เด็กหนุ่มผู้นี้ ใช้เวลาเพียง 3 ชั่วโมงในการสร้าง Platform ‘HatyaiTongrod’ เพื่อช่วยเหลือผู้ประสบเหตุอุทกภัยครั้งใหญ่ในภาคใต้ เมื่อช่วงปลายเดือนพฤศจิกายนที่ผ่านมา
ด้วยขั้นตอนการใช้งานที่ง่ายไม่ซับซ้อนและรวมศูนย์ข้อมูลอย่างเป็นเอกภาพ ผ่านการยืนยันตัวตนเพื่อเข้าสู่ระบบ ปักหมุดตำแหน่งบนแผนที่เพื่อให้เจ้าหน้าที่เข้าถึงได้ ระบุข้อมูลสิ่งของที่ต้องการ เช่น น้ำ อาหาร ยา จากนั้นข้อมูลของผู้ประสบภัยจะขึ้นบนระบบเพื่อรอให้หน่วยงานที่อยู่ใกล้เคียงเข้าช่วยเหลือ
แพลตฟอร์มดังกล่าวได้รับความนิยมอย่างแพร่หลายในระยะเวลาอันรวดเร็ว ผู้ประสบภัยจำนวนมากต่างใช้เพื่อแจ้งขอความช่วยเหลือ ส่งผลให้นิสิตหนุ่มผู้สร้างแพลตฟอร์มนี้ขึ้นมา ได้รับความสนใจจากสังคมและสื่อหลายแขนง
แม้วันที่ 2 ธันวาคมที่ผ่านมา แพลตฟอร์มนี้จะปิดตัวไปแล้ว เนื่องจากได้ส่งมอบให้หน่วยงาน BDI หรือ สถาบันข้อมูลขนาดใหญ่ (องค์การมหาชน) นำไปใช้เพื่อเป็นประโยชน์ต่อไป
กระนั้น ความเป็นมาเป็นไปของการสร้าง ‘HatyaiTongrod’ ก็ยังคงน่าสนใจ รวมถึงความชื่นชอบบนเส้นทางของการศึกษาค้นคว้าด้านคอมพิวเตอร์ตั้งแต่วัยเด็ก อาทิ แข่งสร้างเว็บไซต์ตั้งแต่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 แข่งสร้างหุ่นยนต์ตั้งแต่ชั้นมัธยมศึกษาปีที่ 1 รวมถึงความมุ่งหวังตั้งใจในอนาคตที่อยากสร้างเกมดิจิทัลเพื่อการศึกษา เพื่อให้การเรียนรู้เป็นเรื่องสนุก ไม่เป็นสิ่งน่าเบื่อสำหรับเด็กๆ
‘ผู้จัดการออนไลน์’ สัมภาษณ์พิเศษ ‘พัชรคีรี สีชาติ’ นิสิตชั้นปีที่ 2 คณะวิทยาศาสตร์ สาขาวิทยาการคอมพิวเตอร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย ถึงทุกประเด็นที่กล่าวมา
ชื่นชอบคอมพิวเตอร์ตั้งแต่เด็ก แข่งทำเว็บไซต์ตั้งแต่ชั้น ป.5, สร้างหุ่นยนต์ตอน ม.1
ถามย้อนกลับไปถึงจุดเริ่มต้น อะไรคือที่มา แรงบันดาลใจที่ทำให้คุณสนใจเรียนคณะวิทยาศาสตร์ ภาควิชาคณิตศาสตร์และวิทยาการคอมพิวเตอร์ จุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย
พัชรคีรีตอบว่าเนื่องจากช่วง ม.ปลายเขาเคยเข้าค่าย สอวน. (มูลนิธิส่งเสริมโอลิมปิกวิชาการและพัฒนามาตรฐานวิทยาศาสตร์ศึกษาฯ) โดยได้อบรมด้านคอมพิวเตอร์ทำให้ชื่นชอบและตัดสินใจเรียนต่อด้านนี้ และส่วนตัวชอบศึกษาคอมพิวเตอร์มาโดยตลอด ไม่เพียงเท่านั้น พัชรคีรีเคยแข่งขันสร้างเว็บไซต์และสร้างเกมตั้งแต่เมื่อครั้งยังเรียนอยู่ชั้นประถมศึกษาปีที่ 5 โรงเรียนอนุบาลบางแก้ว จ.พัทลุง
