อดีตบรรณาธิการข่าวเฉพาะกิจ สถานีโทรทัศน์ไอทีวีแฉวงจรอุบาทว์ เผยประสบการณ์สุดสะท้านวงการ เผยเบื้องลึกขบวนการผลประโยชน์มหาศาลใต้ท้องทะเลไทย ตั้งแต่ส่วยเรือประมง ยันธุรกิจท่องเที่ยวสีเทา พร้อมตั้งคำถามดังๆ ทำไมปัญหาบุกรุกทำลายทรัพยากรทางทะเลแก้ไม่ตกเสียที? ใครกล้าแหวกม่านเข้าไปรู้เห็น เป็นต้องเจอดี!
เมื่อวันที่ 22 เม.ย. "จตุรงค์ สุขเอียด" อดีตบรรณาธิการข่าวเฉพาะกิจ สถานีโทรทัศน์ไอทีวี ผู้เชี่ยวชาญเรื่องการทำข่าวสืบสวนสอบสวน ออกมาโพสต์เฟซบุ๊กในชื่อตนเอง ให้ข้อมูลและประสบการณ์น่าสนใจ สมัยที่ยังเป็นนักข่าวเกี่ยวกับการอนุรักษ์ทรัพยากรธรรมชาติในประเทศไทย และการบุกรุกทำลายว่า
“ผมทำข่าว การบุกรุกทำลายป่าฯ บุกรุกอุทยานฯ ทั้งทางบกและทะเลมากมายหลายพื้นที่
ผมพบว่าป่าลดลงทุกปี จากการถูกออกเอกสารสิทธิสวม ผ่านการทุจริตโดยมีเจ้าหน้าที่รัฐเกี่ยวข้อง
มีกรณีหนึ่ง หัวหน้าอุทยานฯ ทางอีสานคนหนึ่ง พยายามวิ่งเต้นไปเป็นหัวหน้าอุทยานทางทะเล ทางภาคใต้
ผมไปถามรุ่นพี่คนหนึ่งในวงการว่า มันดีกว่า ทางบกอย่างไร
ทั้งที่เราเห็นมีแต่น้ำกับทะเล
เขาตอบว่า ถ้า 5 สน.ในกรุงเทพฯ มีทำเลทอง ที่ตำรวจวิ่งกันหลัก 50 ล้านเพื่อไปเป็นผู้กำกับฯ
อุทยานฯ ทางทะเล โดยเฉพาะที่ฝั่งอันดามัน มันมีมูลค่ามากกว่านั้น
ฟังแล้วฉงนเลยครับ เพราะคิดว่าคงมีแต่เรือประมงจะให้เก็บส่วยกันหรือ..
เขาบอก คุณไม่รู้อะไร?
อุทยานฯ ทางทะเลแหล่งหาเงินทั้งนั้น
คือ อุทยานฯ ทางทะเลเป็นแหล่งท่องเที่ยว ทะเลไทยมีนักท่องเที่ยวจำนวนนับล้านคนมาเที่ยว สร้างรายได้มหาศาลเข้าท้องถิ่นและประเทศ
จึงมีธุรกิจจำนวนมาก มีทั้งทำถูกกฎหมาย กึ่งผิด และผิดเลย มีสิ่งของผิดกฎหมายของเถื่อนหลายชนิด ขนส่งทางทะเลขึ้นตามชายฝั่ง มีเรือหลายสัญชาติมา
มีร้านอาหารริมทะเล เรือทัวร์ ทริปดำน้ำ และอีกมากมาย
ทุกๆ กิจกรรม รวมทั้งค่าเหยียบแผ่นดินรายหัวก็มากมายมหาศาลแล้ว จนมีข่าวการทุจริตที่ยังหาทางแก้กันอยู่
ที่ผ่านมา แค่วัดครึ่งหนึ่งกรรมการครึ่งหนึ่งก็ร่ำรวยมหาศาลตั้งแต่ลูกพี่ถึงลูกน้อง ที่สั่งลงไป จนถึงลูกพี่ที่เป็นหัวหน้าใหญ่
จึงมีคำพูดว่า ค่าวิ่งเต้นเรียกกันว่า กี่กิโลฯ
ถ้าบนบกมีส่วยจราจร คุณอย่าลืมว่าทางน้ำย่อมมีส่วยทางทะเลได้เช่นกัน
ยิ่งเรือทัวร์ เรือดำน้ำ และเรือขนส่งอีกมากมายที่แล่นสวนกันจนคลื่นกระจายในช่วงไฮซีซัน
ทะเล มีแต่เงินทั้งนั้น
แล้วใต้ทะเลล่ะ ก็มีการดำน้ำ มีปะการังเป็นความใฝ่ฝันจะชมของนักเดินทางไกล ยิ่งห้ามยิ่งอยากลงไป แล้วทำอย่างไรล่ะ....
