บรรดานักศึกษารามคำแหงบันทึกภาพวีดีโอ โศกนาฎกรรมในสถานศึกษา ขณะเกิดเหตุถูกคนเสื้อแดงและมือสไนเปอร์ขว้างระเบิด-ซุ่มยิงข้ามวันข้ามคืน เสียชีวิต 3 ศพ
จากเหตุการณ์ความตึงเครียดในมหาวิทยาลัยรามคำแหง หลังจากนักศึกษาที่ชุมนุมเพราะไม่พอใจที่ผู้ชุมนุมกลุ่มคนเสื้อแดงแสดงพฤติกรรมไม่เหมาะสม โดยเฉพาะการก่อกวนและทำร้ายนักศึกษา และการกรีดป้ายข้อความทำลายตราสัญลักษณ์พ่อขุนรามคำแหงมหาราช และยังพบว่ามีบุคคลที่ไม่ประสงค์ดีแฝงตัวในกลุ่มคนเสื้อแดงร่วมก่อเหตุใช้อาวุธปืนและระเบิดยิงเข้าใส่นักศึกษาที่ชุมนุมในมหาวิทยาลัย เมื่อคืนวันที่ 30 พ.ย. ต่อเนื่องมาถึงวันที่ 1 ธ.ค.ที่ผ่านมา เป็นเหตุให้มีผู้เสียชีวิต 3 ราย บาดเจ็บ 54 ราย นับเป็นโศกนาฎกรรมที่เกิดขึ้นในสถานศึกษาที่ไม่สมควรมีความขัดแย้งทางการเมืองเข้ามาเกี่ยวข้อง
ในช่วงที่เกิดเหตุการณ์ความตึงเครียด ที่กลุ่มคนเสื้อแดงร่วมกับบุคคลที่ไม่ประสงค์ดีในคราบ “มือสไนเปอร์” ใช้อาวุธปืนและระเบิดกราดยิงใส่นักศึกษาที่กำลังชุมนุม จากบริเวณด้านหลังมหาวิทยาลัย ในซอยรามคำแหง 24 หรือซอยเสรี ซึ่งอยู่ติดกับสนามราชมังคลากีฬาสถาน กระทั่งรุ่งเช้ายังพบว่าบุคคลที่แฝงตัวเป็นมือสไนเปอร์ได้บุกเข้ามาด้านในมหาวิทยาลัย ใช้อาวุธปืนยิงจากที่สูง ซึ่งก็คืออาคารบรรยายเรียนรวมบริเวณโดยรอบ ซึ่งทำให้นักศึกษาพากันหลบกระสุนปืน บางคนถูกลูกหลงได้รับบาดเจ็บ เหตุการณ์นี้ได้รับการคลี่คลายโดยความร่วมมือของกองกำลังทหารราบที่ 11 กองพันที่ 1 รักษาพระองค์ ร่วมกับกรุงเทพมหานคร โดยไม่มีฝ่ายเจ้าหน้าที่ตำรวจและรัฐบาลเข้ามาเหลียวแล
ภาพเหตุการณ์และคลิปวีดีโอเหตุการณ์ในวันนั้น ถูกถ่ายทอดจากนักศึกษารามคำแหงผู้ที่อยู่ในเหตุการณ์ สู่เครือข่ายสังคมออนไลน์ โดยเฉพาะเฟซบุ๊ก ซึ่งเป็นโซเชียลเน็ตเวิร์คที่นักศึกษารามคำแหงนิยมใช้มากที่สุด พวกเขาต่างทำหน้าที่เสมือนนักข่าวพลเมือง หยิบโทรศัพท์มือถือบันทึกภาพเหตุการณ์สำคัญในช่วงจังหวะนั้น ด้วยความหวังว่าสิ่งที่เขาได้เห็นกับตาและถ่ายทอดออกมา คงจะให้ความเป็นธรรม ไม่ใช่กับตัวเอง แต่เป็นพี่น้องร่วมสถาบันที่ต้องตายและบาดเจ็บโดยที่ไม่มีใครเหลียวแล
เฟซบุ๊กนักศึกษารามคำแหงรายหนึ่ง (ขอสงวนนามเพื่อความปลอดภัยแก่ตัวนักศึกษา) ระบุว่า ที่ด้านหลังมหาวิทยาลัยรามคำแหง ตำรวจจับนักศึกษาไป และแยกเสื้อแดงออกมา นักศึกษาต้องพึ่งกันเอง พยายามทำทุกอย่างเท่าที่ทำได้ เช่น ตั้งการ์ดดูแลความปลอดภัย วิงวอนสื่อมวลชนนำเสนอข่าว และนำคนเจ็บถูกส่งไปโรงพยาบาล ฝ่ายตรงข้ามยังคงยิงนักศึกษาอย่างต่อเนื่อง โดยที่ตำรวจไม่เข้ามาถามนักศึกษาสักคำ เอาแต่พูดว่า ให้นักศึกษาวางอาวุธ แล้วยอมซะ
ขณะที่นักศึกษาบางคนบอกว่า ตนไปกับเพื่อนอีก 2 คน ปรากฎว่าเพื่อนล้มลงกับพื้น หลังสิ้นสุดเสียงปืน เขาจำหน้าคนยิงได้ ใส่เสื้อสีขาว กางเกงสีเลือดหมู รองเท้าแก้ว ส่วนคนอีกคนหนึ่งถูกยิงเข้าที่ศรีษะอาการสาหัส จากนั้นฝ่ายที่อยู่กับกลุ่มคนเสื้อแดงยั่วยุให้นักศึกษาออกมาแล้วปาระเบิดลงบริเวณลานด้านหลัง ส่วนด้านหน้ามหาวิทยาลัยพอออกไปได้ยินเสียงปืนหนึ่งนัด แทบไม่ต้องออกไปไหนเลย บางคนปีนรั้วหวังกลับห้อง ถูกยิงได้รับบาดเจ็บ เฮลิคอปเตอร์ สังเกตการณ์บินผ่านรามนับครั้งไม่ถ้วน แต่ไม่ได้ลงมาช่วยเหลือใดๆ
เฟซบุ๊กของนักศึกษาอีกรายหนึ่งก็ระบุว่า เมื่อเวลา 06.30 น. (1 ธ.ค.) เราไม่คิดว่าจะเกิดเหตุการณ์นี้ขึ้นเมื่อ นักศึกษาที่อยู่ในรามคำแหงต่างวิ่งหนีกันอลม่านด้วยความหวาดกลัว เราใช้แค่ไม้ต่อสู้กับอาวุธปืนและระเบิดปิงปอง เราโดนปิดล้อมจากด้านนอกและเราหนีไปไหนไม่ได้ ได้แต่หมอบ หมอบ และช่วยกันปลอบเพื่อนๆ น้องๆที่หมอบอยู่ข้างๆ พร้อมภาวนาบารมีพ่อขุนรามปกป้องคุ้มครองภัยให้พวกเรามีชีวิตรอดออกไป เพราะเราไม่อยากให้เหตุการณ์รุนแรงเหมือนนักศึกษา 14 ตุลา 2516
“ไม่มีใครมาช่วยเป็นเกราะป้องกันภัย มีแต่พี่น้องนักศึกษารามที่ต่อสู้เอาตัวรอดกันเอง พยายามขอความช่วยเหลือออกไปแต่ก็ไร้ประโยชน์ไม่ว่าจะตำรวจหรือทหารก็ไม่กล้าเข้ามา จะมีก็แต่พยาบาลที่กล้าเข้ามาในพื้นทีในเวลานั้นเพราะเราได้โพสขอความช่วยเหลือออกไป”
