โด่งดัง คิวแน่น ยอดขายกว่า 1 ล้านบาท
เปิดแนวคิดหลังครัว “KINZA GYOZA” แบรนด์อาหารเกี๊ยวซ่าจากย่านรถไฟฟ้าใต้ดินสุทธิสาร ที่มาพร้อมกับความไม่ธรรมดาในการทอด และสร้างยอดขายได้ 1 ล้านบาทเพียงระยะเวลาแค่ 4 สัปดาห์
Manager online ของนำไปทำความรู้จักคนต้นเรื่องถึงการก่อร่างและสร้างแผ่นแป้งสอดไส้ให้เกิดปรากฏการณ์ผลิกโฉมวงการเกี๊ยวซ่า “ปรมินทร์ ตันวัฒนะ” หรือ “มิน” แห่งวงดนตรี ALRAM9
จากนักดนตรี สู่พ่อค้าแผงลอย
เส้นทางเกี๊ยวซ่า กิมซ่า แห่งสุทธิสาร
จุดเริ่มต้นไปมาอย่างไร จึงเกิดเป็นธุรกิจตรงนี้ได้
ชีวิตจริงๆ ผมก็ไม่ต่างจากเกี๊ยวซ่า มีหลากหลายเส้นทางส่วนผสมที่กว่าจะมาเป็นเกี๊ยวซ่าสักหนึ่งชิ้น คือแรกเริ่มเดิมที จบวิศวะ ทำงานวิศวะ แต่เวลาว่างเราจะเล่นดนตรีเล่นกันกับเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว และตอนทำงานวิศวะช่วงเย็นๆ ก็อยากจะหาอะไรทำ ก็เลยชวนเพื่อนเล่นดนตรีกันแล้วก็ทำเพลงลงเว็บไซต์ยูทูปตั้งแต่สมัย 8-9 ปีที่แล้ว ที่เริ่มมีเว็บไซต์เข้ามากันใหม่ๆ ก็เริ่มจากทำเพลง cover แล้วก็มาเอ๊ะ…เรา cover ทั่วๆ ไป ก็คงจะน่าเบื่อเกินไป เรามาร้องประสานเสียงกันเป็นก็ชวนเพื่อนมาร้องไม่ต้องมีเครื่องดนตรีเลยดีไหม ก็เป็นแนว ‘อะแคปเปล่า’ ใช้เสียงคนแทนเสียงเครื่องดนตรี ก็อัดทำกันลงคนก็สนใจเพราะมันแปลกใหม่ ตอนนั้นก็ได้รับเชิญไปออกรายการพี่วู๊ดดี้ (วุฒิธร มิลินทจินดา) ไปโชว์ไปร้องเพี้ยนในรายการ (หัวเราะ) ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่ได้เป็นศิลปิน เป็นหน้าใหม่ดังในโลกออนไลน์ จากนั้นค่ายเพลงGarden Music สังกัดค่าย RS ก็ติดต่อมา
กลายมาเป็น Alarm9 วงดนตรี
ครับ…ก็เริ่มจากตรงนั้นกับเพื่อนๆ ทำอยู่ 2 ปีกว่าๆ ควบคู่ไปกับการทำงานหลักวิศวะที่เกี่ยวกับระบบอากาศ อาคารสูงอย่างห้างสรรพสินค้า โรงพยาบาล หรือห้องครัวพวกตัวดูดอากาศ
ยังไม่เข้าเค้า โยงเกี่ยวกับการทำอาหารหรือเกี๊ยวซ่าซักเล็กน้อย
(หัวเราะ) คือเราก็ได้แต่เห็นๆ ในงานที่ทำตัวดูดอากาศให้ห้องครัว แต่ตอนนั้นก็ยังไม่คิดว่าจะมาทำอาหาร และทำอาหารอะไรไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ แต่จุดเปลี่ยนน่าจะมาจากจังหวะนั้นมันมีสองทางเลือกที่เราต้องเลือก หนึ่งคือดนตรี สองคือวิศวะ เราต้องตัดสินใจว่าจะลุยไปในทางสายบันเทิงเลยหรือจะเอาวิศวะ ตอนนั้นก็รู้สึกว่าทางสายบันเทิง ผมมีความสุขกับมัน เพราะฉะนั้น ผมจะไม่เอาความเครียดมาปนอยู่กับความสุข ผมจะเล่นดนตรีเมื่อผมมีความสุข ผมจะไม่เอาความคาดหวังตั้งกับมั่นมากนัก มากดดันตัวเอง ในเมื่อผมมีงานอยู่ แล้วผมทำวิศวะเป็นอาชีพ เรามุ่งมั่นตั้งใจกับมัน งานบันเทิงเป็นงานอดิเรก ตัดสินใจจากเอาความสุขตัวเองเป็นที่ตั้ง เมื่อผมมีความสุขกับดนตรี ผมจะไม่เอาความเครียดไปอยู่กับดนตรีด้วย ตอนนั้นก็เลยบอกเพื่อนๆ ว่าจะไม่ทุ่มเทให้กับงานดนตรีเต็มตัวขนาดนั้น จะลุยงานอาชีพวิศวะเพื่อหาเงิน ส่วนตรงนี้เพื่อใช้ชีวิต จะหาเงินได้หรือเสียเงินค่อยว่ากันแต่ขอให้มีความสุขเป็นหลัก ซึ่งเพื่อนๆ ก็เข้าใจกันเพราะหลายๆ คนเริ่มคิดเหมือนเรา และอีกอย่างหนึ่งคือมันทำเงินยากกว่าเมื่อก่อนแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่คอยมีคนซื้อเพลง การตัดสินใจไปทางสายอีกทางก็ง่ายไม่ยาก
