PM2.5 คือ ”ฆาตกรเงียบ“ แต่สภาฯ กลับเล่นเกมการเมืองกับลมหายใจคนไทย! หลังสภาล่มองค์ประชุมไม่ครบทำ "ร่าง พ.ร.บ. อากาศสะอาด" สะดุดกลางคัน พ่อ “นพ.กฤตไท” ฟาดไม่ยั้ง ลั่นวาจาสาปแช่ง ส.ส. ผู้ไม่รับผิดชอบ ประณามนี่คือการ "หน่วงเหนี่ยวกฎหมาย" ที่กัดกินสิทธิ์ในการมีชีวิตอยู่ ชี้ความล่าช้าครั้งนี้คือการเพิกเฉยต่อ "ลมหายใจ" และอนาคตของชาติ
จากกรณี ร่างพระราชบัญญัติ (พ.ร.บ.) บริหารจัดการเพื่ออากาศสะอาด ซึ่งเป็นกฎหมายสำคัญที่คณะกรรมาธิการ (กมธ.) วิสามัญ โดยมีนายจักรพล ตั้งสุทธิธรรม รองเลขาธิการพรรคเพื่อไทยเป็นประธาน ได้พิจารณาแล้วเสร็จและนำเข้าสู่การพิจารณาของสภาผู้แทนราษฎร
อย่างไรก็ตาม ในระหว่างที่สภาฯ จะเข้าสู่กระบวนการลงคะแนนเพื่อพิจารณาร่าง พ.ร.บ. ดังกล่าว ปรากฏว่าองค์ประชุมสภาไม่ครบ ทำให้สภาล่มและต้องสั่งปิดการประชุมในทันที เหตุการณ์นี้จึงนำมาซึ่งการวิพากษ์วิจารณ์อย่างกว้างขวาง เนื่องจากเป็นร่างกฎหมายที่มีความสำคัญอย่างยิ่งต่อการแก้ไขปัญหามลพิษทางอากาศของประเทศ
อย่างไรก็ตาม เมื่อวันที่ 27 ก.ย. นายไทภัทร ธนสมบัติกุล บิดาของ นพ.กฤตไท ธนสมบัติกุล เจ้าของแฟนเพจ สู้ดิวะ ที่เสียชีวิตจากโรงมะเร็งปอด ได้ออกมาโพสต์ข้อความเกี่ยวกับประเด็นดังกล่าว โดยได้ระบุข้อความว่า
“#สู้ดิวะ
อากาศสะอาด ไม่ใช่ของเล่นทางการเมือง ! อากาศสะอาด คือสิทธิ์ในการมีชีวิตอยู่ !
ฟังลูกชาย เล่าถึงภัยร้ายจากฝุ่นพิษ PM2.5 แล้ว ใจหาย นี่ไม่ใช่แค่ฝุ่นธรรมดา แต่มันคือ ฆาตกรเงียบ ที่แทรกซึมเข้าสู่ปอด สมอง กระดูก และทุกอวัยวะ มันกัดกินสุขภาพทีละน้อย จนต้องเผชิญความเจ็บปวดทรมาน และตายในที่สุด
ทุกลมหายใจที่สูดฝุ่น คือการกลืนยาพิษเข้าไปในร่างกาย มันไม่เว้นว่าใครจะเป็น เด็ก ผู้ใหญ่ หรือผู้สูงอายุ…ไม่มีใครหนีพ้น
ถึงเวลาแล้วที่เราต้องรักตัวเอง และรักคนใกล้ชิดให้มากพอที่จะไม่เพิกเฉยต่อภัยเงียบนี้อีกต่อไป
เราต้องลุกขึ้น ตะโกนเรียกร้องให้ได้สิทธิขั้นพื้นฐานในการมี “อากาศสะอาด” ไว้หายใจ
นี่ไม่ใช่เรื่องของพรรค ไม่ใช่เรื่องผลประโยชน์ของใคร แต่มันคือสิทธิ์ในการมีชีวิตอยู่ของเราทุกคน !
ประเทศไทยต้องมี พ.ร.บ.อากาศสะอาด ที่บังคับใช้ได้จริง ไม่ใช่เป็นแค่ตัวหนังสือที่ไร้พลัง
ขอย้ำว่า..อากาศสะอาด คือสิทธิ์ของทุกคน
ไม่ใช่เกมการเมืองของผู้ใด จงจำไว้ !
สุดท้าย…ขอประณามสาปแช่ง ผู้ใดที่บิดเบือน ปิดกั้น หน่วงเหนี่ยว หรือเล่นเกมการเมืองเพื่อผลประโยชน์ของพวกพ้อง ขอให้ผู้นั้นและคนใกล้ชิดต้องได้เผชิญชะตากรรม เฉกเช่นเดียวกับผู้ป่วยทางเดินหายใจ ทีเจ็บปวด ทรมาน และสิ้นใจไปท่ามกลางอากาศพิษที่ตนเองมีส่วนร่วมก่อไว้”