เด็กไทยวัย 13 จากโรงเรียนขอนแก่นวิทยายน ผู้สามารถสอบ IELTS (International English Language Testing System) หรือการสอบวัดความสามารถทางภาษาอังกฤษที่ได้รับการยอมรับในระดับโลก ได้คะแนนถึงระดับ 8 จากคะแนนเต็มสูงสุดที่ระดับ 9
“ชวัลวิทย์ ภูมิสะอาด” หรือ “โบนัส” ผู้พัฒนาฝึกฝนตนเองจากสิ่งที่รักที่ชอบ ค่อยๆ กอบเก็บทักษะความชำนาญด้านภาษา กระทั่งกลายมาเป็นหนุ่มน้อยผู้เป็นเอกในสนามสอบประลองวิชา...
(1) ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ
Genius is 1 inspiration and 99 perspiration
“จุดเริ่มต้นผมก็เหมือนกับเพื่อนๆ คือตั้งแต่เด็กๆ ได้ดูรายการโทรทัศน์ แต่รายการที่ผมดู คุณย่าจะให้ดูเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ รวมถึงการ์ตูน ซึ่งส่วนมากเป็นภาษาอังกฤษ ทีนี้พอดูแล้ว ตัวการ์ตูนในการ์ตูนเขาพูดได้ เราก็อยากพูดได้ตามตัวการ์ตูน หรืออยากเข้าใจเรื่องของประเทศนั้นประเทศนี้ ก็เลยรู้สึกชอบ และพอโตขึ้นอีกนิด ผมก็ชอบเล่นเกมแล้วโดยส่วนมากเกมในตอนนั้นก็จะเป็นภาษาอังกฤษ (หัวเราะ)
“ก็เลยอยากจะเข้าใจ เนื่องจากเกมบางเกมมันมีประวัติศาสตร์แทรกในนั้นด้วย จากนั้นจึงเริ่มตั้งใจศึกษาภาษาอังกฤษมาเรื่อยๆ และทำให้เข้าใจว่า ประโยชน์จากภาษาอังกฤษ ช่วยผมได้ในทุกๆ เรื่อง ช่วยให้หาข้อมูลได้ง่าย”
“ชวัลวิทย์” หรือ “โบนัส” เกริ่นเล่าเส้นทางจากความชอบ กลายเป็นความรักในภาษาอังกฤษ ซึ่งส่งผลให้ ณ วันนี้ ได้รับเสียงชื่นชมอย่างล้นหลาม ในฐานะเด็กไทยที่มีความสามารถระดับ International English Language Testing System (IELTS) หรือ การสอบวัดความสามารถทางภาษาอังกฤษที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล โดยได้คะแนนรวมถึงระดับ 8 จากคะแนนเต็มสูงสุดที่ระดับ 9 ด้วยวัยเพียง 13 ปี
“หลังจากนั้น ถามว่าพัฒนาภาษาอังกฤษต่ออย่างไร ผมก็พยายามเปิดรับสื่อหลายๆ ทางมากขึ้น เช่นตอนมีเวลาว่าง ก็จะดูวิดีโอทางยูทิวบ์ที่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด รายการทำอาหารตะวันตกก็ดูครับ (ยิ้ม) เพราะเขาจะสื่อสารกับเราง่ายๆ เป็นคำศัพท์ง่ายๆ ที่เราสามารถนำมาใช้ได้ในชีวิตประจำวัน นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราพัฒนาได้เร็วขึ้น
“และอีกอย่างหนึ่งซึ่งสำคัญก็คือ การที่เรารักและทำมันในทุกๆ วัน มันทำให้ได้ซึมซับ ก็เท่ากับการได้ฝึกฝนไปในตัว อย่างเมื่อไม่นานมานี้ คุณพ่อกับคุณแม่ก็มีโอกาสพาผมไปพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ผมก็ได้ไปอ่านป้ายประวัติศาสตร์ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษควบคู่กัน เพราะการใช้ภาษาอังกฤษให้สัมพันธ์กับชีวิตประจำวัน มันจะสนุกมากกว่าแค่เรียนในตำรา และยิ่งถ้าเรารักมัน มีความสุขกับมันทุกสิ่งอย่าง ไม่ใช่เฉพาะภาษาอังกฤษ อะไรอื่นๆ เราก็สามารถทำได้”
(2) ความเพียรคือเครื่องช่วยให้มีคำว่าโชค
Studies this matter, lacks the time, but is lacks diligently.
