มูลนิธิกระจกเงา เปิดเผยความคืบหน้าเรื่องราวของนายอั้ม ซึ่งหนีออกจากบ้านไป 15 ปี ต้องการตามหาครอบครัว ซึ่งวันนี้เจอแล้วและได้กลับสู่อ้อมกอดครองครัวอีกครั้งหนึ่ง
วันนี้ (3 พ.ค.)ได้เปิดเผยความคืบหน้าของกรณี ศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา เปิดเผยเรื่องของชายคนหนึ่งต้องการตามหาครอบครัว หลังหนีออกบ้านไปเร่ร่อนแถวสนามหลวงมานาน 15 ปี จำอะไรไม่ได้ นอกจากชื่อเล่นว่าอั้ม พ่อชื่อบุญธรรม ขับรถเมล์ แม่ชื่อแมว พี่ชายชื่อเขียด พี่สาวชื่อกบ บ้านอยู่ริมทางรถไฟ มีตลาดใหญ่ มีแม่น้ำหรือคลองใกล้ๆ วอนแจ้งเบาะแส ตามข่าวที่ทาง Mgr Online ได้นำเสนอไป นั้น ชีวิตจริงยิ่งกว่าละคร! “อั้ม” หนีออกจากบ้าน 15 ปี วันนี้ต้องการตามหาครอบครัว
โดยมีความคืบหน้าที่ทางศูนย์ข้อมูลคนหาย มูลนิธิกระจกเงา ได้เปิดเผยว่า อ้อมกอดแรกของพ่อและลูกชายที่ได้พบกันในรอบ 15 ปี ที่เต็มไปด้วยน้ำตาของความรู้สึกผิด และความดีใจ หลังจากลูกชาย คือ นายปิยบุตร พลายมูน หรือ อั้ม วัย 23 ปี ได้หนีออกจากบ้านตั้งแต่อายุ 7 ขวบ เพราะเพื่อนชวนนั่งรถเมล์เพื่อไปดูหนังกลางแปลงที่สนามหลวง ด้วยความเป็นเด็กที่ขณะนั้นมีอายุได้เพียง 7 ขวบ ทำให้เด็กชายอั้มในวันนั้น กลัวว่า จะต้องถูกตีถ้าหากกลับบ้าน เขาจึงเลือกใช้ชีวิตเป็นเด็กเร่ร่อน หาเลี้ยงชีพด้วยการขอทานที่สนามหลวงและตรอกข้าวสาร 7 ปี ผ่านไป เด็กชายอั้มในวัย 14 ปี เติบโตขึ้น และคิดถึงครอบครัว เขาตัดสินใจไปแจ้งความกับสถานีตำรวจในกรุงเทพฯ 3 แห่ง เพื่อให้ช่วยตามหาครอบครัว แต่ก็ไม่เป็นผล เพราะ 7 ปี ในสถานะเด็กเร่ร่อน ไม่มีบัตรประชาชน ทำให้เขาถูกมองในภาพที่ไม่ดีนัก เมื่อเข้าสู่วัย 19 ปี นายอั้ม ไปทำงานรับจ้างที่หัวหิน เห็นเพื่อนที่ทำงานกลับบ้านไปหาครอบครัวในช่วงวันหยุดเทศกาลต่างๆ จึงเริ่มคิดถึงครอบครัวและอยากตามหาอีกครั้ง
อย่างไรก็ตาม จากนั้นเมื่อต้นเดือนเมษายนที่ผ่านมา นายอั้ม ในวัย 23 ปี มาที่มูลนิธิกระจกเงาให้ช่วยตามหาครอบครัวให้ โดยที่ไม่รู้จักชื่อจริงตัวเอง รู้เพียงชื่อพ่อ - แม่ และบอกได้เพียงว่า บ้านอยู่แถวรางรถไฟ ซึ่งไม่แน่ใจว่าที่ไหน แต่ความพยายามนี้ ก็ทำให้ “นายอั้ม” ได้พบพ่อแท้ๆ อีกครั้ง เขาจึงตัดสินใจกลับบ้าน มาอยู่กับพ่อตั้งแต่วันนี้เลย หลังได้รับข้อมูลช่วงเดือนเมษายน มูลนิธิกระจกเงา พยายามหารายละเอียดแหล่งที่อยู่ของนายอั้มให้มากที่สุด จนสันนิษฐานว่า จะอยู่แถวชุมชนยมราช แต่ที่นั่นไม่มีใครรู้จักครอบครัวนายอั้ม แต่แนวทางที่มีพลังมากกว่า คือ การนำข้อมูลที่มีอยู่ ไปประกาศหาผ่านเฟซบุ๊กแฟนเพจ จนกระทั่งมีพลเมืองดีแจ้งเบาะแสว่า ครอบครัวของนายอั้ม อยู่ที่ริมทางรถไฟบางซื่อ
จากข้อมูลของมูลนิธิกระจกเงา พบว่า มีเด็กอีกจำนวนมาก ที่หายไปนับ 10 ปี เช่นเดียวกับกรณีนี้ และมีโอกาสน้อยที่เด็กจะออกตามหาครอบครัวเองอย่างที่เกิดขึ้นกับกรณีนี้ เพราะส่วนใหญ่มีแต่ฝ่ายครอบครัวที่ตามหาเด็ก จึงยากจะหาพบ ส่วนนายอั้ม ฝากให้ชีวิต 15 ปี ที่ยากลำบากของเขากลายเป็นอุทาหรณ์สำหรับเด็กที่คิดหนีออกจากบ้าน ว่า การเป็นเด็กเร่ร่อนทำให้เขาต้องเผชิญความลำบากอย่างมากจริงๆ