ทีนี้ก็ถึงจุดเปลี่ยนคือเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมแต่งงานมีครอบครัวนี้คุณพ่อตาอยู่ที่จังหวัดเชียงราย บนดอยแม่สลอง ท่านเคยมีประสบการณ์อยู่ที่ต่างประเทศ เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ไปเป็นคนงานทำเกี๊ยวซ่าอยู่ที่ในร้านเกี๊ยวซ่า ที่ถนนจิมซาจุ่ย ชื่อร้านเคนริว ปัจจุบันก็ยังคงอยู่ ซึ่งในตอนนั้นท่านเป็นมือทำเกี๊ยวซ่าเลย โดยที่เอกลักษณ์ของร้านนี้ก็คือเกี๊ยวซ่าจะชิ้นใหญ่มาก ขนาดเกือบเท่าฝ่ามือ ท่านก็อยากจะทำเกี๊ยวซ่าอย่างนั้นขายบ้างก็ตอนนั่งคุยกันเล่นๆ หลังจากที่ท่านย้ายมาอยู่กับเราที่กรุงเทพฯ ท่านก็อยากทำร้านอาหาร ไม่ใช่เกี๊ยวซ่าอย่างเดียวแบบคิดกันเล่นๆ ในตอนนั้น ลูกๆ ก็ห้ามเพราะไม่อยากให้ท่านเหนื่อย เปิดร้านอาหารมันมากสิ่งก็จะยิ่งไปกันใหญ่ ลูกๆ ทำงานกันหมดจะไม่มีใครมาช่วย ก็ประจวบเหมาะกับลูกสาวคนเล็กของท่านมีศักดิ์เป็นน้องของแฟนเพิ่งเรียนจบพอดี เขาก็อาสาเสนอตัวเข้ามาช่วยให้เอาให้อยู่ตัวก่อนเขาค่อยจะไปทำงานที่เขาอยากทำ
เกิดเป็นร้านคินซ่า เกี๊ยวซ่า ณ ตอนนั้นนั่นเอง
(ยิ้ม) ทีแรกก็ยังครับ…นั่งคุยกันก่อนว่าท่านทำอะไรอร่อยบ้าง ลองทำลองชิมทว่าปกติท่านทำอร่อยอยู่แล้วเพราะทำให้เราทาน อาหารจีนก็อร่อย ไทยก็อร่อย แต่ว่าเราคิดว่าโจทย์ของเราไม่อยากให้ยุ่งยากเหนื่อยเกินไป เกี๊ยวซ่าน่าจะง่ายสุด ขายสะดวกด้วยเนื่องจากพักอาศัยเป็นคอนโดอยู่แถวห้วยขวาง ดูทำเลแล้วน่าจะขายได้ดี พักกลางวันคนทำงานลงมาหาของกิน ฉะนั้นเกี๊ยวซ่าน่าจะขายสะดวกซื้อกลับขึ้นไปกินบนออฟฟิศก็ได้ คอนโดก็ได้ ก็เลยบรรจบเริ่มต้นเกี๊ยวซ่า อีกอย่างแล้วเราชอบเกี๊ยวซ่าฝีมือพ่อตามาก เราก็เลยจะได้กินด้วย (หัวเราะ)
ก็เริ่มจากแผงลอยเอาของที่มีอยู่แล้วที่บ้านเรา เริ่มจากเตาไม่กี่เตา เตรียมของจากคอนโด เตาแก๊สตั้ง เอาโต๊ะตั้งตัวหนึ่งวาง เช่าอยู่หน้าร้านคนอื่นอีกทีหนึ่ง ไปขายวันแรกๆ ยังขายไม่ได้คนยังไม่รู้จัก ก็เลยตั้งป้ายตั้งโน้นตั้งนี้พยายามให้คนเขารู้ว่ามันคืออะไร แต่ก็ยังเงียบอยู่ เพราะว่าเราทำแบบทอดน้ำซึ่งไม่ได้บอกใคร เรายังไม่รู้วิธีการทำการตลาดทำอย่างไรให้คนสนใจ ซึ่งจริงๆ มันเป็นเอกลักษณ์พิเศษ ไม่เหมือนร้านอื่นๆ ที่น้ำมันท้วมๆ ทอดกรอบ แต่เราเป็นแบบนี้วิธีทอดไม่เหมือนร้านอื่น
เกี๊ยวซ่าทอดน้ำเป็นของใหม่?
เกี๊ยวซ่าทอดน้ำเป็นสูตรดั้งเดิมเริ่มต้นของอาหารชนิดนี้เลยก็ว่าได้ เพราะประวัติเกี๊ยวซ่าต้นกำเนิดเกิดที่เมืองจีนก่อน ซึ่งที่ประเทศจีนเขากินเกี๊ยวต้มกัน ไม่ได้ทอด ทีนี้อาจจะด้วยความบังเอิญหรือคิดค้นอย่างไรก็ไม่ทราบเกิดการต้มจนน้ำมันแห้ง เกี๊ยวมันก็เลยติดก้นหม้อ เกรียมๆ ด้านหนึ่ง คนเขาเสียดายก็เลยเอามากิน แต่ปรากฏว่ามันอร่อยดี เลยเปลี่ยนเป็นกระทะก้นลึกขึ้นมาแล้วทำแบบนั้นต่อกันมา ก็เลยกลายเป็นทีเกี๊ยวซ่า นั่นคือประวัติความเป็นมาคร่าวๆ
เราใช้วิธีการนั้นดั่งเดิมน้ำเอาเกี๊ยวซ่าที่หอเสร็จแล้วลงกระทะ แล้วก็เติมน้ำเข้าไป รอจนน้ำแห้ง น้ำเติมจนเกือบท้วมแล้วปิดฝา ทีนี้ก็มีเติมน้ำมันลงไปนิดหนึ่งเพื่อไม่ให้มันติดกระทะ แล้วก็ใช้การล่อนขยับกระทะเอา มันก็เชื่อมต่อมาเป็นรูปแบบเอกลักษณ์ในการจัดวางเรียงแบบพิซซ่าที่ติดตาผู้คนด้วย เนื่องจากเราทอดน้ำไม่เหมือนคนอื่น กระทะที่ใช้ก็แตกต่างเป็นการใช้กระทะกลม ก็เลยเรียงเกี๊ยวซ่าเป็นวงกลมแบบนี้ ตอนเราทำกินที่บ้านเราทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่คนไม่เคยเห็น ทีนี้พอเราออกมาปุ๊บเราก็วางหยิบกินกันกลายเป็นว่าคนก็เห็นว่าแปลกดี คล้ายๆ ถาดพิซซ่าเวลาเสิร์ฟหลังทอดเสร็จก็คว่ำเอาจากกระทะส่งใส่จานรับประทานได้เลย
