จากสัมผัสแรกในจอยสติกของเครื่องแฟมิคอม จนเข้าสู่ความคลั่งไคล้ในการเล่นเกม และเริ่มต้นอาชีพด้วยการทำแคสต์เกมทุกชนิดเครื่องเล่นผ่านบนโลกออนไลน์ มาในวันนี้ แป้ง-นัยรัตน์ ธนไวทย์โกเศส หรือ zbing z. ในหมู่นักเล่นเกมชาวไทย ได้แปรสภาพมาเป็นนักแคสต์เกมสาวไทยที่มีผู้ติดตามกว่า 5 ล้านคน
• อยากให้ช่วยเล่าถึง จุดเริ่มแรกสุดในการเล่นเกม ว่ามันเริ่มจากตรงไหนครับ
แต่ก่อนที่บ้านจะมีพี่น้องหลายคน แล้วตอนแรกที่บ้านก็จะมีเครื่องเล่นเกมอยู่เครื่องหนึ่ง คือเครื่อง Famicom ที่เป็นตลับน่ะค่ะ แล้วทุกคนในบ้านก็จะมารวมกันเล่นในห้องรับแขก มันก็เลยทำให้แป้งรู้สึกว่า เกมมันทำให้ครอบครัวเราสนิทกันมากขึ้น เหมือนกับในทุกๆ วัน เราก็มานั่งเล่นเกมกันแบบนี้ จนเรารู้สึกว่าผูกพันกับเกมมาก อยากจะเล่นเกม อยากจะดู อยากจะให้ทุกคนมานั่งที่ห้องรับแขกด้วยกันแล้วก็มานั่งเล่นเกมด้วยกัน อันนั้นก็เป็นจุดเริ่มแรกค่ะ แล้วต่อจากนั้น ที่บ้านก็ซื้อคอมพิวเตอร์มาเครื่องหนึ่ง ก็เอาไว้ในห้องรับแขกเหมือนกัน ตอนนั้นเราก็รู้สึกว่า คอมพ์ก็ดีเหมือนกันนะ มันสามารถเล่นเกมคนเดียวได้ แล้วตอนนั้นก็จะมีเกมพวก the sims ซึ่งทำให้เราชอบการเล่นเกมมากขึ้น เพราะว่ามีการสร้างบ้าน สร้างตัวละคร หรือเพื่อนในห้องเรียนด้วยกัน ก็เลยพัฒนามาเรื่อยๆ เริ่มเล่นตั้งแต่ เครื่อง Famicom เครื่องคอมพิวเตอร์ ไปจนถึงเครื่องต่างๆ
• เป็นเพราะว่าเรามีพี่น้องผู้ชายด้วยมั้ยที่ทำให้เราชอบเล่นเกม
มีค่ะ มีญาติเป็นผู้ชาย เขาก็ชวนเรามาเล่นด้วย มันก็ทำให้เราต้องมาเล่นกับเขา ซึ่งเราก็ชอบด้วย เวลาที่พี่ชวนมาเล่น เราก็รู้สึกว่าดีเหมือนกัน เพราะว่าเหมือนกับหาอะไรทำร่วมกัน เพราะก่อนหน้านั้นเราก็ไม่สนิทกัน แต่พอมาเล่นเกมมันทำให้เราสนิทกันมากขึ้น อีกอย่าง เราคิดว่า ตัวเองก็เป็นคนที่เล่นเกมไม่เก่ง แต่เราอยากจะลองดู เราเห็นพี่ชายเล่นแล้วผ่าน แต่ทำไมเรายังไม่ผ่าน เราก็ต้องพยายามในจุดที่เขาเข้าไปอยู่ มันเหมือนกับเราอยากเอาชนะเขาด้วยมั้งคะ เราก็อยากลองเล่นด้วย อยากมีกิจกรรมร่วมกัน
• การเล่นเกมของคุณในตอนนั้นเรียกได้ว่า ‘คลั่งไคล้’ ได้มั้ย
ได้ค่ะ เพราะว่ามันเริ่มมาจากที่ว่า พอเราเล่นแล้วเรารู้สึกชอบ ชอบที่เล่นแบบเก็บเลเวล เพราะเราไม่เคยเล่นมาก่อน ตอนนั้นมันจะตื่นตาตื่นใจมาก เพราะว่าเกมที่เราเล่นมาก่อนหน้านั้น มันไม่มีเกมที่เก็บเลเวลเลย แล้วพอเราเล่นเราก็รู้สึกว่า มันสามารถเล่นกับเพื่อนได้ ก็จะมีกลุ่มเพื่อนกัน พอเราเล่นไปเรื่อยๆ ก็จะมีระบบเติมเงิน ตอนนั้นเรารู้เลยว่าเราติด ตรงที่ว่า เราเติมบ่อยมาก จนแม่บ่นเลยว่า เราเอาเงินไปไหนหมด ในแต่ละอาทิตย์ก็จะมาขอเพิ่มตลอด เราก็ไม่กล้าบอกไม่กล้าพูด เพราะเราเติมครั้งหนึ่งก็จะเป็นเรต 259 บาทตลอด
• ช่วงนั้นถือว่าเกมออนไลน์ได้เข้ามาบ้านเราใหม่ๆ คุณได้ซึมซับในเรื่องเกมยังไง
เกมออนไลน์ช่วงนั้นมันเป็นความแปลกใหม่มากค่ะ เหราะ หนึ่ง เป็นเกมที่ตัวละครเป็นอาชีพ มีการทำเควสต่างๆ ซึ่งเรามองว่าในสมัยนั้น มันยังมีน้อย หรือไม่ เราไม่รู้เลยว่ามันคืออะไรเนื่องจากโลกเราแคบมาก แล้วเราเป็นเด็กประถมที่กำลังจะขึ้นมัธยม เราก็เลยมองว่า เกมออนไลน์มันเป็นสื่อหนึ่งที่ทำให้เราเปิดโลกเรื่องเกมมากๆ อย่างตอนแรกเราจะเล่นแต่เกมออฟไลน์ต่างๆ จะเป็นเกมลักษณะที่เป็นการสร้าง แต่ว่าไม่ได้อินเท่า Ragnarok แน่ๆ เพราะว่ามันเล่นกับบอท เล่นกับคอมพิวเตอร์ แต่พอมาเล่นกับตัวคนจริงๆ มันเป็นความท้าทายที่เราได้เจอเพื่อน เราได้เจอคนจริงๆ จากหลายๆ ประเทศทั่วโลกที่เขามารวมกันตรงนี้ เขามาร่วมกันเล่นกัน มันก็เลยรู้สึกว่า โลกของเกมมันก็มีอะไรมากกว่าที่เราคิด
• แต่ก็แน่นอนว่า ผู้ใหญ่ก็ไม่ค่อยโอเคกับเรานัก
ใช่ค่ะ เพราะว่าเราก็ยอมรับเลยว่า เราก็เป็นคนติดเกม ติดจนไม่รู้เวลา ช่วงนั้นเรารู้เลยว่า โดนแม่ โดนป๊า บ่นบ่อยมาก เงินเกือบทั้งหมดที่เราควรจะเอาไปทานขนม เราจะเก็บเพื่อไปเติมเกมอย่างเดียว เราเลยมองช่วงนั้นว่าไม่ดีมากๆ สำหรับเรา เหมือนเป็นคนเหลาะแหละมาก ติดเกมอย่างเดียว ตื่นขึ้นมาก็เล่นเกม ไปโรงเรียนแล้วรีบกลับมาเล่นเกม คือทุกอย่างมันจดจ่ออยู่กับเกมอย่างเดียว ถามว่าช่วงนั้นเป็นคนเนิร์ดเกมมั้ย ใช้คำว่าได้ เพราะเรายอมรับว่าเราติดจริงๆ
