จากความต้องการยาสีฟันเพื่อที่จะมาตอบโจทย์ส่วนตัวในเรื่องการรักษาสิ่งแวดล้อม แต่กลับกลายเป็นจุดเริ่มต้นให้ หลิว-เกวลิน ศักดิ์สยามกุล นำมาต่อยอดเป็นผลิตภัณฑ์ใหม่ให้แก่ท้องตลาด กับยาสีฟันชนิดเม็ดในชื่อแบรนด์ว่า “Cheww.co” ด้วยวัตถุประสงค์ที่ว่า ใส่ใจทุกรายละเอียด ตั้งแต่การหาวัตถุดิบ การผลิต ไปจนถึงการขนส่ง และการใช้จริงของผู้บริโภค เพื่อตอบโจทย์ให้กับการแปรงฟันเพื่อสิ่งแวดล้อมจริงๆ
• จุดเริ่มต้นของยาสีฟันชนิดนี้มีที่มาที่ไปยังไงครับ
จริงๆ ตัวเราในตอนนั้นกำลังรอที่จะไปเรียนต่อปริญญาโททางด้านการจัดการเพื่อความยั่งยืน ก็เลยมีพื้นฐานทางด้านปัญหาสิ่งแวดล้อมและการออกแบบในลักษณะนี้อยู่แล้ว ทีนี้พอถึงช่วงปลายปีที่ผ่านมา เหมือนกับเป็นช่วงที่กำลังหาทางเปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตของตัวเองให้เป็นแนว Zero Waste ก็คือสร้างขยะให้น้อยที่สุด จากนั้นเราก็เริ่มค้นหาในแบบนี้ไปเรื่อยๆ ว่ามันจะมีสินค้าทางเลือกอะไรบ้างที่จะสามารถตอบสนองในตรงนี้ได้บ้าง
เราก็พบว่าพื้นที่ที่แก้ปัญหาได้ยากที่สุดก็คือ บริเวณในห้องน้ำของบ้านเราเอง เพราะมันไม่ค่อยมีทางเลือกเท่าไหร่ แล้วเราก็ค้นพบอีกว่าปัญหาที่เราหาทางออกไม่ได้เลยก็คือเรื่องของยาสีฟัน ซึ่งในชีวิตประจำวันยังไงก็ต้องการซื้อในแบบหลอดเพื่อมาใช้อยู่แล้ว จนกระทั่งเราไปเจอยาสีฟันยี่ห้อหนึ่งน่าจะเป็นแบรนด์ของอังกฤษ เป็นยาสีฟันแบบเม็ด เรารู้สึกว่าเราชอบและมีความตั้งใจ อยากที่จะนำเข้ามาใช้
แต่พอมาคิดอีกทีว่าการที่จะนำเข้ามาเรื่อยๆ แล้วเราก็ใช้ตลอด เราก็รู้สึกว่ามันเป็นการสร้างมลพิษทางหนึ่งเหมือนกัน เราก็เลยคุยกับทางญาติที่เป็นเภสัชกรว่าเราสามารถที่จะทำสิ่งนี้เองได้มั้ย ซึ่งความคิดแรกสุดเราไม่ได้คิดในเชิงค้าขายเลย แล้วพอเราเริ่มทดลองทำและใช้กันดูก็รู้สึกว่ามันเวิร์ก ก็เลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่าเมืองไทยจะมีความสนใจในผลิตภัณฑ์นี้มั้ย เลยทำสินค้านี้ขึ้นมาในช่วงกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี้เองค่ะ
• พื้นที่ในห้องน้ำมันมีความยากในการแก้ปัญหายังไงครับ
หมายถึงว่าอุปกรณ์ในห้องน้ำนี่แหละค่ะ อย่างเช่นว่า พวกสบู่ มันก็จะเป็นลักษณะว่าเป็นสบู่เหลวที่อยู่ในขวดปั๊มพลาสติก ทางเลือกของสบู่เหลวก็คือ สบู่ก้อน ซึ่งจริงๆ แล้วเราสามารถที่จะทำสบู่ใช้เองที่บ้านได้ค่ะ แต่สิ่งที่ไม่มีทดแทนเลยก็คือยาสีฟัน ถ้าถามว่าใช้ได้มั้ย มันก็ทำได้ แต่มันจะเป็นแบบเหลวๆ หรือเป็นแบบอื่น ซึ่งเราก็ยังมีความกังวลในเรื่องของความสะอาดอยู่ เนื่องจากมันเข้าไปอยู่ในปาก