วิ่งสู้ฟัด หันเข้าชนปัญา
คินซ่า เกี๊ยวซ่า ความล้ำอร่อยเหนือใคร
ผ่านเรื่องรสชาติ ผ่านเรื่องรูปแบบ ที่มีเอกลักษณ์กลายเป็นธุรกิจเป็นอันว่าจบเรียบร้อยโรงเรียนจีนคินซ่าเกี๊ยวซ่า
2 จุดนั้นเราผ่าน แต่ยังไม่จบ ปัญหาในตอนนั้นคือเรื่องแพ็กเกจจิ้ง เนื่องจากเราใช้กล่องพิซซ่า ซึ่งมันเป็นกล่องกระดาษลังธรรมดา พอใส่เกี๊ยวซ่าลงไปกล่องข้างล่างที่รองก็เละหมดเลย เพราะมันมีน้ำ ต้องเปลี่ยนไปเป็นกระดาษมันใช้รองอาหารอย่าง โรตีหรือข้าวมันไก่ ทีนี้พอรองแล้วมันโอเคไม่ติดด้านล่างแล้ว แต่ปิดฝาเกี๊ยวซ่ามันไปติดกับฝาแทนหมดเลย (หัวเราะ) ก็เลยทำแบบเดิมเอาปิดข้างบน ไม่ติด แต่เปิดมาน้ำฉ่ำเพราะมันอบอยู่ในนั้น เละเทะเลย ก็เลยเอาออก จากนั้นสั่งโรงงานทำให้กล่องให้เคลือบที่เป็น Food Grade ลงตัว ไม่ซึม ไม่ติด
ปัญหาต่อมาคือเรื่องวัตถุดิบหมู ที่ไม่หมู อย่างที่คิด (ยิ้ม) เพราะตอนที่เราทำทานกันเองทีคุณพ่อทำให้ทาน ท่านใช้หมูคุโรบูตะที่ท่านเลี้ยงโดยวิธีธรรมชาติตอนที่อยู่บ้านที่ดอยแม่สลอง ซึ่งมันจะให้รสชาติที่แตกต่างทั้งจากหมูธรรมดาและหมูคุโรบูตะที่เลี้ยงจากฟาร์ม คือเนื้อมันจะนุ่มกว่าแล้วจะมีเนื้อมันแทรกอยู่ในเนื้อ ความหอมของเนื้อก็ต่างกัน ส่วนหมูคุโรบูตะที่เลี้ยงตามธรรมชาติกับเลี้ยงตามฟาร์มก็ต่างกัน ธรรมชาติเนื้อมันแทรกในเนื้อยังมีอยู่ แต่เนื้อมันที่ตามติดหนังจะไม่มี ก็เลยสั่งให้ทางนั้นในหมู่ช่วยจัดการเป็นธุระหาเนื้อหมูเพราะเป็นความตั้งใจของคุณพ่อที่อยากทำของดีที่สุดในราคาที่ถูก ส่งขึ้นรถทัวร์มาทุกคืน ก็โดนต้นทุนค่าขนส่ง ไม่น้อย โดยในระยะแรกๆ เปิดร้านโปรโมชั่น 30 ชิ้น ราคา 188 บาท ตกชิ้นละ 6 บาท
จัดการแก้ไขกับปัญหาตรงนี้อย่างไร
เราย้อนกลับไปเราทำเพื่อให้คุณพ่อท่านมีความสุข ทุกวันนี้ท่านมีความสุขมาก บรรลุวัตถุประสงค์แล้ว ฉะนั้นเราพยายามจะตามใจท่าน ในเรื่องไหนที่ไม่ได้จริงๆ เราจะค่อยๆ คุยแล้วก็หาพิสูจน์ให้ท่านเห็น คือให้ท่านทำก่อนแล้วหาพิสูจน์ให้เห็นว่าอันนี้ต้องปรับนะ ก็เลยได้เปลี่ยนจากหมูคุโรบูตะ ซึ่งหลังจากผ่านกระบวนการหมักผสมรสชาติความอร่อยแยกความแตกต่างกันไม่ได้เลย
ผู้บริโภคก็ให้การยอมรับซื้อไปทานแล้วรีวิว คนก็รู้จักมากขึ้น เพจ ‘KINZA GYOZA’ ที่เราสร้างก็ผลิดอกออกผล ถ่ายรูปเอาไว้คนก็ไปแชร์ต่และติดตามทำให้เรายอดขายเดือนละ 1 ล้านบาท ส่งให้จากสาขาแรกที่เดียวที่รถใต้ดินสุทธิสาร ก็ขยายมาเป็นที่ถนนนราธิวาส ที่ซอยอุดมสุข ตลาดคนเดิน อุดมสุขวอล์ค
ระยะเวลา 1-2 ปี ถือว่าไวมาก
โตเร็วมาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่มาถึงวันนี้ อย่างที่เล่าไปและเรื่องที่ยังไม่ได้บอกอีกก็เรื่องในเรื่องของคติ คือถ้าเราตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างหนึ่งมุ่งมั่นให้เต็มที่ ถ้าเจอปัญหาก็แค่แก้มันไปอย่าไปท้อถ้อย เพราะทุกอย่างเจอปัญหาตลอดแม้กระทั่งปัญหาในครอบครัว พ่อตากับลูกสาวท่านคุยกันก็มีปัญหา ลูกสาวออกความคิดเห็นมากก็กลายเป็นเถียงพ่อ ฉะนั้นผมเองเป็นคนกลาง ก็ต้องพยายามพูดด้วยความใจเย็น พยายามให้ทุกอย่างมันราบรื่น เพราะรู้สึกว่าธุรกิจไปดี ครอบครัวไปไม่ได้มันไม่เวิร์ค มันต้องควบคู่กัน ผมทำงานประจำ 3 เดือนก่อนจะมาทำเกี๊ยวซ่าไปด้วย เพราะผมเห็นว่าธุรกิจมันไปได้ แต่ครอบครัวมันไปไม่ได้ถ้าเราไม่ไปช่วย ลูกจะทะเลาะกับพ่อแน่เลย ก็กระโดดมาเป็นคนกลางจัดการบริหารกลาง