แต่พอหลังจากเราขึ้นมัธยมแล้ว มันก็เริ่มเปลี่ยนไป เราก็เริ่มติดเพื่อนบ้าง แต่ถามว่าเกมก็ยังอยู่ในชีวิตเรา เพราะว่าช่วงนั้นจะเป็นช่วงเกมออนไลน์พวกเกม Audition แนวๆ เกมเต้น แล้วเกมนี้จะมีชุมชนในเกม เราเล่นเกมนี้ ก็จะมีครอบครัวในเกมเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ตอนนั้นเล่นหนักมาก ซึ่งนอกจากที่จะมีครอบครัวตรงนั้น เราก็มีสังคมในชีวิตจริงด้วย แต่เราก็ไม่เคยให้มาก้าวก่ายกัน ซึ่งต่างจากก่อนหน้านี้ที่เล่นเกมอย่างเดียว ไม่สนใจอะไรเลย แต่อันนี้ เรายังสนใจสิ่งรอบตัว เรายังสนใจเพื่อน เรายังสนใจโลกภายนอกอยู่ แต่ก็ยังเติมตังค์เหมือนเดิม (หัวเราะ)
• แล้วกิจกรรมที่เกี่ยวกับเกมในตอนนั้นละครับ
ในช่วงนั้น กิจกรรมที่เกี่ยวกับเกม ก็มีเยอะตลอดให้เราได้ทำ บางทีก็เป็นช่วงต่างๆ อาจจะมีเกมอื่นด้วย แบบ ghost online เก็บเลเวล หรือพวกโพสต่างๆ คือมันเริ่มมาจาก หลังจากที่เราทะเลาะกับแม่ปุ๊บ เราก็เริ่มรู้สึกว่า มันไม่ควรที่จะเล่นหนักแล้ว แต่ก็ยังเล่นมาเรื่อยๆ เล่นมาตลอด เริ่มมีเพื่อนฝูงเยอะขึ้น แต่ก็ยังไม่ติดมาก มันจะมาติดอีกทีก็ตอน ม.3 ซึ่งเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในช่วง ม. ปลาย
พอมาถึงชั้นนี้ เราก็เริ่มเกเรแล้ว เราเรียนสายศิลป์-ฝรั่งเศส มา แต่เรามีคิดในใจแล้วว่า เราไม่อยากเรียนสายนี้ แต่เราต้องจำใจเรียน แต่เราตั้งปฎิญาณกับตัวเองแล้วว่า ถ้าเราจบไป ยังไงก็ต้องเรียนสายคอมพิวเตอร์ให้ได้ เราคิดแค่ว่า ยังไงมันก็เป็นแค่ทางผ่านเราแค่นั้นแหละ ตอนนั้นก็เป็นช่วงที่เราติดเกมอีกครั้งนึง คือพอเราเริ่มโต คราวนี้ชีวิตเราก็เริ่มเปลี่ยนไปอีก คือ นอกจากที่เราจะเล่นเกมกับเพื่อนในโลกออนไลน์แล้ว ตอนนี้เราเริ่มมีสังคมของกลุ่มเพื่อนในโลกออนไลน์ มีเพื่อนที่มาเจอกันได้ เริ่มมีสังคมที่เราสามารถไปเที่ยวกับเพื่อนในเกมได้ ตอนนั้นก็มีกลุ่มผู้หญิงที่ชอบเล่นเกมเหมือนกัน ไม่ว่าจะเล่นเกมไหน เราก็จะตามกันไปตลอด คราวนี้เริ่มติด และติดเพื่อนทางฝั่งเกมมากกว่าชีวิตจริง เราเลยคิดว่า นั่นอาจจะเป็นทางของเราด้วย เพราะว่าเราไม่ได้ใฝ่ทางนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราเรียนไม่ดีนะ เราก็พยายามอ่านหนังสือในช่วงที่เขาสอบ ตั้งใจเรียนในช่วงเรียน แต่เราจะทุ่มทางนั้นมากกว่า
• คุณเริ่มมาเป็นนักแคสต์เกมตั้งแต่เมื่อไหร่
หลังจากเรียนจบ เราก็เคว้งไป 1 ปี ไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ถอดใจในเรื่องคอมพ์ไปแล้วด้วย จนแม่ก็ถาม เราก็บอกแม่ว่า เดี๋ยวขอหาตัวเองก่อนละกัน ซึ่งถ้าหาตัวเองไม่เจอ เราก็จะทำตามแม่บอกละกัน เพราะที่บ้านทำงานเกี่ยวกับเครื่องพิมพ์สกรีน ช่วงเวลานั้น เราก็เริ่มหาตัวเอง เริ่มตั้งแต่ไปหาเสื้อผ้ามาขาย เพราะเราอยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเอง อยากจะทำอะไรที่ไม่รบกวนที่บ้าน แล้วเราก็อยากจะเป็นเจ้านายตัวเองด้วย อยากจะทำอะไรที่มันอิสระน่ะค่ะ เริ่มขายของ แล้วมาทำนู่นนี่นั่น
จนวันหนึ่ง เจอบิวตี้บล็อกเกอร์ เราก็อยากเป็น เพราะว่าเราเป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งหน้า แต่งตัว แต่ก็ไม่ได้แต่งเก่ง เราเลยบอกกับแฟนในตอนนั้นว่า อยากเป็นนี่จัง ทำไงดี แฟนก็บอกว่า ก็ลองทำดู แต่เหมือนว่า เราก็ไม่ได้อยากทำมาก แต่แค่รู้สึกว่า เห็นคนทำแล้วมันโอเค เลยอยากทำบ้าง ก็ศึกษาดู แต่ก็ทิ้งเวลามานานมาก จนเหมือนลืมไปแล้วว่าอยากเป็น จนกระทั่งวันหนึ่ง เราเล่นเกม 3ds เราก็เล่นไปเรื่อยๆ จนมาเจอเกมหนึ่ง ที่ยังผ่านด่านไม่ได้สักที เราเลยเปิดยูทิวบ์ เพื่อหาวิธีดู ซึ่งเราเห็นคนเล่นเยอะมาก เราก็งงว่าทำไมถึงมีคนเล่นเยอะ แล้วอัดคลิปลงยูทิวบ์กัน จนกระทั่งเราได้ไปเห็นรายการของทาง Online Station น่ะ เขามาพูดถึงเรื่องการสร้างรายได้ในยูทิวบ์ เราก็เลยฟังจนแบบว่า มันสามารถสร้างรายได้ในยูทิวบ์ได้เหรอ ซึ่งแต่ก่อนเราเคยเห็นแค่ฝรั่งทำ น่าจะช่วงประมาณปี 2013-14 มาพูดถึงรายได้จากการทำยูทิวบ์ เราก็รู้สึกว่า แค่เล่นเกมเนี่ยนะ แล้วก็มีข่าวมาอีกว่า มีฝรั่งที่ชื่อ pewdiepie เขาทำรายได้เป็นอันดับ 1 ในด้านของเกม คือปีหนึ่งก็ทำรายได้ประมาณ 200 กว่าล้านบาท เรางงมาก จนรู้สึกว่า เป็นไปได้เหรอ เราเลยไม่เอาทางบิวตี้แล้ว
• เรียกได้ว่าปลุกความเป็นตัวตนเรากลับมา
