แล้วเวลาก็พาเรามาพบกัน
เป็นยังไงกันบ้างสำหรับสัปดาห์ที่ผ่านมา สบายดีหรือเปล่าครับ
หลังจากที่สัปดาห์ที่แล้วได้พูดเกี่ยวกับเรื่องที่ตัวเองสงสัยว่า อะไรที่ทำให้คนรักได้มาพบกันไปแล้ว และก็มีการพูดถึงเรื่องความบังเอิญ(หรือฟ้ากำหนด)ไปบ้างแล้ว สัปดาห์นี้ก็เลยขอเล่าเรื่องความบังเอิญต่อกันอีกหน่อย แต่คราวนี้เป็นเรื่องของผมกับเพื่อนอีกคนหนึ่ง
เพื่อนผมคนนี้มันชื่อ “ตุ้ย” ซึ่งมันเป็นเพื่อนที่สนิทที่สุดตอนอยู่มหาวิทยาลัย และเรื่องบังเอิญที่เกิดขึ้นกับผมและมันก็คือ พวกเรามักจะโผล่มาเจอกันโดยมิได้นัดหมายบ่อยมาก เช่น เจอกันที่สยามหรือที่จตุจักรกันเป็นประจำ แต่นั้นก็เป็นเรื่องบังเอิญที่ไม่แปลกมากนัก เพราะ 2 แหล่งนั้นเป็นที่รวมตัวของวัยรุ่นอยู่แล้ว
แต่การเจอกันแปลกๆของพวกเราก็เช่น มีครั้งหนึ่งตอนที่ผมกำลังยืนรอรถเมล์อยู่ที่อนุสาวรีย์ชัยฯ ผมก็เกิดความรู้สึกว่า “ไอ้ตุ้ย มันอยู่แถวนี้" และทันทีที่หันไปมองด้านขวา ผมก็เห็นไอ้ตุ้ยจริงๆ เห็นมันกำลังหม้อรุ่นน้องอยู่ ซึ่งผมก็ตกใจอยู่ทีเดียวที่มาเจอกับมัน แต่พอหายงงผมก็เดินเข้าไปทักทายตามธรรมเนียมด้วยการเดินอ้อมไปเตะมันจากข้างหลัง
และการเจอกันอีกครั้งที่ค่อนข้างแปลกก็คือ การมาเจอกันบนรถเมล์ ซึ่งวันนั้นพอดีไปทำธุระที่สนามบินดอนเมือง เสร็จแล้วจึงนั่งรถเมล์สาย 504 ไปลงแถวราชดำริ และระหว่างที่รถแล่นไปถึงร้านเจ้เล้ง ผมก็เห็นไอ้ตุ้ยอีกแล้ว และมันก็ดันขึ้นรถคันเดียวกันอีก แต่คราวนี้ผมไม่ได้ย่องไปเตะมันเพราะผมนั่งอยู่หน้าสุด ส่วนมันนั่งอยู่หลังสุด และก็รู้ว่าเดี๋ยวมันก็ลงที่ป้ายโชคชัยร่วมมิตรแล้ว ก็เลยขี้เกียจไปทักมัน เก็บไว้ไปอำมันวันหลังดีกว่า
ส่วนครั้งล่าสุดที่เจอกับมันนั้น ก็คือเมื่อคืนวันอังคารที่ผ่านมานี่เอง คือ คืนนั้นผมอยู่เวรดึกและก็ออกไปหาอะไรกินแถวข้าวสารตอนตี 1 โดยผมเลือกไปนั่งกินผัดไท(ที่ไม่เป็นผัดไท)อยู่ตรงปากซอยร้านซูซี่ และระหว่างที่กำลังนั่งกินอยู่อย่างเพลินใจคนเดียว ผมก็เงยหน้ามาเห็น “ไอ้ตุ้ย” อีกแล้ว มันกำลังยืนซื้อผัดไทร้านที่ผมเพิ่งซื้อไป และมันก็กำลังหม้อหญิงอีกเหมือนเดิม ซึ่งผมก็เข้าไปเตะตูดทักทายมันเช่นเคย จนไอ้ตุ้ยที่กำลังเมาอยู่ถึงกับอึ้ง เพราะนึกว่าโดนพวกในร้านตามมาเล่นงาน จนมันหน้าซีดไปเลย
หลังจากเล่าเรื่องของผมไปแล้ว ไม่รู้ว่ามีใครเคยเจอเรื่องบังเอิญอะไรแบบนี้เหมือนกับผมหรือเปล่า ถ้ามีก็ลองมาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันดูนะ ผมเองก็อยากรู้เหมือนกันว่า ไอ้เรื่องบังเอิญแปลกๆแบบนี้เกิดขึ้นกับทุกคนหรือเปล่า
สำหรับสัปดาห์นี้ ภาพที่น่าสนใจยิ่งนักในมุมมองของผมก็คือ ภาพดอกไม้ไฟแสนสวย ในงานประกวดดอกไม้ไฟนานาชาติ ครั้งที่ 42 ซึ่งไปจัดกันที่สเปน ผมว่าดอกไม้ไฟเป็นหนึ่งในสิ่งประดิษฐ์ที่เยี่ยมที่สุดชิ้นหนึ่งที่มนุษย์เราได้สร้างขึ้นมานะ มันมีแรงดึงดูดในตัวเองที่ทำให้ทุกคนต้องหันมามอง ไม่ว่าจะเป็นทั้งเสียง แสง และรูปแบบของมัน อย่างผมเองตอนอารมณ์เสีย ถ้าได้เห็นดอกไม้ไฟก็จะลืมความทุกข์เอาไว้ชั่วครู่และก็หันมาดูดอกไม้ไฟด้วยความเพลิดเพลินแทน และผมก็เชื่อว่า หลายคนคงจะรู้สึกเหมือนกัน
สำหรับสัปดาห์นี้ ผมคงต้องลาไปก่อน แล้วเราจะกลับมาพบกันใหม่ในสัปดาห์หน้านะครับ ขอให้ทุกคนโชคดีมีสุข สวัสดีครับ