“พอผมเริ่มได้ภาษามากขึ้น ผมก็ไปหาหนังสือที่เป็นภาษาอังกฤษมาฝึกอ่าน”
โบนัสกล่าวเสริมในสิ่งที่ตนทำ หลังจากเล็งเห็นคุณค่าของความสำคัญของภาษาอังกฤษ ขณะที่อีกหนึ่งด้านก็ได้รับแรงผลักดันจากสองปัจจัยเกื้อหนุน
หนึ่งคือการได้รับการสนับสนุนจากคุณย่า “พยอม สีนะวัฒน์” ศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ (ศิลปะงานผ้า) ปี 2530 และคุณพ่อ ผศ.ดร.ณัฐพล ภูมิสะอาด อาจารย์ประจำคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม กับคุณแม่ ทพญ. รัชนีวรรณ ภูมิสะอาด ทันตแพทย์ชำนาญการพิเศษด้านการสอน วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จ.ขอนแก่น ต่างสนับสนุนเป็นอย่างดี
“จริงๆ ผมก็ไม่ได้ถือว่าเก่งหรือเป็นเด็กอัจฉริยะทางด้านภาษาอังกฤษ เพราะว่าส่วนตัวผมรู้สึกว่าทุกคนมีความเป็นอัจฉริยะในด้านของตัวเองทุกคน แค่เราจะพยายามฝึกฝนให้หาตัวความเป็นอัจฉริยะ ความเก่งในนั้นออกมาแล้วมาใช้ได้ไหม นี่คือคำถามและคำตอบและสิ่งที่เราจะต้องทำ
“ก็ต้องขอบพระคุณคุณพ่อคุณแม่และคุณย่าที่เปิดโลกและสนับสนุนทุกๆ อย่าง บอกว่าให้รักสิ่งที่เราทำและมันจะประสบความสำเร็จเอง”
นอกจากการฟังและการอ่านที่เริ่มต้นจากสิ่งรายรอบตัว ในขั้นของ “การเขียน” ถือว่าเป็นปราการด่านสำคัญของการศึกษาภาษาอังกฤษเช่นกัน
และนี่คือปัจจัยข้อที่สองที่หนุนส่งสู่ความสำเร็จ
“ผมว่าความยากของภาษาอังกฤษ คือการเขียนที่เป็นวิชาการ เพราะด้วยความที่เป็นเด็กด้วย การเขียนวิชาการมันจะยาก เนื่องจากว่ายังไม่มีประสบการณ์ที่จะได้เขียน ไม่มีโอกาสได้ใช้ เราก็ต้องพยายามหมั่นฝึกฝน ผมก็ทำแบบเดียวกันกับการฟังและอ่าน คือ พยายามอ่านบทความที่เขียนอย่างมีระบบจากหนังสือพิมพ์ เพื่อให้เห็นความแตกต่าง ให้เห็นวิธีการเขียน ซึ่งเป็นส่วนที่ยากที่สุดสำหรับตัวผมในเรื่องภาษาอังกฤษ เรายังไม่มีโอกาสได้ใช้
“สำหรับคนอื่นๆ ที่อยากจะเริ่ม อยากให้เริ่มจากสิ่งที่ชอบ บางคนชอบฟังเพลง ก็ฟังเพลงสากลและคอยร้องคอยอ่านตาม ชอบดูหนังก็ดูซับภาษา และภาษาอังกฤษ เราอย่าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เราต้องเครียด เราต้องเรียน เราต้องมีความสุขกับมัน เราต้องทำให้มันเป็นหนึ่งสิ่งที่เรารัก แล้วเมื่อเรารัก เราก็ฝึกต่อไปเรื่อยๆ
“ที่สำคัญ ผมมีโอกาสอ่านหนังสือพระราชนิพนธ์ เรื่อง “พระมหาชนก” ตอน ป.5 ก็เลยทำให้ได้รับการซึมซับมา ไม่มีย่อท้อ คือพอเราตั้งมั่นตั้งใจ มีความเพียรเข้ามาใช้ในชีวิตประจำวัน เราทำได้ทุกอย่าง และทุกคนจะเก่งในทุกๆ เรื่องที่เราอยากจะทำหรือมีความฝันอยากจะทำ”
(3) เติบโตได้ถ้าไม่หยุดยั้ง
The only thing constant in life is change.
