- 3 -
บน Air force 21
ที่ห้องควบคุมการบิน หัวหน้าโจรและรองหัวหน้ารูปหล่อ มองไปทางเคบินผู้โดยสารแล้วทำหน้าเบ้
"ตายโหง เราเผลอไปแผล็บเดียว เลือดไหลไม่หยุดเลย" พี่หยัดเอามือกุมก้น อุปาทานทำให้แกรู้สึกประหนึ่งว่า กำลังเป็นริดสีดวงขั้นรุนแรง เลือดไหลโจ๊กตลอด "เอาไงกันดีหว่ามาก" สองโจรปรึกษากันท่ามกลางเสียงไชโยโห่ร้องของเหล่าโจรแปรพักตร์ทั้งหลาย ส่วนท่านผู้นำก็ดูดโอเลี้ยงสบายใจอยู่
"ทำไงดีครับพี่หยัด" หนุ่มมากหน้าซีด จะหวังพึ่งพระเอกยี่เกอดีตพ่อม้ามันทอด หมอนั่นก็นอนหัวแตกเลือดอาบนอนอมยิ้มไปแล้ว
ทันใดนั้นประตูเครื่องก็ถูกถีบกระเด็น ท่านผู้นำและพรรคพวกกรูกันเข้ามาในห้องนักบิน ปืนกว่าสิบสองกระบอกถูกชี้ตรงมาที่พี่หยัดกับน้องมาก สองโจรชูมือขึ้นบนหัวอย่างยอมแพ้
"เราชนะแล้ว" ท่านผู้นำยิ้ม "เอาล่ะ ใครก็ขัดขวางเราไม่ได้แล้ว โอ้ย!!!"
ท่านผู้นำรู้สึกว่าโดนอะไรบางอย่างตีกบาลจากด้านหลัง เขาล้มลงไปบนเก้าอี้ แต่ยังไม่หมดสติเสียทีเดียวนัก เขายังมองเห็นผู้ที่อุกอาจลอบโจมตีเขาได้ชายชราหัวเกรียนในชุดเสื้อม่อฮ่อม... ในมือถือขันอาบน้ำใบโต ท่าทางซีเรียส
"เสียแรงที่ผมไว้ใจคุณมานาน ... คุณรักษิณ คุณเปลี่ยนไปมากรู้ไหม"
"ท่านมหาจำเริญ!!!!" ท่านผู้นำร้องเสียงหลง "ท่านขึ้นเครื่องมาตั้งแต่เมื่อไรครับ"
"ขึ้นเครื่องมาเมื่อไรเรอะ" ชายหัวเกรียนหัวเราะเครียดๆ "ผมขึ้นเครื่องมากับคุณตลอดเวลา ผมคอยช่วยเหลือคุณอยู่เบื้องหลัง แต่คุณไม่สังเกตผมเอง... จำวันที่คุณไปบีบน้ำตาที่ศาลพาหุรัดได้ไหม ... วันนั้นใครกันไปนั่งให้กำลังใจคุณ แล้วก็ที่คุณเล่นปาหี่หวยหงส์แดง ใครล่ะมาพาคุณลงจากหลังหงส์แบบนิ่มๆ... แล้ววันนี้ คุณทำกับผมแสบมาก!!!!"
"ท่านต้องการอะไรครับ... เราพูดกันได้ท่าน... โอ้วววว ท่านมหาเปลี๊ยนไป๋" ท่านผู้นำยกมือไหว้ อาการปากเก่งเวลาที่ดวลฝีปากกับคนอื่นเป็นอันหายสนิท
.......................................
"นี่มันอะไรกันหว่า มาก ?" หัวหน้าโจรแอบกระซิบ
ลูกน้อง "นี่ไหงพวกพระเอกมาล่อกันเองซะแล้ว"
"ไม่รู้ดิพี่" หนุ่มมากตอบ "แต่ก็แหละ... หนังเรื่อง
"เอเลี่ยน ปะทะพรีเดเต้อร์" เขาบอกว่า ศัตรูของศัตรูแปลว่ามิตร ... สงสัยว่าชายหัวเกรียนจะมาเป็นพวกเราแล้วละครับ"
"ใครเป็นพวกมรึง!!!!" ท่านมหาตวาดแว้ด "โจรเปิดประตูบ้านให้ฝรั่งปล้น แถมงอมืองอเท้าเป็นปลัดประเทศอย่างพวกแกก็ครือกันแหละวะ ล่าสุด เงินงบประมาณการจี้เครื่องบินก็มาจาก "ตาผุย โกงแชร์" ไม่ใช่เรอะ" ท่านมหาหมายถึงเจ้าพ่อแชร์ลูกโซ่คนหนึ่งที่ได้ดิบได้ดีอยู่ในต่างประเทศ และมีข่าวว่าสนับสนุนกลุ่มโจรจี้เครื่องบินอยู่ลับๆ
"มานะฯ จัดการได้" ท่านมหาออกคำสั่ง Air Force 21 ค่อยๆเคลื่อนที่ออกจากรันเวย์ พุ่งทะยานขึ้นไปบนอากาศ บ่ายหน้าเข้าสู่กรุงเทพฯ
"ท่านมหา เราคุยกันได้ คราวนี้ผมสนับสนุนท่านมานะฯแบบสุดลิ่มทิ่มประตูเลยก็ได้" ท่านผู้นำต่อรอง
"สถานีต่อไป... ตึกชิน!!!!!" ท่านมหาประกาศก้อง
"ลาก่อน...."