• แสดงว่าการจัดการในห้องน้ำก็เป็นอีกข้อที่เป็นเรื่องยากในแง่ของสิ่งแวดล้อมด้วย
ถามว่าไม่ตั้งใจมั้ย เรียกว่าเราไม่ได้คิดถึงมันดีกว่า จริงๆ ยาสระผม หรือสบู่ที่เราใช้ มันก็เป็นสารเคมีชนิดหนึ่ง แต่มันก็เป็นอีกปัจจัยที่ในการถูกทิ้งในท่อน้ำทิ้ง ส่งต่อไปที่แม่น้ำ หรือลงไปในทะเล เรียกได้ว่าการใช้ชีวิตของมนุษย์ทุกอย่างก็สร้างผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหมดเลย เพียงแต่ว่าตราบใดที่เรายังต้องใช้ชีวิตอยู่ เราจะทำยังไงให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้น้อยที่สุด
• พอได้แนวคิดมาแล้ว ในส่วนของทีมงานต้องมีการปรับตัวอยู่พอสมควรมั้ยครับ
จริงๆ ก็เยอะเลยค่ะ เพราะในทีมเอง 5 คน ก็ไม่ใช่คนที่มีแนวคิดในเรื่องสิ่งแวดล้อมกันหมดทุกคน แต่ด้วยตัวเราที่เรียกว่าเป็นตัวต้นคิดที่จะทำสิ่งนี้ละกัน จะต้องบอกเขาว่าอะไรที่ทำได้หรือไม่ได้ ถ้าทำแล้วจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมยังไง ก็บอกเขาว่าพฤติกรรมที่ทำในชีวิตประจำวันหรือวิธีคิดในการทำงานของเขามันสามารถเปลี่ยนแปลงได้นะ มันก็เหมือนกับให้ทีมงานได้เรียนรู้
พอพวกเขาได้ศึกษาแล้ว เขาก็จะไปส่งต่อให้คนรอบตัวอีกทีหนึ่ง จริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไปที่จะทำ มันเป็นเรื่องที่เราต้องใส่ใจมากขึ้น เช่นเวลาที่เราส่งของออนไลน์ เราจะมีวัสดุกันกระแทกที่เป็นพลาสติกห่อหุ้มใช่มั้ยคะ ถ้าเป็นแบบที่เราทำจะไม่ใช้พลาสติกเลย จะเป็นเศษกระดาษที่มาจากพาร์ตเนอร์เราแทน ลักษณะประมาณนี้ค่ะ คือการหาวัสดุทดแทนเพื่อการลดการใช้
• ในเรื่องของคุณสมบัติของผลิตภัณฑ์ อยากให้ช่วยอธิบายตรงนี้หน่อยครับ
ในเรื่องของส่วนผสม หลักๆ ก็เป็นตัวเดียวกันที่ยาสีฟันปกติใช้อยู่ เช่น โซเดียมคลอไรด์ มีสารให้ความหวานจากพืช อย่างซอร์บิทอล มานิทอล แล้วก็มีเมนทอล สเปียร์มินต์ ที่ทำให้มันเกิดกลิ่น ทำให้ลมหายใจสดชื่น แต่สิ่งที่ต่างออกไป คือ เราไม่มีสถานที่ทำให้เป็นรูปแบบเจล เพราะฉะนั้นตัวนี้ก็เป็นตัวที่ช่วยลดพลังงานที่ใช้ในการสกัดสารต่างๆ ที่เอามาใช้ผลิตด้วย
ถ้าถามว่าคุณสมบัติมันเหมือนกันไหม อย่างแรก ยี่ห้อเราไม่ใส่สารฟลูออไรด์ เพราะฉะนั้นในเรื่องของการรักษาอาการเสียวฟัน หรือเหงือกร่น สารเคลือบฟันก็จะไม่มี แต่ว่าจะช่วยในเรื่องของฟันสะอาดและลมหายใจ แต่ถ้าทันตแพทย์แนะนำคำว่าถึงแม้จะไม่มีฟลูออไรด์ แต่มีการพบแพทย์เป็นประจำ แล้วมีการเคลือบฟลูออไรต์ปีละ 2 ครั้ง แค่นั้นก็เพียงพอ
