"แพรรี่" โพสต์ภาพพระสงฆ์สวมกอดอดีตเจ้าอาวาสวัดดังที่เพิ่งสึกจากคดี "สีกากอล์ฟ" พร้อมร่ายยาวเตือนสติว่าแม้ความเคารพรักจะมีอยู่จริง แต่ก็ไม่อาจเป็นข้อยกเว้นหากพระเถระกระทำผิดพระธรรมวินัย ชี้พระธรรมวินัยสำคัญกว่าความสัมพันธ์ส่วนตัว และเรียกร้องให้เป็นกัลยาณมิตรต่อกันด้วยการกล้าตักเตือนในทางที่ถูกต้อง เพื่อไม่ให้เกิดภาพความเสียหายซ้ำรอย
เมื่อวันที่ 14 ก.ค. “แพรรี่” อดีตพระมหา
ไพรวัลย์ ได้ออกมาโพสต์ภาพพระสงฆ์รูปหนึ่งกำลังสวมกอดอดีตเจ้าอาวาสวัดดังที่สวมชุดขาวหลังสึกจากกรณีของสีกากอล์ฟ โดย “แพรรี่” ได้ระบุข้อความว่าตนเองก็เคยตกอยู่ในสถานการณ์เช่นนี้ แต่ความเคารพรักนี้ไม่สามารถเป็นข้อยกเว้นหากพระเถระกระทำผิด
"เห็นภาพนี้แล้วดิฉันทั้งเข้าใจแล้วก็เห็นใจมากๆ เลยนะคะ ดิฉันเองก็เคยอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ตอนที่ตัวเองตัดสินใจลาสิกขา เคยเห็นน้ำตาของพระลูกศิษย์ที่ท่านหลั่งออกมาให้ จะด้วยเคารพรัก ด้วยความเสียใจหรือความอาลัยอาวรณ์ ใดๆ ก็ตาม
ดิฉันเข้าใจดีว่าพระผู้ใหญ่หลายๆ รูป ในแง่หนึ่งท่านก็เป็นครูอุปัชฌาย์อาจารย์ เป็นเสมือนดั่งบิดาคนที่สองของกุลบุตร เป็นที่เคารพนับถือของพระหนุ่มเณรน้อย ตลอดถึงที่พึ่งของสิทธิวิหาริกและอันเตวาสิกในอาราม
แต่ความเคารพรักก็เป็นส่วนของความเคารพรัก ความนับถือก็เป็นส่วนของความนับถือ บุญคุณก็เป็นส่วนของบุญคุณ ไม่มีอะไรเลยนะคะ ที่จะเป็นข้อยกเว้นอยู่เหนือพระธรรมวินัยได้ พระเถระทำผิดโทษเท่าพระบวชวันนี้ค่ะ
พระธรรมวินัยหนักแน่นและสำคัญกว่าความเป็นศิษย์อาจารย์ สำคัญกว่าความวิสสาสะหรือความเคารพนับถือส่วนตัว
ถ้าเราเห็นแก่ความเคารพรักที่มีต่อกัน เรายิ่งต้องเอื้อเฟื้อต่อพระธรรมวินัยค่ะ ครูอุปัชฌาย์อาจารย์ก็ต้องเคร่งครัดเป็นแบบอย่างให้กับลูกศิษย์ได้ ส่วนลูกศิษย์ซึ่งมีความเคารพนับถือในครูอุปัชฌาย์อาจารย์จริงๆ ก็ต้องไม่ปกป้องครูอุปัชฌาย์อาจารย์ของตนในทางเสียหาย เรียกว่าต่างฝ่ายต่างเป็นกัลยาณมิตรของกัน
ในพระวินัยก็อนุญาตไว้ชัดนะคะ เมื่อถึงวันมหาปวารณา พระพุทธเจ้าทรงเปิดโอกาสให้ภิกษุทั้งเถระและนวกะทุกรูปสามารถว่ากล่าวตักเตือนกันได้ เมื่อเรามีความระแวงรังเกียจสงสัยในพฤติกรรมของกันและกัน เราต้องอาศัยความอนุเคราะห์ชี้โทษตักเตือนกันได้ค่ะ
กัลยาณมิตรต้องกล้าแนะนำในทางที่ถูกต้อง ลูกศิษย์ย่อมต้องกล้าหาญที่จะชี้ภัยชี้โทษให้กับอุปัชฌาย์อาจารย์ของตน
การช่วยกันปกปิดอาบัติชั่วหยาบของภิกษุอื่นมีโทษในทางวินัยนะคะ การไม่ป้องกันภัยให้กับอุปัชฌาย์อาจารย์ สุดท้ายก็เหมือนเป็นการทำร้ายอุปัชฌาย์อาจารย์ตัวเองในที่สุด
รักหลวงพ่อรักพระเถระ พวกท่านก็ต้องช่วยกันเป็นหูเป็นตาระวังภัยค่ะ ไม่ใช่เหมือนบางที่บางวัด ซึ่งชอบทำตัวเป็นมือเท้าเยี่ยงบ่าวเยี่ยงทาสให้พระผู้ใหญ่
ถ้าไม่อยากให้เกิดภาพแบบนี้ ไม่ว่าจะกับวัดไหนก็ตาม อย่าปล่อยให้อุปัชฌาย์อาจารย์ของท่าน เป็นคนที่ทำอะไรก็ถูกไปหมด อย่าปล่อยให้อุปัชฌาย์อาจารย์ของท่านทำอะไรก็ไม่มีใครกล้าขัดกล้าเตือน
ถ้าอุปัชฌาย์อาจารย์หลงทิศ ท่านต้องเป็นเข็มทิศให้ได้ และถ้าอุปัชฌาย์อาจารย์ตาบอด ท่านต้องเป็นดวงตาในอุปัชฌาย์อาจารย์ค่ะ
ส่วนพระผู้ใหญ่ จะทำอะไรก็ให้นึกถึงข้าวน้ำของชาวบ้านให้เยอะๆ นะคะ นึกถึงลูกพระลูกเณรที่เคารพศรัทธาท่าน อย่าทิ้งศรัทธาเพราะเห็นแก่กิเลสตัณหา อย่าทิ้งความดีที่ท่านอุตส่าห์สั่งสมมาเพราะเห็นแก่สีกาคนเดียวเลยค่ะ"
