วอนหน่วยงานรัฐช่วยยายแป๊ด ตาบอดพูดไม่ได้ทำบัตรรับสวัสดิการรัฐ

นครปฐม - วอนหน่วยงานรัฐช่วยยายแป๊ด วัย 70 ปี ชีวิตรันทดตาบอด พูดไม่ได้ ไร้บัตรประชาชน ไร้สิทธิสวัสดิการภาครัฐ ผู้นำชุมชนช่วยดูแลให้ประทังชีวิตไปวันๆ วอนหน่วยงานภาครัฐช่วยเหลือ

วันนี้ (8 มี.ค.) ผู้สื่อข่าวรายงานว่ามีหญิงชราวัย 70 กว่าปี ตาบอด พูดไม่ได้ และสามีเป็นคนพิการพูดไม่ได้ มาตั้งรกรากที่ หมู่ 12 ต.ห้วยหมอนทอง อำเภอกำแพงแสน จังหวัดนครปฐม นานกว่า 28 ปี โดยสภาพบ้านเป็นเพิงพักริมคลองท่าสาร-บางปลา ใช้สังกะสีล้อมรอบบ้าน กันลมกันร้อนเท่านั้น และห้องน้ำทรุดโทรมมาก ซึ่งทุกวันนี้ได้เจ๊สำเนา (แต้ว) เป็นน้องสาวกำนันธัชพล ธนรัชชานนท์ อดีตกำนันตำบลห้วยหมอนทอง คอยดูแล และช่วยเหลือหาอาหารการกินประทังชีวิตไปวันๆ

โดยมีคนข้างบ้านช่วยปรุงอาหารให้ ส่วนในบ้านแสงไฟส่องสว่างมี 1 ดวงอาศัยโยงไฟจากเพื่อนบ้านใกล้เคียงแบ่งปันมาให้ใช้ ซึ่งยายแป๊ดไม่มีบัตรประจำตัวประชาชน จึงขาดคุณสมบัติที่จะได้รับสวัสดิการจากภาครัฐ ทางด้านเงินผู้สูงอายุ เงินผู้พิการ และเบี้ยคนจน สิทธิรักษาพยาบาลบัตรทอง เป็นที่น่าสงสารของชาวบ้าน ซึ่งวอนให้หน่วยงานที่เกี่ยวข้องช่วยประสานทำบัตรประจำตัวประชาชนให้เพื่อรับสวัสดิการต่างๆ โดยเฉพาะทางด้านสุขภาพที่ทั้งพิการและแก่ชรา

นายนฤนาท ธนรัชชานนท์ ผู้ใหญ่บ้าน ม.12 หมู่บ้านยางขาคีม ตำบลห้วยหมอนทอง บอกว่า ตนทราบปัญหาของหญิงชรารายนี้ซึ่งสามีได้เสียชีวิตไปก่อนหน้า และอยากจะตามหาญาติ และอยากให้ยายแป๊ดมีบัตรประชาชน จะได้มิสิทธิได้รับสวัดดิการของภาครัฐ ซึ่งตอนนี้ได้ปรึกษากับผู้นำชุมชน โดยทางผู้ใหญ่บ้านบอกว่าวันที่ 11 มีนาคม 2568 ประชาคมที่หมู่ 12 เรื่องยายแป๊ด เพื่อรับรองให้มีบัตรประชาชน เป็นคนไทย พูดไทยได้ แต่พบปัญหาเมื่อยายแป๊ดชรามากและลิ้นไก่สั้น พูดไม่ชัด สายตามองไม่ค่อยเห็น จึงได้ประสานไปยังนายจีราวุฒิ หลิวประเสริฐ อบต.อยู่ ม.12 ตำบลห้วยหมอนทอง และรู้ว่าได้อาศัยในพื้นที่มานานกว่า 30 ปี ซึ่งก่อนหน้านั้นเมื่อ 10 กว่าปีที่แล้ว ยายแป๊ดยังรับจ้างคัดแยกขวดของเก่าได้รับค่าจ้างวันละ 300 บาท แต่หลังจากสามีเสียชีวิตและมาช่วงหลังยายแป๊ดสายตาเริ่มเลือนรางมองพร่ามัวจนมองไม่เห็นประมาณ 2 ปี จะไปรักษาตัวไม่ได้

ส่วนนางสำเนา (เจ๊แต้ว) เหลืองทองสิริ อายุ 61 ปี บอกว่าทางด้านผู้ใหญ่บ้าน ม.12 และ อบต. ผู้ช่วยผู้ใหญ่บ้าน ได้รวบรวมเงินรวมเป็น 1,200 บาทมอบให้ยายแป๊ด ทุกเดือนไว้ใช้จ่ายเพื่อซื้ออาหารและได้ดูแลอาหารการกินไปให้ยายแป๊ดเป็นประจำ เพื่อบรรเทาความเดือดร้อน และช่วงว่างจะชักชวนผู้นำในชุมชนมาช่วยทำความสะอาดเก็บกวาดบ้านยายแป๊ด ส่วนห้องน้ำชำรุดทรุดโทรม ไม่ถูกสุขลักษณะ บางครั้งต้องไปใช้ห้องน้ำของเพื่อนบ้าน แต่ก็ไม่สะดวกเพราะทางญาติผู้สูงอายุ 2 รายเกรงห้องน้ำเละเวลาขับถ่าย อีกอย่างไม่มีคนทำความสะอาด ซึ่งเป็นเรื่องที่น่าเวทนาแต่ทุกคนก็เต็มใจช่วย