ใช่ค่ะ เปลี่ยนดีกว่า เรามาเป็นตัวเอง เราก็บอกแฟน แฟนก็บอกว่าทำสิ แต่แป้งก็คงทำไม่ได้หรอก เพราะว่าถ้าคนอยากทำ ก็คงทำไปนานแล้ว หลังจากนั้น เราก็ไปซื้อไมค์ในวันนั้นเลย ตัวละ 199 ใช้โน้ตบุ๊กกากๆ ของตัวเอง อัดและตัดต่อคลิปลงในวันนั้น พอเสร็จเรียบร้อย เราก็บอกแฟนว่า เราลงคลิปไปแล้ว แต่คนดูน้อยนะ เขาก็งงว่าทำอะไร เราก็บอกเขาไปว่า ลงคลิปไปแล้ว เขาก็ตกใจ ตอนนั้นทำเป็นเกมอินดี้ ชื่อว่า Wish มันเป็นเกมที่มีตัวเลือก แล้วเราจะเลือกไปอยู่ในบ้านผี จะให้เลือกว่า เราจะช่วยหรือทำอะไรกับผี คือมันจะมีอุปกรณ์ให้เลือก 2 อย่าง เราก็เล่นไปโดยที่ไม่ได้หวังอะไรเลย เพราะเรารู้สึกว่า แค่อยากทำ อาจจะมีความดูถูกของเขาด้วย ก็เลยลองทำ พอทำเสร็จ ผลที่ออกมาคือ คนดูเราได้ตั้ง 500 กว่าวิว คือความรู้สึกเราที่ว่า คนยืนเรียงกัน 10 คน มันก็เยอะแล้ว 100 คนยืนเรียงกันก็เยอะมาก แต่ 500 คน นี่คือเป็นไปได้ไง เราก็เลยทำมาเรื่อยๆ จุดเริ่มต้นก็มาจากตรงนั้น พอเห็นแต่ละคนโอเคกับสิ่งที่เราทำ เราก็ทำเกมผีมาเรื่อยๆ คนก็ชอบที่เรามาแอกชั่นกับเกม เราก็เลยแตกแขนงมาที่ประเภทอื่นมาเรื่อยๆ ค่ะ
• คลิปแรกประมาณ 500 กว่าวิว ปัจจัยหนึ่งที่เป็นผู้หญิงด้วยมั้ยที่ทำให้คนมาดูเยอะ
ตอนนั้นคิดเหมือนกันว่า อาจจะไม่ค่อยมีนักแคสต์เกมผู้หญิงเยอะ แล้วตัวเราก็เป็นผู้หญิง ณ ตอนนั้น เราไม่ได้เปิดหน้าเลย เราแค่เล่นและพากย์ไปเรื่อยๆ เราก็คิดว่าเป็นอย่างที่บอก และเป็นความแปลกใหม่ที่มีผู้หญิงมานั่งแคสต์เกมให้ดู สาม ความท้าทาย เพราะพอเราคิดอยากจะทำ เราไม่รอเวลา เราทำเลย เพราะถ้าเรารอ เราก็เหมือนกับบิวตี้บล็อกเกอร์ที่เราอยากจะเป็น แล้วเราไม่ได้ใฝ่ที่จะทำ
• พอแคสต์เกมไปเรื่อยๆ ทำไมถึงตัดสินใจที่จะมาเปิดหน้าของตัวเอง
เราเปิดหน้าตรงประมาณคลิปที่ 3-4 ประมาณนี้ค่ะ เพราะเราไปดูคลิปของผู้ชายคนหนึ่ง เป็นฝรั่งชื่อ Marker Pie ขาเล่นเกมผีเหมือนกัน แต่เขาจะมีรีแอกชั่นหน้าเขาตลอด จนทำให้เรารู้สึกว่า หรือนี่คือสิ่งที่เราควรจะทำนะ เพราะว่า คนเล่นเกมที่เป็นผู้หญิงในช่วงนั้น มีมั้ย มีแต่ไม่ค่อยมีใครที่เปิดกล้องเล่น เราเลยเปิดกล้องเล่นเลย เขาจะชอบที่เราเล่นไปสดๆ และชอบตรงสีหน้าเราขณะเล่นมั้ย เราเลยลองทำดู พอทำกระแสดี ทุกคนรู้ว่าเราคือใคร รู้ว่าเราชอบเล่นแนวไหน แล้วเขาได้ดูทั้งเกมและเราด้วย ตอนนั้นก็เป็นจุดที่พลิกเหมือนกันว่า จากที่คนดูเราน้อย ก็เพิ่มเยอะขึ้น
• พอหลังจากนั้นก็มาแคสต์เกมหลากหลายประเภทขึ้น
ก็มีค่ะ เพราะเรารู้สึกว่า เกมผีบางทีก็ไม่ตอบโจทย์ คนอาจจะกลัวผี เราก็เลยเปลี่ยนมาเล่นเกมน่ารักๆ บ้าง เกมแฟลชบ้าง โดยเฉพาะอย่างหลัง เราอยากให้คนไปเล่นตาม มันทำให้เล่นได้ทุกคน เกมมือถือบ้าง เกมผจญภัยบ้าง เราก็เล่นหลายๆแนวไป เพราะเราต้องการให้ช่องเรามีความหลากหลาย นอกจากนี้ ก็มีคลิปพวกรีวิวต่างๆ บ้าง หรือคลิปไปเที่ยวบ้าง ซึ่งในช่วงแรกๆ ไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ เพราะเราทำด้วยความสนุกเอง เราโอเค แต่ ณ ปัจจุบันนี้ เราสนุกแค่คนเดียวแล้วโอเค เราจำเป็นที่จะทำคลิปให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ บางทีเกมนี้เราอาจจะไม่สนุกกับมันมาก แต่เราต้องทำยังไงก็ได้ให้คนดูเขาสนุกกับเรา เราคิดอย่างงี้มาตลอด เพราะว่า การที่คนจะมาดูเราได้หนึ่งครั้ง เขาอาจจะหลงเข้ามาดู แต่ถ้าเขาเข้ามาดูซ้ำ มันอาจจะมีอะไรที่มากกว่านั้น
• ทีนี้ ในการทำงานแต่ละครั้งของเราเป็นยังไงบ้างครับ
ในช่วงแรก เราจะมีหน้าที่ อัด ตัด และอัปโหลดคลิป และหาเกม ทำอะไรเองทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้เราเริ่มมีทีมงาน เริ่มมีแฟนมาช่วย เริ่มมีคนมาช่วยตัดต่อ เราก็มีหน้าที่แค่หาเกม และคอนเทนต์ที่น่าสนใจ แล้วก็คิดว่า ในแต่ละวันนั้นจะทำอะไรบ้าง เพราะว่าเราทำงานแบบวันต่อวันอยู่แล้ว ทำงานทุกวัน เราก็คิดตลอด พอคิดและหาเกมได้แล้ว ก็เริ่มกระบวนการอัด ซึ่งจากคลิปแต่ละคลิป ความยาวอาจจะแค่ประมาณ 10-15 นาที หรือมากสุดประมาณ 20 นาที แต่การอัดนี่คือ ครั้งละชั่วโมงขึ้นเลยนะคะ คือเราก็เล่นแต่ละเกมเฉลี่ยครั้งละ 1-3 ชั่วโมงว่าไป แต่สุดท้าย เราก็คัดในสิ่งที่ดีที่สุดมาให้คนดู ซึ่งความยาวประมาณ 10 นาที เราคิดว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีในการดูคลิป เพราะมันไม่มากและน้อยเกินไป สามารถดูได้อย่างต่อเนื่อง แล้วช่องเราก็มีคลิปอยู่ประมาณ 1,000 กว่าคลิป สามารถที่จะดูได้ตลอดอยู่แล้ว
• ในการคัดเลือกเกมเพื่อมารีวิวในแต่ละครั้ง คุณจัดการตรงนี้ยังไงบ้างครับ
คือในช่องของเรา เราจะเน้นว่าเป็นเกมที่ดูแล้วผ่อนคลาย ดูแล้วสนุก ตลก เกมแนวซีเรียสมีมั้ย มี แต่จะเป็นส่วนน้อยมาก เราจะมองว่าเกมที่ทำให้คนสนใจ จะเป็นเกมแนวผจญภัย หรือเป็นเกมที่เราสามารถพากย์ไปตามจินตนาการเราได้ หนึ่ง คือจะเป็นเกมที่เป็นแนวเอาตัวรอด แนวผจญภัย อาจจะมีเกมแนวผีบ้าง แต่นานๆ ครั้ง แล้วก็มีเกมมือถือบ้าง เพราะว่าเรามองว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว เกมมือถือมันมีบทบาทในชีวิตเรา บางทีน้องๆ ไม่มีคอมพ์ แต่มีมือถือ เราก็ต้องหาเกมแนวนี้มาด้วย แล้วก็มีในส่วนของชีวิตประจำวันของเรา ให้เขาดูว่า ในแต่ละวันนั้น เราได้ทำอะไรบ้าง เรามีอะไรที่น่าสนุกมารีวิวมั้ย ก็เหมือนกับพักเกมมาวันนึง เพื่อทำอย่างอื่น (ยิ้ม)