• เรียกว่าซีเรียสในส่วนผสมของผลิตภัณฑ์เลย
ใช่ค่ะ ซีเรียสมาก เพราะว่าถ้าไหนๆ จะลดแล้ว เราก็จะลดให้ครบ ก็จะมีหลักการที่เรียกว่า Life Cycle Assessment ก็คือการวิเคราะห์วงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ ตั้งแต่ว่าได้วัตถุดิบมาจากไหน มีการผลิตยังไง ใช้งานยังไง ขนส่งยังไง จนกระทั่งการสิ้นสุดของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง มันทำได้ยังไง คือถ้าถามลงไปลึกๆ เทียบกับผลิตภัณฑ์ในตลาดแล้ว ในทุกส่วนคือเราต้องการลดลงหมดเลย ถือว่าเป็นการทะเยอทะยานมาก (หัวเราะ)
คือลดตั้งแต่วัตถุดิบที่ใช้ในการผสม หรือว่าเวลาที่เราผลิตยาสีฟันปกติ เราต้องใช้น้ำในปริมาณที่มากเพื่อทำให้เขาอยู่ในรูปของเจล แต่ถ้าอยู่ในรูปของเม็ดแล้วมันคือการเอาผงวัตถุดิบมาอัดให้มันเป็นก้อน เพราะฉะนั้นเลยเป็นการตัดในเรื่องของปริมาณของน้ำในการผลิตออกไปหมดเลย ทีนี้มันเป็นผลสืบเนื่องเลย ในเรื่องของการขนส่งเราก็ไม่ต้องขนส่งน้ำในหลอดยาสีฟันไปด้วย น้ำหนักมันก็จะเบาลง ซึ่งในทางด้านออกแบบเรียกว่าเราคงด้าน Functional Unit ไว้ ก็คือจะคงในเรื่องประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก ส่วนอื่นๆ เหมือนกับว่าเราหาทางออกที่กระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยลง แต่ว่ายังคงมีความรู้สึกเหมือนเดิม
• แน่นอนว่าถือเป็นเจ้าแรกๆ ของยาสีฟันที่ทำในลักษณะอย่างนี้ มีความรู้สึกกดดันเล็กๆ มั้ยครับ
ถามว่ากดดันไหม อาจจะตอบแบบน่าหมั่นไส้ว่าไม่กดดันเลย (หัวเราะเบาๆ) เพราะเรามองว่าเราอยากสร้างทางเลือก คือตอนแรกที่ทำเราก็ไม่คิดว่าคนจะรู้จักมากอะไรขนาดนั้น เราแค่อยากเป็นหนึ่งในทางเลือก มีความใส่ใจเรื่องสิ่งแวดล้อม แล้วพอเราทำ เราก็ไม่ได้หวังเรื่องกำไรในเวลาข้างหน้า แต่เราจะวัดความสำเร็จของบริษัทจากผลกระทบที่เราสร้าง คือเราวัดปริมาณจากสิ่งที่เราขายออกไป แล้วเทียบเป็นยาสีฟันแบบหลอดว่าเราได้ช่วยลดขยะไปแล้วกี่หลอด จะเป็นในลักษณะนั้นมากกว่า ทีนี้ความกดดันก็น้อยลง เราก็ไม่ได้หวังว่าจะรวยจากสิ่งนี้ แต่ในแง่ของธุรกิจก็ต้องอยู่ได้ ให้มีความสมดุลซึ่งกันและกัน แค่นั้นเอง
• แต่ในเรื่องของความสร้างสรรค์ ผลตอบรับอาจจะมีความงุนงงแน่ๆ อยู่นะครับ
