ทำยอดรายได้เดือนละล้านกว่าบาท
ลูกค้าต่อคิวยาวยืนรอกว่าร้อยเมตรด้วยเสียงหัวเราะ
ทว่า...นี่ไม่ใช่งานการแสดงคอนเสิร์ตของศิลปินดังระดับโลกหรือทริปทัวร์เยือนต่างประเทศพร้อมเซเลบดาราดังระดับเบอร์ต้นวงการ แต่ตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งปีเต็มๆ นับตั้งแต่หน้าฝนปีที่แล้วกระทั่งขณะนี้ "สถานีมีหอย" ยังคงเป็นร้านอาหารสตรีทฟูดแนวทะเลที่ยังคงเป็นที่พูดถึงและได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปลง
ภาพกิจร้านอาหารทะเลที่นอกจากรสชาติเป็นที่ถูกอกถูกใจ ลีลาการบริการต้อนรับยังแปลกแหวกแนวโดนใจเรียกน้ำย่อยในทุกท่วงท่าลีลา ทำให้เราเดินไปทำความรู้จักว่าเหตุใด ร้านอาหารตลาดนัดหัวมุมเกษตร-นวมินทร์ แหล่งท่องเที่ยวเดินชิลๆ สุดฮิตของคนกรุง ถึงได้ขจรขจายไปยังต่างจังหวัด ชนิดที่ถ้าไม่ได้ลองแวะเวียนเข้าร้านนี้ เท่ากับมาไม่ถึงจริงๆ
ต่อไปนี้คือเรื่องราวของบรรดาผู้ชายขายหอยทั้ง 5 “ดี-วีระศักดิ์ มะสะอาว” วัย 34 ปี นายแบบและเอ็มซีงานอีเวนต์ “วิทธ์-ภพธร ไชยฉิม” วัย 43 ปี เอ็กซ์ตร้าและสตันต์แมน “แซ็ค-ธวัช วอทอง” อายุ 32 ปี “ว่าว-ศราวุธ ศิริเพชร” นักวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา และนายแบบ “บอย-อลงกต เอี่ยมสุข” วัย 26 ปี นายแบบดีกรีวิศวกรรมศาสตร์ สาขาไฟฟ้า จากมหาวิทยาลัยสยาม ที่โดดเด่นเด้งดัง ปังกว่าใครๆ ในด้านธุรกิจร้าน “ขายหอย” แห่งยุคนี้
หอยแค่ตัวเชื่อม
แต่เรื่องม่วนๆ คือจุดขาย
“คือจุดเริ่มต้นของธุรกิจสถานีมีหอยเกิดจากการที่หน้าที่การงานหลักของเราในอาชีพนายแบบ พิธีกร งานอีเวนต์ นักแสดงแทน ที่แต่ละคนมีเวลาว่างเยอะ ทำให้เรารู้จักกันด้วยหน้าที่การงานและช่วงที่ไปเล่นฟิตเนส ด้วยความสนิทสนม เราจึงรวมตัวกันมาทำธุรกิจด้วยกัน ซึ่งจริงๆ แรกๆ เราไม่ได้คิดถึงหอยเลย เราอยากจะเปิดร้านอาหาร ขายข้าว หรือร้านกาแฟมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ทีนี้ พอคิดไปคิดมา ธุรกิจเหล่านั้นมันต้องใช้อุปกรณ์เยอะ แล้วเราก็ไม่ได้ถนัดหรือมีความสามารถทางด้านนั้น ไม่มีใครทำอาหารกันเป็นเลย เราถนัดทางด้านสร้างสีสัน สร้างความบันเทิง ทำให้คนมีความสุข