• จากที่เริ่มทำมาแล้วได้รายได้เล็กๆ จนกระทั่งมาเป็นแบบที่เป็นอยู่ในตอนนี้ อะไรคือความสำเร็จนั้นครับ
หนึ่ง คือ งานนี้มันเป็นงานที่เราชอบมาตั้งแต่เด็ก เราจะไม่ยอมปล่อยมันไปเด็ดขาด สองคือกำลังใจจากทุกคนที่ให้เรามาตั้งแต่แรก จนถึงวันนี้ เราจึงต้องทำคลิปให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ สาม คือ ที่บ้าน เพราะว่าเราเคยทำให้ท่านเสียใจมาก่อน เพราะเรื่องติดเกม รู้ว่าเราทำไม่ดีในช่วงนั้น เราอยากจะแก้ไขในการที่เอาสิ่งที่เราชอบ เอาสิ่งที่ท่านเคยว่าเรา มาทำให้ท่านรู้ว่า เราสามารถเลี้ยงดูท่านด้วยการใช้สิ่งที่เรารัก สำหรับเราถือว่าโชคดีและเป็นดวงมากๆ ด้วยนะ ว่าเราได้เจอสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขมากๆ ในแต่ละวัน
• อยากให้เราวิเคราะห์ถึงนักเล่นเกมไทยในปัจจุบันหน่อยครับ
เดี๋ยวนี้วงการเกมไทยถือว่าเปลี่ยนไปมาก เพราะว่าจากแต่ก่อนที่มีแค่การแข่งในประเทศ เดี๋ยวนี้ก็มีแบบอีสปอร์ตที่ไปแข่งต่างประเทศ มีสตรีมเมอร์ ที่เป็นคนที่เล่นเกมสดให้คนได้ดู ซึ่งแต่ก่อนก็ยังไม่มี แล้วสร้างรายได้ผ่านการบริจาค มีชุมชนกับคนดูผ่านไลฟ์สดๆ แล้วก็มีแนวคล้ายเรา ที่มีการอัปโหลดคลิป เรามองว่า วงการเกมในบ้านเรามันไปไกลมาก เพราะว่าผู้ใหญ่เริ่มหันมามองเกมมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ เกมลักษณะต่างๆ หรือแม้กระทั่งของที่เป็นแบรนด์ใหญ่ๆ เริ่มมาลงทุนและมีส่วนร่วมกับเกมมากขึ้น
ล่าสุด ทางยูทิวบ์ ได้มีการจัดการวิ่งการกุศล เพื่อช่วยเหลือมูลนิธิต่างๆ มันเริ่มกระจายไปมากขึ้น เราเลยมองว่า ในเมืองไทยนั้น เกมเริ่มขับเคลื่อน มันเริ่มไปไกลมากขึ้น อาจจะเพราะว่าเป็นผู้ใหญ่ที่มีแนวคิดใหม่ๆ แล้วช่วยส่งเสริมผลักดัน คือถ้าเป็นวัยรุ่น ก็คิดมาเสมอว่า ผู้ใหญ่จะมองเรื่องเกมว่าไม่ดีมาตลอด แต่พอวันนี้ ผู้ใหญ่ในตอนนี้ที่เป็นเสียงส่วนมาก ก็อาจจะมองเรื่องเกมว่าดี เราก็จะรู้สึกว่าเราดีใจไปด้วย เพราะว่ามันทั้งขับเคลื่อนวงการและประเทศนี้ไปอีก
• ตอนนี้วงการเกมในปัจจุบันที่ถือว่ามีการแข่งขันซีเรียสจริงจังแล้ว คุณมองตรงนี้ยังไงบ้าง
ต้องบอกก่อนว่า คนไทยมีความสามารถในการเล่นเกมไม่แพ้ชาติใดในโลก แต่พวกเขายังไม่ได้รับโอกาส ซึ่งตอนนี้ก็เริ่มมีเกมที่มาเปิดในไทย ไม่ว่าจะเป็นพวกอีสปอร์ตต่างๆ พวก Moba หรือ SPS เราเลยมองว่า มันเป็นโอกาสดีมาก ที่มีเกมพวกนี้มาเปิด แล้วทำให้คนไทยได้รับเลือกไปแข่งขัน เพราะจะเห็นว่าคนไทยมีความสามารถในการเล่นเกมนานมากแล้ว เพราะว่าประเทศไทยเป็นที่ที่คนเล่นเกมออนไลน์เยอะมากเหมือนกัน พอมันเริ่มมีโอกาสตรงนี้ มันก็ทำให้เด็กไทยมีโอกาสได้ไปต่างประเทศ ได้ไปชิงเงินรางวัล ได้ไปเปิดโลกของเกม เรามองว่าช่วงนี้มันเป็นจุดเริ่มต้นนะคะของการขับเคลื่อนของวงการเกม เพราะว่านอกจากที่คนไทยจะได้ไปต่างประเทศแล้ว มันยังทำให้คนไทยได้เห็นมุมมองและเทคนิคจากต่างประเทศ ว่าตัวเราด้อยในจุดไหน แล้วทำให้ตัวเรานำมาพัฒนาตัวเอง เพื่อไปแข่งได้อีกครั้ง ซึ่งต่างจากแต่ก่อนที่จะเห็นแค่ต่างประเทศแข่งกัน ซึ่งไม่รู้เลยว่า ความสามารถเราไปได้ไกลแค่ไหน
คือมันก็เหมือนนักกีฬาปกติ ที่ได้ไปแข่งกีฬาต่างๆ แล้วได้รู้ว่า ความสามารถเราอยู่ในระดับไหนของต่างประเทศ คนเก่งๆ มันยังมีอีกมากค่ะ แต่แค่เขายังไม่มีโอกาสที่จะได้ไป คือต้องบอกเลยว่าเงินรางวัลของอีสปอร์ตเยอะมาก บางทีเป็นหลายร้อยล้าน ทำให้ต่างประเทศเขามีอาชีพที่เป็นอีสปอร์ตจริงๆ เหมือนเป็นนักแข่งขันเพื่อล่ารางวัลและเกียรติยศเลย ถือว่าเป็นความภูมิใจที่ได้ไป อย่างเช่น เราอาจจะไม่ได้เล่นกีฬาเก่ง แต่เราอาจจะเล่นเกมเก่ง เนี่ยมันคือโอกาสสำหรับคนเล่นเกม อย่างเราอยู่ในวงการ ก็จะเห็นเพื่อนๆหลายคนที่เขาได้เป็นนักกีฬา เขาก็จะมีการฝึกซ้อมตลอด เพื่อที่จะไปแข่งขันอย่างงั้น เรามองว่าเหมือนกับนักกีฬาจริงๆ ที่มีการฝึกซ้อม มีการเก็บตัว มีการพัฒนาไปเรื่อยๆ
• ในมุมตัวเอง ถือว่าตัวเองโชคดีมั้ยที่เราผ่านทั้งการเติบโต และเป็นตัวเองได้ เพราะว่าการเล่นเกม