ช่วงที่ทำการตลาดแรกๆ ทุกคนก็สงสัยเหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่ตอนนี้ปัญหาสิ่งแวดล้อมมีการตื่นตัวกันทั่วโลกแล้ว อาจจะมีในเรื่องของข่าวที่เด็กๆ ออกมาประท้วงด้วยการหยุดเรียน ด้วยกระแสหล่านี้มันเลยทำให้ความเข้าใจในคนมีมากขึ้น แล้วคนก็มีความรู้สึกว่าถ้ามันไม่ได้ยากเกินไป ทำไมเราถึงจะเป็นส่วนหนึ่งในการแก้ปัญหานี้ไม่ได้ คนที่ให้ความสนใจก็มีเยอะเหมือนกันค่ะ มีทุกเพศทุกวัยเลย อย่างนักเรียนมัธยม หรือนักศึกษาก็ได้มาซื้อผลิตภัณฑ์ของเรา เพราะเขารู้สึกว่าสิ่งนี้น่าจะตอบโจทย์อะไรบางอย่าง
หรือแม้กระทั่งผู้ใหญ่วัยสูงอายุ เขาก็มีความใส่ใจในเรื่องสิ่งแวดล้อมอยู่แล้ว เขาก็จะลองว่าผลิตภัณฑ์นี้มีสารสกัดจากพืชด้วย แล้วเขารับประทานอาหารมังสวิรัติ เขาก็สามารถใช้ได้ มันก็จะมีลูกค้าที่มีความหลากหลายเข้ามา แต่อย่าเรียกว่าปรากฏการณ์เลยค่ะ เรามองตัวเองว่าเราเป็นพืชที่เล็กบ้างใหญ่บ้างแล้วแต่ละช่วงเวลามากกว่า แต่ถ้าวันหนึ่งเราเป็นพืชที่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่พัดปัญหาเดิมๆ ออกไปได้มันก็จะดี
• แต่ในด้านธุรกิจ มันก็ถือว่าต้องต่อสู้กับความคิดของผู้บริโภคเหมือนกันนะครับ
เรามองว่าเป็นการต่อสู้ในเรื่องของความเชื่อว่าเราจะอยากจ่ายเงินเยอะขึ้นเพื่อรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมไหม หรือว่าเราอยากจ่ายน้อยลง แล้วให้ชีวิตเรามีเงินเหลือเก็บ แต่ถามว่าเป็นการวัดใจกับผู้บริโภคไหม ก็แล้วแต่ดุลพินิจค่ะ การที่เขาจะใช้หรือไม่ใช้ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รักโลก คือเขาอาจจะใช้อย่างอื่นได้แต่ว่าไม่ชอบกลิ่น ก็เป็นไปได้ ก็สรุปไม่ได้ว่าถ้าไม่ใช้ของของเราก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่รักโลก บางทีเขาอาจจะมีทางอื่น
อย่างถ้าเป็นแนวที่สุดโต่งมากๆ เขาอาจจะใช้ไหมขัดฟันเลย นั่นอาจจะเป็นวิธีที่ไม่มีขยะหลงเหลืออยู่เลย และอาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วก็ได้ เรามองว่าเป็นความเหมาะสมหรือความถนัด ความชอบของแต่ละคน ซึ่งในยุคนี้คนก็มีไลฟ์สไตล์ที่หลากหลาย อันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกให้เท่านั้นเอง
• ความคาดหวังของผลิตภัณฑ์ในแง่ทางธุรกิจและด้านสิ่งแวดล้อมครับ
เราตั้งใจว่าจะช่วยลดขยะบนโลกให้ได้ในทุกๆ ปี อย่างเช่นว่าปีนี้เราตั้งใจว่าจะลดให้ได้ 10,000 ชิ้น ปีต่อๆ ไปก็อยากจะให้มันเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ อันนี้ก็เป็นความท้าทายขององค์กร ก็อยากจะให้ไปถึงจุดนั้น แล้วทีนี้กิจกรรมทุกอย่างหรือว่าสิ่งใดที่เราตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำว่ามันตอบโจทย์สิ่งนั้นก็จะถูกทำ แต่ถ้าไม่ตอบโจทย์เราก็ไม่ทำ เพราะว่าอีก 12 ปีข้างหน้า เราจะแก้ไขปัญหาโลกร้อนไม่ทัน ถ้าเรายังไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย
คือถ้ามองในแง่ธุรกิจมันก็เป็นโอกาสอีกตัวหนึ่ง เพียงแต่ว่าการเข้ามาทำธุรกิจเพื่อสิ่งแวดล้อมก็มีความตั้งใจที่แตกต่างหลากหลายออกไป ในส่วนของเราเองก็มองถึงในเรื่องกำไรและการสร้างผลกระทบที่ดีต่อสิ่งแวดล้อมมันต้องไปคู่กัน ซึ่งต้องมีความสมดุลในส่วนนี้มากๆ เลย (ยิ้ม)
เรื่อง : สรวัจน์ ศิลปโรจนพาณิช
ภาพ : แฟนเพจ Cheww.co
• จุดเริ่มต้นของยาสีฟันชนิดนี้มีที่มาที่ไปยังไงครับ
จริงๆ ตัวเราในตอนนั้นกำลังรอที่จะไปเรียนต่อปริญญาโททางด้านการจัดการเพื่อความยั่งยืน ก็เลยมีพื้นฐานทางด้านปัญหาสิ่งแวดล้อมและการออกแบบในลักษณะนี้อยู่แล้ว ทีนี้พอถึงช่วงปลายปีที่ผ่านมา เหมือนกับเป็นช่วงที่กำลังหาทางเปลี่ยนแปลงการใช้ชีวิตของตัวเองให้เป็นแนว Zero Waste ก็คือสร้างขยะให้น้อยที่สุด จากนั้นเราก็เริ่มค้นหาในแบบนี้ไปเรื่อยๆ ว่ามันจะมีสินค้าทางเลือกอะไรบ้างที่จะสามารถตอบสนองในตรงนี้ได้บ้าง
เราก็พบว่าพื้นที่ที่แก้ปัญหาได้ยากที่สุดก็คือ บริเวณในห้องน้ำของบ้านเราเอง เพราะมันไม่ค่อยมีทางเลือกเท่าไหร่ แล้วเราก็ค้นพบอีกว่าปัญหาที่เราหาทางออกไม่ได้เลยก็คือเรื่องของยาสีฟัน ซึ่งในชีวิตประจำวันยังไงก็ต้องการซื้อในแบบหลอดเพื่อมาใช้อยู่แล้ว จนกระทั่งเราไปเจอยาสีฟันยี่ห้อหนึ่งน่าจะเป็นแบรนด์ของอังกฤษ เป็นยาสีฟันแบบเม็ด เรารู้สึกว่าเราชอบและมีความตั้งใจ อยากที่จะนำเข้ามาใช้
แต่พอมาคิดอีกทีว่าการที่จะนำเข้ามาเรื่อยๆ แล้วเราก็ใช้ตลอด เราก็รู้สึกว่ามันเป็นการสร้างมลพิษทางหนึ่งเหมือนกัน เราก็เลยคุยกับทางญาติที่เป็นเภสัชกรว่าเราสามารถที่จะทำสิ่งนี้เองได้มั้ย ซึ่งความคิดแรกสุดเราไม่ได้คิดในเชิงค้าขายเลย แล้วพอเราเริ่มทดลองทำและใช้กันดูก็รู้สึกว่ามันเวิร์ก ก็เลยเกิดไอเดียขึ้นมาว่าเมืองไทยจะมีความสนใจในผลิตภัณฑ์นี้มั้ย เลยทำสินค้านี้ขึ้นมาในช่วงกุมภาพันธ์ที่ผ่านมานี้เองค่ะ
• พื้นที่ในห้องน้ำมันมีความยากในการแก้ปัญหายังไงครับ
หมายถึงว่าอุปกรณ์ในห้องน้ำนี่แหละค่ะ อย่างเช่นว่า พวกสบู่ มันก็จะเป็นลักษณะว่าเป็นสบู่เหลวที่อยู่ในขวดปั๊มพลาสติก ทางเลือกของสบู่เหลวก็คือ สบู่ก้อน ซึ่งจริงๆ แล้วเราสามารถที่จะทำสบู่ใช้เองที่บ้านได้ค่ะ แต่สิ่งที่ไม่มีทดแทนเลยก็คือยาสีฟัน ถ้าถามว่าใช้ได้มั้ย มันก็ทำได้ แต่มันจะเป็นแบบเหลวๆ หรือเป็นแบบอื่น ซึ่งเราก็ยังมีความกังวลในเรื่องของความสะอาดอยู่ เนื่องจากมันเข้าไปอยู่ในปาก