“หอย” จึงเข้ามาประจวบเหมาะกับเราหลังจากที่ได้ลองทาน เราก็เลยปิ๊งไอเดียทันที คือมีแค่น้ำ แก๊ส หม้อหนึ่งใบ ที่ลวก จบ แกะรับประทานได้ในทันที หอยจึงเป็นแค่สะพานเชื่อม ซึ่งแต่ก่อนคนส่วนใหญ่จะสงสัยทำไมถึงเอาความสุขเป็นตัวนำหน้า ขายอาหารต้องรสชาติ แต่เมื่อเราเอาตัวตั้งเป้าหมายว่าขายความสุข จากความชำนาญในสายงาน เรารู้สึกว่า ถ้าอะไรที่มันสามารถเป็นกระแสได้ อะไรที่มันทำให้เขาสามารถถ่ายรูป แชร์ได้ มันจะประสบความสำเร็จได้เร็วกว่าเท่านั้น
“ส่วนเรื่องรสชาติ เราก็ใช่ว่าจะละเลย เราพิถีพิถันไม่ต่างกัน ตั้งแต่ขั้นเลือกวัตถุดิบที่ต้องสดจริงๆ เราไปซื้อมาจากฟาร์มโดยตรงทุกวัน อย่างหอยแครงไปเอาที่อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ ไปเอาที่บ่อที่นั่นเลย หอยแมลงภู่เอาที่บ่ออำเภอมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร หอยนางรมไปถึงฟาร์มหอยนางรม อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี หลังจากนั้นก็ศึกษาเรื่องของการลวกต้องลวกอย่างไร น้ำจิ้มทำอย่างไร ก็ทำแบบรสชาติที่เราชอบ”
โดดเด่นอย่างรู้ควร
รังสรรค์อย่างมีระบบ
“คือเราก็ลองผิดลองถูก แต่ทุกขั้นตอนเกิดจากต้องการให้สิ่งที่ดีๆ กับครอบครัว คือตอนแรกการแต่งตัว มันสามารถทำให้ดึงดูดคนได้ว่า เฮ้ย ร้านนี้ขายอะไร มีอะไร คนก็สนใจ แต่เราจะไม่ทำให้มันดูเกินงาม ที่เน้นแต่งตัวสนุกๆ เฮฮา สายเดี่ยวแต่งเป็นพวกเพศที่สาม เพราะว่าเราไม่อยากให้ทุกคนคิดว่าเราถอดเสื้อขาย บางคนเขาคิดว่าอะไรๆ ก็ถอดเสื้อๆ เราก็อยากให้คนที่เห็นแล้วยิ้มได้ ดูแล้วมีความสุข เราก็เลยมีลิมิตกฎว่าจะไม่โป๊ไม่อนาจาร เน้นเฮฮาเป็นหลัก
“ซึ่งในแง่นี้ บุคคลเพศทางเลือกเขาก็จะเป็นลักษณะนิสัยอย่างนี้อยู่แล้ว มันก็เลยสามารถเข้ากันได้ทุกกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะมากันเป็นคู่รัก เขาก็ยังอนุญาตให้ถ่ายรูป หรือเด็กๆ กระทั่งผู้ใหญ่ก็ตามที เราสามารถเข้าได้ทุกคน นอกจากนั้นก็จะมีการแต่งตามกระแส ทำกิจกรรมตามกระแส ไม่ว่าหนังอะไรดังๆ ซูเปอร์ฮีโร่ เราก็จะแต่ง เพลงไหนดัง ท่าเต้นไหนฮิต เราก็เอามาสร้างสีสัน
“หลังจากนั้น เราจะทำอย่างไรให้คนพอเข้ามาแล้วเขาสามารถชมหรือสามารถลองของเราให้เขารู้ว่าของเราดีจริง มันก็ย้อนกลับไปเรื่องความจริงใจ เปิดร้านขายอาหาร อาหารทุกอย่างมันต้องสดจริงๆ น้ำจิ้มต้องอร่อย มันจึงทำให้ทั้งสองอย่างนี้ควบคู่กันไป พอดึงดูดเขาเข้ามาปุ๊บ มานั่งลอง เขาชอบใจพอใจ ก็เริ่มเกิดการแชร์การบอกต่อ