เราโชคดีที่เจอโอกาสนี้พอดี แล้วมันไม่ใช่โอกาส เหมือนกับเป็นช่วงเวลาของเราด้วย เราชอบและอยู่กับมันมาตั้งแต่แรก เราโตกับมันมาจนเราอยากที่จะทำงานเกี่ยวกับมัน แต่เราเคยถอดใจไปครั้งหนึ่ง มันอาจจะเป็นโชคชะตาที่ให้เรามาทำสิ่งนี้ แล้วมันน้อยคนมากที่ประสบความสำเร็จ แต่เราทำได้ เราก็เลยรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นโชค แต่ก็มีคนพูดว่า โชคอาจจะไม่ช่วยเรา ถ้าเราไม่พยายาม แต่เราก็พยายามในจุดนี้เหมือนกัน
เรื่อง : สรวัจน์ ศิลปโรจนพาณิช
ภาพ : ปัญญพัฒน์ เข็มราช
• อยากให้ช่วยเล่าถึง จุดเริ่มแรกสุดในการเล่นเกม ว่ามันเริ่มจากตรงไหนครับ
แต่ก่อนที่บ้านจะมีพี่น้องหลายคน แล้วตอนแรกที่บ้านก็จะมีเครื่องเล่นเกมอยู่เครื่องหนึ่ง คือเครื่อง Famicom ที่เป็นตลับน่ะค่ะ แล้วทุกคนในบ้านก็จะมารวมกันเล่นในห้องรับแขก มันก็เลยทำให้แป้งรู้สึกว่า เกมมันทำให้ครอบครัวเราสนิทกันมากขึ้น เหมือนกับในทุกๆ วัน เราก็มานั่งเล่นเกมกันแบบนี้ จนเรารู้สึกว่าผูกพันกับเกมมาก อยากจะเล่นเกม อยากจะดู อยากจะให้ทุกคนมานั่งที่ห้องรับแขกด้วยกันแล้วก็มานั่งเล่นเกมด้วยกัน อันนั้นก็เป็นจุดเริ่มแรกค่ะ แล้วต่อจากนั้น ที่บ้านก็ซื้อคอมพิวเตอร์มาเครื่องหนึ่ง ก็เอาไว้ในห้องรับแขกเหมือนกัน ตอนนั้นเราก็รู้สึกว่า คอมพ์ก็ดีเหมือนกันนะ มันสามารถเล่นเกมคนเดียวได้ แล้วตอนนั้นก็จะมีเกมพวก the sims ซึ่งทำให้เราชอบการเล่นเกมมากขึ้น เพราะว่ามีการสร้างบ้าน สร้างตัวละคร หรือเพื่อนในห้องเรียนด้วยกัน ก็เลยพัฒนามาเรื่อยๆ เริ่มเล่นตั้งแต่ เครื่อง Famicom เครื่องคอมพิวเตอร์ ไปจนถึงเครื่องต่างๆ
• เป็นเพราะว่าเรามีพี่น้องผู้ชายด้วยมั้ยที่ทำให้เราชอบเล่นเกม
มีค่ะ มีญาติเป็นผู้ชาย เขาก็ชวนเรามาเล่นด้วย มันก็ทำให้เราต้องมาเล่นกับเขา ซึ่งเราก็ชอบด้วย เวลาที่พี่ชวนมาเล่น เราก็รู้สึกว่าดีเหมือนกัน เพราะว่าเหมือนกับหาอะไรทำร่วมกัน เพราะก่อนหน้านั้นเราก็ไม่สนิทกัน แต่พอมาเล่นเกมมันทำให้เราสนิทกันมากขึ้น อีกอย่าง เราคิดว่า ตัวเองก็เป็นคนที่เล่นเกมไม่เก่ง แต่เราอยากจะลองดู เราเห็นพี่ชายเล่นแล้วผ่าน แต่ทำไมเรายังไม่ผ่าน เราก็ต้องพยายามในจุดที่เขาเข้าไปอยู่ มันเหมือนกับเราอยากเอาชนะเขาด้วยมั้งคะ เราก็อยากลองเล่นด้วย อยากมีกิจกรรมร่วมกัน
• การเล่นเกมของคุณในตอนนั้นเรียกได้ว่า ‘คลั่งไคล้’ ได้มั้ย
ได้ค่ะ เพราะว่ามันเริ่มมาจากที่ว่า พอเราเล่นแล้วเรารู้สึกชอบ ชอบที่เล่นแบบเก็บเลเวล เพราะเราไม่เคยเล่นมาก่อน ตอนนั้นมันจะตื่นตาตื่นใจมาก เพราะว่าเกมที่เราเล่นมาก่อนหน้านั้น มันไม่มีเกมที่เก็บเลเวลเลย แล้วพอเราเล่นเราก็รู้สึกว่า มันสามารถเล่นกับเพื่อนได้ ก็จะมีกลุ่มเพื่อนกัน พอเราเล่นไปเรื่อยๆ ก็จะมีระบบเติมเงิน ตอนนั้นเรารู้เลยว่าเราติด ตรงที่ว่า เราเติมบ่อยมาก จนแม่บ่นเลยว่า เราเอาเงินไปไหนหมด ในแต่ละอาทิตย์ก็จะมาขอเพิ่มตลอด เราก็ไม่กล้าบอกไม่กล้าพูด เพราะเราเติมครั้งหนึ่งก็จะเป็นเรต 259 บาทตลอด
• ช่วงนั้นถือว่าเกมออนไลน์ได้เข้ามาบ้านเราใหม่ๆ คุณได้ซึมซับในเรื่องเกมยังไง
เกมออนไลน์ช่วงนั้นมันเป็นความแปลกใหม่มากค่ะ เหราะ หนึ่ง เป็นเกมที่ตัวละครเป็นอาชีพ มีการทำเควสต่างๆ ซึ่งเรามองว่าในสมัยนั้น มันยังมีน้อย หรือไม่ เราไม่รู้เลยว่ามันคืออะไรเนื่องจากโลกเราแคบมาก แล้วเราเป็นเด็กประถมที่กำลังจะขึ้นมัธยม เราก็เลยมองว่า เกมออนไลน์มันเป็นสื่อหนึ่งที่ทำให้เราเปิดโลกเรื่องเกมมากๆ อย่างตอนแรกเราจะเล่นแต่เกมออฟไลน์ต่างๆ จะเป็นเกมลักษณะที่เป็นการสร้าง แต่ว่าไม่ได้อินเท่า Ragnarok แน่ๆ เพราะว่ามันเล่นกับบอท เล่นกับคอมพิวเตอร์ แต่พอมาเล่นกับตัวคนจริงๆ มันเป็นความท้าทายที่เราได้เจอเพื่อน เราได้เจอคนจริงๆ จากหลายๆ ประเทศทั่วโลกที่เขามารวมกันตรงนี้ เขามาร่วมกันเล่นกัน มันก็เลยรู้สึกว่า โลกของเกมมันก็มีอะไรมากกว่าที่เราคิด
• แต่ก็แน่นอนว่า ผู้ใหญ่ก็ไม่ค่อยโอเคกับเรานัก
ใช่ค่ะ เพราะว่าเราก็ยอมรับเลยว่า เราก็เป็นคนติดเกม ติดจนไม่รู้เวลา ช่วงนั้นเรารู้เลยว่า โดนแม่ โดนป๊า บ่นบ่อยมาก เงินเกือบทั้งหมดที่เราควรจะเอาไปทานขนม เราจะเก็บเพื่อไปเติมเกมอย่างเดียว เราเลยมองช่วงนั้นว่าไม่ดีมากๆ สำหรับเรา เหมือนเป็นคนเหลาะแหละมาก ติดเกมอย่างเดียว ตื่นขึ้นมาก็เล่นเกม ไปโรงเรียนแล้วรีบกลับมาเล่นเกม คือทุกอย่างมันจดจ่ออยู่กับเกมอย่างเดียว ถามว่าช่วงนั้นเป็นคนเนิร์ดเกมมั้ย ใช้คำว่าได้ เพราะเรายอมรับว่าเราติดจริงๆ