ผมถึงบางอ้อ...แบบนี้นี่เอง
เอาเป็นว่าเมื่อมีผลประโยชน์มากมายแบบนี้ จึงไม่แปลกที่เมื่อมีคนนอกระบบราชการเข้าไปรู้ ไปเห็น เขาจึงไม่เป็นที่รัก
ยิ่งคนนอกนั้น เอาเงินปิดปากไว้ก็ไม่ได้
งานราชการบ้านเรา เฉพาะผมไปเปิดโปงมา นับครั้งได้ มีไม่กี่คดีที่จะได้รับการแก้ไขจริงจัง
ผ่านมา 30 ปีในวงการ ป่ายังลดลงทุกปี ทั้งที่มีเจ้าหน้าที่พิทักษ์ป่าอยู่ทุกพื้นที่
ทรัพยากรทางทะเล ทั้งที่มีกรมอุทยานทางทะเลและชายฝั่งรับผิดชอบ
ทำไม มันไม่แก้ได้เสียที
งบประมาณใช้ทำแผ่นป้ายหมดหรือไร
ผมไปพบเจ้าหน้าที่ระดับปฏิบัติงานหลายคน หลายคดี เขายอมรับตรงๆ ใช้ไม้แข็งกับคนพื้นที่อยู่ไม่ได้ครับ
กลางคืน มีเสียงปืนดังหน้าบ้านพักบ้าง หน้าหน่วยบ้าง
มีทั้งข่มขู่ และคุกคามจริงๆ ....
ส่วนเมื่อถามว่า ทำไมไม่ฟ้องระดับอธิบดี เขาว่า ก็นั่นแหละ จะไว้ใจใครได้
หากอธิบดีคนไหน ตรงหน่อยๆ ก็ไม่จับ รอพานักข่าวลงไปทำทีตรวจสอบแบบไม่ท้าทาย เพราะคนพื้นที่เขาก็มีลูกพี่เป็นนักการเมืองในท้องถิ่นทั้งนั้น
นักการเมืองในท้องถิ่นก็สายตรงนักการเมืองในพื้นที่ และรัฐมนตรี
ใครขึ้นเป็นอธิบดีแล้ว ก็ไม่อยากถูกย้ายกลางคัน จนออกไปเกษียณราชการสุดท้ายในตำแหน่งอื่น
อย่างน้อยชีวิตราชการสุดท้ายก็จบสวยๆ
รอหลังเกษียณจะไปพักใจทางการเมือง เป็นนักวิชาการอิสระ หรือไปเป็นที่ปรึกษารีสอร์ตหรูๆ วิวสวยๆ วิวดีที่เดิมๆ จะดีกว่า
ปัญหาทรัพยากรบ้านเราจึงเป็นแบบนี้
ในระบบราชการจึงไม่อยากให้คนนอกเข้าไป เพราะวุ่นวาย
แม้จะบอกว่าป่าและทรัพยากรธรรมชาติเป็นของทุกคน แต่ก็ไม่ใช่ทุกคนจะได้สิทธิ์เข้าไปคุ้มครอง
นอกจากคนของท่านๆ
รูปบ้านบนภูเขาสร้างเสร็จ ทั้งที่บุกรุกฯ และมีหน่วยพิทักษ์ป่าอยู่ไม่ไกล
แผนที่คือผังอุทยานแห่งชาติสิรินาถ ภูเก็ตที่ถูกนายทุนทั้งไทยและต่างชาติบุกรุก ออกโฉนด ทำรีสอร์ตหรูแบบไม่เกรงใจใคร... อยู่ในตอนนี้ครับ”