“ตอนที่เราเปิดแรกๆ คนก็ไม่เยอะขนาดนี้ เขามองอย่างเดียว (หัวเราะ) ไม่กล้าเข้าด้วยซ้ำไป คือถ้าที่ร้านยังคนน้อยๆ คนจะไม่กล้าเข้า เพราะเขาจะกลัว จะอาย เขิน แต่เมื่อไหร่ที่เริ่มมีคนมานั่ง เขาก็เข้ามาอัตโนมัติ ก็ใช้ระยะเวลาในการสลายความอายตรงนั้น ร้านเริ่มอยู่ตัวช่วงเดือนกรกฎาคม นับจากวันแรกที่เปิดเมื่อ 2 เมษายน 2559 คนเริ่มรู้จักกันมากขึ้น มีลูกค้าประจำ ก็เรียนรู้กันไปเรื่อยๆ พอลงตัว อาหารและการบริการ ลูกค้าก็ให้การยอมรับ”
ลูกค้าคือครอบครัว
สายโยงใยกันและกัน
“เพราะไม่มีใครไม่รักครอบครัวตัวเอง เรากินดี เขาก็ต้องกินดี ทุกอย่างต้องมีความจริงใจ เราไม่ใช่ขายเพื่ออยากรวยวันนี้เลย อะไรที่เราให้ได้เราก็ให้ แถมได้ก็แถม คือที่ร้านน้ำแข็งฟรี น้ำจิ้มเติมได้ตลอด ทิปไม่ต้องและยังสามารถสั่งอาหารร้านอื่นมาทานได้เลยไม่จำเป็นต้องสั่งอาหารเรา สั่งน้ำเปล่ามานั่งแล้วสั่งอาหารร้านอื่นมาทานได้เลย เราทำด้วยความจริงใจ
“อย่างที่บอก เป้าหมายเราทำเพื่อสร้างรอยยิ้ม ไม่ได้ทำเพื่อหวังที่จะรวย กำไรเราคือรอยยิ้มของลูกค้า เราก็เลยไม่ได้ซีเรียสว่ากระแสนี้มันจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่กำไรเราคือคุณมา คุณมีรอยยิ้ม คุณมีความสุข นั่นแหละคือกำไรของเรา และเมื่อเรามีความสุข ลูกค้ามีความสุข มันก็ยั่งยืนและมั่นคงเองเช่นกัน ธุรกิจอาหารคือความจริงใจ หัวใจสำคัญ ดังนั้น คอนเซ็ปต์ร้านเรา ลูกค้าจึงไม่ใช่พระเจ้า แต่ลูกค้าคือครอบครัว
“กระแสในสมัยนี้ที่ว่าอะไรก็ตาม มักจะมาเร็วไปเร็ว ของเราจึงยั่งยืนและมั่นคง ถึงวันนี้ 1 ปีกว่าๆ วันธรรมดา ฝนตกหนักๆ แบบขายไม่ได้เลย ร้านเราขายได้ 7 หมื่นกว่าบาท ถ้าวันหยุดศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ วันละหนึ่งแสนกว่าบาท ในระยะเวลา 6 ชั่วโมง ตั้งแต่ร้านเปิด 6 โมงเย็น จนถึงเที่ยงคืน แต่ตอนนี้ประมาณ 5 โมงลูกค้าก็จะมารอแล้ว
“คือนอกจากที่เรากล้าแตกต่าง เราใส่ใจลูกค้ายืนรอนานๆ เราก็มีกิจกรรมให้ดู หรือให้ลูกค้าไปเดินเล่น ไปทานอาหารร้านอื่นก่อนแล้วค่อยโทร.ตามตอนถึงคิว แม้ว่าจะเหนื่อยกับการต้องคิดตลอดเวลาว่าวันนี้จะทำอย่างไร ใส่ชุดอะไร หอยเป็นอย่างไรบ้าง ของมันดีไหม แต่แนวโน้มในการทำธุรกิจทุกวันนี้ นอกจากสินค้าเราต้องดี ความจริงใจ ครอบครัว กำไรของเราคือรอยยิ้มของคุณ กำลังใจ ทำให้ธุรกิจอยู่ได้”
พื้นที่ลดทุกข์ แถมสนุกได้ไอเดีย