แต่พอหลังจากเราขึ้นมัธยมแล้ว มันก็เริ่มเปลี่ยนไป เราก็เริ่มติดเพื่อนบ้าง แต่ถามว่าเกมก็ยังอยู่ในชีวิตเรา เพราะว่าช่วงนั้นจะเป็นช่วงเกมออนไลน์พวกเกม Audition แนวๆ เกมเต้น แล้วเกมนี้จะมีชุมชนในเกม เราเล่นเกมนี้ ก็จะมีครอบครัวในเกมเป็นครอบครัวเดียวกัน แต่ตอนนั้นเล่นหนักมาก ซึ่งนอกจากที่จะมีครอบครัวตรงนั้น เราก็มีสังคมในชีวิตจริงด้วย แต่เราก็ไม่เคยให้มาก้าวก่ายกัน ซึ่งต่างจากก่อนหน้านี้ที่เล่นเกมอย่างเดียว ไม่สนใจอะไรเลย แต่อันนี้ เรายังสนใจสิ่งรอบตัว เรายังสนใจเพื่อน เรายังสนใจโลกภายนอกอยู่ แต่ก็ยังเติมตังค์เหมือนเดิม (หัวเราะ)
• แล้วกิจกรรมที่เกี่ยวกับเกมในตอนนั้นละครับ
ในช่วงนั้น กิจกรรมที่เกี่ยวกับเกม ก็มีเยอะตลอดให้เราได้ทำ บางทีก็เป็นช่วงต่างๆ อาจจะมีเกมอื่นด้วย แบบ ghost online เก็บเลเวล หรือพวกโพสต่างๆ คือมันเริ่มมาจาก หลังจากที่เราทะเลาะกับแม่ปุ๊บ เราก็เริ่มรู้สึกว่า มันไม่ควรที่จะเล่นหนักแล้ว แต่ก็ยังเล่นมาเรื่อยๆ เล่นมาตลอด เริ่มมีเพื่อนฝูงเยอะขึ้น แต่ก็ยังไม่ติดมาก มันจะมาติดอีกทีก็ตอน ม.3 ซึ่งเป็นช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อในช่วง ม. ปลาย
พอมาถึงชั้นนี้ เราก็เริ่มเกเรแล้ว เราเรียนสายศิลป์-ฝรั่งเศส มา แต่เรามีคิดในใจแล้วว่า เราไม่อยากเรียนสายนี้ แต่เราต้องจำใจเรียน แต่เราตั้งปฎิญาณกับตัวเองแล้วว่า ถ้าเราจบไป ยังไงก็ต้องเรียนสายคอมพิวเตอร์ให้ได้ เราคิดแค่ว่า ยังไงมันก็เป็นแค่ทางผ่านเราแค่นั้นแหละ ตอนนั้นก็เป็นช่วงที่เราติดเกมอีกครั้งนึง คือพอเราเริ่มโต คราวนี้ชีวิตเราก็เริ่มเปลี่ยนไปอีก คือ นอกจากที่เราจะเล่นเกมกับเพื่อนในโลกออนไลน์แล้ว ตอนนี้เราเริ่มมีสังคมของกลุ่มเพื่อนในโลกออนไลน์ มีเพื่อนที่มาเจอกันได้ เริ่มมีสังคมที่เราสามารถไปเที่ยวกับเพื่อนในเกมได้ ตอนนั้นก็มีกลุ่มผู้หญิงที่ชอบเล่นเกมเหมือนกัน ไม่ว่าจะเล่นเกมไหน เราก็จะตามกันไปตลอด คราวนี้เริ่มติด และติดเพื่อนทางฝั่งเกมมากกว่าชีวิตจริง เราเลยคิดว่า นั่นอาจจะเป็นทางของเราด้วย เพราะว่าเราไม่ได้ใฝ่ทางนี้ แต่ก็ไม่ใช่ว่าเราเรียนไม่ดีนะ เราก็พยายามอ่านหนังสือในช่วงที่เขาสอบ ตั้งใจเรียนในช่วงเรียน แต่เราจะทุ่มทางนั้นมากกว่า
• คุณเริ่มมาเป็นนักแคสต์เกมตั้งแต่เมื่อไหร่
หลังจากเรียนจบ เราก็เคว้งไป 1 ปี ไม่ได้ทำอะไรเลย เราก็ถอดใจในเรื่องคอมพ์ไปแล้วด้วย จนแม่ก็ถาม เราก็บอกแม่ว่า เดี๋ยวขอหาตัวเองก่อนละกัน ซึ่งถ้าหาตัวเองไม่เจอ เราก็จะทำตามแม่บอกละกัน เพราะที่บ้านทำงานเกี่ยวกับเครื่องพิมพ์สกรีน ช่วงเวลานั้น เราก็เริ่มหาตัวเอง เริ่มตั้งแต่ไปหาเสื้อผ้ามาขาย เพราะเราอยากจะมีธุรกิจเป็นของตัวเอง อยากจะทำอะไรที่ไม่รบกวนที่บ้าน แล้วเราก็อยากจะเป็นเจ้านายตัวเองด้วย อยากจะทำอะไรที่มันอิสระน่ะค่ะ เริ่มขายของ แล้วมาทำนู่นนี่นั่น
จนวันหนึ่ง เจอบิวตี้บล็อกเกอร์ เราก็อยากเป็น เพราะว่าเราเป็นผู้หญิงที่ชอบแต่งหน้า แต่งตัว แต่ก็ไม่ได้แต่งเก่ง เราเลยบอกกับแฟนในตอนนั้นว่า อยากเป็นนี่จัง ทำไงดี แฟนก็บอกว่า ก็ลองทำดู แต่เหมือนว่า เราก็ไม่ได้อยากทำมาก แต่แค่รู้สึกว่า เห็นคนทำแล้วมันโอเค เลยอยากทำบ้าง ก็ศึกษาดู แต่ก็ทิ้งเวลามานานมาก จนเหมือนลืมไปแล้วว่าอยากเป็น จนกระทั่งวันหนึ่ง เราเล่นเกม 3ds เราก็เล่นไปเรื่อยๆ จนมาเจอเกมหนึ่ง ที่ยังผ่านด่านไม่ได้สักที เราเลยเปิดยูทิวบ์ เพื่อหาวิธีดู ซึ่งเราเห็นคนเล่นเยอะมาก เราก็งงว่าทำไมถึงมีคนเล่นเยอะ แล้วอัดคลิปลงยูทิวบ์กัน จนกระทั่งเราได้ไปเห็นรายการของทาง Online Station น่ะ เขามาพูดถึงเรื่องการสร้างรายได้ในยูทิวบ์ เราก็เลยฟังจนแบบว่า มันสามารถสร้างรายได้ในยูทิวบ์ได้เหรอ ซึ่งแต่ก่อนเราเคยเห็นแค่ฝรั่งทำ น่าจะช่วงประมาณปี 2013-14 มาพูดถึงรายได้จากการทำยูทิวบ์ เราก็รู้สึกว่า แค่เล่นเกมเนี่ยนะ แล้วก็มีข่าวมาอีกว่า มีฝรั่งที่ชื่อ pewdiepie เขาทำรายได้เป็นอันดับ 1 ในด้านของเกม คือปีหนึ่งก็ทำรายได้ประมาณ 200 กว่าล้านบาท เรางงมาก จนรู้สึกว่า เป็นไปได้เหรอ เราเลยไม่เอาทางบิวตี้แล้ว
• เรียกได้ว่าปลุกความเป็นตัวตนเรากลับมา