อีกสิ่งหนึ่งผมเชื่ออย่างหนึ่งคือถ้ามีโอกาสแล้วเราลุยเลย คว้าเลย อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดไป ไม่รีรอ อย่างตอนที่เริ่มเล่นดนตรี ก่อนจะมาเป็นวง ในช่วงเรียนวิศวะข่วงปี 3 ไปเที่ยวเชียงใหม่รู้สึกอยากไปเที่ยวและหาเงินเที่ยวด้วย ก็เลยไปหาร้านที่มีดนตรีไปสมัครเล่นดนตรี เดินไปร้านโน้นนี้ ไปร้านดังสุดเลย ร้านวอร์มอัพ เขาก็มองตั้งแต่หัวจรดเท่าให้ทิ้งเบอร์ไว้ ก็ทิ้งไว้ตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ (หัวเราะ) ก็เดินไปสมัครเรื่อยๆ 3 ร้านก็แล้ว 5 ร้านก็แล้ว ก็คิดว่าเดินกลับแล้ว แต่ผ่านไปร้านๆ หนึ่ง ไปเจอพี่โน้ต (อุดม แต้พานิช) เขานั่งอยู่กับเจ้าของร้าน ผมก็ไปคุยกับพนักงานที่ร้านว่าอยากสมัครเล่นดนตรี เขาก็ไปเรียกเจ้าของร้าน เจ้าของร้านก็เรียกไปคุยไปเทสบังเอิญพี่โน้ตก็อยากฟังด้วย เขาก็เลยเรียกให้ไปเล่นให้ฟังสองคน พี่เขาก็บอกโอเค ร้านนี้ยังไม่มีนักดนตรีพอดี จ้างเราคนแรกเลยของร้าน
ก็เล่นวันนั้นเลย เล่นเสร็จพี่โน้ตทำนายให้บอกว่าอีก 5 ปีดังแน่นอนและก็ 5 ปีจริงๆ หลังจากวันนั้นก็มามีผลงานเพลงในค่าย คือเราไปด้วยความตั้งใจมากเขาบอกว่าให้โชว์ผมไม่รีรอ พูดแค่ขอบคุณมากครับที่ให้โอกาสแล้วก็ลุยเลย ตรงนี้เชื่ออย่างหนึ่งคือถ้ามีโอกาสแล้วเราลุยเลย คว้าเลย อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดไป ไม่รีรอ มันจะเป็นของเรา คืนนั้นถือเป็นประสบการณ์เรื่องของความมุ่งมั่นตั้งใจ ถ้าเราตั้งใจ ต่อให้เราผิดหวังกี่ครั้ง ความสำเร็จกำลังขยับเข้าใกล้เรา
กำแพงเมืองจีนไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว
ธุรกิจ ก็เช่นกัน
กลัวไหม หากมีใครมาเลียนแบบหรือเอาสูตรเราไปใช้
เรื่องรักษาความลับยังไง แน่นอนเราทำไม่ไหวหรอกคุณพ่อทำผสมอยู่คนเดียว เราก็จัดการโดยอันดับแรกเรื่องแผ่นแป้งรู้สึกว่าแผ่นแป้งเกี๊ยวมันไม่ได้มีสูตรลับอะไรมากมาย คนทำอร่อยๆ มีเยอะแยะ สั่งเขาทำเลย เพราะในเขามีโรงงานเขามาตรฐานกว่า อย่างวันฝนตกถ้าเราทำเองมันมีความชื้นมีฝน เราไม่มีหองเก็บมืดชิด รสชาติอาจจะผิดเพี้ยน
เราก็มาทำแต่ไส้ ซึ่งในเรื่องของไส้คุณพ่อเตรียมเครื่องปรุงสูตรเอาไว้ 1 ถุง แล้วส่วนที่เหลือที่มันจะใส่เพิ่มเติมจากลูกจ้างที่มาฝึกทำ ใส่หมูเท่าไหร่ น้ำมันงาเท่าไหร่ ซีอิ๋วเท่าไหร่ สูตรที่เตรียมก็จะไม่มีใครรู้ พอเตรียมครบก็ค่อยใส่ถุงสูตรที่คุณพ่อเตรียมไปคลุกเค้าให้เข้ากัน สูตรก็จะรู้แค่คุณพ่อท่านเท่านั้น
ณ ตอนนี้คินซ่า เกี๊ยวซ่า เรามีรสทั้งหมดกี่แบบ กี่รสชาติ
มีรสหมู รสไก่ 30 ชิ้น พร้อมน้ำจิ้ม6 ถ้วยและเครื่องเคียงไชเท้าดองราคา 260 บาท รสกุ้ง 480 บาท เพิ่มชีสดับเบิ้ลชีสถาดใหญ่ 120 บาท ซึ่งเป็นชีสสองประเภทรวมกันได้ความหอมมันและยืด นอกจากนี้ตอนนี้ก็มี ซาลาเปา ไส้หวาน ไส้ถั่วแดง ไส้หมู ไส้ไก่ ลูกละ 18 บาท ใครที่สนใจนอกจากมาซื้อที่ร้านแล้วยังสามารถใช้บริการแบบส่งผ่านแอปพลิเคชั่น Line Man, Now - Food Delivery, Food Panda, Grab Food อีกด้วย
เส้นทางในอนาคตคาดการณ์หรือหวังไว้อย่างไรบ้าง
ณ ตอนนี้ก็กำลังมองไว้ว่าจะขยายสู่พื้นที่อื่นๆ เช่นจังหวัดชลบุรี แล้วก็อาจจะไปยังฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน AEC เพราะมีคนติดต่อจากประเทศพม่า ประเทศลาว ประเทศเวียดนามและประเทศกัมพูชาว่าสนใจ เรากำลังปรึกษาหารือกัน เพราะยังไม่อยากทำแฟรนไชส์ เนื่องจากยากต่อการควบคุมคุณภาพ ก็เป็นเรื่องในอนาคตที่เราต้องฝ่าฟัน เพราะอย่างไรก็ตาม่ไม่ว่าจะทำอะไรคือมองให้ออกว่าปัญหาคืออะไรแล้วอย่าไปกลัวมัน หันหน้าเข้าหามันแล้วก็สู้ไปเรื่อยๆ เราก็จะประสบความสำเร็จอย่างวันนี้ที่มาจากวันนั้น