“สถานีมีหอย” ร้านอาหารทะเลที่ไม่ได้โมเมแค่อิ่มท้อง
“เราจะใช้ความคิดที่ว่าทำเรื่องง่ายให้มันเป็นเรื่องยาก หอยใครๆ ก็ขายได้ แต่เราจะทำอย่างไรให้แตกต่างจากคนอื่น โลกนี้ไม่มีของใหม่หมดจด มันก็คือการประยุกต์และทำให้สอดคล้อง ขึ้นอยู่กับว่าเราจะคิดอ่านทำมันอย่างไร บางคนก็ทำบรรยากาศการตกแต่งร้าน บางคนก็ใช้คำพูดเชิญชวนลูกค้า หลากหลายแนว ขอให้ตีโจทย์ตัวเองให้ออกว่าเราดีเด่นทางด้านไหน จากนั้นก็มั่นใจ ตั้งมั่น อย่าย่อท้อยอมแพ้
“ร้านของเรา ถามว่ามีคนด่าไหม มันก็มี คนที่รับไม่ได้ก็มี แต่ถ้าเราตั้งใจ ตั้งมั่นทำในสิ่งที่ดี มันก็สำเร็จ และที่สำคัญ ทุกอย่างต้องทำให้มันดีขึ้น พัฒนาไปเรื่อยๆ ถ้าถามว่าจะให้แนะนำอย่างไรสำหรับคนที่อยากเริ่มธุรกิจ อยากที่จะสานฝันของตัวเอง กระทั่งผู้ที่ทำอยู่แล้วยังไม่ประสบความสำเร็จ ให้ใจแล้วเราจะได้ใจกลับมา นี่คือทั้งหมดของเรา
“ก็ขอฝากทิ้งท้ายสำหรับร้านสถานีมีหอย ลองแวะมาดูพวกเราได้ครับที่สถานีมีหอยหรือสถานีมีความสุขก็แล้วแต่จะเรียก ที่นี่เราแบ่งปันรอยยิ้ม น้ำใจ เป็นครอบครัวที่มีแต่ความสุขก็เรียนเชิญได้เลยครับ เรารับประกัน ส่วนเรื่องรสชาติเราบอกตรงๆ ทำด้วยความเต็มใจและความสามารถ แต่จะอร่อยหรือไม่ อยากให้ตัดสินใจกันเองครับ”
เรื่อง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
ภาพ : สถานีมีหอย
ลูกค้าต่อคิวยาวยืนรอกว่าร้อยเมตรด้วยเสียงหัวเราะ
ทว่า...นี่ไม่ใช่งานการแสดงคอนเสิร์ตของศิลปินดังระดับโลกหรือทริปทัวร์เยือนต่างประเทศพร้อมเซเลบดาราดังระดับเบอร์ต้นวงการ แต่ตลอดระยะเวลากว่าหนึ่งปีเต็มๆ นับตั้งแต่หน้าฝนปีที่แล้วกระทั่งขณะนี้ "สถานีมีหอย" ยังคงเป็นร้านอาหารสตรีทฟูดแนวทะเลที่ยังคงเป็นที่พูดถึงและได้รับการต้อนรับอย่างอบอุ่นไม่เปลี่ยนแปลง
ภาพกิจร้านอาหารทะเลที่นอกจากรสชาติเป็นที่ถูกอกถูกใจ ลีลาการบริการต้อนรับยังแปลกแหวกแนวโดนใจเรียกน้ำย่อยในทุกท่วงท่าลีลา ทำให้เราเดินไปทำความรู้จักว่าเหตุใด ร้านอาหารตลาดนัดหัวมุมเกษตร-นวมินทร์ แหล่งท่องเที่ยวเดินชิลๆ สุดฮิตของคนกรุง ถึงได้ขจรขจายไปยังต่างจังหวัด ชนิดที่ถ้าไม่ได้ลองแวะเวียนเข้าร้านนี้ เท่ากับมาไม่ถึงจริงๆ