• แสดงว่าการจัดการในห้องน้ำก็เป็นอีกข้อที่เป็นเรื่องยากในแง่ของสิ่งแวดล้อมด้วย
ถามว่าไม่ตั้งใจมั้ย เรียกว่าเราไม่ได้คิดถึงมันดีกว่า จริงๆ ยาสระผม หรือสบู่ที่เราใช้ มันก็เป็นสารเคมีชนิดหนึ่ง แต่มันก็เป็นอีกปัจจัยที่ในการถูกทิ้งในท่อน้ำทิ้ง ส่งต่อไปที่แม่น้ำ หรือลงไปในทะเล เรียกได้ว่าการใช้ชีวิตของมนุษย์ทุกอย่างก็สร้างผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมหมดเลย เพียงแต่ว่าตราบใดที่เรายังต้องใช้ชีวิตอยู่ เราจะทำยังไงให้เกิดผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมให้น้อยที่สุด
• พอได้แนวคิดมาแล้ว ในส่วนของทีมงานต้องมีการปรับตัวอยู่พอสมควรมั้ยครับ
จริงๆ ก็เยอะเลยค่ะ เพราะในทีมเอง 5 คน ก็ไม่ใช่คนที่มีแนวคิดในเรื่องสิ่งแวดล้อมกันหมดทุกคน แต่ด้วยตัวเราที่เรียกว่าเป็นตัวต้นคิดที่จะทำสิ่งนี้ละกัน จะต้องบอกเขาว่าอะไรที่ทำได้หรือไม่ได้ ถ้าทำแล้วจะส่งผลกระทบต่อสิ่งแวดล้อมยังไง ก็บอกเขาว่าพฤติกรรมที่ทำในชีวิตประจำวันหรือวิธีคิดในการทำงานของเขามันสามารถเปลี่ยนแปลงได้นะ มันก็เหมือนกับให้ทีมงานได้เรียนรู้
พอพวกเขาได้ศึกษาแล้ว เขาก็จะไปส่งต่อให้คนรอบตัวอีกทีหนึ่ง จริงๆ แล้วไม่ใช่เรื่องยากจนเกินไปที่จะทำ มันเป็นเรื่องที่เราต้องใส่ใจมากขึ้น เช่นเวลาที่เราส่งของออนไลน์ เราจะมีวัสดุกันกระแทกที่เป็นพลาสติกห่อหุ้มใช่มั้ยคะ ถ้าเป็นแบบที่เราทำจะไม่ใช้พลาสติกเลย จะเป็นเศษกระดาษที่มาจากพาร์ตเนอร์เราแทน ลักษณะประมาณนี้ค่ะ คือการหาวัสดุทดแทนเพื่อการลดการใช้
• ในเรื่องของคุณสมบัติของผลิตภัณฑ์ อยากให้ช่วยอธิบายตรงนี้หน่อยครับ
ในเรื่องของส่วนผสม หลักๆ ก็เป็นตัวเดียวกันที่ยาสีฟันปกติใช้อยู่ เช่น โซเดียมคลอไรด์ มีสารให้ความหวานจากพืช อย่างซอร์บิทอล มานิทอล แล้วก็มีเมนทอล สเปียร์มินต์ ที่ทำให้มันเกิดกลิ่น ทำให้ลมหายใจสดชื่น แต่สิ่งที่ต่างออกไป คือ เราไม่มีสถานที่ทำให้เป็นรูปแบบเจล เพราะฉะนั้นตัวนี้ก็เป็นตัวที่ช่วยลดพลังงานที่ใช้ในการสกัดสารต่างๆ ที่เอามาใช้ผลิตด้วย
ถ้าถามว่าคุณสมบัติมันเหมือนกันไหม อย่างแรก ยี่ห้อเราไม่ใส่สารฟลูออไรด์ เพราะฉะนั้นในเรื่องของการรักษาอาการเสียวฟัน หรือเหงือกร่น สารเคลือบฟันก็จะไม่มี แต่ว่าจะช่วยในเรื่องของฟันสะอาดและลมหายใจ แต่ถ้าทันตแพทย์แนะนำคำว่าถึงแม้จะไม่มีฟลูออไรด์ แต่มีการพบแพทย์เป็นประจำ แล้วมีการเคลือบฟลูออไรต์ปีละ 2 ครั้ง แค่นั้นก็เพียงพอ
