นิ้ว โผล่ศีรษะจากรั้วเข้ามา เจ๊แดงจึงปล่อยให้สม ชายกระโปรง หันกลับไปซักผ้ากองพะเนินเทินทึก
ได้ยินเสียงสม ชายกระโปรง บ่นอู้อี้อยู่ในลำคอ "ตอนรักกันใหม่ๆ ราวตากผ้าแคบแค่ไหนก็ตากกางเกงในอีนังพังแป้นเป็นโหลสองโหลได้หมด"
ได้ยินดังนั้น บักแหลมป้องปากกระซิบถาม "แล้วตอนนี้ละพี่"
"ตอนนี้นะเรอะ เชอะ ราวตากผ้ายาว 3 เมตร ยังแขวนกกน. ตัวเดียวของอีนังนั่นแทบไม่ได้"
"แปร๋นนนนน ว้าย! อ้ายสม มรึงตาย" เจ๊แดงทำตัวพองเหมือนหมูหิวรำ
"บ้านนี้มีอะไรขำๆ ดีเนาะ" โป้ง 8 นิ้ว เดินไปหยุดอยู่ที่ห้องนอนทรงแปลกๆ ของตัวบ้าน
"นั่นห้องของคุณแดงเค้า" สม ชายกระโปรง ล้างเอาผงซักฟองออก ก่อนจะชี้มือไปที่ห้องนอนของเจ๊แดง
"ชื่อห้องอะไรครับ" บักแหลมซัก
"ห้องหมูหลุมคะ ห้องนะคะคุณน้อง ห้ามเรียกว่าเล้า" เจ๊แดงเน้นคำ "ส่วนตรงนั้นเป็นสระประจำตัวของพี่ มีความลึกมากที่สุดเท่าที่สระว่ายน้ำในประเทศนี้มีอยู่" เจ๊แดงทำเชิดอวดรวย
ห้องนอนหนู : ห้องนอนและหมอนข้างอันอบอุ่นของเจ๊แดง
"ตื้นกว่านี้ไม่ได้ เจ๊แดงโดดลงทีไร น้ำในสระล้นมาท่วมถนนจนรถติดหนึบ" สม ชายกระโปรง เฉลย
"อ้ะ มีปัญหาอะไร ก็คนมันสมบูรณ์ มีอันจะแดกซะอย่าง เลยแดกๆๆๆ...แดกจนเรอ" เจ๊แดงหรี่ตามาหาสามี
"เชิญเรอไปคนเดียวเถอะ ชั้นไม่ทักด้วยหรอก" สม ชายกระโปรงขบกรามพูด ก่อนเอียงไปเฉลยให้บักแหลมรู้ว่า "ที่พูดว่าเรอเพราะเค้าต้องการจะให้พี่พูดต่อว่า "เรอทัก-รักเธอ" อ้วก! หมู ทำอะไรก็ไม่อร่อย แหลมว่ามะ"ป่ะ ไปดูห้อนนอนพี่ดีกว่า"
ว่าแล้วสม ชายกระโปรงก็เดินลิ่วนำหน้าไปยังห้องนอนที่ซ่อนอยู่ในม่านรูดสีกระดำกระด่าง ระหว่างที่พวกเราเดินเข้าไป ปรากฏมีคนใช้มารูดม่านเสียงดังแกรกกราก จากนั้นเอาผ้าห่ม ขวดน้ำ และ
ถุงยางอนามัยใช้แล้วมายื่นให้คนละชุด
บักแหลมกับโป้งหยุดสาวเท้าพร้อมกัน จากนั้นหันไปถามสม ชายกระโปรงว่า "ทำไมห้องพี่มีแต่ตู้เย็น"
"อ๋อ ซื้อช่วงลดราคา เพราะว่าพี่ชอบขนเอาไปแจกกิ๊ก ซื้อเหมาล็อตมาเลย จะได้ไม่ต้องไปบิ๊กซี โลตัสบ่อยๆ ขี้เกียจตกเป็นขี้ปากยายปอง พันธมิตรฯ" สม ทำหน้าเบื่อ
ไม่รู้ว่าเบื่อโลก หรือเบื่อพังแป้น
แปร๋นนนน!!!