ต่อไปนี้คือเรื่องราวของบรรดาผู้ชายขายหอยทั้ง 5 “ดี-วีระศักดิ์ มะสะอาว” วัย 34 ปี นายแบบและเอ็มซีงานอีเวนต์ “วิทธ์-ภพธร ไชยฉิม” วัย 43 ปี เอ็กซ์ตร้าและสตันต์แมน “แซ็ค-ธวัช วอทอง” อายุ 32 ปี “ว่าว-ศราวุธ ศิริเพชร” นักวิทยาศาสตร์การกีฬา มหาวิทยาลัยบูรพา และนายแบบ “บอย-อลงกต เอี่ยมสุข” วัย 26 ปี นายแบบดีกรีวิศวกรรมศาสตร์ สาขาไฟฟ้า จากมหาวิทยาลัยสยาม ที่โดดเด่นเด้งดัง ปังกว่าใครๆ ในด้านธุรกิจร้าน “ขายหอย” แห่งยุคนี้
หอยแค่ตัวเชื่อม
แต่เรื่องม่วนๆ คือจุดขาย
“คือจุดเริ่มต้นของธุรกิจสถานีมีหอยเกิดจากการที่หน้าที่การงานหลักของเราในอาชีพนายแบบ พิธีกร งานอีเวนต์ นักแสดงแทน ที่แต่ละคนมีเวลาว่างเยอะ ทำให้เรารู้จักกันด้วยหน้าที่การงานและช่วงที่ไปเล่นฟิตเนส ด้วยความสนิทสนม เราจึงรวมตัวกันมาทำธุรกิจด้วยกัน ซึ่งจริงๆ แรกๆ เราไม่ได้คิดถึงหอยเลย เราอยากจะเปิดร้านอาหาร ขายข้าว หรือร้านกาแฟมากกว่าด้วยซ้ำ แต่ทีนี้ พอคิดไปคิดมา ธุรกิจเหล่านั้นมันต้องใช้อุปกรณ์เยอะ แล้วเราก็ไม่ได้ถนัดหรือมีความสามารถทางด้านนั้น ไม่มีใครทำอาหารกันเป็นเลย เราถนัดทางด้านสร้างสีสัน สร้างความบันเทิง ทำให้คนมีความสุข
“หอย” จึงเข้ามาประจวบเหมาะกับเราหลังจากที่ได้ลองทาน เราก็เลยปิ๊งไอเดียทันที คือมีแค่น้ำ แก๊ส หม้อหนึ่งใบ ที่ลวก จบ แกะรับประทานได้ในทันที หอยจึงเป็นแค่สะพานเชื่อม ซึ่งแต่ก่อนคนส่วนใหญ่จะสงสัยทำไมถึงเอาความสุขเป็นตัวนำหน้า ขายอาหารต้องรสชาติ แต่เมื่อเราเอาตัวตั้งเป้าหมายว่าขายความสุข จากความชำนาญในสายงาน เรารู้สึกว่า ถ้าอะไรที่มันสามารถเป็นกระแสได้ อะไรที่มันทำให้เขาสามารถถ่ายรูป แชร์ได้ มันจะประสบความสำเร็จได้เร็วกว่าเท่านั้น
“ส่วนเรื่องรสชาติ เราก็ใช่ว่าจะละเลย เราพิถีพิถันไม่ต่างกัน ตั้งแต่ขั้นเลือกวัตถุดิบที่ต้องสดจริงๆ เราไปซื้อมาจากฟาร์มโดยตรงทุกวัน อย่างหอยแครงไปเอาที่อำเภอพระสมุทรเจดีย์ จังหวัดสมุทรปราการ ไปเอาที่บ่อที่นั่นเลย หอยแมลงภู่เอาที่บ่ออำเภอมหาชัย จังหวัดสมุทรสาคร หอยนางรมไปถึงฟาร์มหอยนางรม อำเภอกาญจนดิษฐ์ จังหวัดสุราษฎร์ธานี หลังจากนั้นก็ศึกษาเรื่องของการลวกต้องลวกอย่างไร น้ำจิ้มทำอย่างไร ก็ทำแบบรสชาติที่เราชอบ”
โดดเด่นอย่างรู้ควร
รังสรรค์อย่างมีระบบ