ท่านผู้นำเบิกตาโพลง... ภาพสุดท้ายที่เห็น คือตึกชินเบื้องหน้า Air Force 21 ที่ใหญ่ขึ้นทุกที... ทุกที และทุกที
.......................................
"ตื่นได้แล้วค่ะ" แอร์โฮสเตสยิ้มหวานเรียกอยู่ข้างหู ท่านผู้นำเบิกตาโพลง ... ท่านอยู่บนเครื่องบิน แต่ไม่ใช่ Air Force 21 มันเป็นที่นั่งบิวสิเนสคลาสบนเครื่องบินโดยสารพาณิชย์ลำหนึ่ง
"แอร์ฟอร์ซทเวนตี้วันของผมอยู่ไหน...." ท่านผู้นำ
ส่งเสียงสะลึมสะลือ
"อ้าว ท่านเพิ่งสั่งซื้อไป เขายังไม่ได้ส่งมอบหรอกนี่ค่ะ"แอร์สาวหัวเราะ "นี่ท่านอยู่บนเครื่องเอื้องหลวงเที่ยวพิเศษ เชียงใหม่ - กรุงเทพฯ ค่ะ"
ท่านผู้นำนึกทบทวนอะไรสักครู่ จึงยกโทรศัพท์มือถือขึ้นกดโทร.ออก
"ฮัลโหล... ยุทธ ตู้เย็นใช่ไหม ... เอ่อๆ ถ้าท่านมหาจำเริญออกมาสวดอะไรผมละก็... ปิดปากเงียบเลยนะ อย่าให้ใครโต้ตอบ เข้าใจไหม.... เออ ไม่มีอะไรน่า ผมกำลังจะลงดอนเมือง เจอกัน"
เครื่องบินค่อยๆลดระดับลงสู่ท่าอากาศยานดอนเมือง ... มองเห็นอาคารอาณาจักรชินอยู่ลิบๆ เบื้องหน้า
อวสาน
บน Air force 21
ที่ห้องควบคุมการบิน หัวหน้าโจรและรองหัวหน้ารูปหล่อ มองไปทางเคบินผู้โดยสารแล้วทำหน้าเบ้
"ตายโหง เราเผลอไปแผล็บเดียว เลือดไหลไม่หยุดเลย" พี่หยัดเอามือกุมก้น อุปาทานทำให้แกรู้สึกประหนึ่งว่า กำลังเป็นริดสีดวงขั้นรุนแรง เลือดไหลโจ๊กตลอด "เอาไงกันดีหว่ามาก" สองโจรปรึกษากันท่ามกลางเสียงไชโยโห่ร้องของเหล่าโจรแปรพักตร์ทั้งหลาย ส่วนท่านผู้นำก็ดูดโอเลี้ยงสบายใจอยู่
"ทำไงดีครับพี่หยัด" หนุ่มมากหน้าซีด จะหวังพึ่งพระเอกยี่เกอดีตพ่อม้ามันทอด หมอนั่นก็นอนหัวแตกเลือดอาบนอนอมยิ้มไปแล้ว
ทันใดนั้นประตูเครื่องก็ถูกถีบกระเด็น ท่านผู้นำและพรรคพวกกรูกันเข้ามาในห้องนักบิน ปืนกว่าสิบสองกระบอกถูกชี้ตรงมาที่พี่หยัดกับน้องมาก สองโจรชูมือขึ้นบนหัวอย่างยอมแพ้
"เราชนะแล้ว" ท่านผู้นำยิ้ม "เอาล่ะ ใครก็ขัดขวางเราไม่ได้แล้ว โอ้ย!!!"
ท่านผู้นำรู้สึกว่าโดนอะไรบางอย่างตีกบาลจากด้านหลัง เขาล้มลงไปบนเก้าอี้ แต่ยังไม่หมดสติเสียทีเดียวนัก เขายังมองเห็นผู้ที่อุกอาจลอบโจมตีเขาได้ชายชราหัวเกรียนในชุดเสื้อม่อฮ่อม... ในมือถือขันอาบน้ำใบโต ท่าทางซีเรียส
"เสียแรงที่ผมไว้ใจคุณมานาน ... คุณรักษิณ คุณเปลี่ยนไปมากรู้ไหม"
"ท่านมหาจำเริญ!!!!" ท่านผู้นำร้องเสียงหลง "ท่านขึ้นเครื่องมาตั้งแต่เมื่อไรครับ"
"ขึ้นเครื่องมาเมื่อไรเรอะ" ชายหัวเกรียนหัวเราะเครียดๆ "ผมขึ้นเครื่องมากับคุณตลอดเวลา ผมคอยช่วยเหลือคุณอยู่เบื้องหลัง แต่คุณไม่สังเกตผมเอง... จำวันที่คุณไปบีบน้ำตาที่ศาลพาหุรัดได้ไหม ... วันนั้นใครกันไปนั่งให้กำลังใจคุณ แล้วก็ที่คุณเล่นปาหี่หวยหงส์แดง ใครล่ะมาพาคุณลงจากหลังหงส์แบบนิ่มๆ... แล้ววันนี้ คุณทำกับผมแสบมาก!!!!"