ใช่ค่ะ เปลี่ยนดีกว่า เรามาเป็นตัวเอง เราก็บอกแฟน แฟนก็บอกว่าทำสิ แต่แป้งก็คงทำไม่ได้หรอก เพราะว่าถ้าคนอยากทำ ก็คงทำไปนานแล้ว หลังจากนั้น เราก็ไปซื้อไมค์ในวันนั้นเลย ตัวละ 199 ใช้โน้ตบุ๊กกากๆ ของตัวเอง อัดและตัดต่อคลิปลงในวันนั้น พอเสร็จเรียบร้อย เราก็บอกแฟนว่า เราลงคลิปไปแล้ว แต่คนดูน้อยนะ เขาก็งงว่าทำอะไร เราก็บอกเขาไปว่า ลงคลิปไปแล้ว เขาก็ตกใจ ตอนนั้นทำเป็นเกมอินดี้ ชื่อว่า Wish มันเป็นเกมที่มีตัวเลือก แล้วเราจะเลือกไปอยู่ในบ้านผี จะให้เลือกว่า เราจะช่วยหรือทำอะไรกับผี คือมันจะมีอุปกรณ์ให้เลือก 2 อย่าง เราก็เล่นไปโดยที่ไม่ได้หวังอะไรเลย เพราะเรารู้สึกว่า แค่อยากทำ อาจจะมีความดูถูกของเขาด้วย ก็เลยลองทำ พอทำเสร็จ ผลที่ออกมาคือ คนดูเราได้ตั้ง 500 กว่าวิว คือความรู้สึกเราที่ว่า คนยืนเรียงกัน 10 คน มันก็เยอะแล้ว 100 คนยืนเรียงกันก็เยอะมาก แต่ 500 คน นี่คือเป็นไปได้ไง เราก็เลยทำมาเรื่อยๆ จุดเริ่มต้นก็มาจากตรงนั้น พอเห็นแต่ละคนโอเคกับสิ่งที่เราทำ เราก็ทำเกมผีมาเรื่อยๆ คนก็ชอบที่เรามาแอกชั่นกับเกม เราก็เลยแตกแขนงมาที่ประเภทอื่นมาเรื่อยๆ ค่ะ
• คลิปแรกประมาณ 500 กว่าวิว ปัจจัยหนึ่งที่เป็นผู้หญิงด้วยมั้ยที่ทำให้คนมาดูเยอะ
ตอนนั้นคิดเหมือนกันว่า อาจจะไม่ค่อยมีนักแคสต์เกมผู้หญิงเยอะ แล้วตัวเราก็เป็นผู้หญิง ณ ตอนนั้น เราไม่ได้เปิดหน้าเลย เราแค่เล่นและพากย์ไปเรื่อยๆ เราก็คิดว่าเป็นอย่างที่บอก และเป็นความแปลกใหม่ที่มีผู้หญิงมานั่งแคสต์เกมให้ดู สาม ความท้าทาย เพราะพอเราคิดอยากจะทำ เราไม่รอเวลา เราทำเลย เพราะถ้าเรารอ เราก็เหมือนกับบิวตี้บล็อกเกอร์ที่เราอยากจะเป็น แล้วเราไม่ได้ใฝ่ที่จะทำ
• พอแคสต์เกมไปเรื่อยๆ ทำไมถึงตัดสินใจที่จะมาเปิดหน้าของตัวเอง
เราเปิดหน้าตรงประมาณคลิปที่ 3-4 ประมาณนี้ค่ะ เพราะเราไปดูคลิปของผู้ชายคนหนึ่ง เป็นฝรั่งชื่อ Marker Pie ขาเล่นเกมผีเหมือนกัน แต่เขาจะมีรีแอกชั่นหน้าเขาตลอด จนทำให้เรารู้สึกว่า หรือนี่คือสิ่งที่เราควรจะทำนะ เพราะว่า คนเล่นเกมที่เป็นผู้หญิงในช่วงนั้น มีมั้ย มีแต่ไม่ค่อยมีใครที่เปิดกล้องเล่น เราเลยเปิดกล้องเล่นเลย เขาจะชอบที่เราเล่นไปสดๆ และชอบตรงสีหน้าเราขณะเล่นมั้ย เราเลยลองทำดู พอทำกระแสดี ทุกคนรู้ว่าเราคือใคร รู้ว่าเราชอบเล่นแนวไหน แล้วเขาได้ดูทั้งเกมและเราด้วย ตอนนั้นก็เป็นจุดที่พลิกเหมือนกันว่า จากที่คนดูเราน้อย ก็เพิ่มเยอะขึ้น
• พอหลังจากนั้นก็มาแคสต์เกมหลากหลายประเภทขึ้น
ก็มีค่ะ เพราะเรารู้สึกว่า เกมผีบางทีก็ไม่ตอบโจทย์ คนอาจจะกลัวผี เราก็เลยเปลี่ยนมาเล่นเกมน่ารักๆ บ้าง เกมแฟลชบ้าง โดยเฉพาะอย่างหลัง เราอยากให้คนไปเล่นตาม มันทำให้เล่นได้ทุกคน เกมมือถือบ้าง เกมผจญภัยบ้าง เราก็เล่นหลายๆแนวไป เพราะเราต้องการให้ช่องเรามีความหลากหลาย นอกจากนี้ ก็มีคลิปพวกรีวิวต่างๆ บ้าง หรือคลิปไปเที่ยวบ้าง ซึ่งในช่วงแรกๆ ไม่ค่อยหนักเท่าไหร่ เพราะเราทำด้วยความสนุกเอง เราโอเค แต่ ณ ปัจจุบันนี้ เราสนุกแค่คนเดียวแล้วโอเค เราจำเป็นที่จะทำคลิปให้ดีที่สุดเท่าที่จะดีได้ บางทีเกมนี้เราอาจจะไม่สนุกกับมันมาก แต่เราต้องทำยังไงก็ได้ให้คนดูเขาสนุกกับเรา เราคิดอย่างงี้มาตลอด เพราะว่า การที่คนจะมาดูเราได้หนึ่งครั้ง เขาอาจจะหลงเข้ามาดู แต่ถ้าเขาเข้ามาดูซ้ำ มันอาจจะมีอะไรที่มากกว่านั้น
• ทีนี้ ในการทำงานแต่ละครั้งของเราเป็นยังไงบ้างครับ
ในช่วงแรก เราจะมีหน้าที่ อัด ตัด และอัปโหลดคลิป และหาเกม ทำอะไรเองทุกอย่างเลย แต่ตอนนี้เราเริ่มมีทีมงาน เริ่มมีแฟนมาช่วย เริ่มมีคนมาช่วยตัดต่อ เราก็มีหน้าที่แค่หาเกม และคอนเทนต์ที่น่าสนใจ แล้วก็คิดว่า ในแต่ละวันนั้นจะทำอะไรบ้าง เพราะว่าเราทำงานแบบวันต่อวันอยู่แล้ว ทำงานทุกวัน เราก็คิดตลอด พอคิดและหาเกมได้แล้ว ก็เริ่มกระบวนการอัด ซึ่งจากคลิปแต่ละคลิป ความยาวอาจจะแค่ประมาณ 10-15 นาที หรือมากสุดประมาณ 20 นาที แต่การอัดนี่คือ ครั้งละชั่วโมงขึ้นเลยนะคะ คือเราก็เล่นแต่ละเกมเฉลี่ยครั้งละ 1-3 ชั่วโมงว่าไป แต่สุดท้าย เราก็คัดในสิ่งที่ดีที่สุดมาให้คนดู ซึ่งความยาวประมาณ 10 นาที เราคิดว่าน่าจะเป็นช่วงเวลาที่ดีในการดูคลิป เพราะมันไม่มากและน้อยเกินไป สามารถดูได้อย่างต่อเนื่อง แล้วช่องเราก็มีคลิปอยู่ประมาณ 1,000 กว่าคลิป สามารถที่จะดูได้ตลอดอยู่แล้ว
• ในการคัดเลือกเกมเพื่อมารีวิวในแต่ละครั้ง คุณจัดการตรงนี้ยังไงบ้างครับ
คือในช่องของเรา เราจะเน้นว่าเป็นเกมที่ดูแล้วผ่อนคลาย ดูแล้วสนุก ตลก เกมแนวซีเรียสมีมั้ย มี แต่จะเป็นส่วนน้อยมาก เราจะมองว่าเกมที่ทำให้คนสนใจ จะเป็นเกมแนวผจญภัย หรือเป็นเกมที่เราสามารถพากย์ไปตามจินตนาการเราได้ หนึ่ง คือจะเป็นเกมที่เป็นแนวเอาตัวรอด แนวผจญภัย อาจจะมีเกมแนวผีบ้าง แต่นานๆ ครั้ง แล้วก็มีเกมมือถือบ้าง เพราะว่าเรามองว่ายุคสมัยมันเปลี่ยนไปแล้ว เกมมือถือมันมีบทบาทในชีวิตเรา บางทีน้องๆ ไม่มีคอมพ์ แต่มีมือถือ เราก็ต้องหาเกมแนวนี้มาด้วย แล้วก็มีในส่วนของชีวิตประจำวันของเรา ให้เขาดูว่า ในแต่ละวันนั้น เราได้ทำอะไรบ้าง เรามีอะไรที่น่าสนุกมารีวิวมั้ย ก็เหมือนกับพักเกมมาวันนึง เพื่อทำอย่างอื่น (ยิ้ม)