“คือเราก็ลองผิดลองถูก แต่ทุกขั้นตอนเกิดจากต้องการให้สิ่งที่ดีๆ กับครอบครัว คือตอนแรกการแต่งตัว มันสามารถทำให้ดึงดูดคนได้ว่า เฮ้ย ร้านนี้ขายอะไร มีอะไร คนก็สนใจ แต่เราจะไม่ทำให้มันดูเกินงาม ที่เน้นแต่งตัวสนุกๆ เฮฮา สายเดี่ยวแต่งเป็นพวกเพศที่สาม เพราะว่าเราไม่อยากให้ทุกคนคิดว่าเราถอดเสื้อขาย บางคนเขาคิดว่าอะไรๆ ก็ถอดเสื้อๆ เราก็อยากให้คนที่เห็นแล้วยิ้มได้ ดูแล้วมีความสุข เราก็เลยมีลิมิตกฎว่าจะไม่โป๊ไม่อนาจาร เน้นเฮฮาเป็นหลัก
“ซึ่งในแง่นี้ บุคคลเพศทางเลือกเขาก็จะเป็นลักษณะนิสัยอย่างนี้อยู่แล้ว มันก็เลยสามารถเข้ากันได้ทุกกลุ่มเป้าหมาย ไม่ว่าจะมากันเป็นคู่รัก เขาก็ยังอนุญาตให้ถ่ายรูป หรือเด็กๆ กระทั่งผู้ใหญ่ก็ตามที เราสามารถเข้าได้ทุกคน นอกจากนั้นก็จะมีการแต่งตามกระแส ทำกิจกรรมตามกระแส ไม่ว่าหนังอะไรดังๆ ซูเปอร์ฮีโร่ เราก็จะแต่ง เพลงไหนดัง ท่าเต้นไหนฮิต เราก็เอามาสร้างสีสัน
“หลังจากนั้น เราจะทำอย่างไรให้คนพอเข้ามาแล้วเขาสามารถชมหรือสามารถลองของเราให้เขารู้ว่าของเราดีจริง มันก็ย้อนกลับไปเรื่องความจริงใจ เปิดร้านขายอาหาร อาหารทุกอย่างมันต้องสดจริงๆ น้ำจิ้มต้องอร่อย มันจึงทำให้ทั้งสองอย่างนี้ควบคู่กันไป พอดึงดูดเขาเข้ามาปุ๊บ มานั่งลอง เขาชอบใจพอใจ ก็เริ่มเกิดการแชร์การบอกต่อ
“ตอนที่เราเปิดแรกๆ คนก็ไม่เยอะขนาดนี้ เขามองอย่างเดียว (หัวเราะ) ไม่กล้าเข้าด้วยซ้ำไป คือถ้าที่ร้านยังคนน้อยๆ คนจะไม่กล้าเข้า เพราะเขาจะกลัว จะอาย เขิน แต่เมื่อไหร่ที่เริ่มมีคนมานั่ง เขาก็เข้ามาอัตโนมัติ ก็ใช้ระยะเวลาในการสลายความอายตรงนั้น ร้านเริ่มอยู่ตัวช่วงเดือนกรกฎาคม นับจากวันแรกที่เปิดเมื่อ 2 เมษายน 2559 คนเริ่มรู้จักกันมากขึ้น มีลูกค้าประจำ ก็เรียนรู้กันไปเรื่อยๆ พอลงตัว อาหารและการบริการ ลูกค้าก็ให้การยอมรับ”
ลูกค้าคือครอบครัว
สายโยงใยกันและกัน
“เพราะไม่มีใครไม่รักครอบครัวตัวเอง เรากินดี เขาก็ต้องกินดี ทุกอย่างต้องมีความจริงใจ เราไม่ใช่ขายเพื่ออยากรวยวันนี้เลย อะไรที่เราให้ได้เราก็ให้ แถมได้ก็แถม คือที่ร้านน้ำแข็งฟรี น้ำจิ้มเติมได้ตลอด ทิปไม่ต้องและยังสามารถสั่งอาหารร้านอื่นมาทานได้เลยไม่จำเป็นต้องสั่งอาหารเรา สั่งน้ำเปล่ามานั่งแล้วสั่งอาหารร้านอื่นมาทานได้เลย เราทำด้วยความจริงใจ
“อย่างที่บอก เป้าหมายเราทำเพื่อสร้างรอยยิ้ม ไม่ได้ทำเพื่อหวังที่จะรวย กำไรเราคือรอยยิ้มของลูกค้า เราก็เลยไม่ได้ซีเรียสว่ากระแสนี้มันจะอยู่ได้นานแค่ไหน แต่กำไรเราคือคุณมา คุณมีรอยยิ้ม คุณมีความสุข นั่นแหละคือกำไรของเรา และเมื่อเรามีความสุข ลูกค้ามีความสุข มันก็ยั่งยืนและมั่นคงเองเช่นกัน ธุรกิจอาหารคือความจริงใจ หัวใจสำคัญ ดังนั้น คอนเซ็ปต์ร้านเรา ลูกค้าจึงไม่ใช่พระเจ้า แต่ลูกค้าคือครอบครัว
