ศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ม.อ.) ตีแผ่เบื้องหลังศูนย์อพยพรองรับผู้ประสบภัยน้ำท่วมหาดใหญ่ รองรับ 3,000 ชีวิต บุคลากร-จิตอาสา ทำงานหนักจน "ตาโหลเป็นซอมบี้" พร้อมถามแรงถึง "เทศบาลหายไปไหน? "
เมื่อวันที่ 28 พ.ย. มีผู้ใช้เฟซบุ๊ก “Pompam Rinyapas”ซึ่งเป็นศิษย์เก่ามหาวิทยาลัยสงขลานครินทร์ (ม.อ.) วิทยาเขตหาดใหญ่ โพสต์สุดภูมิใจหลัง ม.อ. ได้เปิดศูนย์อพยพรองรับผู้ประสบภัยเหตุการณ์น้ำท่วมใหญ่ที่ผ่านมา พร้อมเปิดเผยเบื้องหลังการทำงานของบุคลากร-จิตอาสาทุกคน ที่เต็มไปด้วยความทุ่มเท
โดยระบุข้อความว่า “กล้าพูดว่าถ้าไม่มี ม.อ.หาดใหญ่ ทุกอย่างจะล่มจมเกินจินตนาการกว่านี้แน่ มาค่ะลุงแป้น วันนี้จะพามาดูการทำงาน ในฐานะศิษย์เก่าภูมิใจนำเสนอทีมงานโดยคณาจารย์ นักศึกษา บุคลากร และจิตอาสาภาคประชาชน 100% (งดเคลมว่ารัฐจัดสรรนะ อายเค้าๆๆ)
ม.อ. เคยรับมือสถานการณ์วิกฤตแบบนี้หลายครั้ง อย่างตอนน้ำท่วมปี 53 ก็ทำแบบนี้ ทั้งที่ไม่ใช่ความรับผิดชอบและหน้าที่หลักด้วยซ้ำ
ที่ศูนย์อพยพแบ่งเป็น โซนแพทย์ โซนลงทะเบียน โซนครัว โซนยกของแจกจ่าย โซนให้บริการอาหาร ชาร์จแบต ฯลฯ โดยได้ความร่วมมือจากหน่วยงานรัฐ,เอกชน,ทหาร,ตำรวจและกู้ภัยสนับสนุนกำลังเป็นระยะ
ตอนแรกจะรองรับไว้ประมาณ 3,000 คน มีโซนสัตว์เลี้ยง โซนผู้ป่วยฟอกไต,หัวใจ อย่างชัดเจนเพื่อง่ายต่อการจัดการ แต่เกิดเหตุรุนแรงเกินคาด บวกกับไร้ที่พึ่งจากเทศบาลนครหาดใหญ่ ทางม.อ.จึงแทบจะเป็นศูนย์พักพิงหลักรับคนจนทะลัก ทุกอย่างตึงมือไปหมด
มีจิตอาสาและบุคลากรเดินทำงานจนขาขวิด ตาโหลเป็นซอมบี้ ข้าวไม่ได้กินดี โดนวีนจากผู้ประสบภัยแค่ไหนก็ยังพูดดี แนะนำดี ช่วยเหลือโดยทันทีเมื่อต้องการ แน่นอนว่าทุกงานมันมีทั้งข้อดี ข้อด้อย บางเวลาคนไม่พอทำงานในส่วนนั้นๆ แต่พวกเขาพยายามอย่างเต็มที่แล้วแน่นอน ไม่ใช่ชาวบ้านหนีน้ำท่วมมา ไปขอข้าวกินแล้วจนท.เอาข้าวบูดมาผัดให้เค้ากิน แบบในข่าว อันนี้โกรธมากๆ
ในคลิปคือคลังเสบียง ที่ทุกภาคส่วนจัดหามาขณะที่เทศบาลหายจากหน้า facebook ไป2-3 วัน คนรอมันท้อค่ะท่าน ทำเองดีกว่าให้มันจบๆ ปากท้องความเป็นความตายมันรอไม่ได้
การบริจาคเป็นเรื่องดี แต่พอภาครัฐเห็นว่าคนบริจาคเยอะแล้วก็เลยเคยชิน จนอาจลืมหน้าที่ที่สำคัญของตัวเองและการใช้งบประมาณอย่างคุ้มค่าที่สุดไปหรือเปล่า จริงๆประเทศของเรามีงบสำหรับภัยพิบัติอยู่เยอะเลยนะ คนไทยหลายคนเริ่มทบทวนว่า หากประชาชนช่วยกันเองได้จนรอดแบบนี้ แล้วเราจะมีนักการเมือง มีผู้นำที่ฝากความหวังไม่ได้ไปทำไมกันนะ ?
วันนี้น้ำลด แต่ปัญหาไม่ได้ลด มีคนทยอยกลับบ้านเยอะขึ้น ทางศูนย์ก็ยังให้ขนถุงยังชีพกับเสื้อผ้าของจำเป็นไปได้ด้วย สิ่งที่ตามมาจากนี้คือความเสียหายบ้านเรือน กิจการ ทรัพย์สิน หนี้สิน ถ้างานช่วยเหลือสอบตกติด F แล้ว งานเยียวยาควรเป็นระบบชัดเจนและรวดเร็ว เพื่อฟื้นฟูหาดใหญ่ให้มีชีวิตอีกครั้ง
แม้จะช่วยอะไรได้ไม่มาก แต่อยากมาช่วย ทำทุกอย่าง เสนอหน้าไปทุกที่ที่ต้องการคน ไปทำครัว ลวกไก่ ยกของ แบกหม้อ ทำแค่แปปเดียวเรายังหอบเลย แล้วคนที่ทำลากยาวมา6-7วันนี้ล่ะ นับถือหัวใจจริงๆ
อยากบอกว่าภูมิใจที่ได้เรียนที่นี่ ปณิธานของพระบิดาคือสิ่งที่เด่นชัดในใจพวกเราและจะยังมีคนรุ่นหลังสานต่อไปแน่นอน”
