อุทาหรณ์คนแพ้อาหาร! สั่งย้ำไร้กุ้ง แต่เจอใน "หมึกผัดน้ำดำ" เกือบเสียชีวิตกลางร้านดัง

เปิดอุทาหรณ์ชวนผวา! ลูกค้าแพ้กุ้งรุนแรงเกือบเสียชีวิตกลางร้านอาหารดัง หลังเมนู "หมึกผัดน้ำดำ" มี "กะปิ" โดยไม่แจ้ง พ้อ "ครัวไทยอยากเป็นครัวโลก นี่คือวาระแห่งชาติ" ย้ำร้านอาหารไทยต้องตระหนักถึงความสำคัญของสารก่อภูมิแพ้เพื่อความปลอดภัยของผู้บริโภค

เมื่อวันที่ 17 มิ.ย. ผู้ใช้เฟซบุ๊ก “chayutpol sukkaew” ออกมาโพสต์ข้อความแชร์ประสบการณ์การแพ้อาหารรุนแรง (Anaphylaxis) ที่เกือบถึงแก่ชีวิตของตัวผู้โพสต์เองที่ร้านอาหารชื่อดังแห่งหนึ่ง ซึ่งได้ตอกย้ำถึงความสำคัญของการยกระดับมาตรฐานสุขอนามัยและความเข้าใจเกี่ยวกับสารก่อภูมิแพ้ในอุตสาหกรรมอาหารไทยหากครัวไทยยังคงมุ่งมั่นสู่เป้าหมาย "ครัวโลก" อย่างแท้จริง โดยผู้โพสต์ได้ระบุข้อความว่า

“ถ้าครัวไทยอยากเป็นครัวโลก นี่คือวาระแห่งชาติ ไม่ได้มาประจานนะครับ แต่อยากฝากไว้เป็นอุทาหรณ์สำหรับคนแพ้อาหารทะเล คือแพ้นี่แพ้จริงๆ แพ้แบบถึง ชีวิตเลยนะ โพสต์นี้ผมไม่ได้โกรธร้าน Rongsi Pochana โรงสีโภชนา แต่อย่างใดนะครับ แต่อยากให้คนที่แพ้พึงระวังไว้ เวลารับระทานอาหารนอกบ้าน มันทำให้เราหลอนไปเลยครับ

เรื่องมีอยู่ว่า เดิมผมเป็นคนแพ้อาหารทะเลอยู่แล้ว แล้วผมเพิ่งแอดมิตออกจากโรงพยาบาลมาด้วยเมื่อสองอาทิตย์ที่แล้ว ด้วยสภาพจิตใจที่ดีขึ้นแล้ว เหมือนได้ชีวิตใหม่ จากอาการ anaphylaxis. คือแพ้รุนแรง แพ้แบบถึงแก่ชีวิต จนหมอต้องออกใบรับรองแพทย์ให้ พกยา adrenaline เอาไว้ฉีดยาเข้าหน้าขาถ้าเกิดอาการขึ้นอีก

เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นก็คือ วันนี้ควรจะเป็นวันที่ดีด้วยซ้ำ คือเรานัดญาติของเรามารับประทานอาหารที่ร้านนี้ แล้วบทสนทนาที่เกิดขึ้นก็คือ

ผมกำลังสั่งอาหาร ในเมนูของร้านโรงสีโภชนาก็ดีนะครับ มีรูปอาหารทุกอย่างที่มีรูปกุ้งกำกับไว้ ก็ดูดี

ตอนแรกผมกำชับกับร้านแล้ว ทุกคน ทั้งแฟนผมแล้วก็ญาติผมถามเขาเลยว่ามีเมนูไหนที่มีกุ้งบ้าง ผมกินไม่ได้นะผมแพ้รุนแรง แพ้แบบตายได้เลย

น้องที่มารับออเดอร์ก็รับทราบดีว่าผมแพ้กุ้ง

จนเราสั่งอาหารมาเต็มโต๊ะ

มี
1. กะพงสามรส
2. หมึกผัดน้ำดำ
3. เผือกทอด
4. ขนมครกปู
5. ผัดถั่วแขก

ผมให้ทายว่าจานไหนมีกุ้ง?

คำตอบคือจะรู้ไหม เพราะว่ากำชับไปแล้วว่ากินกุ้งไม่ได้นะ …..

สักพักพนักงานเดินมาบอกว่า ผัดถั่วแขกมีกุ้งนะคะ เราก็โอเคเพราะว่ายังไม่ได้ตักเข้าปาก

งั้นผมให้ทายต่อว่าจานไหนมีกุ้ง?

อะคุณลองทายดู?

คำตอบคือจะรู้ไหม???? ไม่มีใครรู้หรอกครับ เรารู้แค่อย่างเดียวว่าเรากำชับเขาได้ว่าเราแพ้แบบรุนแรง

ผมตักเมนูหมึกน้ำดำเข้าปาก คำเดียว
ก็รู้สึกเลยว่ามันมีกุ้ง และมันต้องเป็นกุ้งแน่ๆ

ผมหันไปถามพนักงานว่า
น้อง……. ไอ้เมนูหมึกผัดน้ำดำเนี่ยมีกุ้งไหม
(เสียงผมเริ่มสั่นแล้วนะเพราะว่าเริ่มมีอาการแพ้กำเริบ)

พนักงาน: มีกะปิค่ะ

เท่านั้นแหละทั้งโต๊ะผม อุทานพร้อมกันเลย
เอ้า!!!!