ข้อมูล : รายการ “พระอาทิตย์Live” ช่อง News1
เรียบเรียง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
เปิดแนวคิดหลังครัว “KINZA GYOZA” แบรนด์อาหารเกี๊ยวซ่าจากย่านรถไฟฟ้าใต้ดินสุทธิสาร ที่มาพร้อมกับความไม่ธรรมดาในการทอด และสร้างยอดขายได้ 1 ล้านบาทเพียงระยะเวลาแค่ 4 สัปดาห์
Manager online ของนำไปทำความรู้จักคนต้นเรื่องถึงการก่อร่างและสร้างแผ่นแป้งสอดไส้ให้เกิดปรากฏการณ์ผลิกโฉมวงการเกี๊ยวซ่า “ปรมินทร์ ตันวัฒนะ” หรือ “มิน” แห่งวงดนตรี ALRAM9
จากนักดนตรี สู่พ่อค้าแผงลอย
เส้นทางเกี๊ยวซ่า กิมซ่า แห่งสุทธิสาร
จุดเริ่มต้นไปมาอย่างไร จึงเกิดเป็นธุรกิจตรงนี้ได้
ชีวิตจริงๆ ผมก็ไม่ต่างจากเกี๊ยวซ่า มีหลากหลายเส้นทางส่วนผสมที่กว่าจะมาเป็นเกี๊ยวซ่าสักหนึ่งชิ้น คือแรกเริ่มเดิมที จบวิศวะ ทำงานวิศวะ แต่เวลาว่างเราจะเล่นดนตรีเล่นกันกับเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียนแล้ว และตอนทำงานวิศวะช่วงเย็นๆ ก็อยากจะหาอะไรทำ ก็เลยชวนเพื่อนเล่นดนตรีกันแล้วก็ทำเพลงลงเว็บไซต์ยูทูปตั้งแต่สมัย 8-9 ปีที่แล้ว ที่เริ่มมีเว็บไซต์เข้ามากันใหม่ๆ ก็เริ่มจากทำเพลง cover แล้วก็มาเอ๊ะ…เรา cover ทั่วๆ ไป ก็คงจะน่าเบื่อเกินไป เรามาร้องประสานเสียงกันเป็นก็ชวนเพื่อนมาร้องไม่ต้องมีเครื่องดนตรีเลยดีไหม ก็เป็นแนว ‘อะแคปเปล่า’ ใช้เสียงคนแทนเสียงเครื่องดนตรี ก็อัดทำกันลงคนก็สนใจเพราะมันแปลกใหม่ ตอนนั้นก็ได้รับเชิญไปออกรายการพี่วู๊ดดี้ (วุฒิธร มิลินทจินดา) ไปโชว์ไปร้องเพี้ยนในรายการ (หัวเราะ) ซึ่งตอนนั้นก็ยังไม่ได้เป็นศิลปิน เป็นหน้าใหม่ดังในโลกออนไลน์ จากนั้นค่ายเพลงGarden Music สังกัดค่าย RS ก็ติดต่อมา
กลายมาเป็น Alarm9 วงดนตรี
ครับ…ก็เริ่มจากตรงนั้นกับเพื่อนๆ ทำอยู่ 2 ปีกว่าๆ ควบคู่ไปกับการทำงานหลักวิศวะที่เกี่ยวกับระบบอากาศ อาคารสูงอย่างห้างสรรพสินค้า โรงพยาบาล หรือห้องครัวพวกตัวดูดอากาศ
ยังไม่เข้าเค้า โยงเกี่ยวกับการทำอาหารหรือเกี๊ยวซ่าซักเล็กน้อย
(หัวเราะ) คือเราก็ได้แต่เห็นๆ ในงานที่ทำตัวดูดอากาศให้ห้องครัว แต่ตอนนั้นก็ยังไม่คิดว่าจะมาทำอาหาร และทำอาหารอะไรไม่เป็นเลยด้วยซ้ำ แต่จุดเปลี่ยนน่าจะมาจากจังหวะนั้นมันมีสองทางเลือกที่เราต้องเลือก หนึ่งคือดนตรี สองคือวิศวะ เราต้องตัดสินใจว่าจะลุยไปในทางสายบันเทิงเลยหรือจะเอาวิศวะ ตอนนั้นก็รู้สึกว่าทางสายบันเทิง ผมมีความสุขกับมัน เพราะฉะนั้น ผมจะไม่เอาความเครียดมาปนอยู่กับความสุข ผมจะเล่นดนตรีเมื่อผมมีความสุข ผมจะไม่เอาความคาดหวังตั้งกับมั่นมากนัก มากดดันตัวเอง ในเมื่อผมมีงานอยู่ แล้วผมทำวิศวะเป็นอาชีพ เรามุ่งมั่นตั้งใจกับมัน งานบันเทิงเป็นงานอดิเรก ตัดสินใจจากเอาความสุขตัวเองเป็นที่ตั้ง เมื่อผมมีความสุขกับดนตรี ผมจะไม่เอาความเครียดไปอยู่กับดนตรีด้วย ตอนนั้นก็เลยบอกเพื่อนๆ ว่าจะไม่ทุ่มเทให้กับงานดนตรีเต็มตัวขนาดนั้น จะลุยงานอาชีพวิศวะเพื่อหาเงิน ส่วนตรงนี้เพื่อใช้ชีวิต จะหาเงินได้หรือเสียเงินค่อยว่ากันแต่ขอให้มีความสุขเป็นหลัก ซึ่งเพื่อนๆ ก็เข้าใจกันเพราะหลายๆ คนเริ่มคิดเหมือนเรา และอีกอย่างหนึ่งคือมันทำเงินยากกว่าเมื่อก่อนแล้ว เดี๋ยวนี้ไม่คอยมีคนซื้อเพลง การตัดสินใจไปทางสายอีกทางก็ง่ายไม่ยาก