“รักและให้อยู่ในชีวิตเรา ถ้าเราทำจนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเรา มันก็จะเกิดการพัฒนาไปเรื่อยๆ”
ว่าที่นักการทูตในอนาคตเพื่อกลับมาพัฒนาประเทศชาติ ย้ำเสริมยืนยันในความสำเร็จที่สามารถเกิดขึ้นได้สำหรับทุกคน
“เรื่องการสอบ IELTS ต้องบอกเลยว่า ผมได้รู้เรื่องการสอบนี้ช่วงเรียน ม.1 แล้วผมก็เลยอยากรู้ว่าระดับภาษาอังกฤษผมมันอะไรขนาดไหน ผมก็เลยไปเรียนเตรียมคอร์สเข้าสอบและลองฝึกทำดูเท่านั้น
“อย่างที่บอกไปครับว่า ทุกคนมีความเป็นอัจฉริยะในด้านของตัวเองทุกคน แค่เราจะพยายามจะฝึกฝนให้หาตัวความเป็นอัจฉริยะ ความเก่งในนั้นออกมาแล้วนำมาใช้ได้ไหม ผมไม่ได้เรียนติวอะไรเพิ่มเสริม ทุกสิ่งอย่าง เราสามารถเพียรด้วยตัวเราเองได้
“และยิ่งโลกยุคนี้ ทุกอย่างใกล้ตัวมากขึ้น โลกมันแคบลง ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องที่สำคัญ เราไม่ควรมองภาษาอังกฤษว่าเป็นภาษาไกลตัว เพราะตอนนี้มันใกล้ตัวมาก คือเมื่อการที่เราจะทำงาน ถ้าเราได้ภาษาอังกฤษ คนที่รับเราเข้าทำงาน เขาก็จะมองเรามากขึ้น ที่สำคัญกว่านั้นคือ โลกนี้มีอะไรให้เรียนรู้เยอะขึ้น ถ้าเกิดเราได้ภาษาสากล มันก็ทำให้เรารุดหน้าไปได้ง่าย”
ทุกวันนี้ไม่ใช่เพียงเก่งฉกาจ สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ในระดับดีเยี่ยมไม่แพ้ผู้ใหญ่หรือเจ้าของภาษา โบนัสยังมีความสามารถทางด้านการเล่นดนตรี ทั้งแคน เปียโน ไวโอลิน รวมไปถึงการทำอาหารที่ได้ศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองจากโลกอินเทอร์เน็ต
“โลกยุคนี้ เรามีโทรศัพท์เครื่องเดียว เราก็สามารถใช้ตรงนี้ อ่าน ฟัง สื่อสารได้ แค่โทรศัพท์เครื่องเดียว ได้หมดทุกอย่าง อยู่ที่ว่าเราจะใช้มันหรือไม่ โอกาสมันเปิดกว้างกว่า อยู่ที่เราจะจับมันอย่างไร”
เรื่อง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
ภาพ : ชวัลวิทย์ ภูมิสะอาด
“ชวัลวิทย์ ภูมิสะอาด” หรือ “โบนัส” ผู้พัฒนาฝึกฝนตนเองจากสิ่งที่รักที่ชอบ ค่อยๆ กอบเก็บทักษะความชำนาญด้านภาษา กระทั่งกลายมาเป็นหนุ่มน้อยผู้เป็นเอกในสนามสอบประลองวิชา...