“กระแสในสมัยนี้ที่ว่าอะไรก็ตาม มักจะมาเร็วไปเร็ว ของเราจึงยั่งยืนและมั่นคง ถึงวันนี้ 1 ปีกว่าๆ วันธรรมดา ฝนตกหนักๆ แบบขายไม่ได้เลย ร้านเราขายได้ 7 หมื่นกว่าบาท ถ้าวันหยุดศุกร์-เสาร์-อาทิตย์ วันละหนึ่งแสนกว่าบาท ในระยะเวลา 6 ชั่วโมง ตั้งแต่ร้านเปิด 6 โมงเย็น จนถึงเที่ยงคืน แต่ตอนนี้ประมาณ 5 โมงลูกค้าก็จะมารอแล้ว
“คือนอกจากที่เรากล้าแตกต่าง เราใส่ใจลูกค้ายืนรอนานๆ เราก็มีกิจกรรมให้ดู หรือให้ลูกค้าไปเดินเล่น ไปทานอาหารร้านอื่นก่อนแล้วค่อยโทร.ตามตอนถึงคิว แม้ว่าจะเหนื่อยกับการต้องคิดตลอดเวลาว่าวันนี้จะทำอย่างไร ใส่ชุดอะไร หอยเป็นอย่างไรบ้าง ของมันดีไหม แต่แนวโน้มในการทำธุรกิจทุกวันนี้ นอกจากสินค้าเราต้องดี ความจริงใจ ครอบครัว กำไรของเราคือรอยยิ้มของคุณ กำลังใจ ทำให้ธุรกิจอยู่ได้”
พื้นที่ลดทุกข์ แถมสนุกได้ไอเดีย
“สถานีมีหอย” ร้านอาหารทะเลที่ไม่ได้โมเมแค่อิ่มท้อง
“เราจะใช้ความคิดที่ว่าทำเรื่องง่ายให้มันเป็นเรื่องยาก หอยใครๆ ก็ขายได้ แต่เราจะทำอย่างไรให้แตกต่างจากคนอื่น โลกนี้ไม่มีของใหม่หมดจด มันก็คือการประยุกต์และทำให้สอดคล้อง ขึ้นอยู่กับว่าเราจะคิดอ่านทำมันอย่างไร บางคนก็ทำบรรยากาศการตกแต่งร้าน บางคนก็ใช้คำพูดเชิญชวนลูกค้า หลากหลายแนว ขอให้ตีโจทย์ตัวเองให้ออกว่าเราดีเด่นทางด้านไหน จากนั้นก็มั่นใจ ตั้งมั่น อย่าย่อท้อยอมแพ้
“ร้านของเรา ถามว่ามีคนด่าไหม มันก็มี คนที่รับไม่ได้ก็มี แต่ถ้าเราตั้งใจ ตั้งมั่นทำในสิ่งที่ดี มันก็สำเร็จ และที่สำคัญ ทุกอย่างต้องทำให้มันดีขึ้น พัฒนาไปเรื่อยๆ ถ้าถามว่าจะให้แนะนำอย่างไรสำหรับคนที่อยากเริ่มธุรกิจ อยากที่จะสานฝันของตัวเอง กระทั่งผู้ที่ทำอยู่แล้วยังไม่ประสบความสำเร็จ ให้ใจแล้วเราจะได้ใจกลับมา นี่คือทั้งหมดของเรา
“ก็ขอฝากทิ้งท้ายสำหรับร้านสถานีมีหอย ลองแวะมาดูพวกเราได้ครับที่สถานีมีหอยหรือสถานีมีความสุขก็แล้วแต่จะเรียก ที่นี่เราแบ่งปันรอยยิ้ม น้ำใจ เป็นครอบครัวที่มีแต่ความสุขก็เรียนเชิญได้เลยครับ เรารับประกัน ส่วนเรื่องรสชาติเราบอกตรงๆ ทำด้วยความเต็มใจและความสามารถ แต่จะอร่อยหรือไม่ อยากให้ตัดสินใจกันเองครับ”
เรื่อง : รัชพล ธนศุทธิสกุล
ภาพ : สถานีมีหอย