ทีนี้ก็ถึงจุดเปลี่ยนคือเมื่อ 2 ปีที่แล้ว ผมแต่งงานมีครอบครัวนี้คุณพ่อตาอยู่ที่จังหวัดเชียงราย บนดอยแม่สลอง ท่านเคยมีประสบการณ์อยู่ที่ต่างประเทศ เมื่อ 30 ปีที่แล้ว ไปเป็นคนงานทำเกี๊ยวซ่าอยู่ที่ในร้านเกี๊ยวซ่า ที่ถนนจิมซาจุ่ย ชื่อร้านเคนริว ปัจจุบันก็ยังคงอยู่ ซึ่งในตอนนั้นท่านเป็นมือทำเกี๊ยวซ่าเลย โดยที่เอกลักษณ์ของร้านนี้ก็คือเกี๊ยวซ่าจะชิ้นใหญ่มาก ขนาดเกือบเท่าฝ่ามือ ท่านก็อยากจะทำเกี๊ยวซ่าอย่างนั้นขายบ้างก็ตอนนั่งคุยกันเล่นๆ หลังจากที่ท่านย้ายมาอยู่กับเราที่กรุงเทพฯ ท่านก็อยากทำร้านอาหาร ไม่ใช่เกี๊ยวซ่าอย่างเดียวแบบคิดกันเล่นๆ ในตอนนั้น ลูกๆ ก็ห้ามเพราะไม่อยากให้ท่านเหนื่อย เปิดร้านอาหารมันมากสิ่งก็จะยิ่งไปกันใหญ่ ลูกๆ ทำงานกันหมดจะไม่มีใครมาช่วย ก็ประจวบเหมาะกับลูกสาวคนเล็กของท่านมีศักดิ์เป็นน้องของแฟนเพิ่งเรียนจบพอดี เขาก็อาสาเสนอตัวเข้ามาช่วยให้เอาให้อยู่ตัวก่อนเขาค่อยจะไปทำงานที่เขาอยากทำ
เกิดเป็นร้านคินซ่า เกี๊ยวซ่า ณ ตอนนั้นนั่นเอง
(ยิ้ม) ทีแรกก็ยังครับ…นั่งคุยกันก่อนว่าท่านทำอะไรอร่อยบ้าง ลองทำลองชิมทว่าปกติท่านทำอร่อยอยู่แล้วเพราะทำให้เราทาน อาหารจีนก็อร่อย ไทยก็อร่อย แต่ว่าเราคิดว่าโจทย์ของเราไม่อยากให้ยุ่งยากเหนื่อยเกินไป เกี๊ยวซ่าน่าจะง่ายสุด ขายสะดวกด้วยเนื่องจากพักอาศัยเป็นคอนโดอยู่แถวห้วยขวาง ดูทำเลแล้วน่าจะขายได้ดี พักกลางวันคนทำงานลงมาหาของกิน ฉะนั้นเกี๊ยวซ่าน่าจะขายสะดวกซื้อกลับขึ้นไปกินบนออฟฟิศก็ได้ คอนโดก็ได้ ก็เลยบรรจบเริ่มต้นเกี๊ยวซ่า อีกอย่างแล้วเราชอบเกี๊ยวซ่าฝีมือพ่อตามาก เราก็เลยจะได้กินด้วย (หัวเราะ)
ก็เริ่มจากแผงลอยเอาของที่มีอยู่แล้วที่บ้านเรา เริ่มจากเตาไม่กี่เตา เตรียมของจากคอนโด เตาแก๊สตั้ง เอาโต๊ะตั้งตัวหนึ่งวาง เช่าอยู่หน้าร้านคนอื่นอีกทีหนึ่ง ไปขายวันแรกๆ ยังขายไม่ได้คนยังไม่รู้จัก ก็เลยตั้งป้ายตั้งโน้นตั้งนี้พยายามให้คนเขารู้ว่ามันคืออะไร แต่ก็ยังเงียบอยู่ เพราะว่าเราทำแบบทอดน้ำซึ่งไม่ได้บอกใคร เรายังไม่รู้วิธีการทำการตลาดทำอย่างไรให้คนสนใจ ซึ่งจริงๆ มันเป็นเอกลักษณ์พิเศษ ไม่เหมือนร้านอื่นๆ ที่น้ำมันท้วมๆ ทอดกรอบ แต่เราเป็นแบบนี้วิธีทอดไม่เหมือนร้านอื่น
เกี๊ยวซ่าทอดน้ำเป็นของใหม่?
เกี๊ยวซ่าทอดน้ำเป็นสูตรดั้งเดิมเริ่มต้นของอาหารชนิดนี้เลยก็ว่าได้ เพราะประวัติเกี๊ยวซ่าต้นกำเนิดเกิดที่เมืองจีนก่อน ซึ่งที่ประเทศจีนเขากินเกี๊ยวต้มกัน ไม่ได้ทอด ทีนี้อาจจะด้วยความบังเอิญหรือคิดค้นอย่างไรก็ไม่ทราบเกิดการต้มจนน้ำมันแห้ง เกี๊ยวมันก็เลยติดก้นหม้อ เกรียมๆ ด้านหนึ่ง คนเขาเสียดายก็เลยเอามากิน แต่ปรากฏว่ามันอร่อยดี เลยเปลี่ยนเป็นกระทะก้นลึกขึ้นมาแล้วทำแบบนั้นต่อกันมา ก็เลยกลายเป็นทีเกี๊ยวซ่า นั่นคือประวัติความเป็นมาคร่าวๆ
เราใช้วิธีการนั้นดั่งเดิมน้ำเอาเกี๊ยวซ่าที่หอเสร็จแล้วลงกระทะ แล้วก็เติมน้ำเข้าไป รอจนน้ำแห้ง น้ำเติมจนเกือบท้วมแล้วปิดฝา ทีนี้ก็มีเติมน้ำมันลงไปนิดหนึ่งเพื่อไม่ให้มันติดกระทะ แล้วก็ใช้การล่อนขยับกระทะเอา มันก็เชื่อมต่อมาเป็นรูปแบบเอกลักษณ์ในการจัดวางเรียงแบบพิซซ่าที่ติดตาผู้คนด้วย เนื่องจากเราทอดน้ำไม่เหมือนคนอื่น กระทะที่ใช้ก็แตกต่างเป็นการใช้กระทะกลม ก็เลยเรียงเกี๊ยวซ่าเป็นวงกลมแบบนี้ ตอนเราทำกินที่บ้านเราทำแบบนี้อยู่แล้ว แต่คนไม่เคยเห็น ทีนี้พอเราออกมาปุ๊บเราก็วางหยิบกินกันกลายเป็นว่าคนก็เห็นว่าแปลกดี คล้ายๆ ถาดพิซซ่าเวลาเสิร์ฟหลังทอดเสร็จก็คว่ำเอาจากกระทะส่งใส่จานรับประทานได้เลย
วิ่งสู้ฟัด หันเข้าชนปัญา
