ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฎ์ เป็นชาวอ่างทองที่มีสำเนียงการโอภาปราศรัยแปลกแปร่งที่สุดเท่าที่ประเทศไทยเคยมีคนพูดเสียงประหลาดๆ มา
กล่าวคือแทนที่ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฎ์ จะพูดออกสำเนียงเยี่ยงเดียวกับคนภาคกลางทั่วๆ ไป แต่ชูว้อยกลับพูดออกสำเนียงเสียงทองแดงซะงั้น
คุณพ่อคุณแม่ และญาติสนิทมิตรสหายให้การยืนยันตรงกันว่าชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์มีอุปนิสัยขี้อายมาตั้งแต่เด็กๆ ขี้อายขนาดปวดท้องเข้าห้องส้วม ชูว้อยยังต้องปิดประตู ไม่รู้ว่าจะขี้อายไปทำไมนักหนา (อ่ะจ๊ากสสส์)
กระทั่งเติบโตเป็นหนุ่มล่วงเลยสู่ต้นวัยชรา ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์ยังติดนิสัยขี้อาย กว่าจะพูดอะไรออกมาสักคำสองคำได้ ก็คล้ายว่าเกรงดอกพิกุลจะร่วงออกจากปาก
แม้ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์จะเป็นคนขี้อาย ไม่ค่อยพูดจาอะไรในที่สาธารณชน แต่ท้ายที่สุดชีวิตของเขาก็หักเห ประหนึ่งถูกสวรรค์ชัง นรกแกล้ง เมื่อวันหนึ่งเขาถูกโชคชะตานำพาให้ไปเดินบนถนนการเมืองไทยซึ่งต้องใช้ปากเป็นอาวุธ
อันที่จริงชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์ไม่เคยหลงใหลหรือใฝ่ฝันว่าเขาจะเล่นการเมือง เนื่องเพราะเขารักที่จะประกอบสัมมาอาชีพสุจริต คิดแต่จะสร้างชื่อเสียงให้กับจังหวัดอันเป็นบ้านเกิดของเขาคือ....จังหวัดอ่างทองเท่านั้น
ถูกต้อง ตั้งแต่เริ่มเป็นหนุ่มวัยแตกพาน ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์ยึดอาชีพขายอ่างเป็นหลัก เหตุผลง่ายๆ แต่งดงามซึ่งชูว้อยบอกกับสื่อทุกประเภทที่ไปถามเขาว่าทำไมต้องขายอ่าง ชูว้อยบอก 'เอ้า! ถามแบบนี้ได้ตี้ไหน ก็ป๋มเป็นชาวอ่างตอง คนอ่างตองก็ต้องขายอ่าง จะให้ป๋มไปขายจับปิ้งเรอะ ถามอะไรโฮ่โฮ่ ไม่เข้าจายอย่างแรงเจรงๆ เลยนิ'
อย่างที่บอก นอกจากเป็นคนขี้อาย ไม่ชอบพูด ชูว้อยยังรักอาชีพขายอ่าง ดังนั้น พอเขาถูกทาบทามจากคนภาคเดียวกัน คือ "สั้น ปืนเล็กยาว" เจ้าของฉายาที่เรียกขานกันในแวดวงการเมืองว่า "สั้น ขยันซอย" ชูว้อยจึงปฏิเสธ กระนั้นเมื่อถูกชวนซ้ำแค่รอบเดียว ชูว้อยจึงกระโจนออกจากอ่างอย่างไม่ลังเล
ปัจจุบันชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์ ทำงานการเมืองหนักจนไม่มีเวลาสระผม เป็นเหตุให้หัวของเขาเริ่มเน่า แม้แต่สั้น ขยันซอย หรือสั้น ปืนเล็กยาว ยังไม่อยากเข้าใกล้
ยกเว้นก็แต่ซี้เก่าอย่าง "หนา ห้าห่วง" ที่ตระเตรียมข้าวผัดกับกาแฟมาเยี่ยมไข้ ปลอบใจคนขี้อายตลอดศก ชูว้อย ต้นสกุลกลมมนวิศิษฏ์ ในอีกไม่กี่วันถัดจากนี้ เย้