• เรียกว่าซีเรียสในส่วนผสมของผลิตภัณฑ์เลย
ใช่ค่ะ ซีเรียสมาก เพราะว่าถ้าไหนๆ จะลดแล้ว เราก็จะลดให้ครบ ก็จะมีหลักการที่เรียกว่า Life Cycle Assessment ก็คือการวิเคราะห์วงจรชีวิตของผลิตภัณฑ์ ตั้งแต่ว่าได้วัตถุดิบมาจากไหน มีการผลิตยังไง ใช้งานยังไง ขนส่งยังไง จนกระทั่งการสิ้นสุดของผลิตภัณฑ์ที่เกี่ยวข้อง มันทำได้ยังไง คือถ้าถามลงไปลึกๆ เทียบกับผลิตภัณฑ์ในตลาดแล้ว ในทุกส่วนคือเราต้องการลดลงหมดเลย ถือว่าเป็นการทะเยอทะยานมาก (หัวเราะ)
คือลดตั้งแต่วัตถุดิบที่ใช้ในการผสม หรือว่าเวลาที่เราผลิตยาสีฟันปกติ เราต้องใช้น้ำในปริมาณที่มากเพื่อทำให้เขาอยู่ในรูปของเจล แต่ถ้าอยู่ในรูปของเม็ดแล้วมันคือการเอาผงวัตถุดิบมาอัดให้มันเป็นก้อน เพราะฉะนั้นเลยเป็นการตัดในเรื่องของปริมาณของน้ำในการผลิตออกไปหมดเลย ทีนี้มันเป็นผลสืบเนื่องเลย ในเรื่องของการขนส่งเราก็ไม่ต้องขนส่งน้ำในหลอดยาสีฟันไปด้วย น้ำหนักมันก็จะเบาลง ซึ่งในทางด้านออกแบบเรียกว่าเราคงด้าน Functional Unit ไว้ ก็คือจะคงในเรื่องประโยชน์ใช้สอยเป็นหลัก ส่วนอื่นๆ เหมือนกับว่าเราหาทางออกที่กระทบต่อสิ่งแวดล้อมน้อยลง แต่ว่ายังคงมีความรู้สึกเหมือนเดิม
• แน่นอนว่าถือเป็นเจ้าแรกๆ ของยาสีฟันที่ทำในลักษณะอย่างนี้ มีความรู้สึกกดดันเล็กๆ มั้ยครับ
ถามว่ากดดันไหม อาจจะตอบแบบน่าหมั่นไส้ว่าไม่กดดันเลย (หัวเราะเบาๆ) เพราะเรามองว่าเราอยากสร้างทางเลือก คือตอนแรกที่ทำเราก็ไม่คิดว่าคนจะรู้จักมากอะไรขนาดนั้น เราแค่อยากเป็นหนึ่งในทางเลือก มีความใส่ใจเรื่องสิ่งแวดล้อม แล้วพอเราทำ เราก็ไม่ได้หวังเรื่องกำไรในเวลาข้างหน้า แต่เราจะวัดความสำเร็จของบริษัทจากผลกระทบที่เราสร้าง คือเราวัดปริมาณจากสิ่งที่เราขายออกไป แล้วเทียบเป็นยาสีฟันแบบหลอดว่าเราได้ช่วยลดขยะไปแล้วกี่หลอด จะเป็นในลักษณะนั้นมากกว่า ทีนี้ความกดดันก็น้อยลง เราก็ไม่ได้หวังว่าจะรวยจากสิ่งนี้ แต่ในแง่ของธุรกิจก็ต้องอยู่ได้ ให้มีความสมดุลซึ่งกันและกัน แค่นั้นเอง
• แต่ในเรื่องของความสร้างสรรค์ ผลตอบรับอาจจะมีความงุนงงแน่ๆ อยู่นะครับ
ช่วงที่ทำการตลาดแรกๆ ทุกคนก็สงสัยเหมือนกันว่ามันคืออะไร แต่ตอนนี้ปัญหาสิ่งแวดล้อมมีการตื่นตัวกันทั่วโลกแล้ว อาจจะมีในเรื่องของข่าวที่เด็กๆ ออกมาประท้วงด้วยการหยุดเรียน ด้วยกระแสหล่านี้มันเลยทำให้ความเข้าใจในคนมีมากขึ้น แล้วคนก็มีความรู้สึกว่าถ้ามันไม่ได้ยากเกินไป ทำไมเราถึงจะเป็นส่วนหนึ่งในการแก้ปัญหานี้ไม่ได้ คนที่ให้ความสนใจก็มีเยอะเหมือนกันค่ะ มีทุกเพศทุกวัยเลย อย่างนักเรียนมัธยม หรือนักศึกษาก็ได้มาซื้อผลิตภัณฑ์ของเรา เพราะเขารู้สึกว่าสิ่งนี้น่าจะตอบโจทย์อะไรบางอย่าง