(1) ทำในสิ่งที่รัก รักในสิ่งที่ทำ
Genius is 1 inspiration and 99 perspiration
“จุดเริ่มต้นผมก็เหมือนกับเพื่อนๆ คือตั้งแต่เด็กๆ ได้ดูรายการโทรทัศน์ แต่รายการที่ผมดู คุณย่าจะให้ดูเกี่ยวกับประวัติศาสตร์ รวมถึงการ์ตูน ซึ่งส่วนมากเป็นภาษาอังกฤษ ทีนี้พอดูแล้ว ตัวการ์ตูนในการ์ตูนเขาพูดได้ เราก็อยากพูดได้ตามตัวการ์ตูน หรืออยากเข้าใจเรื่องของประเทศนั้นประเทศนี้ ก็เลยรู้สึกชอบ และพอโตขึ้นอีกนิด ผมก็ชอบเล่นเกมแล้วโดยส่วนมากเกมในตอนนั้นก็จะเป็นภาษาอังกฤษ (หัวเราะ)
“ก็เลยอยากจะเข้าใจ เนื่องจากเกมบางเกมมันมีประวัติศาสตร์แทรกในนั้นด้วย จากนั้นจึงเริ่มตั้งใจศึกษาภาษาอังกฤษมาเรื่อยๆ และทำให้เข้าใจว่า ประโยชน์จากภาษาอังกฤษ ช่วยผมได้ในทุกๆ เรื่อง ช่วยให้หาข้อมูลได้ง่าย”
“ชวัลวิทย์” หรือ “โบนัส” เกริ่นเล่าเส้นทางจากความชอบ กลายเป็นความรักในภาษาอังกฤษ ซึ่งส่งผลให้ ณ วันนี้ ได้รับเสียงชื่นชมอย่างล้นหลาม ในฐานะเด็กไทยที่มีความสามารถระดับ International English Language Testing System (IELTS) หรือ การสอบวัดความสามารถทางภาษาอังกฤษที่ได้รับการยอมรับในระดับสากล โดยได้คะแนนรวมถึงระดับ 8 จากคะแนนเต็มสูงสุดที่ระดับ 9 ด้วยวัยเพียง 13 ปี
“หลังจากนั้น ถามว่าพัฒนาภาษาอังกฤษต่ออย่างไร ผมก็พยายามเปิดรับสื่อหลายๆ ทางมากขึ้น เช่นตอนมีเวลาว่าง ก็จะดูวิดีโอทางยูทิวบ์ที่เป็นภาษาอังกฤษทั้งหมด รายการทำอาหารตะวันตกก็ดูครับ (ยิ้ม) เพราะเขาจะสื่อสารกับเราง่ายๆ เป็นคำศัพท์ง่ายๆ ที่เราสามารถนำมาใช้ได้ในชีวิตประจำวัน นั่นเป็นส่วนหนึ่งที่ทำให้เราพัฒนาได้เร็วขึ้น
“และอีกอย่างหนึ่งซึ่งสำคัญก็คือ การที่เรารักและทำมันในทุกๆ วัน มันทำให้ได้ซึมซับ ก็เท่ากับการได้ฝึกฝนไปในตัว อย่างเมื่อไม่นานมานี้ คุณพ่อกับคุณแม่ก็มีโอกาสพาผมไปพิพิธภัณฑสถานแห่งชาติ ผมก็ได้ไปอ่านป้ายประวัติศาสตร์ ทั้งภาษาไทยและภาษาอังกฤษควบคู่กัน เพราะการใช้ภาษาอังกฤษให้สัมพันธ์กับชีวิตประจำวัน มันจะสนุกมากกว่าแค่เรียนในตำรา และยิ่งถ้าเรารักมัน มีความสุขกับมันทุกสิ่งอย่าง ไม่ใช่เฉพาะภาษาอังกฤษ อะไรอื่นๆ เราก็สามารถทำได้”
(2) ความเพียรคือเครื่องช่วยให้มีคำว่าโชค
Studies this matter, lacks the time, but is lacks diligently.