“ผมแข่งร่วมกับเพื่อนร่วมทีมอีก 1 คน ชนะได้รางวัลที่ 1 ระดับจังหวัดและได้ไปแข่งต่อในระดับภาค จากนั้น ช่วงมัธยมต้นเคยแข่งสร้างหุ่นยนต์ตอน ม. 1 และ ม.ปลายแข่งโครงงานคอมพิวเตอร์ ได้ที่ 1 ระดับภาคและได้ไปแข่งขันต่อในระดับประเทศ ได้รางวัลเชิดชูเกียรติระดับประเทศ ตอนนั้นผมเรียนอยู่ชั้น ม.ปลาย โรงเรียนสตรีพัทลุง” นับว่าเส้นทาง การพัฒนาตนเองและศึกษาค้นคว้าด้านคอมพิวเตอร์ของพัชรคีรีดำเนินต่อเนื่องมาตลอดก็ว่าได้
ถามถึงการพัฒนา Platform ‘HatyaiTongrod’บ้างว่ามีความเป็นมาอย่างไร
พัชรคีรีตอบว่า “ตอนแรกที่ผมตั้งใจพัฒนาแพลตฟอร์มนี้ขึ้นมา เพราะมีเพื่อนเรียนอยู่ มอ.หาดใหญ่เยอะครับ (มหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ วิทยาเขตหาดใหญ่) อยากให้เพื่อนใช้ เพื่อนมีปัญหาเรื่องร้านค้าว่าที่ไหนยังเปิดอยู่บ้าง เพราะช่วงน้ำท่วม บางร้านก็ไม่เปิด ก็เลยสร้างตัวนี้ขึ้นมา ซึ่งเมื่อผู้ประสบภัยปักหมุด ก็จะมีหน่วยงานเข้ามาเห็นได้ ตอนแรกก็เป็นแบบนี้”
ใช้เวลาเพียง 3 ชั่วโมง สร้าง Platform ‘HatyaiTongrod’
ถามว่าใช้ระยะเวลาในการพัฒนาแพลตฟอร์มนี้นานแค่ไหน
คำตอบของพัชรคีรี ทำให้อดทึ่งไม่ได้ เพราะเขาใช้เวลาสร้างแพลตฟอร์ม‘HatyaiTongrod’ ขึ้นมา ในวันที่ 23 พฤศจิกายน ด้วยระยะเวลาเพียง 3 ชั่วโมงเท่านั้น “เมื่อทราบความเดือดร้อนของเพื่อน ผมก็เริ่มเลยครับ ใช้เวลา 3 ชั่วโมง เพราะว่ามันไม่ได้ทำยากอะไรมาก”
“ผมคิดไว้ว่าอยากให้ใช้งานง่ายครับ โดยผู้ใช้สามารถปักหมุดด้วยตัวเอง ช่วงนั้นก็ไม่มีสัญญาณโทรศัพท์มือถือ ดังนั้น ญาติของผู้ประสบภัยสามารถมาปักหมุดแทนได้ด้วย และหน่วยงานทางรัฐหรือกู้ภัย เค้าก็สามารถคลิกเข้าไปจุดที่มีการปักหมุดไว้ แล้วจะเด้งไปที่ Google Maps ได้เลยครับ”
ในขั้นตอนการใช้งาน สำหรับประชาชนโดยทั่วไป พัชรคีรีอธิบายว่า
“ถ้าเป็นคนที่จะขอความช่วยเหลือให้คลิกเข้าไปที่ปักหมุดแล้วจะมีแผนที่ที่มีอยู่ จากนั้นก็พิมพ์รายละเอียด สิ่งที่เราต้องการ เราประสบภัยด้านไหน ต้องการอะไรแล้วก็ทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ รอคนเข้ามาช่วยเหลือ แค่นี้เลยครับ”
ขั้นตอนการทำแพล็ตฟอร์มนี้ ในช่วง 3 ชั่วโมง พัชรคีรีอธิบายว่า
“ตอนแรกที่ใช้เวลาทำ 3 ชั่วโมงก็ไม่ยากครับ ตัวนี้ผมทำเป็น Prototype แรก (หมายเหตุ : Prototype คือต้นแบบ หรือ แบบจำลองเบื้องต้น) แพลตฟอร์ม HatyaiTongrod ถ้าอธิบายให้เข้าใจง่ายๆ จะมีพวกแผนที่ ผมก็ไปดึงแผนที่ที่เขามีการเปิดให้ใช้สำเร็จรูปมา แล้วก็ให้คนเข้ามาปักหมุดแล้วมีการเก็บข้อมูลเอาไว้ที่หลังบ้าน ไว้ให้คนที่เข้ามาช่วยเหลือ เห็นว่าเขาเปิดตรงไหนและเราต้องเขียนโค้ดด้วย”