หรือแม้กระทั่งผู้ใหญ่วัยสูงอายุ เขาก็มีความใส่ใจในเรื่องสิ่งแวดล้อมอยู่แล้ว เขาก็จะลองว่าผลิตภัณฑ์นี้มีสารสกัดจากพืชด้วย แล้วเขารับประทานอาหารมังสวิรัติ เขาก็สามารถใช้ได้ มันก็จะมีลูกค้าที่มีความหลากหลายเข้ามา แต่อย่าเรียกว่าปรากฏการณ์เลยค่ะ เรามองตัวเองว่าเราเป็นพืชที่เล็กบ้างใหญ่บ้างแล้วแต่ละช่วงเวลามากกว่า แต่ถ้าวันหนึ่งเราเป็นพืชที่ก่อให้เกิดความเปลี่ยนแปลงที่พัดปัญหาเดิมๆ ออกไปได้มันก็จะดี
• แต่ในด้านธุรกิจ มันก็ถือว่าต้องต่อสู้กับความคิดของผู้บริโภคเหมือนกันนะครับ
เรามองว่าเป็นการต่อสู้ในเรื่องของความเชื่อว่าเราจะอยากจ่ายเงินเยอะขึ้นเพื่อรับผิดชอบต่อสิ่งแวดล้อมไหม หรือว่าเราอยากจ่ายน้อยลง แล้วให้ชีวิตเรามีเงินเหลือเก็บ แต่ถามว่าเป็นการวัดใจกับผู้บริโภคไหม ก็แล้วแต่ดุลพินิจค่ะ การที่เขาจะใช้หรือไม่ใช้ก็ไม่ได้หมายความว่าเขาไม่รักโลก คือเขาอาจจะใช้อย่างอื่นได้แต่ว่าไม่ชอบกลิ่น ก็เป็นไปได้ ก็สรุปไม่ได้ว่าถ้าไม่ใช้ของของเราก็ไม่ได้แปลว่าเขาไม่รักโลก บางทีเขาอาจจะมีทางอื่น
อย่างถ้าเป็นแนวที่สุดโต่งมากๆ เขาอาจจะใช้ไหมขัดฟันเลย นั่นอาจจะเป็นวิธีที่ไม่มีขยะหลงเหลืออยู่เลย และอาจจะเป็นวิธีที่ดีที่สุดแล้วก็ได้ เรามองว่าเป็นความเหมาะสมหรือความถนัด ความชอบของแต่ละคน ซึ่งในยุคนี้คนก็มีไลฟ์สไตล์ที่หลากหลาย อันนี้ก็เป็นอีกหนึ่งทางเลือกให้เท่านั้นเอง
• ความคาดหวังของผลิตภัณฑ์ในแง่ทางธุรกิจและด้านสิ่งแวดล้อมครับ
เราตั้งใจว่าจะช่วยลดขยะบนโลกให้ได้ในทุกๆ ปี อย่างเช่นว่าปีนี้เราตั้งใจว่าจะลดให้ได้ 10,000 ชิ้น ปีต่อๆ ไปก็อยากจะให้มันเพิ่มขึ้นไปเรื่อยๆ อันนี้ก็เป็นความท้าทายขององค์กร ก็อยากจะให้ไปถึงจุดนั้น แล้วทีนี้กิจกรรมทุกอย่างหรือว่าสิ่งใดที่เราตัดสินใจว่าจะทำหรือไม่ทำว่ามันตอบโจทย์สิ่งนั้นก็จะถูกทำ แต่ถ้าไม่ตอบโจทย์เราก็ไม่ทำ เพราะว่าอีก 12 ปีข้างหน้า เราจะแก้ไขปัญหาโลกร้อนไม่ทัน ถ้าเรายังไม่เปลี่ยนแปลงอะไรเลย
คือถ้ามองในแง่ธุรกิจมันก็เป็นโอกาสอีกตัวหนึ่ง เพียงแต่ว่าการเข้ามาทำธุรกิจเพื่อสิ่งแวดล้อมก็มีความตั้งใจที่แตกต่างหลากหลายออกไป ในส่วนของเราเองก็มองถึงในเรื่องกำไรและการสร้างผลกระทบที่ดีต่อสิ่งแวดล้อมมันต้องไปคู่กัน ซึ่งต้องมีความสมดุลในส่วนนี้มากๆ เลย (ยิ้ม)
เรื่อง : สรวัจน์ ศิลปโรจนพาณิช
ภาพ : แฟนเพจ Cheww.co
