สาวตั้งกระทู้ทำ iPod หายไปนับปี กลับมีคนมาติดต่อว่าพบแล้ว พร้อมเสนอให้จ่ายค่าสินน้ำใจ ตนจึงไม่เอาคืน แต่ถูกขอรหัสเครื่องจึงแจ้งความจนทราบตัว กลับถูกบอกว่าไร้น้ำใจส่งของคืนให้ไม่โอนเงินมา
สมาชิกพันทิปชื่อ “สมาชิกหมายเลข 988122” ได้ตั้งกระทู้ชื่อว่า “อุทาหรณ์ของหายอย่าคิดว่าจะได้คืนฟรีๆ" โดยเป็นการบอกเล่าประสบการณืที่ตนเคยทำ iPod หายไปนานกว่า 1 ปี ซึ่งตนไม่ทราบว่าตนทำหายที่ไหน แต่ตนได้ใช้แอปพลิเคชัน Find My iPhone เพื่อตามหาแต่ก็ไม่ได้ผล เพราะ iPod ของตนปิดเครื่องอยู่ ตนจึงตั้งระบบไว้โดยให้แสดงข้อความเวลาเปิดหน้าจอ ว่า เครื่องนี้หายใครพบให้ติดต่อที่เบอร์ของตน แต่ก็ไม่มีใครติดต่อมาจนกระทั่งตนคิดว่าจะไม่ได้คืนแล้ว ในวันนั้นตนได้รับโทรศัพท์มาสอบถามว่ามีคนเก็บได้ ตนจึงให้ผู้ที่โทรมาเพิ่มเพื่อนในเฟซบุ๊ก และให้ถ่ายภาพจอหลักฐานมาให้ดู พบว่า เป็นเครื่องของตนจริง พร้อมทั้งออนไลน์ในแอปพลิเคชัน Find My iPhone พบว่า เครื่องอยู่ที่บริเวณเขตสวนหลวง จากนั้นตนก็ได้นัดเจอเพื่อรับของ แต่ผู้ที่เก็บ iPod ได้ กล่าวว่า ตนไม่มีค่ารถ ทางเจ้าของกระทู้จึงทราบว่าอีกฝ่ายกำลังต้องการเงิน ตนจึงอาสาจะออกค่ารถให้ แต่คู่กรณีก็กล่าวว่า ต้องการเงิน 2,000 บาท ตนจึงได้ปรึกษากับคนในครอบครัวแล้ว คิดว่า ไม่น่าไว้วางใจ จึงกล่าวไปว่าจะไม่รับของคืน แต่ตนกลับได้รับคำตอบว่า “รหัสอะไรคะ” จึงทำให้เจ้าของกระทู้ต้องรวบรวมหลักฐานพร้อมนำเอาไปแจ้งความ
เมื่อวันที่ 23 ม.ค. ตนได้มาให้ระบุข้อมูลเพิ่มเติมในกระทู้ว่าตนสืบทราบว่าคู่กรณีเป็นเด็กนักเรียน จึงแจ้งความกับสถานีตำรวจคลองหลวง แต่เจ้าหน้าที่แนะนำว่า อีกฝ่ายเป็นเด็กควรไปคุยกับเจ้าตัวก่อน ตนจึงเดินทางไปยังโรงเรียนดังกล่าว เพื่อรายงานเรื่องกับผู้อำนวยการโรงเรียน และสอบถามเด็กว่าได้กระทำจริงหรือไม่ โดยเด็กคนดังกล่าวระบุว่าตนพิมพ์ข้อความในเฟซบุ๊กจริง แต่เพราะถูกน้าข้างบ้านสั่ง เจ้าของกระทู้จึงให้เขียนแผนที่บ้าน พร้อมทั้งคำสารภาพว่ามีคนนำเฟซบุ๊กของตนไปใช้จริง จากนั้นก็เดินทางไปยัง สน.คลองหลวง เพื่อบุกค้น แต่ตำรวจกล่าวว่ายังไม่มีหมายค้น พร้อมบอกตนว่า มี 2 ทางเลือก คือ จ่ายเงินและรับของคืน หรือล่อเพื่อให้คู่กรณีถูกกล้องวงจรปิดจับภาพได้ และออกหมายจับดำเนินคดี แต่ตนเกรงว่าจะไม่ปลอดภัย จึงตัดสินใจไม่รับของ
หลังจากนั้น น้าข้างบ้านของเด็กคนดังกล่าว ทราบว่าเรื่องนี้ถึงตำรวจแล้ว จึงโทร.มาบอกว่าตนเป็นเพียงคนอาศัยที่อยู่ชั้นบนของบ้าน เพียงแค่ถูกยืมโทรศัพท์เพื่อนำมาติดต่อเท่านั้น คู่กรณีตัวจริง คือ คู่ชายหญิงที่อาศัยอยู่ด้านล่างของห้องตน จากนั้นก็กล่าวว่า จะคืน iPod คืนให้พร้อมจะแจ้งเลขพัสดุ หากอยากให้ค่าสินน้ำใจ ก็ให้เจ้าของกระทู้โอนไปที่บัญชีคนที่เก็บได้ตามที่จะสะดวก จากนั้นเจ้าของกระทู้ก็ได้ลงบันทึกประจำวัน และจึงเดินทางกลับ จากนั้นคู่กรณีก็ส่งของคืนให้ตนพร้อมกับถ่ายรูปพัสดุและเลข EMS มาให้ตนจึงขอเลขที่บัญชี พร้อมกล่าวไปว่า หากของมาถึงมือแล้วตนจะทำการโอนเงินไปให้
เมื่อเวลา 18:40 น. ในวันนั้น หมายเลขโทรศัพท์เดิมก็ได้โทร.มาหาตน พร้อมกับเสียงผู้ชายที่กล่าวว่า ไหนเงิน ทำไมไม่โอนเข้า ตนจึงกล่าวตอบไปว่า รอให้ของมาถึง พร้อมเช็กสภาพเครื่องว่าเสียหายหรือไม่ จากนั้นก็จะโอนเงินไปให้ แต่ชายคนดังกล่าวได้ตอบกลับมาว่า “แบบนี้แหละคนเรา ไม่เอาแล้วก็ได้เงินน่ะ ของส่งไปให้แล้ว ก็เป็นแบบนี้แหละ สันดาน” จึงทำให้เจ้าของกระทู้ถึงกับตั้งคำถามว่า “มันถูกต้องแล้วเหรอที่เรากลายเป็นคนที่ผิด กลายเป็นคนเห็นแก่ตัวไม่มีน้ำใจ เพียงเพราะเราตามหาของของเราคืน”