“พอผมเริ่มได้ภาษามากขึ้น ผมก็ไปหาหนังสือที่เป็นภาษาอังกฤษมาฝึกอ่าน”
โบนัสกล่าวเสริมในสิ่งที่ตนทำ หลังจากเล็งเห็นคุณค่าของความสำคัญของภาษาอังกฤษ ขณะที่อีกหนึ่งด้านก็ได้รับแรงผลักดันจากสองปัจจัยเกื้อหนุน
หนึ่งคือการได้รับการสนับสนุนจากคุณย่า “พยอม สีนะวัฒน์” ศิลปินแห่งชาติสาขาทัศนศิลป์ (ศิลปะงานผ้า) ปี 2530 และคุณพ่อ ผศ.ดร.ณัฐพล ภูมิสะอาด อาจารย์ประจำคณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยมหาสารคาม กับคุณแม่ ทพญ. รัชนีวรรณ ภูมิสะอาด ทันตแพทย์ชำนาญการพิเศษด้านการสอน วิทยาลัยการสาธารณสุขสิรินธร จ.ขอนแก่น ต่างสนับสนุนเป็นอย่างดี
“จริงๆ ผมก็ไม่ได้ถือว่าเก่งหรือเป็นเด็กอัจฉริยะทางด้านภาษาอังกฤษ เพราะว่าส่วนตัวผมรู้สึกว่าทุกคนมีความเป็นอัจฉริยะในด้านของตัวเองทุกคน แค่เราจะพยายามฝึกฝนให้หาตัวความเป็นอัจฉริยะ ความเก่งในนั้นออกมาแล้วมาใช้ได้ไหม นี่คือคำถามและคำตอบและสิ่งที่เราจะต้องทำ
“ก็ต้องขอบพระคุณคุณพ่อคุณแม่และคุณย่าที่เปิดโลกและสนับสนุนทุกๆ อย่าง บอกว่าให้รักสิ่งที่เราทำและมันจะประสบความสำเร็จเอง”
นอกจากการฟังและการอ่านที่เริ่มต้นจากสิ่งรายรอบตัว ในขั้นของ “การเขียน” ถือว่าเป็นปราการด่านสำคัญของการศึกษาภาษาอังกฤษเช่นกัน
และนี่คือปัจจัยข้อที่สองที่หนุนส่งสู่ความสำเร็จ
“ผมว่าความยากของภาษาอังกฤษ คือการเขียนที่เป็นวิชาการ เพราะด้วยความที่เป็นเด็กด้วย การเขียนวิชาการมันจะยาก เนื่องจากว่ายังไม่มีประสบการณ์ที่จะได้เขียน ไม่มีโอกาสได้ใช้ เราก็ต้องพยายามหมั่นฝึกฝน ผมก็ทำแบบเดียวกันกับการฟังและอ่าน คือ พยายามอ่านบทความที่เขียนอย่างมีระบบจากหนังสือพิมพ์ เพื่อให้เห็นความแตกต่าง ให้เห็นวิธีการเขียน ซึ่งเป็นส่วนที่ยากที่สุดสำหรับตัวผมในเรื่องภาษาอังกฤษ เรายังไม่มีโอกาสได้ใช้
“สำหรับคนอื่นๆ ที่อยากจะเริ่ม อยากให้เริ่มจากสิ่งที่ชอบ บางคนชอบฟังเพลง ก็ฟังเพลงสากลและคอยร้องคอยอ่านตาม ชอบดูหนังก็ดูซับภาษา และภาษาอังกฤษ เราอย่าคิดว่ามันเป็นสิ่งที่เราต้องเครียด เราต้องเรียน เราต้องมีความสุขกับมัน เราต้องทำให้มันเป็นหนึ่งสิ่งที่เรารัก แล้วเมื่อเรารัก เราก็ฝึกต่อไปเรื่อยๆ
“ที่สำคัญ ผมมีโอกาสอ่านหนังสือพระราชนิพนธ์ เรื่อง “พระมหาชนก” ตอน ป.5 ก็เลยทำให้ได้รับการซึมซับมา ไม่มีย่อท้อ คือพอเราตั้งมั่นตั้งใจ มีความเพียรเข้ามาใช้ในชีวิตประจำวัน เราทำได้ทุกอย่าง และทุกคนจะเก่งในทุกๆ เรื่องที่เราอยากจะทำหรือมีความฝันอยากจะทำ”
(3) เติบโตได้ถ้าไม่หยุดยั้ง
The only thing constant in life is change.