คินซ่า เกี๊ยวซ่า ความล้ำอร่อยเหนือใคร
ผ่านเรื่องรสชาติ ผ่านเรื่องรูปแบบ ที่มีเอกลักษณ์กลายเป็นธุรกิจเป็นอันว่าจบเรียบร้อยโรงเรียนจีนคินซ่าเกี๊ยวซ่า
2 จุดนั้นเราผ่าน แต่ยังไม่จบ ปัญหาในตอนนั้นคือเรื่องแพ็กเกจจิ้ง เนื่องจากเราใช้กล่องพิซซ่า ซึ่งมันเป็นกล่องกระดาษลังธรรมดา พอใส่เกี๊ยวซ่าลงไปกล่องข้างล่างที่รองก็เละหมดเลย เพราะมันมีน้ำ ต้องเปลี่ยนไปเป็นกระดาษมันใช้รองอาหารอย่าง โรตีหรือข้าวมันไก่ ทีนี้พอรองแล้วมันโอเคไม่ติดด้านล่างแล้ว แต่ปิดฝาเกี๊ยวซ่ามันไปติดกับฝาแทนหมดเลย (หัวเราะ) ก็เลยทำแบบเดิมเอาปิดข้างบน ไม่ติด แต่เปิดมาน้ำฉ่ำเพราะมันอบอยู่ในนั้น เละเทะเลย ก็เลยเอาออก จากนั้นสั่งโรงงานทำให้กล่องให้เคลือบที่เป็น Food Grade ลงตัว ไม่ซึม ไม่ติด
ปัญหาต่อมาคือเรื่องวัตถุดิบหมู ที่ไม่หมู อย่างที่คิด (ยิ้ม) เพราะตอนที่เราทำทานกันเองทีคุณพ่อทำให้ทาน ท่านใช้หมูคุโรบูตะที่ท่านเลี้ยงโดยวิธีธรรมชาติตอนที่อยู่บ้านที่ดอยแม่สลอง ซึ่งมันจะให้รสชาติที่แตกต่างทั้งจากหมูธรรมดาและหมูคุโรบูตะที่เลี้ยงจากฟาร์ม คือเนื้อมันจะนุ่มกว่าแล้วจะมีเนื้อมันแทรกอยู่ในเนื้อ ความหอมของเนื้อก็ต่างกัน ส่วนหมูคุโรบูตะที่เลี้ยงตามธรรมชาติกับเลี้ยงตามฟาร์มก็ต่างกัน ธรรมชาติเนื้อมันแทรกในเนื้อยังมีอยู่ แต่เนื้อมันที่ตามติดหนังจะไม่มี ก็เลยสั่งให้ทางนั้นในหมู่ช่วยจัดการเป็นธุระหาเนื้อหมูเพราะเป็นความตั้งใจของคุณพ่อที่อยากทำของดีที่สุดในราคาที่ถูก ส่งขึ้นรถทัวร์มาทุกคืน ก็โดนต้นทุนค่าขนส่ง ไม่น้อย โดยในระยะแรกๆ เปิดร้านโปรโมชั่น 30 ชิ้น ราคา 188 บาท ตกชิ้นละ 6 บาท
จัดการแก้ไขกับปัญหาตรงนี้อย่างไร
เราย้อนกลับไปเราทำเพื่อให้คุณพ่อท่านมีความสุข ทุกวันนี้ท่านมีความสุขมาก บรรลุวัตถุประสงค์แล้ว ฉะนั้นเราพยายามจะตามใจท่าน ในเรื่องไหนที่ไม่ได้จริงๆ เราจะค่อยๆ คุยแล้วก็หาพิสูจน์ให้ท่านเห็น คือให้ท่านทำก่อนแล้วหาพิสูจน์ให้เห็นว่าอันนี้ต้องปรับนะ ก็เลยได้เปลี่ยนจากหมูคุโรบูตะ ซึ่งหลังจากผ่านกระบวนการหมักผสมรสชาติความอร่อยแยกความแตกต่างกันไม่ได้เลย
ผู้บริโภคก็ให้การยอมรับซื้อไปทานแล้วรีวิว คนก็รู้จักมากขึ้น เพจ ‘KINZA GYOZA’ ที่เราสร้างก็ผลิดอกออกผล ถ่ายรูปเอาไว้คนก็ไปแชร์ต่และติดตามทำให้เรายอดขายเดือนละ 1 ล้านบาท ส่งให้จากสาขาแรกที่เดียวที่รถใต้ดินสุทธิสาร ก็ขยายมาเป็นที่ถนนนราธิวาส ที่ซอยอุดมสุข ตลาดคนเดิน อุดมสุขวอล์ค
ระยะเวลา 1-2 ปี ถือว่าไวมาก
โตเร็วมาก แต่ก็ไม่ใช่เรื่องง่ายที่มาถึงวันนี้ อย่างที่เล่าไปและเรื่องที่ยังไม่ได้บอกอีกก็เรื่องในเรื่องของคติ คือถ้าเราตั้งใจจะทำอะไรสักอย่างหนึ่งมุ่งมั่นให้เต็มที่ ถ้าเจอปัญหาก็แค่แก้มันไปอย่าไปท้อถ้อย เพราะทุกอย่างเจอปัญหาตลอดแม้กระทั่งปัญหาในครอบครัว พ่อตากับลูกสาวท่านคุยกันก็มีปัญหา ลูกสาวออกความคิดเห็นมากก็กลายเป็นเถียงพ่อ ฉะนั้นผมเองเป็นคนกลาง ก็ต้องพยายามพูดด้วยความใจเย็น พยายามให้ทุกอย่างมันราบรื่น เพราะรู้สึกว่าธุรกิจไปดี ครอบครัวไปไม่ได้มันไม่เวิร์ค มันต้องควบคู่กัน ผมทำงานประจำ 3 เดือนก่อนจะมาทำเกี๊ยวซ่าไปด้วย เพราะผมเห็นว่าธุรกิจมันไปได้ แต่ครอบครัวมันไปไม่ได้ถ้าเราไม่ไปช่วย ลูกจะทะเลาะกับพ่อแน่เลย ก็กระโดดมาเป็นคนกลางจัดการบริหารกลาง