หลังจากนั้นชุลมุนเลยครับ
อาการแพ้ผมกำเริบหนักขึ้น

โชคดีที่ญาติที่มาอยู่ด้วยเป็นหมอ ผมรีบวิ่งไปที่รถเพื่อไปเอายาฉีด กับเข็ม เพื่อรีบมาปักเข้ากล้ามเนื้อ หัวใจผมเต้นเร็วขึ้นเรื่อยๆ
ดูจาก Apple Watch จาก 110 เป็น 120 เป็น 130 140 ลดสูงสุดที่ 153 ครั้งต่อนาที
หัวใจเหมือนจะหลุดออกจากเบ้าเลยอะ
รู้สึกเหมือนจะตายแล้ว

ญาติผมที่เป็นหมอก็รีบหักยา แล้วก็เอาเข็มดูดตัวยาขึ้นมา ยาดูดไม่ขึ้น หมอเลยพยายามดูดยาอีกรอบ แต่ดูดได้แค่ 0.2 แต่ผมต้องใช้ 0.5 ก็เลยให้หมอปักยาเข้าที่หน้าขาก่อนรอบหนึง ส่วนอีกรอบหนึ่งหมอก็ดูดให้อีกครั้งหนึ่ง 0.3 แล้วก็ปักยาเข้าที่หน้าขาผมอีกครั้ง

คุณเชื่อไหมว่าพนักงานทำตัวไม่ถูกกับสิ่งที่เกิดขึ้นตรงหน้า

ผมเรียกพนักงานมาถามว่า
เมนูร้าน หมึกผัดน้ำดำ ใส่กะปิ ทำไมไม่มีรูปกุ้งอยู่ พี่ไม่รู้เหรอว่าผมแพ้แบบตายได้เลยอะ ..

พนักงานอ้ำอึ้งพูดอะไรไม่ถูก

ตอนนั้นผมไม่ไหวแล้ว
หัวใจเหมือนจะเต้น จะหลุดออกจากเบ้า
ตัวสั่นหน่อยๆ มันตายแล้วอีกและ

คือในใจไม่ได้คิดอะไรเลย
คิดแค่ว่า เซ็งอะ คือเพิ่งออกจากโรงพยาบาลแท้ๆ

กำชับกับคนอื่นไว้แล้วแท้ๆ ว่ากินกุ้งไม่ได้เพิ่งออกจากโรงพยาบาลมา ทำไมในครัวเขาชุ่ยแบบนี้

ผมถามใครๆ ว่ากะปิทำมาจากอะไร
ทุกคนก็รู้ทั้งนั้น ว่ามันทำมาจาก “กุ้ง“

ขนาดถามพยาบาลที่โรงพยาบาลเขายังรู้เลย ว่ามันทำมาจาก ”กุ้ง“

มันน่าหงุดหงิดไหมครับ แทนที่ผมจะได้กินข้าวเสร็จกลับบ้านไปนอนที่บ้าน

แล้วรู้ว่ามันจบยังไง

ผมโดนส่งเข้าห้องฉุกเฉินอีกแล้ว
แล้วผมโดนฉีดยาแก้แพ้แบบรุนแรงอีกแล้ว

แล้วแทนที่ผมจะได้เอนจอยกับโมเมนต์ของญาติที่มา กับลูกค้าที่ผมนัดไว้พรุ่งนี้เพื่อที่จะไปวางแผนการเงิน ทุกอย่างต้องจบลง เพราะความไม่รอบคอบของใครบางคนในร้าน

อย่าคิดว่ามันเล่นๆ นะครับ มันมีผลต่อชีวิตของคนอื่น

ผมมาที่โรงพยาบาล หมอบอกว่าทำถูกแล้วที่ส่งโรงพยาบาลทัน ทำถูกแล้วที่ได้ปักยาเข้าหน้าขา

ส่วนค่ารักษาพยาบาลผมไม่ห่วงครับ
ผมมีประกันมากพอ

ผมโพสต์นี่เพราะแค่อยากฝากอุทาหรณ์ไว้

ถ้าคุณแพ้อาหารอะไรก็ตาม
นอกจากคุณกำชับกับร้านแล้ว
คุณอย่านิ่งนอนใจ คุณควรมียาฉุกเฉินพกติดตัวไว้ตลอด

และร้าน ก็ควรมีแนวทางการปฏิบัติ
สำหรับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น อย่างเช่นคนที่แพ้แบบนี้อีกคุณควรเตรียมยา andrinaline ไว้ และเมนูที่มีกะปิ = กุ้ง นะครับ

คุณลองคิดดูนะ ถ้าผมไม่พกยานี้ไว้ที่รถแล้วผมตายคาร้านขึ้นมาที่เกิดจากความไม่รอบคอบของคุณมันจะเกิดอะไรขึ้น มันส่งผลเสียต่อร้านคุณมากนะครับ

แล้วมันคงสร้างความแค้นใจให้ครอบครัวของผมอย่างมาก แต่ผมไม่ได้เอาเรื่องอะไรหรอก แค่อยากฝากไว้เป็นอุทาหรณ์เฉยๆ”