“รักและให้อยู่ในชีวิตเรา ถ้าเราทำจนมันเป็นส่วนหนึ่งของชีวิตของเรา มันก็จะเกิดการพัฒนาไปเรื่อยๆ”
ว่าที่นักการทูตในอนาคตเพื่อกลับมาพัฒนาประเทศชาติ ย้ำเสริมยืนยันในความสำเร็จที่สามารถเกิดขึ้นได้สำหรับทุกคน
“เรื่องการสอบ IELTS ต้องบอกเลยว่า ผมได้รู้เรื่องการสอบนี้ช่วงเรียน ม.1 แล้วผมก็เลยอยากรู้ว่าระดับภาษาอังกฤษผมมันอะไรขนาดไหน ผมก็เลยไปเรียนเตรียมคอร์สเข้าสอบและลองฝึกทำดูเท่านั้น
“อย่างที่บอกไปครับว่า ทุกคนมีความเป็นอัจฉริยะในด้านของตัวเองทุกคน แค่เราจะพยายามจะฝึกฝนให้หาตัวความเป็นอัจฉริยะ ความเก่งในนั้นออกมาแล้วนำมาใช้ได้ไหม ผมไม่ได้เรียนติวอะไรเพิ่มเสริม ทุกสิ่งอย่าง เราสามารถเพียรด้วยตัวเราเองได้
“และยิ่งโลกยุคนี้ ทุกอย่างใกล้ตัวมากขึ้น โลกมันแคบลง ภาษาอังกฤษเป็นเรื่องที่สำคัญ เราไม่ควรมองภาษาอังกฤษว่าเป็นภาษาไกลตัว เพราะตอนนี้มันใกล้ตัวมาก คือเมื่อการที่เราจะทำงาน ถ้าเราได้ภาษาอังกฤษ คนที่รับเราเข้าทำงาน เขาก็จะมองเรามากขึ้น ที่สำคัญกว่านั้นคือ โลกนี้มีอะไรให้เรียนรู้เยอะขึ้น ถ้าเกิดเราได้ภาษาสากล มันก็ทำให้เรารุดหน้าไปได้ง่าย”
ทุกวันนี้ไม่ใช่เพียงเก่งฉกาจ สามารถสื่อสารภาษาอังกฤษได้ในระดับดีเยี่ยมไม่แพ้ผู้ใหญ่หรือเจ้าของภาษา โบนัสยังมีความสามารถทางด้านการเล่นดนตรี ทั้งแคน เปียโน ไวโอลิน รวมไปถึงการทำอาหารที่ได้ศึกษาหาความรู้ด้วยตัวเองจากโลกอินเทอร์เน็ต
“โลกยุคนี้ เรามีโทรศัพท์เครื่องเดียว เราก็สามารถใช้ตรงนี้ อ่าน ฟัง สื่อสารได้ แค่โทรศัพท์เครื่องเดียว ได้หมดทุกอย่าง อยู่ที่ว่าเราจะใช้มันหรือไม่ โอกาสมันเปิดกว้างกว่า อยู่ที่เราจะจับมันอย่างไร”
เรื่อง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
ภาพ : ชวัลวิทย์ ภูมิสะอาด