อีกสิ่งหนึ่งผมเชื่ออย่างหนึ่งคือถ้ามีโอกาสแล้วเราลุยเลย คว้าเลย อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดไป ไม่รีรอ อย่างตอนที่เริ่มเล่นดนตรี ก่อนจะมาเป็นวง ในช่วงเรียนวิศวะข่วงปี 3 ไปเที่ยวเชียงใหม่รู้สึกอยากไปเที่ยวและหาเงินเที่ยวด้วย ก็เลยไปหาร้านที่มีดนตรีไปสมัครเล่นดนตรี เดินไปร้านโน้นนี้ ไปร้านดังสุดเลย ร้านวอร์มอัพ เขาก็มองตั้งแต่หัวจรดเท่าให้ทิ้งเบอร์ไว้ ก็ทิ้งไว้ตั้งแต่ตอนนั้นจนตอนนี้ (หัวเราะ) ก็เดินไปสมัครเรื่อยๆ 3 ร้านก็แล้ว 5 ร้านก็แล้ว ก็คิดว่าเดินกลับแล้ว แต่ผ่านไปร้านๆ หนึ่ง ไปเจอพี่โน้ต (อุดม แต้พานิช) เขานั่งอยู่กับเจ้าของร้าน ผมก็ไปคุยกับพนักงานที่ร้านว่าอยากสมัครเล่นดนตรี เขาก็ไปเรียกเจ้าของร้าน เจ้าของร้านก็เรียกไปคุยไปเทสบังเอิญพี่โน้ตก็อยากฟังด้วย เขาก็เลยเรียกให้ไปเล่นให้ฟังสองคน พี่เขาก็บอกโอเค ร้านนี้ยังไม่มีนักดนตรีพอดี จ้างเราคนแรกเลยของร้าน
ก็เล่นวันนั้นเลย เล่นเสร็จพี่โน้ตทำนายให้บอกว่าอีก 5 ปีดังแน่นอนและก็ 5 ปีจริงๆ หลังจากวันนั้นก็มามีผลงานเพลงในค่าย คือเราไปด้วยความตั้งใจมากเขาบอกว่าให้โชว์ผมไม่รีรอ พูดแค่ขอบคุณมากครับที่ให้โอกาสแล้วก็ลุยเลย ตรงนี้เชื่ออย่างหนึ่งคือถ้ามีโอกาสแล้วเราลุยเลย คว้าเลย อย่าปล่อยให้โอกาสหลุดไป ไม่รีรอ มันจะเป็นของเรา คืนนั้นถือเป็นประสบการณ์เรื่องของความมุ่งมั่นตั้งใจ ถ้าเราตั้งใจ ต่อให้เราผิดหวังกี่ครั้ง ความสำเร็จกำลังขยับเข้าใกล้เรา
กำแพงเมืองจีนไม่ได้สร้างเสร็จในวันเดียว
ธุรกิจ ก็เช่นกัน
กลัวไหม หากมีใครมาเลียนแบบหรือเอาสูตรเราไปใช้
เรื่องรักษาความลับยังไง แน่นอนเราทำไม่ไหวหรอกคุณพ่อทำผสมอยู่คนเดียว เราก็จัดการโดยอันดับแรกเรื่องแผ่นแป้งรู้สึกว่าแผ่นแป้งเกี๊ยวมันไม่ได้มีสูตรลับอะไรมากมาย คนทำอร่อยๆ มีเยอะแยะ สั่งเขาทำเลย เพราะในเขามีโรงงานเขามาตรฐานกว่า อย่างวันฝนตกถ้าเราทำเองมันมีความชื้นมีฝน เราไม่มีหองเก็บมืดชิด รสชาติอาจจะผิดเพี้ยน
เราก็มาทำแต่ไส้ ซึ่งในเรื่องของไส้คุณพ่อเตรียมเครื่องปรุงสูตรเอาไว้ 1 ถุง แล้วส่วนที่เหลือที่มันจะใส่เพิ่มเติมจากลูกจ้างที่มาฝึกทำ ใส่หมูเท่าไหร่ น้ำมันงาเท่าไหร่ ซีอิ๋วเท่าไหร่ สูตรที่เตรียมก็จะไม่มีใครรู้ พอเตรียมครบก็ค่อยใส่ถุงสูตรที่คุณพ่อเตรียมไปคลุกเค้าให้เข้ากัน สูตรก็จะรู้แค่คุณพ่อท่านเท่านั้น
ณ ตอนนี้คินซ่า เกี๊ยวซ่า เรามีรสทั้งหมดกี่แบบ กี่รสชาติ
มีรสหมู รสไก่ 30 ชิ้น พร้อมน้ำจิ้ม6 ถ้วยและเครื่องเคียงไชเท้าดองราคา 260 บาท รสกุ้ง 480 บาท เพิ่มชีสดับเบิ้ลชีสถาดใหญ่ 120 บาท ซึ่งเป็นชีสสองประเภทรวมกันได้ความหอมมันและยืด นอกจากนี้ตอนนี้ก็มี ซาลาเปา ไส้หวาน ไส้ถั่วแดง ไส้หมู ไส้ไก่ ลูกละ 18 บาท ใครที่สนใจนอกจากมาซื้อที่ร้านแล้วยังสามารถใช้บริการแบบส่งผ่านแอปพลิเคชั่น Line Man, Now - Food Delivery, Food Panda, Grab Food อีกด้วย
เส้นทางในอนาคตคาดการณ์หรือหวังไว้อย่างไรบ้าง
ณ ตอนนี้ก็กำลังมองไว้ว่าจะขยายสู่พื้นที่อื่นๆ เช่นจังหวัดชลบุรี แล้วก็อาจจะไปยังฝั่งประเทศเพื่อนบ้าน AEC เพราะมีคนติดต่อจากประเทศพม่า ประเทศลาว ประเทศเวียดนามและประเทศกัมพูชาว่าสนใจ เรากำลังปรึกษาหารือกัน เพราะยังไม่อยากทำแฟรนไชส์ เนื่องจากยากต่อการควบคุมคุณภาพ ก็เป็นเรื่องในอนาคตที่เราต้องฝ่าฟัน เพราะอย่างไรก็ตาม่ไม่ว่าจะทำอะไรคือมองให้ออกว่าปัญหาคืออะไรแล้วอย่าไปกลัวมัน หันหน้าเข้าหามันแล้วก็สู้ไปเรื่อยๆ เราก็จะประสบความสำเร็จอย่างวันนี้ที่มาจากวันนั้น
ข้อมูล : รายการ “พระอาทิตย์Live” ช่อง News1
เรียบเรียง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