“ตอนแรกไม่ยากครับ เพราะไม่คิดว่าจะมีคนเข้ามาใช้เยอะ แต่ปรากฏว่าเมื่อคนเข้ามาใช้เยอะขึ้น จะต้องมีการ Optimize (หมายถึง การเพิ่มประสิทธิภาพ ) ให้คนเข้ามาใช้งานได้ไหลลื่นมากขึ้น เนื่องจากมีคนเข้ามาใช้เยอะ Server ต้องมีการรองรับคนจำนวนมากได้ ต้องทำให้คนที่สัญญาณไม่ดีเข้าถึงได้ ความยากจะอยู่ตรงที่เมื่อมีคนเข้ามาใช้เยอะขึ้น หลังจากมีคนเข้ามาใช้เยอะขึ้น ผมก็ทำเองคนเดียวไม่ไหว ก็มีทางจุฬาฯ เข้ามาสนับสนุนเรื่อง Server แล้วก็มีรุ่นพี่ที่จบไปแล้วเข้ามาช่วยพัฒนาและมีอาจารย์ที่ปรึกษาช่วยดูแลครับ”
สามารถใช้ได้ทุกภัยพิบัติ
ถามว่า รู้สึกอย่างไรที่แพล็ตฟอร์มนี้ ได้รับความสนใจอย่างมากจากผู้ประสบภัย ได้รับเสียงตอบรับ เสียงชื่นชมจากคนในสังคมมากพอสมควร
พัชรคีรีตอบว่า “รู้สึกดีใจมากครับที่แพลตฟอร์มนี้ ได้รับความสนใจจากผู้คน
จริงๆ แพลตฟอร์มตัวนี้ที่มันดังได้ ก็เริ่มจากเพื่อนๆ ผมช่วยกันแชร์ต่อๆ กันไป เมื่อแชร์ต่อกันไปเรื่อยๆ ผู้ประสบภัยที่เค้าเห็นเค้าก็เริ่มเข้ามาใช้”
“แพลตฟอร์มนี้ก็ได้รับการพัฒนาให้สามารถปักหมุดได้ทั้งประเทศแล้วครับ ใช้ได้ทุกภัยพิบัติ ทุกสถานที่ในประเทศไทยเลยครับ รวมข้อมูลของทุกภัยพิบัติ ไม่ว่า ไฟป่า น้ำท่วม แผ่นดินไหว แพลตฟอร์ม HatyaiTongrod รองรับส่วนนี้ได้แล้ว ถ้ามีหน่วยงานไหนเข้ามาดูแลหลังบ้าน ก็สามารถนำข้อมูลเหล่านี้ไปต่อยอดได้เลย”
ขอให้ช่วยสะท้อนมุมมองว่าแพลตฟอร์มสำหรับการรับมือกับภัยพิบัติในเมืองไทยมีมากพอหรือยัง และแพลตฟอร์มที่ดี ในการช่วยเหลือผู้ประสบภัย ควรเป็นแบบไหน
นิสิตผู้นี้ตอบว่า “ผมคิดว่าพวกแพลตฟอร์มประเภทนี้ อาจไม่จำเป็นต้องมีทุกหน่วยงานราชการ น่าจะมีรวมกันเป็นแพลตฟอร์มเดียวไปเลย ข้อมูลจะได้ไม่กระจัดกระจายครับ และควรทำให้ใช้งานง่าย สะดวก”
มุ่งหวังพัฒนาเกมดิจิทัลเพื่อการศึกษา
ถามทิ้งท้ายว่า มีความมุ่งหวังอยากทำอะไรด้านคอมพิวเตอร์อีกบ้างในอนาคต
พัชรคีรีตอบไว้อย่างน่าสนใจว่า “มีความคิดอยากพัฒนาอะไรเรื่อยๆ แบบนี้อยู่แล้วครับ ผมอยากทำเกี่ยวกับเรื่องการศึกษา ผมอยากทำเป็นเกมดิจิทัล คือการที่เอาเกมมาประยุกต์กับการเรียนรู้น่ะครับ อยากทำสิ่งที่ช่วยให้การเรียนเป็นเรื่องไม่น่าเบื่อสำหรับเด็กๆ ผมเริ่มพัฒนาตั้งแต่ตอนอยู่ ปี 1 แต่อันนี้ก็ไม่แน่ใจว่าจะทำเสร็จเมื่อไหร่ ถ้ามีเวลาก็อยากพัฒนาครับ”
เชื่อว่าหลายคนที่ได้เห็นความสำเร็จของแพลตฟอร์ม ‘HatyaiTongrod’ แล้ว เชื่อว่าย่อมต้องรอคอยการพัฒนาเกมดิจิทัลเพื่อการศึกษาจากฝีมือของพัชรคีรีในอนาคตข้างหน้าเป็นแน่
…………
Text By : รพีพรรณ สายัณห์ตระกูล
Photo By : พัชรคีรี สีชาติ, https://kaitodhatyaii.vercel.app