• จากที่เริ่มทำมาแล้วได้รายได้เล็กๆ จนกระทั่งมาเป็นแบบที่เป็นอยู่ในตอนนี้ อะไรคือความสำเร็จนั้นครับ
หนึ่ง คือ งานนี้มันเป็นงานที่เราชอบมาตั้งแต่เด็ก เราจะไม่ยอมปล่อยมันไปเด็ดขาด สองคือกำลังใจจากทุกคนที่ให้เรามาตั้งแต่แรก จนถึงวันนี้ เราจึงต้องทำคลิปให้มันดีขึ้นเรื่อยๆ สาม คือ ที่บ้าน เพราะว่าเราเคยทำให้ท่านเสียใจมาก่อน เพราะเรื่องติดเกม รู้ว่าเราทำไม่ดีในช่วงนั้น เราอยากจะแก้ไขในการที่เอาสิ่งที่เราชอบ เอาสิ่งที่ท่านเคยว่าเรา มาทำให้ท่านรู้ว่า เราสามารถเลี้ยงดูท่านด้วยการใช้สิ่งที่เรารัก สำหรับเราถือว่าโชคดีและเป็นดวงมากๆ ด้วยนะ ว่าเราได้เจอสิ่งที่ทำให้เรามีความสุขมากๆ ในแต่ละวัน
• อยากให้เราวิเคราะห์ถึงนักเล่นเกมไทยในปัจจุบันหน่อยครับ
เดี๋ยวนี้วงการเกมไทยถือว่าเปลี่ยนไปมาก เพราะว่าจากแต่ก่อนที่มีแค่การแข่งในประเทศ เดี๋ยวนี้ก็มีแบบอีสปอร์ตที่ไปแข่งต่างประเทศ มีสตรีมเมอร์ ที่เป็นคนที่เล่นเกมสดให้คนได้ดู ซึ่งแต่ก่อนก็ยังไม่มี แล้วสร้างรายได้ผ่านการบริจาค มีชุมชนกับคนดูผ่านไลฟ์สดๆ แล้วก็มีแนวคล้ายเรา ที่มีการอัปโหลดคลิป เรามองว่า วงการเกมในบ้านเรามันไปไกลมาก เพราะว่าผู้ใหญ่เริ่มหันมามองเกมมากขึ้น ไม่ว่าจะเป็นผลิตภัณฑ์ต่างๆ เกมลักษณะต่างๆ หรือแม้กระทั่งของที่เป็นแบรนด์ใหญ่ๆ เริ่มมาลงทุนและมีส่วนร่วมกับเกมมากขึ้น
ล่าสุด ทางยูทิวบ์ ได้มีการจัดการวิ่งการกุศล เพื่อช่วยเหลือมูลนิธิต่างๆ มันเริ่มกระจายไปมากขึ้น เราเลยมองว่า ในเมืองไทยนั้น เกมเริ่มขับเคลื่อน มันเริ่มไปไกลมากขึ้น อาจจะเพราะว่าเป็นผู้ใหญ่ที่มีแนวคิดใหม่ๆ แล้วช่วยส่งเสริมผลักดัน คือถ้าเป็นวัยรุ่น ก็คิดมาเสมอว่า ผู้ใหญ่จะมองเรื่องเกมว่าไม่ดีมาตลอด แต่พอวันนี้ ผู้ใหญ่ในตอนนี้ที่เป็นเสียงส่วนมาก ก็อาจจะมองเรื่องเกมว่าดี เราก็จะรู้สึกว่าเราดีใจไปด้วย เพราะว่ามันทั้งขับเคลื่อนวงการและประเทศนี้ไปอีก
• ตอนนี้วงการเกมในปัจจุบันที่ถือว่ามีการแข่งขันซีเรียสจริงจังแล้ว คุณมองตรงนี้ยังไงบ้าง
ต้องบอกก่อนว่า คนไทยมีความสามารถในการเล่นเกมไม่แพ้ชาติใดในโลก แต่พวกเขายังไม่ได้รับโอกาส ซึ่งตอนนี้ก็เริ่มมีเกมที่มาเปิดในไทย ไม่ว่าจะเป็นพวกอีสปอร์ตต่างๆ พวก Moba หรือ SPS เราเลยมองว่า มันเป็นโอกาสดีมาก ที่มีเกมพวกนี้มาเปิด แล้วทำให้คนไทยได้รับเลือกไปแข่งขัน เพราะจะเห็นว่าคนไทยมีความสามารถในการเล่นเกมนานมากแล้ว เพราะว่าประเทศไทยเป็นที่ที่คนเล่นเกมออนไลน์เยอะมากเหมือนกัน พอมันเริ่มมีโอกาสตรงนี้ มันก็ทำให้เด็กไทยมีโอกาสได้ไปต่างประเทศ ได้ไปชิงเงินรางวัล ได้ไปเปิดโลกของเกม เรามองว่าช่วงนี้มันเป็นจุดเริ่มต้นนะคะของการขับเคลื่อนของวงการเกม เพราะว่านอกจากที่คนไทยจะได้ไปต่างประเทศแล้ว มันยังทำให้คนไทยได้เห็นมุมมองและเทคนิคจากต่างประเทศ ว่าตัวเราด้อยในจุดไหน แล้วทำให้ตัวเรานำมาพัฒนาตัวเอง เพื่อไปแข่งได้อีกครั้ง ซึ่งต่างจากแต่ก่อนที่จะเห็นแค่ต่างประเทศแข่งกัน ซึ่งไม่รู้เลยว่า ความสามารถเราไปได้ไกลแค่ไหน
คือมันก็เหมือนนักกีฬาปกติ ที่ได้ไปแข่งกีฬาต่างๆ แล้วได้รู้ว่า ความสามารถเราอยู่ในระดับไหนของต่างประเทศ คนเก่งๆ มันยังมีอีกมากค่ะ แต่แค่เขายังไม่มีโอกาสที่จะได้ไป คือต้องบอกเลยว่าเงินรางวัลของอีสปอร์ตเยอะมาก บางทีเป็นหลายร้อยล้าน ทำให้ต่างประเทศเขามีอาชีพที่เป็นอีสปอร์ตจริงๆ เหมือนเป็นนักแข่งขันเพื่อล่ารางวัลและเกียรติยศเลย ถือว่าเป็นความภูมิใจที่ได้ไป อย่างเช่น เราอาจจะไม่ได้เล่นกีฬาเก่ง แต่เราอาจจะเล่นเกมเก่ง เนี่ยมันคือโอกาสสำหรับคนเล่นเกม อย่างเราอยู่ในวงการ ก็จะเห็นเพื่อนๆหลายคนที่เขาได้เป็นนักกีฬา เขาก็จะมีการฝึกซ้อมตลอด เพื่อที่จะไปแข่งขันอย่างงั้น เรามองว่าเหมือนกับนักกีฬาจริงๆ ที่มีการฝึกซ้อม มีการเก็บตัว มีการพัฒนาไปเรื่อยๆ
• ในมุมตัวเอง ถือว่าตัวเองโชคดีมั้ยที่เราผ่านทั้งการเติบโต และเป็นตัวเองได้ เพราะว่าการเล่นเกม
เราโชคดีที่เจอโอกาสนี้พอดี แล้วมันไม่ใช่โอกาส เหมือนกับเป็นช่วงเวลาของเราด้วย เราชอบและอยู่กับมันมาตั้งแต่แรก เราโตกับมันมาจนเราอยากที่จะทำงานเกี่ยวกับมัน แต่เราเคยถอดใจไปครั้งหนึ่ง มันอาจจะเป็นโชคชะตาที่ให้เรามาทำสิ่งนี้ แล้วมันน้อยคนมากที่ประสบความสำเร็จ แต่เราทำได้ เราก็เลยรู้สึกว่านี่อาจจะเป็นโชค แต่ก็มีคนพูดว่า โชคอาจจะไม่ช่วยเรา ถ้าเราไม่พยายาม แต่เราก็พยายามในจุดนี้เหมือนกัน
เรื่อง : สรวัจน์ ศิลปโรจนพาณิช
ภาพ : ปัญญพัฒน์ เข็มราช