"ท่านต้องการอะไรครับ... เราพูดกันได้ท่าน... โอ้วววว ท่านมหาเปลี๊ยนไป๋" ท่านผู้นำยกมือไหว้ อาการปากเก่งเวลาที่ดวลฝีปากกับคนอื่นเป็นอันหายสนิท
.......................................
"นี่มันอะไรกันหว่า มาก ?" หัวหน้าโจรแอบกระซิบ
ลูกน้อง "นี่ไหงพวกพระเอกมาล่อกันเองซะแล้ว"
"ไม่รู้ดิพี่" หนุ่มมากตอบ "แต่ก็แหละ... หนังเรื่อง
"เอเลี่ยน ปะทะพรีเดเต้อร์" เขาบอกว่า ศัตรูของศัตรูแปลว่ามิตร ... สงสัยว่าชายหัวเกรียนจะมาเป็นพวกเราแล้วละครับ"
"ใครเป็นพวกมรึง!!!!" ท่านมหาตวาดแว้ด "โจรเปิดประตูบ้านให้ฝรั่งปล้น แถมงอมืองอเท้าเป็นปลัดประเทศอย่างพวกแกก็ครือกันแหละวะ ล่าสุด เงินงบประมาณการจี้เครื่องบินก็มาจาก "ตาผุย โกงแชร์" ไม่ใช่เรอะ" ท่านมหาหมายถึงเจ้าพ่อแชร์ลูกโซ่คนหนึ่งที่ได้ดิบได้ดีอยู่ในต่างประเทศ และมีข่าวว่าสนับสนุนกลุ่มโจรจี้เครื่องบินอยู่ลับๆ
"มานะฯ จัดการได้" ท่านมหาออกคำสั่ง Air Force 21 ค่อยๆเคลื่อนที่ออกจากรันเวย์ พุ่งทะยานขึ้นไปบนอากาศ บ่ายหน้าเข้าสู่กรุงเทพฯ
"ท่านมหา เราคุยกันได้ คราวนี้ผมสนับสนุนท่านมานะฯแบบสุดลิ่มทิ่มประตูเลยก็ได้" ท่านผู้นำต่อรอง
"สถานีต่อไป... ตึกชิน!!!!!" ท่านมหาประกาศก้อง
"ลาก่อน...."
ท่านผู้นำเบิกตาโพลง... ภาพสุดท้ายที่เห็น คือตึกชินเบื้องหน้า Air Force 21 ที่ใหญ่ขึ้นทุกที... ทุกที และทุกที
.......................................
"ตื่นได้แล้วค่ะ" แอร์โฮสเตสยิ้มหวานเรียกอยู่ข้างหู ท่านผู้นำเบิกตาโพลง ... ท่านอยู่บนเครื่องบิน แต่ไม่ใช่ Air Force 21 มันเป็นที่นั่งบิวสิเนสคลาสบนเครื่องบินโดยสารพาณิชย์ลำหนึ่ง
"แอร์ฟอร์ซทเวนตี้วันของผมอยู่ไหน...." ท่านผู้นำ
ส่งเสียงสะลึมสะลือ
"อ้าว ท่านเพิ่งสั่งซื้อไป เขายังไม่ได้ส่งมอบหรอกนี่ค่ะ"แอร์สาวหัวเราะ "นี่ท่านอยู่บนเครื่องเอื้องหลวงเที่ยวพิเศษ เชียงใหม่ - กรุงเทพฯ ค่ะ"
ท่านผู้นำนึกทบทวนอะไรสักครู่ จึงยกโทรศัพท์มือถือขึ้นกดโทร.ออก
"ฮัลโหล... ยุทธ ตู้เย็นใช่ไหม ... เอ่อๆ ถ้าท่านมหาจำเริญออกมาสวดอะไรผมละก็... ปิดปากเงียบเลยนะ อย่าให้ใครโต้ตอบ เข้าใจไหม.... เออ ไม่มีอะไรน่า ผมกำลังจะลงดอนเมือง เจอกัน"
เครื่องบินค่อยๆลดระดับลงสู่ท่าอากาศยานดอนเมือง ... มองเห็นอาคารอาณาจักรชินอยู่ลิบๆ เบื้องหน้า
อวสาน